Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.290.2019.1.MM
z 24 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2019 r. (data wpływu 10 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu najmu nieruchomości położonej w Portugalii jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest obywatelem Polski i polskim rezydentem podatkowym. Prowadzi w Polsce jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej pod nazwą: X. Działalność ta nie jest prowadzona w zakresie wynajmu nieruchomości.

Ponadto, Wnioskodawca jest właścicielem kilku nieruchomości (mieszkaniowych) położonych w Polsce oraz w Portugalii, które są składnikami Jego majątku prywatnego. Dwie nieruchomości położone w Polsce (dwa mieszkania, w tym jedno nabyte w spadku), przeznaczone zostały pod wynajem. Przychody z tytułu umowy najmu nieruchomości na terenie Polski opodatkowane są ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych i rozliczane na formularzu PIT-28 (Wnioskodawca złożył stosowne oświadczenie o wyborze opodatkowania ryczałem we właściwym urzędzie skarbowym). Wnioskodawca w 2019 r. planuje także wynajmować nieruchomość położoną w Portugalii. W konsekwencji, w 2019 r. będzie On uzyskiwał przychód z najmu nieruchomości położonej w Portugalii oraz nieruchomości w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przychody z najmu nieruchomości położonej w Portugalii będą podlegały opodatkowaniu w Polsce ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, i czy ich wartość wpłynie na wysokość stawki tego podatku w Polsce, stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) i art. 12 ust. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 43)?
2. Czy w przypadku pozytywnej odpowiedzi na powyższe pytanie, dochód z zagranicy, niezbędny do ustalenia stopy procentowej Wnioskodawca powinien wykazać w zeznaniu PIT-28 w ten sposób, że wyliczony - zgodnie z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) - podatek wskaże w części G. w pozycji 110, a w części G. zeznania w pozycji 111 wykaże różnicę podatku wyliczonego według stopy procentowej i stawki 8,5%, a odpowiednie wyjaśnienia odnośnie tych pozycji dołączy w formie pisemnej do deklaracji?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Przychody uzyskane z tytułu najmu nieruchomości położonej w Portugalii nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce zryczałtowanym podatkiem dochodowym, a ich wartość nie wpłynie na wysokość stawki tego podatku stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) i art. 12 ust. 12 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 43).

Należy wskazać, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. la ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W myśl art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, la, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy podkreślić, że Wnioskodawca w 2019 r. będzie miał status polskiego rezydenta podatkowego. W związku z tym, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym (dotyczy Go nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce), a nieruchomość, której najem dotyczy jest położona w Portugalii, to zastosowanie znajdzie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Lizbonie dnia 9 maja 1995 r. (Dz. U. z 1998 r., Nr 48, poz. 304, ze sprost.; zwana dalej: „Konwencją”).

Na gruncie ww. Konwencji, dochód z najmu i dzierżawy zaliczany jest do dochodów z nieruchomości, co należy odróżnić od przychodów osiąganych z przeniesienia własności majątku nieruchomego - opodatkowanych na zasadach wskazanych w art. 13 Konwencji.

Dochody zaliczane są do dochodów z majątku nieruchomego, na gruncie Konwencji zdefiniowane zostały w art. 6 ust. 3, w myśl którego określenie „majątek nieruchomy” posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony (tu: Portugalii). Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji pokładów mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie i powietrzne oraz pojazdy transportu drogowego nie stanowią majątku nieruchomego.

Konwencja w art. 6 ust. 1 wskazuje, że dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (tu: w Polsce) z majątku nieruchomego położonego w drugim Umawiającym się Państwie (tu: w Portugalii), może być opodatkowany w tym drugim Państwie (tu: w Portugalii). Tym samym postanowienia umowy nie zastrzegają opodatkowania wyłącznie u źródła. Dochody z wynajmu nieruchomości położonej w Portugalii podlegają również opodatkowaniu w Rzeczpospolitej Polskiej.

W takim przypadku, w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania. Wnioskodawca w stosunku do osiąganych przychodów z najmu nieruchomości powinien zastosować odpowiednią metodę unikania podwójnego opodatkowania. Obowiązująca Konwencja w art. 23 lit. a) pkt I, w odniesieniu do dochodów z nieruchomości zakłada stosowanie metody wyłączenia z progresją. Zgodnie z tym sposobem unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji może być opodatkowany w Portugalii, to Polska zwolni taki dochód lub majątek od opodatkowania. Polska przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby może jednak zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był tak właśnie zwolniony od opodatkowania.

Powyższe oznacza, że dochody z wynajmu nieruchomości położonej w Portugalii, osiągane przez osobę o polskiej rezydencji podatkowej (Wnioskodawcę), są zwolnione z opodatkowania w Polsce. Polska jednak przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby może zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był tak właśnie zwolniony od opodatkowania.

Dochody osiągane w Polsce przez Wnioskodawcę z najmu nieruchomości nie są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zgodnie z polskim prawem podatkowym, jeśli najem nie jest związany z działalnością gospodarczą podatnika, to stanowi odrębne źródło przychodów, określane jako tzw. „najem prywatny”. Przychody uzyskiwane z tego źródła mogą być opodatkowane w Polsce na zasadach ogólnych - według skali podatkowej (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Wnioskodawca w celu opodatkowania dochodów osiąganych z tytułu najmu nieruchomości w Polsce dokonał wyboru drugiego z wymienionych sposobów opodatkowania.

Zgodnie z art. 2 ust. la ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Od 1 stycznia 2018 r. w stosunku do przychodów z najmu prywatnego wprowadzono drugą stawkę zryczałtowanego podatku dochodowego od nadwyżki ponad 100 000 zł. Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.), ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. la, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Jednocześnie należy zauważyć, że ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - w związku z osiąganiem przez podatników dochodów z zagranicy - odsyła do odpowiedniego stosowania przepisów art. 27 ust. 8-9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 27 ust. 8 ww. ustawy (przepisy art. 27 ust. 9 i 9a nie znajdą w niniejszej sytuacji zastosowania), jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych, to podatek określa się w taki sposób, że:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
   
   

Konieczność odpowiedniego stosowania art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza więc, że dochody osiągane przez polskiego podatnika z tytułu najmu nieruchomości położonej w Portugalii będą zwolnione w Polsce od opodatkowania, ale dochody te uwzględnia się do ustalania stopy procentowej, według której zapłaci się podatek od polskich przychodów (dochodów) opodatkowanych według skali podatkowej (tzw. metoda wyłączenia z progresją).

W związku jednak z okolicznością, że Wnioskodawca uzyskuje w Polsce dochody z tytułu najmu opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych i jednocześnie uzyskuje dochody z najmu nieruchomości położonej w Portugalii, w przypadku których stosuje się metodę wyłączenia z progresją, to dochody uzyskane w tym drugim państwie – w przeciwieństwie do opodatkowania według skali podatkowej - nie mają wpływu na stawkę ryczałtu stosowaną do opodatkowania dochodów uzyskanych w Polsce.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 marca 2018 r., Nr 0115-KDIT3.4011.39.2018.2.WM. Chociaż powołana interpretacja dotyczy najmu lokalu położonego w Wielkiej Brytanii, to jednak z uwagi na podobną treść umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z tym państwem, można odnieść ją do analizowanego przypadku.

Reasumując, przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu najmu nieruchomości położonej w Portugalii nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce zryczałtowanym podatkiem dochodowym, a ich wartość nie wpłynie na wysokość stawki tego podatku stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) i art. 12 ust. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Ad. 2.

Wnioskodawca uważa, że w aktualnej (na dzień sporządzenia niniejszego wniosku) wersji formularza PIT-28 (wzór 21) ustawodawca nie przewidział możliwości wykazania dochodów zagranicznych z tytułu najmu nieruchomości położonych za granicą, celem ustalenia właściwej stopy procentowej, którą należy potraktować dochody osiągnięte w Polsce. W szczególności, za odpowiednie ku temu pozycje formularza PIT-28 nie można uznać pozycji 110 i 111 części G. tej deklaracji. Pozycje te bowiem nie są właściwie przystosowane do uwzględniania tego rodzaju przychodów osiągniętych przez podatnika.

Obecnie zatem brak jest technicznej możliwości wykazania w składanym zeznaniu podatkowym uzyskanych za granicą przychodów z tytułu najmu nieruchomości z uwzględnieniem właściwej metody unikania podwójnego opodatkowania - tzw. metody wyłączenia z progresją. Wnioskodawca w składanym zeznaniu rocznym PIT-28 będzie mógł zatem wykazać wyłącznie dochody osiągnięte z tytułu najmu na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Wnioskodawca złożył do właściwego naczelnika urzędu skarbowego oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w stosunku do osiąganych na terenie Polski przychodów z najmu. W stosunku zatem do dochodów osiąganych z tytułu najmu nieruchomości za granicą Wnioskodawca nie będzie także zobowiązany do stosowania ogólnych zasad opodatkowania (skala podatkowa) oraz wykazywania tego dochodu w innych deklaracjach podatkowych.

W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wykazania w PIT-28, a także innych formularzach podatkowych dochodu, osiągniętego w 2019 r. z tytułu najmu nieruchomości położonej w Portugalii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo, w niniejszej sprawie zaznaczyć należy, że tut. Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.