Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.295.2019.1.EW
z 25 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2019 r. (data wpływu 4 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką 23% VAT usług wynajmu Lokali mieszkalnych i użytkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania stawką 23% VAT usług wynajmu Lokali mieszkalnych i użytkowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym działalność gospodarczą głównie w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Spółka w ramach prowadzonej działalności w styczniu 2019 r. nabyła prawo własności do kilkudziesięciu lokali mieszkalnych (dalej: lokale mieszkalne) oraz kilku lokali użytkowych (dalej: Lokale użytkowe, łącznie z Lokalami mieszkalnymi jako: Lokale), stanowiących odrębne nieruchomości wraz z prawem udziału w części wspólnej nieruchomości oraz prawo do wyłącznego korzystania z miejsc postojowych przynależnych do niektórych z Lokali (dalej: Miejsca postojowe). Transakcja nabycia Lokali oraz Miejsc postojowych została opodatkowana podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT) według właściwych stawek.

Aktualnie Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej odpłatnie wynajmuje część Miejsc postojowych na rzecz osób fizycznych.

Spółka planuje również rozpoczęcie wynajmu wszystkich nabytych Lokali na rzecz innej spółki prawa handlowego (dalej: Najemca) na okres powyżej 3 lat. W tym celu Spółka w przyszłości zawrze z Najemcą umowę najmu długoterminowego (dalej: Umowa). Najemca będzie lub nie będzie w stosunku do Spółki podmiotem powiązanym, o którym mowa w art. 32 ustawy VAT. Najemca będzie również czynnym podatnikiem VAT.

W ramach negocjacji brzmienia zapisów Umowy, Spółka planuje, aby z jej treści wynikało, iż Wnioskodawca odda Lokale Najemcy do używania na cele prowadzonej przez niego działalności (w tym z uwzględnieniem dalszego podnajmu) w zamian za określone w Umowie wynagrodzenie. Planuje się, aby wynagrodzenie było rozliczane w okresach miesięcznych i płatne przez Najemcę na podstawie wystawionej przez spółkę faktury.

Zgodnie z założeniami, postanowienia Umowy nie będą precyzowały sposobu wykorzystywania Lokali przez Najemcę, jak również nie będą nakładały na Najemcę obowiązku informowania Wnioskodawcy o faktycznym wykorzystywaniu każdego z Lokali. Wobec powyższego, Spółka nie może wykluczyć, iż Lokale te będą wykorzystywane przez Najemcę do realizacji usług wynajmu na cele mieszkaniowe, wynajmu na cele działalności gospodarczej, świadczenia usług zakwaterowania, w tym w szczególności usług wynajmu krótkoterminowego albo też będą wykorzystywane przez Najemcę na własne potrzeby.

Najemca będzie miał również swobodę w ewentualnym oddaniu wszystkich Lokali innym firmom w najem długoterminowy na podobnych zasadach, jak ustalone między Spółką a Najemcą.

Zarządzanie i administracja Lokalami będzie odbywać się wyłącznie przez Najemcę z wykorzystaniem jego zasobów ludzkich i technicznych (albo też jego podwykonawców).

Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości może dokonać sprzedaży przedmiotowych Lokali podmiotom trzecim.

Dla pełnego obrazu sytuacji Wnioskodawca informuje, że z analogicznym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej występuje spółka B. sp. z o.o. (podmiot powiązany z Wnioskodawcą), która w tym samym czasie również dokonała nabycia nieruchomości i planuje ich wynajem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi wynajmu Lokali na rzecz Najemcy będą stanowić świadczenie usług opodatkowane według podstawowej stawki VAT, tj. obecnie 23%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, świadczone przez Spółkę usługi wynajmu Lokali na rzecz Najemcy będą stanowić świadczenie usług opodatkowane według podstawowej stawki VAT, tj. obecnie 23%.

Podstawa prawna

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przy tym, towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy VAT.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednią korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe, tj. spełnienie przesłanki przedmiotowej (usługa) oraz podmiotowej (podatnik), należy wskazać, że wynajem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy VAT i podlega opodatkowaniu VAT na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy VAT podstawowa stawka VAT wynosi obecnie 23%. Niemniej, w przepisach VAT ustawodawca przewidział sytuacje, w których dla świadczenia określonych usług istnieje możliwość zastosowania opodatkowania stawką obniżoną lub zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy VAT w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy VAT, stawka podatkowa wynosi 8%. W załączniku nr 3 do ustawy VAT zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 163 wymienione zostały usługi mieszczące się w grupowaniu PKWiU 55, tj. „usługi związane z zakwaterowaniem”.

Natomiast, jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Jednakże stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy VAT, powyższe zwolnienie nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy VAT, tj. usług związanych z zakwaterowaniem.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 30 ustawy VAT, zwalnia się od podatku usługi zakwaterowania:

1. w bursach i internatach świadczone na rzecz uczniów i wychowanków szkół prowadzących te bursy i internaty,
2. w domach studenckich świadczone na rzecz studentów i doktorantów uczelni prowadzących te domy studenckie,
   
3. świadczone na rzecz uczniów i wychowanków lub studentów i doktorantów przez podmioty inne niż wymienione w lit. a i b, pod warunkiem że szkoły lub uczelnie mają z tymi podmiotami zawarte umowy dotyczące zakwaterowania swoich uczniów i wychowanków lub studentów i doktorantów.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Opodatkowanie VAT usług najmu Lokali mieszkalnych.

Jak wynika z powyższego, usługi wynajmu Lokali na rzecz Najemcy będą podlegać opodatkowaniu VAT. Należy jedynie rozstrzygnąć w jaki sposób, tj. czy z zastosowaniem zwolnienia z VAT, stawki podstawowej 23%, czy też stawki obniżonej 8% powinna zostać opodatkowana świadczona usługa.

Zgodnie z powołanym powyżej art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT, zwolnieniu z VAT podlegają wyłącznie usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości, pod warunkiem kumulatywnego zaistnienia następujących przesłanek:

• usługi wynajmu lub dzierżawy nieruchomości są świadczone na własny rachunek,
• nieruchomość ma charakter mieszkalny,
• nieruchomość jest wykorzystywana wyłącznie na cele mieszkaniowe.
  
  

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że zwolnienie od opodatkowania VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT, przewidziane dla wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym, stanowi wyjątek od ogólnej zasady powszechności opodatkowania i w związku z tym powinno być interpretowane ściśle, zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu. Oznacza to, że zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż cel mieszkaniowy.

Z punktu widzenia zastosowania ww. zwolnienia, poza dwoma pierwszymi warunkami, tj.:

(i) świadczeniem usług przez wynajmującego na własny rachunek oraz

(ii) wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym, bardzo istotny jest zatem sposób wykorzystywania nieruchomości przez najemcę (usługobiorcę), bezpośrednio uczestniczącego w świadczeniu usług, który dla możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania może mieć wyłącznie cel mieszkaniowy.

Spełnienie omawianego warunku będzie możliwe w przypadku, gdy to najemca w najmowanym lokalu będzie realizować własne cele mieszkaniowe, a wynajmujący będzie tego świadomy. Jedynie bowiem w takim przypadku uprawnione będzie stwierdzenie, że wynajmujący wynajął nieruchomość „wyłącznie na cele mieszkaniowe”. Powyższe oznacza, że wykorzystywanie przez najemcę lokalu na cele działalności gospodarczej uniemożliwi zastosowanie omawianego zwolnienia z VAT.

Taka interpretacja znajduje pełne potwierdzenie w stanowisku wyrażanym przez sądy administracyjne. Przykładowo w wyroku z dnia 8 maja 2018 r. (sygn. akt I FSK 1182/16) Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) uznał, że: „Nie można w związku z tym przyjąć, że objęte zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT jest także wykorzystywanie budynku (lokalu) mieszkalnego „wyłącznie na cele mieszkaniowe”, gdy najemca prowadzący działalność gospodarczą nieodpłatnie udostępnia wynajmowany budynek lub poszczególne lokale zatrudnionym przez siebie pracownikom. W tej sytuacji wynajem nie służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, lecz prowadzeniu działalności gospodarczej z wykorzystaniem wynajmowanych lokali. (...) Nie jest to bowiem wykorzystywanie budynku (lokali) dla celów prywatnych.”

Uwzględniając powyższe uwagi, w ocenie Wnioskodawcy w odniesieniu do świadczonych przez Spółkę usług wynajmu lokali mieszkalnych, za spełniony będzie można uznać pierwszy i drugi warunek wskazany w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT. Spółka będzie bowiem:

1. świadczyć usługi wynajmu na własny rachunek oraz
   
2. lokale mieszkalne, które będą przedmiotem wynajmu, mają charakter mieszkalny.
   
   
   

Brak jest jednak w ocenie Spółki podstaw dla przyjęcia, że w omawianym zdarzeniu przyszłym wystąpi również trzecia ze wskazanych powyżej przesłanek, tj. wykorzystywanie wynajmowanych przez Spółkę Lokali mieszkalnych wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka będzie wynajmować Lokale mieszkalne na rzecz Najemcy, który ma zamiar wykorzystywać je na cele prowadzonej działalności gospodarczej (w tym z uwzględnieniem dalszego podnajmu). Jak wskazano powyżej, z punktu widzenia możliwości zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT istotny jest sposób wykorzystywania nieruchomości przez Najemcę, co oznacza, iż to Najemca w najmowanych Lokalach mieszkalnych powinien realizować własne cele mieszkaniowe. W analizowanych okolicznościach bezpośrednim celem Najemcy będzie realizacja przez niego celu gospodarczego, poprzez osiągnięcie korzyści majątkowej w związku z dalszym podnajmem Lokali mieszkalnych. Przy czym, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Najemca będzie miał swobodę co do sposobu wykorzystywania Lokali, a Wnioskodawca nie będzie miał wiedzy co do tego, jak poszczególne Lokale są faktycznie przez niego wykorzystywane. Wskazana okoliczność jednoznacznie wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT.

Bez znaczenia przy tym pozostaje sposób, w jaki Lokale mieszkalne będą faktycznie wykorzystywane przez Najemcę, tj. czy będą wykorzystywane do realizacji usług wynajmu na cele mieszkaniowe, wynajmu na cele działalności gospodarczej, świadczenia usług zakwaterowania, w tym w szczególności usług wynajmu krótkoterminowego czy też będą wykorzystywane przez Najemcę na własne potrzeby. Z punktu widzenia możliwości zastosowania omawianego zwolnienia nie będzie bowiem miał znaczenia cel pośredni wynajmu Lokali mieszkalnych, tj. w relacji Wnioskodawca wynajmujący Lokale mieszkalne i ewentualny podnajemca, który zawrze umowę najmu z Najemcą, ale cel bezpośredni, tj. w relacji Wnioskodawca - Najemca, którym, jak wskazano powyżej, jest wynajem Lokali mieszkalnych na prowadzenie działalności gospodarczej.

Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowisku wyrażanym przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych. Tytułem przykładu można wskazać na interpretację indywidualną z dnia 21 lutego 2019 r. (sygn. 0112-KDIL2-3.4012.676.2018.2.WB), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) wskazał, że: „(...) w przedmiotowej sprawie świadczona przez Wnioskodawcę usługa najmu lokalu mieszkalnego nie może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku Zainteresowany dokonuje usługi najmu lokalu mieszkaniowego na rzecz najemcy, który wynajmuje przedmiotowy lokal w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą - w celu dalszego podnajmu. Jak wskazano wyżej z punktu widzenia zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy istotny jest sposób wykorzystywania nieruchomości przez najemcę (usługobiorcę) a tym samym to najemca w wynajmowanym lokalu powinien realizować własne cele mieszkaniowe - co w przedmiotowej sprawie nie ma miejsca.

Podsumowując, w przedmiotowej sprawie nie jest spełniona jedna z przesłanek warunkujących zastosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, a mianowicie usługa najmu lokalu mieszkaniowego nie jest świadczona na cele mieszkaniowe najemcy. Konsekwentnie świadczona przez Wnioskodawcę usługa nie może korzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.”

Analogiczne stanowisko zostało również wyrażone przez DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 8 lutego 2019 r. (sygn. 0115-KDIT1-1.4012.889.2013.1.JP).

Jednocześnie biorąc pod uwagę wszystkie wskazane przez Wnioskodawcę okoliczności faktyczne, w ocenie Spółki zastosowania nie będzie miało również zwolnienie z opodatkowania przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 30 ustawy VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, w omawianych okolicznościach nie znajdzie również zastosowania obniżona 8% stawka VAT przewidziana w art. 41 ust. 2 ustawy VAT w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy VAT dla usług wymienionych w poz. 163 załączniku nr 3 do ustawy VAT. Usługi te mieszczą się w grupowaniu 55 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008 r. (dalej: PKWiU), tj. „usług związanych z zakwaterowaniem”, a w ich zakres wchodzą, m.in. usługi wynajmu krótkoterminowego.

Zgodnie z wyjaśnieniami Głównego Urzędu Statystycznego do PKWiU grupowanie 55 obejmuje m.in. usługi świadczone przez obiekty noclegowe, turystyczne i innej miejsca służące do krótkotrwałego zakwaterowania oraz wszelkie pozostałe usługi tych obiektów bez obsługi, natomiast nie obejmuje wynajmu nieruchomości mieszkalnych w celu dłuższego pobytu, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym. Przyjmuje się zatem, że usługi objęte stawką preferencyjną muszą bezwzględnie dotyczyć zakwaterowania, nie zaś samego najmu lokali, na inne niesprecyzowane cele.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi wynajmu Lokali mieszkalnych na własny rachunek nie będą mieściły się zatem w grupowaniu PKWiU 55, gdyż Wnioskodawca nie będzie świadczył na rzecz Najemcy usług związanych z zakwaterowaniem, ale usługi wynajmu długoterminowego Lokali mieszkalnych na własny rachunek. Tym samym usługi te nie będą mogły korzystać z preferencyjnej stawki VAT.

Również i w tym przypadku bez znaczenia powinien pozostać sposób, w jaki Lokale mieszkalne będą faktycznie wykorzystywane przez Najemcę, tj. czy będą wykorzystywane do realizacji usług wynajmu na cele mieszkaniowe, wynajmu na cele działalności gospodarczej lub świadczenia usług zakwaterowania, w tym w szczególności usług wynajmu krótkoterminowego, czy też na inne cele (vide: uwagi powyżej).

Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowisku wyrażanym przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych. Tytułem przykładu można wskazać na interpretację indywidualną z dnia 4 maja 2017 r. (sygn. 2461-IBPP3.4512.189.2017.2.SR ), w której DKIS uznał, że: „W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że w przedmiotowym lokalu świadczy usługi wynajmu nieruchomości na własny rachunek wg symbolu PKWiU 68.20.11. Nie jest to zatem usługa objęta PKWiU 55. (...) Tym samym Wnioskodawca nie może korzystać z preferencyjnej stawki VAT, gdyż ta zarezerwowana jest wyłącznie dla usług objętych PKWiU 55 (Usługi związane z zakwaterowaniem), tj. dla usług jakie świadczy najemca.”

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy skoro usługa wynajmu Lokali mieszkalnych nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT, a także art. 43 ust. 1 pkt 30 ustawy VAT, jak również z opodatkowania według preferencyjnej 8% stawki VAT, usługa ta powinna zostać w całości opodatkowana według podstawowej stawki VAT, tj. obecnie 23%.

Opodatkowanie VAT usług wynajmu Lokali użytkowych.

W ocenie Wnioskodawcy, również w przypadku świadczenia usług wynajmu Lokali użytkowych na rzecz Najemcy, zastosowanie powinna znaleźć podstawowa stawka VAT, tj. obecnie 23%. Brak jest bowiem w przepisach ustawy VAT regulacji, które w przypadku tego typu usług przewidywałyby możliwość zastosowania preferencyjnej stawki VAT lub zwolnienia z opodatkowania.

Zasadą bowiem jest, iż jeśli dany towar lub usługa nie zostały wprost wskazane przez ustawodawcę w przepisach ustawy VAT, jako podlegające opodatkowaniu według obniżonej stawki VAT lub zwolnieniu z opodatkowania, to na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy VAT, czynność ta powinna zostać opodatkowana stawką podstawową.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż świadczone przez niego usługi wynajmu Lokali na rzecz Najemcy powinny zostać opodatkowane według podstawowej 23% stawki VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W tym miejscu zauważyć jednak należy, że zgodnie z art. 146aa ust. 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
   
4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.