Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.198.2019.3.PG
z 2 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2019 r. (data wpływu 17 kwietnia 2019 r.) uzupełnionym w dniu 24 kwietnia 2019 r. oraz pismem z dnia 24 czerwca 2019 r. (data wpływu 25 czerwca 2019 r.) i pismem z dnia 10 lipca 2019 r. (data wpływu 11 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania 23% stawką podatku VAT transakcji sprzedaży nieruchomości w związku ze złożonym oświadczeniem o rezygnacji ze zwolnienia oraz prawa do odliczenia podatku od tej transakcji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania 23% stawką podatku VAT transakcji sprzedaży nieruchomości w związku ze złożonym oświadczeniem o rezygnacji ze zwolnienia oraz prawa do odliczenia podatku od tej transakcji. Wniosek został uzupełniony w dniu 24 kwietnia 2019 r. o dowód uiszczenia opłaty za wniosek oraz pismem z dnia 24 czerwca 2019 r. (data wpływu 25 czerwca 2019 r.) o wskazanie skutków podatkowych dla Wnioskodawcy oraz informacje doprecyzowujące opis sprawy. Ponadto wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 lipca 2019 r. (data wpływu 11 lipca 2019 r.) o dalsze informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej została zakupiona nieruchomość – Hala.

Zakup nieruchomości służy wyłącznie czynnościom opodatkowanym.

Zarówno Sprzedawca jak i Kupujący, będący czynnymi podatnikami VAT zgodnie oświadczyli, że rezygnują ze zwolnienia w ramach podatku od towarów i usług od transakcji sprzedaży ww. nieruchomości.

W związku z powyższym złożyli oświadczenie w urzędzie skarbowym o rezygnacji ze zwolnienia VAT. Oświadczenie zostało złożone w dniu sprzedaży nieruchomości, ale przed faktem podpisania aktu notarialnego i przed przekazaniem nieruchomości Kupującemu.

Powyższe oświadczenie zostało doręczone notariuszowi przed podpisaniem aktu notarialnego.

Ponadto przed podpisaniem aktu notarialnego zostało złożone przed notariuszem zgodne oświadczenie stron transakcji o rezygnacji ze zwolnienia z VAT, co zostało zapisane w akcie notarialnym.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca poinformował, że jest podmiotem kupującym wskazaną we wniosku nieruchomość – Halę, a zaistniały stan faktyczny dotyczy bezpośrednio jego sfery praw i obowiązków podatkowych, z uwagi na możliwość odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez Sprzedającego.

Wspólnie ze Sprzedającym Wnioskodawca złożył zgodne oświadczenie woli o rezygnacji z zastosowania stawki zwolnionej z VAT i opodatkowaniu transakcji sprzedaży nieruchomości – Hali, jednak w przypadku, gdy przy sprzedaży nieruchomości powinna być zastosowana stawka zwolniona z VAT skutkiem dla Wnioskodawcy – jako Kupującego będzie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC), a także nie będzie przysługiwać mu prawo do odliczenia podatku naliczonego – brak podatku naliczonego przy stawce zwolnionej.

Dodatkowo na podstawie informacji uzyskanych od Sprzedającego Wnioskodawca poinformował jak niżej:

Hala o której mowa we wniosku jest budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r., poz. 1202, z późn. zm.).

Sprzedawca jako osoba prywatna nabył nieruchomość Aktem Notarialnym z dnia 31 października 2002 r., a następnie wprowadził aportem na majątek firmy.

Sprzedawca nie wykorzystywał Hali w żaden sposób. Nieruchomość została wprowadzona aportem na majątek firmy Sprzedającego, jednak nie była ona wykorzystywana w żaden sposób w działalności gospodarczej.

Hala nie była używana przez sprzedającego.

Hala nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy cywilno-prawnej o podobnym charakterze.

Sprzedawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie Hali.

Sprzedający dokonał zakupu Hali jako osoba fizyczna, której nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Sprzedawca nabył Halę dnia 31 października 2002 r. jako osoba fizyczna, transakcja nabycia Hali nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT (została opodatkowana podatkiem PCC).

Sprzedawca nie wykorzystywał Hali w żaden sposób.

Dodatkowo w uzupełnieniu z dnia 10 lipca 2019 r. Wnioskodawca poinformował, że zgodnie z informacjami uzyskanymi od Sprzedającego przedmiotowa Hala została wniesiona przez Sprzedającego aportem na majątek jego firmy dnia 1 stycznia 2018 r.

Sprzedający nabył nieruchomość jako osoba fizyczna dnia 31 października 2002 r. i jako osoba fizyczna nie wykorzystywał nieruchomości w żaden sposób – nie remontował jej, nie ponosił wydatków na jej adaptację i modernizację, nie wynajmował ani nie wykorzystywał na własne cele. Przedmiotowa Hala została zakupiona przez Sprzedającego jako osobę fizyczną od przedsiębiorstwa państwowego – transportowego, następnie została wprowadzona na majątek jego firmy i wreszcie przez niego sprzedana w stanie pogorszonym ze względu na upływ czasu i brak jakichkolwiek nakładów.

Na podstawie informacji uzyskanych z Wydziału Geodezji i Kartografii – Oddział Ewidencji Gruntów i Budynków Wnioskodawca poinformował, że budowę przedmiotowej nieruchomości rozpoczęto w 1973 r., a zakończono w 1975 r.

Nieruchomość – Hala – została wybudowana w ramach działalności przedsiębiorstwa państwowego – transportowego i w latach 70-tych została oddana do użytku przez to przedsiębiorstwo w 1975 r.

W latach 70-tych i 80-tych w Hali – w ramach ww. przedsiębiorstwa – funkcjonował warsztat naprawy przyczep, natomiast w latach 90-tych warsztat oraz magazyn części.

W 2002 r. rozpoczęło się postępowanie likwidacyjne przedsiębiorstwa państwowego, które do tego czasu użytkowało Halę.

Przedsiębiorstwo w likwidacji istniało w okresie: 17 kwietnia 2002 r. – 26 lipca 2005 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż nieruchomości została prawidłowo opodatkowana stawką VAT 23% ze względu na złożone oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia w urzędzie skarbowym oraz przed podpisaniem aktu notarialnego u notariusza?
2. Czy podatnik (Kupujący) ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od faktury dokumentującej zakup nieruchomości w związku ze złożonym oświadczeniem w urzędzie skarbowym – przed dokonaniem zakupu nieruchomości i dodatkowo złożonym oświadczeniem przed notariuszem o rezygnacji ze zwolnienia w przypadku transakcji dotyczącej sprzedaży nieruchomości?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze złożonymi oświadczeniami sprzedaż nieruchomości została prawidłowo opodatkowana podstawową stawką VAT (nieruchomość użytkowa). Wymogi formalne związane z rezygnacją ze zwolnienia i opodatkowania transakcji sprzedaży zostały zachowane poprzez złożenie oświadczeń w urzędzie skarbowym i przed notariuszem.

Podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ zakup nieruchomości związany jest ze sprzedażą wyłącznie opodatkowaną.

Ponadto zarówno oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia VAT złożone przed notariuszem, jak i oświadczenie złożone w urzędzie skarbowym zostało przed dokonaniem transakcji co zostało zapisane w akcie notarialnym.

W przypadku złożenia oświadczenia woli o wyborze opodatkowania w treści aktu notarialnego zachowane są wymogi formalne do uznania, że strony transakcji zrezygnowały ze zwolnienia – co zostało m.in. potwierdzone wyrokiem NSA z dnia 14 marca 2018 r. – I FSK 854/16.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej została zakupiona nieruchomość – Hala. Zarówno Sprzedawca jak i Kupujący, będący czynnymi podatnikami VAT zgodnie oświadczyli, że rezygnują ze zwolnienia w ramach podatku od towarów i usług od transakcji sprzedaży ww. nieruchomości. W związku z powyższym złożyli oświadczenie w urzędzie skarbowym o rezygnacji ze zwolnienia VAT. Oświadczenie zostało złożone w dniu sprzedaży nieruchomości, ale przed faktem podpisania aktu notarialnego i przed przekazaniem nieruchomości Kupującemu. Powyższe oświadczenie zostało doręczone notariuszowi przed podpisaniem aktu notarialnego. Ponadto przed podpisaniem aktu notarialnego zostało złożone przed notariuszem zgodne oświadczenie stron transakcji o rezygnacji ze zwolnienia z VAT, co zostało zapisane w akcie notarialnym.

Ponadto, Wnioskodawca poinformował, że jest podmiotem kupującym wskazaną we wniosku nieruchomość – Halę, a zaistniały stan faktyczny dotyczy bezpośrednio jego sfery praw i obowiązków podatkowych, z uwagi na możliwość odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez Sprzedającego. Wspólnie ze Sprzedającym Wnioskodawca złożył zgodne oświadczenie woli o rezygnacji z zastosowania stawki zwolnionej z VAT i opodatkowaniu transakcji sprzedaży nieruchomości – Hali, jednak w przypadku, gdy przy sprzedaży nieruchomości powinna być zastosowana stawka zwolniona z VAT skutkiem dla Wnioskodawcy – jako Kupującego będzie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC), a także nie będzie przysługiwać mu prawo do odliczenia podatku naliczonego – brak podatku naliczonego przy stawce zwolnionej.

Hala o której mowa we wniosku jest budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Sprzedawca jako osoba prywatna nabył nieruchomość Aktem Notarialnym dnia 31 października 2002 r., a następnie wprowadził aportem na majątek firmy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca – jako nabywca Hali – ma wątpliwości dotyczące opodatkowania 23% stawką podatku transakcji sprzedaży Hali ze względu na złożone oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia w urzędzie skarbowym oraz przed podpisaniem aktu notarialnego u notariusza oraz w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od faktury dokumentującej zakup nieruchomości w związku ze złożonym oświadczeniem w urzędzie skarbowym – przed dokonaniem zakupu nieruchomości i dodatkowo złożonym oświadczeniem przed notariuszem o rezygnacji ze zwolnienia w przypadku transakcji dotyczącej sprzedaży nieruchomości.

Ze sformułowanego we wniosku pytania pierwszego wynika, że Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące tylko kwestii opodatkowania 23% stawką podatku VAT transakcji sprzedaży Hali ze względu na złożenie oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia.

Jak wynika z opisu sprawy Sprzedawca jako osoba prywatna nabył nieruchomość aktem notarialnym, a następnie wprowadziła aportem na majątek firmy.

Zatem mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości zabudowanej (Hali) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy) jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Należy bowiem wskazać, że przedmiotowa transakcja dotyczyła towaru w rozumieniu ustawy oraz była dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług (o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, na mocy art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy. Wskazać należy, że w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w przepisach warunki.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub,
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy – zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, chyba że budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. Zatem wykorzystywanie obiektu przez okres co najmniej 5 lat do czynności opodatkowanych pozwala podatnikowi na zastosowanie zwolnienia od podatku nawet w sytuacji, gdy ponosił on wydatki wyższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, w związku z którymi to wydatkami miał prawo do odliczenia podatku VAT.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Ponadto w przypadku towarów (do których zaliczają się również nieruchomości) może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, o ile zostaną spełnione warunki wskazane w tym przepisie.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, który stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem.

Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jak już wyżej wskazano przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy w pytaniu pierwszym jest wyłącznie kwestia opodatkowania 23% stawką podatku VAT transakcji sprzedaży Hali ze względu na złożenie oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia.

Z opisu sprawy wynika, że zarówno Sprzedawca jak i Kupujący (Wnioskodawca), będący czynnymi podatnikami VAT, zgodnie oświadczyli, że rezygnują ze zwolnienia w ramach podatku od towarów i usług od transakcji sprzedaży Hali. W związku z powyższym złożyli oświadczenie w urzędzie skarbowym o rezygnacji ze zwolnienia VAT. Oświadczenie zostało złożone w dniu sprzedaży nieruchomości, ale przed faktem podpisania aktu notarialnego i przed przekazaniem nieruchomości Kupującemu.

Wskazać w tym miejscu trzeba, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy – podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy – oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W przypadku skorzystania z tej opcji dostawa nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT przy zastosowaniu 23% stawki podatku.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca zrezygnuje ze zwolnienia od podatku dla dostawy budynku, to dostawa (sprzedaż) gruntu, na którym posadowiony jest ten budynek będący przedmiotem sprzedaży, również będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia (a tym samym opodatkowania 23% stawką podatku VAT transakcji sprzedaży nieruchomości) zostało złożone w urzędzie skarbowym w dniu sprzedaży nieruchomości, ale przed faktem podpisania aktu notarialnego i przed przekazaniem nieruchomości Kupującemu (Wnioskodawcy).

Biorąc powyższe informacje pod uwagę, w kontekście powołanych przepisów dotyczących rezygnacji ze zwolnienia i wyboru opodatkowania, należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie nie zostały spełnione warunki w celu rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT. Bowiem przepis art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy wyraźnie wskazuje na obowiązek złożenia takiego oświadczenia przed dniem dokonania dostawy.

Biorąc pod uwagę stan sprawy należy stwierdzić, że za dzień dostawy Hali należy uznać dzień podpisania aktu notarialnego. Zatem, żeby termin, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy był zachowany, przedmiotowe oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia powinno było zostać złożone przed tym dniem, tj. przed podpisaniem aktu notarialnego.

Tym samym należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie nie zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy, bowiem oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia i wyborze opodatkowania nie zostało złożone z zachowaniem terminu do jego złożenia, tj. przed dniem dokonania dostawy przedmiotowej Hali, ponieważ oświadczenie to zostało złożone w dniu sprzedaży nieruchomości, tj. w dniu podpisania aktu notarialnego.

Reasumując, sprzedaż nieruchomości nie została prawidłowo opodatkowana 23% stawką podatku VAT ze względu na złożone oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia w urzędzie skarbowym przed podpisaniem aktu notarialnego u notariusza, bowiem w przedmiotowej sprawie powyższe oświadczenie nie zostało złożone w terminie wymaganym dla skuteczności takiego oświadczenia, zgodnie z art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy.

Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za nieprawidłowe.

Dodatkowo Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od faktury dokumentującej zakup nieruchomości w związku ze złożonymi oświadczeniami w urzędzie skarbowym – przed dokonaniem zakupu nieruchomości i dodatkowo złożonym oświadczeniem przed notariuszem o rezygnacji ze zwolnienia w przypadku transakcji dotyczącej sprzedaży nieruchomości.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że związek zakupu z czynnością opodatkowaną jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, pozbawiających podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy:

• zostaną spełnione pozytywne przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz
• nie zaistnieją ograniczenia określone w art. 88 ustawy, w tym w szczególności art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
  
  

Jak to już wyżej wskazano transakcja sprzedaży przedmiotowej Hali korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia i wyborze opodatkowania tej transakcji zostało złożone z naruszeniem terminu, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy (zatem nie wywołują skutków prawnych). Zatem transakcja sprzedaży Hali nie mogła być opodatkowana 23% stawką podatku VAT, lecz była zwolniona od podatku.

Zatem, w niniejszej sprawie – biorąc pod uwagę powołane przepisy dotyczące prawa do odliczenia podatku – należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z wystawionej faktury dokumentującej sprzedaż Hali, bowiem w tej sytuacji zastosowanie znajduje przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Podsumowując, Kupujący (Wnioskodawca) nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od faktury dokumentującej zakup nieruchomości.

Zatem, w tej części stanowisko Wnioskodawcy także zostało uznane za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.