INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2012 r. (data wpływu 19 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla towaru o nazwie handlowej „A” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla towaru o nazwie handlowej „A”.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo produkcyjno handlowo usługowe specjalizujące się w sprzedaży hurtowej i detalicznej wyrobów (towarów) chemicznych mających zastosowanie w branży motoryzacyjnej. Chcąc poszerzyć asortyment towarowy Zainteresowany zamierza wprowadzić do sprzedaży dodatek do paliwa w postaci produktu pod nazwą handlową „A”, który jest 32,5% wodnym roztworem mocznika otrzymywanym z technicznie czystego mocznika (bez dodatku substancji obcych) i wody zdemineralizowanej. „A” produkowany jest zgodnie z normami ISO 2224-1/-2/-3/-4, nie posiada właściwości palnych, wybuchowych ani szkodliwych dla zdrowia, a zatem nie należy do substancji zaliczanych do niebezpiecznych czy groźnych dla środowiska. Produkt ten zawiera amoniak i znajduje zastosowanie w technologii oczyszczania spalin w silnikach Diesla, powodując redukcję w katalizatorze SCR (ang. Selective Catalytic Reduction – Selektywna Redukcja Katalityczna) szkodliwych dla środowiska tlenków azotu powstających w spalinach samochodów ciężarowych. Może być stosowany jako nawóz, ale ze względu na wysoką czystość, a w konsekwencji wyższą cenę, jest wyłącznie stosowany do wyżej wymienionych celów. Powyższy produkt według informacji producenta zawiera 46,6% azotu w suchej masie i jest sklasyfikowany w PKWiU w grupowaniu 20.15.31.0 (rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z dnia 29 października 2008 r., Dz. U. Nr 207, poz. 1293).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca zwraca się o potwierdzenie, że dla towaru o nazwie handlowej „A” (32,5% roztworu mocznika) sklasyfikowanego w PKWiU jako ex 20.15.3 ma prawo przy sprzedaży stosować obniżoną do 8% stawkę podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 2, art. 146a pkt 2 i załącznika nr 3 poz. 59 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT w związku z jej art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 roku do dnia 31 grudnia 2013 roku sprzedaż towarów i usług podlega opodatkowaniu stawką podstawową – 23%. Dla pewnych towarów i usług ustawodawca przewidział niższe stawki podatkowe: 8%, 5%, 0% oraz zwolnienie z opodatkowania. Jeżeli dany towar lub usługa nie są wymienione w przepisach ogólnych ustawy o VAT lub rozporządzenia – jako podlegające obniżonej stawce VAT lub zwolnione z VAT – to przy ich sprzedaży należy zastosować stawkę podstawową 23%. Wszelkie wątpliwości dotyczące poprawności stosowanych stawek podatkowych powinny być rozstrzygane bezpośrednio przez podatnika dokonującego sprzedaży.

Zainteresowany uważa, iż 32,5% roztwór mocznika, zawierający 46,6% azotu w suchej masie, o nazwie handlowej „A” powinien być opodatkowany obniżoną 8% stawką VAT przewidzianą dla towarów o symbolu PKWiU 20.15.3, wymienionym w załączniku nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nawet wtedy, gdy nie jest używany jako nawóz. W pozycji 59 załącznika nr 3 do ustawy jako jedyne wyłączenie z preferencyjnego opodatkowania grupowania 20.15.3 jest wymieniony cyjanoamid wapnia.

Ma to swoje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych nr IPTPP3/443-17/11-2/IB z dnia 1 czerwca 2011 r. oraz IPPP3/443-1115/10-2/KT z dnia 7 lutego 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Od dnia 1 stycznia 2011 r., na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Wspomniany wyżej załącznik nr 3 do ustawy stanowi wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, a w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy.

Pod pozycją 59 ww. załącznika nr 3 znajduje się grupa towarów o symbolu PKWiU 2008 – ex 20.15.3 o nazwie: nawozy azotowe mineralne, z wyłączeniem cyjanamidu wapnia.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zatem, umieszczenie tego dopisku przy danym symbolu statystycznym oznacza zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów należących do wymienionego grupowania statystycznego i spełniającego warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru”. Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka podatku VAT lub zwolnienie od podatku dotyczy wyłącznie danego towaru, o podanej w danej pozycji nazwie i podanym grupowaniu.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo produkcyjno handlowo usługowe specjalizujące się w sprzedaży hurtowej i detalicznej wyrobów (towarów) chemicznych mających zastosowanie w branży motoryzacyjnej. Chcąc poszerzyć asortyment towarowy Zainteresowany zamierza wprowadzić do sprzedaży dodatek do paliwa w postaci produktu pod nazwą handlową „A”, który jest 32,5% wodnym roztworem mocznika otrzymywanym z technicznie czystego mocznika (bez dodatku substancji obcych) i wody zdemineralizowanej. „A” produkowany jest zgodnie z normami ISO 2224-1/-2/-3/-4, nie posiada właściwości palnych, wybuchowych ani szkodliwych dla zdrowia, a zatem nie należy do substancji zaliczanych do niebezpiecznych czy groźnych dla środowiska. Produkt ten zawiera amoniak i znajduje zastosowanie w technologii oczyszczania spalin w silnikach Diesla, powodując redukcję w katalizatorze SCR (ang. Selective Catalytic Reduction – Selektywna Redukcja Katalityczna) szkodliwych dla środowiska tlenków azotu powstających w spalinach samochodów ciężarowych. Może być stosowany jako nawóz, ale ze względu na wysoką czystość, a w konsekwencji wyższą cenę, jest wyłącznie stosowany do wyżej wymienionych celów. Powyższy produkt według informacji producenta zawiera 46,6% azotu w suchej masie i jest sklasyfikowany w PKWiU z 2008 r. w grupowaniu 20.15.31.0.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy, w szczególności wskazaną klasyfikację stosowaną przez Wnioskodawcę do towaru, będącego przedmiotem zapytania, stwierdzić należy, że sprzedaż produktu mieszczącego się w grupowaniu 20.15.3 PKWiU, tj. PKWiU 20.15.31.0 (roztwór mocznika), jako wymienionego pod pozycją 59 załącznika nr 3 do ustawy – podlega opodatkowaniu obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8%. Zgodnie z opisem towarów sklasyfikowanych pod ww. symbolem PKWiU wykluczeniu z prawa do zastosowania obniżonej stawki podlega jedynie cyjanamid wapnia.

Jednocześnie podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z czym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane w złożonym wniosku.

Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.