INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu 24 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktur korygujących – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia faktur korygujących. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu 24 października 2011 r.) o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz o własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w roku 1996 nabył, wraz z małżonką z majątku wspólnego, nieruchomość rolną niezabudowaną o powierzchni 5,85 ha. Ww. grunt nigdy nie był środkiem trwałym i zawsze stanowił majątek osobisty Podatnika i jego żony. Zainteresowany nie prowadził również na tych gruntach działalności rolniczej i nie sprzedawał płodów rolnych. Grunty nie były przedmiotem dzierżawy ani użyczenia osobom trzecim. W 2008 r. Wnioskodawca postanowił sprzedać część gruntu. Pracownik urzędu skarbowego utwierdził go w przekonaniu, że powinien zarejestrować się do takiej transakcji jako płatnik VAT z tytułu sprzedaży działek.

Zainteresowany zarejestrował się w roku 2008 jako płatnik VAT i od sprzedaży dwóch działek w roku 2008 oraz 2011 odprowadził VAT należny. Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż gruntów zakupionych w 1996 roku na potrzeby osobiste Podatnika nie podlega ustawie o VAT i nie powinien on rejestrować się jako płatnik VAT z tytułu przeprowadzenia tych transakcji.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

W roku 1996 nabył wraz z małżonką z majątku wspólnego, nieruchomość rolną niezabudowaną o powierzchni 5,85 ha. Nieruchomość została nabyta w celu osobistym-budowa domu. Jednak Gmina nie zgodziła się na zmianę przeznaczenia gruntu. Poza sprzedażą wskazanych we wniosku działek Wnioskodawca nie dokonywał w przeszłości dostawy gruntów. Podatnik nie przekształcił gruntu, w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy zaznaczono grunt jako przemysłowy, ponadto nie grodził działek, nie dokonywał uzbrojenia terenu, nie przekształcił gruntu, zamieścił jedno ogłoszenie przed sprzedażą drugiej działki, grunt został podzielony na działki. Transakcje sprzedaży gruntu były udokumentowane fakturami VAT. Zainteresowany planuje w przyszłości sprzedać kolejne działki. W momencie sprzedaży działek grunty sklasyfikowane były w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy jako działki przemysłowe. Jednak plan zagospodarowania nie został przyjęty przez gminę i obecnie grunty w dalszym ciągu są gruntami rolnymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku braku konieczności odprowadzenia VAT należnego od takiej sprzedaży Podatnik powinien wystawić faktury korygujące do faktur dokumentujących już sprzedane dwie działki z przyczyną korekty, że transakcja nie podlega VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku konieczności odprowadzania VAT należnego od sprzedaży działek pochodzących z majątku osobistego należy do wystawionych faktur VAT wystawić faktury korygujące, gdzie jako przyczynę korekty należy wpisać, że transakcja nie podlega VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z treści wniosku wynika, iż Zainteresowany zbywając przedmiotowe działki w latach 2008 i 2011 opodatkował ww. czynności naliczając podatek VAT i dokumentując je wystawionymi fakturami VAT.

Obecnie Zainteresowany uważa (w związku z wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 21 lutego 2007 r., III SA/Wa 4176, oraz wyrokiem NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r., I FSK 603/06), że transakcje te nie powinny podlegać opodatkowaniu i tym samym powinien on skorygować wystawione faktury. W wydanej w dniu 18 listopada 2011 r. interpretacji nr ILPP2/443-1168/11 -4/AD tut. Organ potwierdził stanowisko Wnioskodawcy co do braku obowiązku podatkowego w podatku VAT z tytułu tych transakcji.

W praktyce w obrocie gospodarczym zdarzają się sytuacje, w których należy skorygować uprzednio wystawiony i wprowadzony do obrotu prawnego dokument. W związku z tym, ustawodawca przewidział dwie możliwości korygowania błędów w fakturach VAT: za pomocą faktury korygującej lub noty korygującej.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów wydał obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2011 r. rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem, regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur korygujących.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Stosownie do § 13 ust. 2 rozporządzenia, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

W myśl § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Jak wynika z § 14 ust. 2 rozporządzenia, faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
3. kwotę podwyższenia ceny bez podatku;
4. kwotę podwyższenia podatku należnego.
   
   

Z kolei, faktura korygująca wystawiona w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej (§ 14 ust. 3 rozporządzenia).

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, w roku 1996 Wnioskodawca nabył wraz z małżonką z majątku wspólnego, nieruchomość rolną niezabudowaną o powierzchni 5,85 ha. Nieruchomość została nabyta w celu osobistym-budowa domu. Jednak Gmina nie zgodziła się na zmianę przeznaczenia gruntu. Ww. grunt nigdy nie był środkiem trwałym i zawsze stanowił majątek osobisty podatnika i jego żony. Zainteresowany nie prowadził również na tych gruntach działalności rolniczej i nie sprzedawał płodów rolnych. Grunty nie były przedmiotem dzierżawy ani użyczenia osobom trzecim. W 2008 r. Wnioskodawca postanowił sprzedać część gruntu. Pracownik urzędu skarbowego utwierdził go w przekonaniu, że powinien zarejestrować się do takiej transakcji jako płatnik VAT z tytułu sprzedaży działek.

Zainteresowany zarejestrował się w roku 2008 jako płatnik VAT i od sprzedaży dwóch działek w roku 2008 oraz 2011 odprowadził VAT należny. Transakcje sprzedaży gruntu były udokumentowane fakturami VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż gruntów zakupionych w 1996 roku na potrzeby osobiste podatnika nie podlega ustawie o VAT i nie powinien on rejestrować się jako płatnik VAT z tytułu przeprowadzenia tych transakcji. Z kolei, do wystawionych faktur VAT należy wystawić faktury korygujące.

Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Z przywołanych uregulowań wynika, iż celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. W tym miejscu zaznaczyć należy, iż prawo do wystawienia faktury korygującej przysługuje wyłącznie sprzedawcy i dotyczy sytuacji, gdy sprzedaż udokumentowana została fakturą.

Uwzględniając powołane przepisy rozporządzenia oraz elementy zdarzenia przyszłego przedstawionego wyżej, wyjaśnić należy, iż Wnioskodawca w związku z opisanymi transakcjami uprawniony jest do dokonania korekty podatku należnego. Podstawą faktury korygującej będzie tu błędnie ustalona kwota podatku od towarów i usług, o czym mowa w § 14 rozporządzenia, a wynikająca z opodatkowania transakcji nie podlegającej opodatkowaniu.

Reasumując, zgodnie z § 14 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. Wnioskodawca jest uprawniony do wystawienia faktur korygujących do faktur dokumentujących już sprzedane dwie działki. Jako przyczynę dokonania korekty, należy wskazać, że transakcje te nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje ponadto, że w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.