Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.333.2019.2.EJU
z 13 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 maja 2019 r. (data wpływu 4 czerwca 2019 r.) uzupełniony pismem z 1 sierpnia 2019 r. (data wpływu 6 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu „X” tj. budową oświetlenia, przebudową sieci elektroenergetycznej, sieci sanitarnej, sieci telekomunikacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z realizacją projektu „X” tj. budową oświetlenia, przebudową sieci elektroenergetycznej, sieci sanitarnej, sieci telekomunikacyjnej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 1 sierpnia 2019 r. (data wpływu 6 sierpnia 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 26 lipca 2019 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.333.2019.1.EJU.

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem z 1 sierpnia 2019 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca realizuje projekt pn. „X”. Zarządcą drogi wojewódzkiej na wskazanym odcinku jest zgodnie z art. 19 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 roku o drogach publicznych (Dz. U.2017.2222, z późń. zm.) Zarząd Województwa. Zadanie prowadzi Zarząd Dróg Wojewódzkich, jako samorządowa jednostka budżetowa, nie posiadająca osobowości prawnej, powołana Uchwałą Sejmiku Województwa nr (…) w celu wykonywania zadań zarządcy dróg wojewódzkich w Województwie, położonych poza granicami miast na prawach powiatu. Koszty działalności Zarządu Dróg Wojewódzkich finansowane są z budżetu Województwa. Od dnia 1 stycznia 2017 roku Województwo podjęło rozliczenie podatku VAT wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi.

Województwo jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Opisany we wniosku projekt jest realizowany w związku z działalnością statutową Województwa i należy do zadań własnych Województwa wskazanych w ustawie z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie województwa (Dz.U.2018.913, z późń. zm.) – w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych. Przedmiotowy projekt jest realizowany w ramach zadania przebudowy dróg wojewódzkich, których zarządcą jest Zarząd Województwa.

Zarząd Dróg Wojewódzkich jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, składający deklarację VAT-7, dokonuje odpłatnego świadczenia usług i odpłatnej dostawy towarów (najem, sprzedaż majątku), nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. Wykonując obowiązki statutowe Zarząd Dróg Wojewódzkich realizuje zadania inwestycyjne na drogach wojewódzkich, w tym również współfinansowania ze środków pomocowych Unii Europejskiej EFRR.

Przedmiotem realizowanego przedsięwzięcia jest budowa obwodnicy miejscowości M. zlokalizowana poza zwartą zabudową miasta. Inwestycja stanowi nowy ciąg drogi wojewódzkiej nr (…). Początek opisywanej obwodnicy zlokalizowany jest w km … istniejącej drogi wojewódzkiej nr (…). Koniec tej drogi zlokalizowany jest w km ..istniejącej drogi wojewódzkiej nr (…). Długość realizowanego zadania wynosi 8 402,52 m. Dzięki tej inwestycji droga wojewódzka nr … zmieni swój przebieg i będzie łączyć węzeł … z dzielnicą M., omijając ścisłe centrum M. Realizowana inwestycja ma na celu poprawę warunków ruchu w obszarze miejscowości M. oraz poprawę bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego.

Inwestycja pozwoli na wyprowadzenie ruchu tranzytowego z centrum miejscowości M. W ramach ww. projektu planowana jest realizacja kanału technologicznego. W związku z powyższym, w przypadku zgłoszenia zainteresowania udostępnieniem kanału technologicznego, przez potencjalnego gestora sieci, istnieje możliwość uzyskania przychodu w związku z udostępnieniem niniejszego kanału technologicznego.

Po zakończeniu realizacji przedmiotowego projektu, Zarząd Dróg Wojewódzkich (zarząd drogi), ani Zarząd Województwa (zarządca drogi wojewódzkiej nr (…) nie będzie wykonywał czynności opodatkowanych, związanych ze zrealizowanym projektem (zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług), nie będzie miał możliwości odliczenia w całości lub części podatku naliczonego, zawartego w fakturach VAT, wystawianych przez wykonawców projektu. Efekty projektu nie będą wykorzystywane przez Zarząd Dróg Wojewódzkich (zarząd drogi), ani przez Zarząd Województwa (zarządca drogi wojewódzkiej nr (…)) do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (nie będą generowały obrotu opodatkowanego podatkiem VAT). Ustawa o drogach publicznych nałożyła na zarządcę obowiązek lokalizacji niniejszego kanału technologicznego w trakcie budowy lub przebudowy drogi. Kanał technologiczny udostępnia się na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji administracyjnej, w której określa się warunki udostępniania tego kanału technologicznego z wykorzystaniem uregulowań określonych w rozporządzeniu Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2016 roku (Dz.U.2016.957), w sprawie udostępniania kanału technologicznego przez zarządców dróg publicznych oraz wysokości stawek opłat za udostępnienie 1 mb. kanału technologicznego. Z uwagi na istnienie ustawowego obowiązku realizacji kanału technologicznego, określenie wysokości opłat za udostępnienie kanału technologicznego oraz sposobu jej uiszczania, w drodze decyzji administracyjnej, udostępnienie kanału technologicznego nie stanowi usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym Zarząd Dróg Wojewódzkich (zarząd drogi), ani Zarząd Województwa (zarządca drogi wojewódzkiej nr …) nie będzie miał możliwości odliczenia całości ani części podatku VAT z pobieranych opłat.

Projekt finansowany jest ze środków własnych budżetu województwa oraz ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Decyzja o dofinansowaniu nr (…). Beneficjentem środków europejskich jest Województwo, a jednostką realizującą projekt jest Zarząd Dróg Wojewódzkich.

Wszystkie środki finansowe na realizację projektu są przekazywane jednostce realizującej projekt na podstawie faktur wystawionych przez wykonawców za wykonane roboty budowlane i za usługi związane z nadzorem nad realizacją projektu przez konsultanta. Wkład własny pokrywany jest z budżetu Beneficjenta (budżetu Województwa). Wysokość dofinansowania ze środków europejskich dla projektu wynosi 84,99% kosztów kwalifikowanych.

We wniosku o dofinansowanie projektu w ramach RPO podatek VAT został określony po stronie kosztów kwalifikowanych i niekwalifikowalnych. Nie zakładano możliwości jego odzyskania.

Zgodnie z § 109 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 roku, w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie, droga publiczna powinna być oświetlona ze względów bezpieczeństwa ruchu, w szczególności m.in. gdy przebiega przez obszar oświetlony i występuje zagrożenie olśnienia uczestników ruchu, w obrębie węzła lub skrzyżowania, na skrzyżowaniu typu rondo czy w rejonie przejść dla pieszych. Jednocześnie między oświetlonym i nieoświetlonym odcinkiem drogi powinna być wykonana strefa przejściowa o zmniejszającym się natężeniu światła i długości nie mniejszej niż 100 m – dla dróg klasy technicznej G.

W celu spełnienia wymogów ww. rozporządzenia, projekt budowy drogi przewiduje budowę oświetlenia ulicznego, jednocześnie zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 3) lit. c) ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku prawo energetyczne, finansowanie oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych, znajdujących się na terenie gminy należy do zadań własnych gminy. Zgodnie z powyższym utrzymanie urządzeń oświetlenia ulicznego nie leży po stronie zarządcy drogi, lecz jest jednym z zadań gminy, właściwej dla miejsca danej inwestycji. Z uwagi na powyższe konieczne jest nieodpłatne przekazanie urządzeń oświetlenia ulicznego, wybudowanych w ramach zadania na rzecz gminy M. Zakres rzeczowy związany z oświetleniem ulicznym został ujęty jako koszt kwalifikowalny we wniosku o dofinansowanie projektu.

Przez sieci uzbrojenia terenu rozumie się wszelkiego rodzaju nadziemne, naziemne i podziemne przewodu i urządzenia: tj. wodociągowe, kanalizacyjne, gazowe, cieplne, telekomunikacyjne, elektroenergetyczne i inne, a także podziemne budowle, jak np.: zbiorniki itp.

W ramach ww. zadania planuje się przebudowę sieci uzbrojenia terenu m.in. sieci elektroenergetyczne, sieci komunikacyjne, sieci sanitarne. Obowiązki zarządcy drogi określa ustawa o drogach publicznych. Utrzymanie ww. urządzeń sieci uzbrojenia terenu nie leży po stronie zarządcy drogi, lecz jest jednym z zadań właściwych gestorów przedmiotowych sieci.

Z uwagi na konieczność wykonania robót na urządzeniach obcych wynikających z realizowanej dokumentacji projektowej niezbędne jest nieodpłatne przekazanie tych elementów sieci właściwym gestorom. Zakres związany z siecią elektroenergetyczną, siecią telekomunikacyjną, siecią sanitarną został ujęty jako koszt kwalifikowalny we wniosku o dofinansowanie projektu.

W piśmie z 1 sierpnia 2019 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i udzielił następującego sprostowania:

Zarząd Dróg Wojewódzkich jest samorządową jednostką budżetową nie posiadającą osobowości prawnej, powołaną uchwałą sejmiku województwa nr … w celu wykonywania zadań zarządcy dróg wojewódzkich w Województwie. Koszty działalności Zarządu Dróg Wojewódzkich finansowane są z budżetu Województwa. Województwo jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Od 1 stycznia 2017 roku Województwo podjęło rozliczenie podatku VAT wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi. W związku z powyższym Zarząd Dróg Wojewódzkich jest jednostką budżetową scentralizowaną z Województwem od 1 stycznia 2017 r. w zakresie podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Województwo w ramach projektu pn. „X” w oparciu o art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług ma prawo do odzyskania podatku VAT w ramach wydatków dotyczących:
   
   1. budowy oświetlenia ulicznego, w związku z jego nieodpłatnym przekazaniem na rzecz gmin?
   2. przebudowy sieci elektroenergetycznej stanowiącej własność T. na mocy porozumień kolizyjnych zawieranych z T.?
   3. przebudowy sieci elektroenergetycznych, w związku z jego nieodpłatnym przekazaniem na rzecz właściwego gestora sieci?
   4. przebudowy sieci sanitarnych (w tym: kanalizacja deszczowa, sanitarna, przebudowa gazociągów, wodociągów), w związku z jego nieodpłatnym przekazaniem na rzecz właściwego gestora sieci?
   5. przebudowy sieci telekomunikacyjnej, w związku z jego nieodpłatnym przekazaniem na rzecz właściwego gestora sieci?
   
   
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Efekty projektu nie są i nie będą przez Zarząd Dróg Wojewódzkich ani przez Zarząd Województwa, w żadnym zakresie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Projekt nie będzie generował obrotu opodatkowanego podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, nie ma możliwości odliczenia w całości lub części podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT wystawionych przez wykonawców projektu oraz w związku z nieodpłatnym przekazaniem urządzeń oświetlenia ulicznego wykonanych w ramach przedmiotowego projektu, na rzecz gminy oraz nieodpłatnego przekazania przebudowywanych sieci elektroenergetycznych, sanitarnych i sieci telekomunikacyjnej na rzecz właściwych gestorów sieci.

Odnośnie budowy kanału technologicznego i ewentualnego poboru opłat z uwagi na fakt, że udostępnienie kanału następuje na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem w drodze decyzji administracyjnej, Województwo występuje w związku z ww. czynnością w roli organu władzy publicznej, wykonującego zadania własne poza zakresem działalności gospodarczej. Z uwagi na istnienie ustawowego obowiązku realizacji kanału technologicznego, określenie wysokości opłaty za udostępnienie kanału technologicznego oraz sposobu jej uiszczania, w drodze decyzji administracyjnej, udostępnienie kanału technologicznego nie stanowi usługi w rozumieniu ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2019 r., poz. 512), organy samorządu województwa działają na podstawie i w granicach określonych przez ustawy. Do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa, samorząd województwa wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, dysponuje mieniem wojewódzkim, prowadzi samodzielnie gospodarkę finansową na podstawie budżetu.

Jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa, w celu wykonywania zadań województwo tworzy wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne oraz może zawierać umowy z innymi podmiotami.

Natomiast art. 14 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie województwa stanowi, że samorząd województwa wykonuje zadania o charakterze wojewódzkim określone ustawami, w szczególności w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.

Ponadto w myśl art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2068 ze zm.), drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

W świetle art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy o drogach publicznych, drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej, dzielą się na następujące kategorie:

1. drogi krajowe;
2. drogi wojewódzkie;
3. drogi powiatowe;
4. drogi gminne.
   
   

Ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1, należą do tej samej kategorii co te drogi.

Przepis art. 2a ust. 2 ustawy o drogach publicznych wskazuje, że drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

W myśl art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych, zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg:

1. krajowych – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;
2. wojewódzkich – zarząd województwa;
3. powiatowych – zarząd powiatu;
4. gminnych – wójt (burmistrz, prezydent miasta).
   
   

Stosownie do zapisu art. 20 ustawy o drogach publicznych, do zarządcy drogi należy szczególności:

• opracowywanie projektów planów rozwoju sieci drogowej oraz bieżące informowanie o tych planach organów właściwych do sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego (pkt 1);
• opracowywanie projektów planów finansowania budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg oraz drogowych obiektów inżynierskich (pkt 2);
• pełnienie funkcji inwestora (pkt 3);
• utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2 (pkt 4);
• wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających (pkt 11).
  
  

W świetle art. 32 ust. 1 ustawy o drogach publicznych w przypadku gdy budowa lub przebudowa drogi w miejscu jej przecięcia się z inną drogą transportu lądowego – z wyjątkiem skrzyżowania z linią kolejową w poziomie szyn, o którym mowa w art. 28 ust. 1 – wodnego, korytarzem powietrznym w strefie lotniska lub urządzeniem typu liniowego (w szczególności linią energetyczną lub telekomunikacyjną, rurociągiem, taśmociągiem) powoduje naruszenie tych obiektów lub urządzeń albo konieczność zmian dotychczasowego ich stanu, przywrócenie poprzedniego stanu lub dokonanie zmiany należy do zarządcy drogi, z zastrzeżeniem ust. 2-4.

Koszty przyłączy do urządzeń liniowych w granicach pasa drogowego, z zastrzeżeniem ust. 4, pokrywa w całości zarządca drogi, a poza tymi granicami właściciel lub użytkownik urządzeń – art. 32 ust. 2 ustawy o drogach publicznych.

Koszty przełożenia urządzeń liniowych w pasie drogowym, wynikające z naruszenia lub konieczności zmian stanu dotychczasowego urządzenia liniowego, w wysokości odpowiadającej wartości tych urządzeń i przy zachowaniu dotychczasowych właściwości użytkowych i parametrów technicznych, z zastrzeżeniem ust. 4, pokrywa zarządca drogi. Jeżeli w wyniku uzgodnień zarządcy drogi z zainteresowaną stroną zostaną wprowadzone ulepszenia urządzeń, koszty tych ulepszeń pokrywa odpowiednio ich właściciel lub użytkownik – art. 32 ust. 3-4 ustawy o drogach publicznych.

Stosownie do art. 32 ust. 5 ustawy o drogach publicznych przekazanie przez zarządcę drogi urządzeń, o których mowa w ust. 2-4, wykonanych w pasie drogowym, osobie uprawnionej następuje nieodpłatnie, na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będąc zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT realizuje projekt pn. „X”. Zadanie prowadzi Zarząd Dróg Wojewódzkich, jako samorządowa jednostka budżetowa, nie posiadająca osobowości prawnej scentralizowana z Województwem od 1 stycznia 2017 r. w zakresie rozliczeń podatku VAT.

Przedmiotem realizowanego przedsięwzięcia jest budowa obwodnicy miejscowości M. zlokalizowana poza zwartą zabudową miasta. Inwestycja pozwoli na wyprowadzenie ruchu tranzytowego z centrum miejscowości M.

W ramach realizacji zadania Województwo buduje oświetlenie uliczne. W celu spełnienia wymogów § 109 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z 2 marca 1999 r., projekt budowy drogi przewiduje budowę oświetlenia ulicznego, jednocześnie zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 3 lit. c) ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku prawo energetyczne, finansowanie oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych, znajdujących się na terenie gminy należy do zadań własnych gminy. Zgodnie z powyższym utrzymanie urządzeń oświetlenia ulicznego nie leży po stronie zarządcy drogi, lecz jest jednym z zadań gminy, właściwej dla miejsca danej inwestycji. Z uwagi na powyższe konieczne jest nieodpłatne przekazanie urządzeń oświetlenia ulicznego, wybudowanych w ramach zadania na rzecz gminy M.

Ponadto planuje się również przebudowę sieci uzbrojenia terenu m.in. sieci elektroenergetycznych, sieci komunikacyjnych, sieci sanitarnych. Obowiązki zarządcy drogi określa ustawa o drogach publicznych. Utrzymanie ww. urządzeń sieci uzbrojenia terenu nie leży po stronie zarządcy drogi, lecz jest jednym z zadań właściwych gestorów przedmiotowych sieci.

Po zakończeniu realizacji przedmiotowego projektu, Zarząd Dróg Wojewódzkich (zarząd drogi), ani Zarząd Województwa (zarządca drogi wojewódzkiej) nie będzie wykonywał czynności opodatkowanych, związanych ze zrealizowanym projektem. Efekty projektu nie będą wykorzystywane przez Zarząd Dróg Wojewódzkich, ani przez Zarząd Województwa do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (nie będą generowały obrotu opodatkowanego podatkiem VAT). Z uwagi na konieczność wykonania robót na urządzeniach obcych wynikających z realizowanej dokumentacji projektowej niezbędne jest nieodpłatne przekazanie elementów sieci właściwym gestorom.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nieodpłatnym przekazaniem powstałego w ramach projektu oświetlenia ulicznego na rzecz gminy, nieodpłatnym przekazaniem przebudowanej sieci elektroenergetycznej na mocy porozumień kolizyjnych oraz nieodpłatnym przekazaniem przebudowanych w ramach projektu sieci elektroenergetycznej, sieci sanitarnej, sieci telekomunikacyjnej na rzecz właściwych gestorów.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców województwa. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że zdaniem Organu, każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia województwa należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których Województwo nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku VAT. Są one bowiem realizowane przez Województwo poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Województwo realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji przyjąć należy, że Wnioskodawca ponosząc wydatki na budowę oświetlenia, przebudowę sieci elektroenergetycznych, sieci telekomunikacyjnych i sieci sanitarnych w ramach projektu nie działa w charakterze podatnika VAT.

Jak wskazano na wstępie odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zasada ta wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Analizując prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupów towarów i usług dokonywanych w ramach realizowanego projektu w zakresie budowy oświetlenia, przebudowy urządzeń sieci elektroenergetycznych, sieci telekomunikacyjnych i sieci sanitarnych w związku z ich nieodpłatnym przekazaniem na rzecz właściwych gestorów, Gminy oraz T. wskazać należy, że Województwo nie wykorzystuje powstałej infrastruktury do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Przebudowa drogi, a następnie nieodpłatne przekazanie wybudowanego oświetlenia, przebudowanych sieci elektroenergetycznych, sieci telekomunikacyjnych i sieci sanitarnych innym podmiotom, odpowiedzialnym za ich utrzymanie, nie będzie prowadzone w celu osiągania zysku, tj. w celu komercyjnym, a wynika jedynie z realizacji zadania o charakterze publicznym. Mając na uwadze fakt, że Województwo przekazując nieodpłatnie infrastrukturę nie będzie działało w charakterze podatnika, czynność przekazania nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji nieodpłatne przekazanie ww. sieci nie daje możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wybudowanie tych sieci.

Zatem w przedmiotowej sprawie nie są spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca budując oświetlenie oraz przebudowując infrastrukturę w postaci sieci elektroenergetycznych, sieci telekomunikacyjnych i sieci sanitarnych, nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a wydatki związane z powstałą infrastrukturą nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek Zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z tym tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.