Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
ITPP2/443-738/14-6/19-S/AD
z 13 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 maja 2019 r. sygn. akt I FSK 1723/15 (data wpływu 6 czerwca 2019 r.) oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 7 maja 2015 r. sygn. akt I SA/Ol 4/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 3 lipca 2019 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2014 r. (data wpływu 5 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego ze zrealizowaną inwestycją oraz sposobu dokonania korekty nieodliczonego uprzednio podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego ze zrealizowaną inwestycją oraz sposobu dokonania korekty nieodliczonego uprzednio podatku naliczonego.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 3 września 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał dla Gminy indywidualną interpretację nr ITPP2/443-738b/14/AD, w której uznał jej stanowisko za nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego ze zrealizowaną inwestycją oraz sposobu dokonania korekty nieodliczonego uprzednio podatku naliczonego.

Gmina na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 3 września 2014 r. nr ITPP2/443-738b/14/AD wniosła pismem z 22 września 2014 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 29 października 2014 r. nr ITPP2/44W-67/14/AW stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 3 września 2014 r. nr ITPP2/443-738b/14/AD złożył skargę z dnia 28 listopada 2014 r. (data nadania 4 grudnia 2014 r.). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 7 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Sz 4/15, uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 3 września 2014 r. nr ITPP2/443-738b/14/AD, stwierdzając m.in., że: „Z przywoływanego przez organ art. 15 ust. 6 ustawy o VAT wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizacji zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, w wyłączeniem czynności wykonywanych na postawie zwartych umów cywilnoprawnych. Co do zasady zatem organy władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań dla których zostały powołane, nie są podatnikami, jednak zyskują przymiot podatnika, gdy wykonują czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Gdy organy władzy wykonują takie czynności stają się podatnikami o jakich mowa w art. 15 ustawy o VAT. Kwestia ta została zauważona przez organ, skoro w zakresie pytania dotyczącego opodatkowania usługi dzierżawy stanowisko skarżącej uznał za prawidłowe. Skoro zatem organ interpretacyjny uznał, że w pewnym zakresie skarżąca jest podatnikiem, powinien był uznać, że w takim samym zakresie znajduje zastosowanie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT odnośnie przysługiwania prawa do obniżenia kwoty podatku naliczonego. W tym przedmiocie stanowisko organu odmawiające prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę inwestycji, która następnie jest wykorzystywana przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych także pozostaje w sprzeczności z zasadą neutralności podatku VAT wyrażoną w przywołanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W ocenie Sądu w sytuacji, gdy Gmina ponosi ciężar ekonomiczny wydatków, w tym także podatku naliczonego, na realizację inwestycji, które - w ramach realizacji spoczywających na niej zadań komunalnych - generują jednocześnie podatek należny, nie ma podstaw do pozbawienia jej prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesienia tych wydatków, z tego tylko względu, że w chwili ponoszenia tych wydatków zadania komunalne nie były wykonywane przez Gminę, a przez zakład budżetowy.”

Sąd uznał, że organ udzielając odpowiedzi na zadane przez Gminę pytania w zaskarżonej interpretacji dopuścił się naruszenia prawa materialnego, tj. art. 86 ust. 1 w związku z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji także art. 91 ust. 7 tej ustawy i na podstawie art. 146 § 1 p.p.s.a. uchylił zaskarżoną interpretację.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 7 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Sz 4/15, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy złożył skargę kasacyjną z dnia 22 lipca 2015 r. nr ITPP2/4441-59/14/AD/104/15 do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Pismem z dnia 7 maja 2019 r. nr 0110-KWR4.4022.80.2019.1.RB Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wycofał skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 7 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Sz 4/15.

Naczelny Sad Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 28 maja 2019 r. sygn. akt I FSK 1723/15 umorzył postępowanie kasacyjne.

W dniu 3 lipca 2019 r. do tutejszego organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie z dnia 7 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Sz 4/15, uchylający zaskarżoną interpretację.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie. Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie

prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego ze zrealizowaną inwestycją oraz sposobu dokonania korekty nieodliczonego uprzednio podatku naliczonego, wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i składa kwartalne deklaracje VAT do właściwego urzędu skarbowego.

Ponosiła/ponosi nakłady na budowę obiektów infrastruktury wodno-kanalizacyjnej (dalej: „Infrastruktura Wod-Kan”), w tym także z wykorzystaniem środków ze źródeł zewnętrznych.

Wytworzone środki trwałe Gmina przekazywała na podstawie protokołów przekazania-przejęcia środka trwałego (PT) w nieodpłatne administrowanie Samorządowemu Zakładowi Budżetowemu - Zakładowi Wodociągów i Kanalizacji (dalej: „ZWiK”), który był zakładem budżetowym Gminy. Przedmiotem działalności ZWiK było przede wszystkim zbiorowe zaopatrzanie w wodę oraz odprowadzanie i oczyszczanie ścieków, w tym obsługa i utrzymanie majątku wodno-kanalizacyjnego przekazanego ZWiK do eksploatacji przez Gminę. ZWiK był czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT i wykorzystywał przekazany majątek do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Z dniem 1 stycznia 2014 r. Gmina dokonała zmiany sposobu zarządzania Infrastrukturą Wod-Kan. Mianowicie, przekształciła ZWiK w spółkę z o.o. (dalej: „Spółka”). Przekształcenie nastąpiło w trybie określonym w art. 22 i art. 23 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236). Likwidacja ZWiK nastąpiła z dniem 31 grudnia 2013 r., zaś Spółka rozpoczęła działalność z dniem 1 stycznia 2014 r. Począwszy od 1 stycznia 2014 r. Spółka zapewnia ciągłość działalności wykonywanej przez ZWiK.

Bezpośrednio po utworzeniu Spółki, Gmina odpłatnie udostępniła tę Infrastrukturę Spółce w oparciu o umowę dzierżawy, przy czym Gmina nie wyklucza, że w dalszej perspektywie czasowej Infrastrukturę Wod-Kan oddaną w dzierżawę na rzecz Spółki będzie wnosiła w formie aportu rzeczowego. Umowa dzierżawy Infrastruktury Wod-Kan została zawarta dnia 1 stycznia 2014 r.

W 2013 r. Gmina rozpoczęła inwestycję pn. „Budowa ...” (dalej: „Inwestycja”). Na realizację Inwestycji Gmina pozyskała dofinansowanie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Pierwotnie, tj. zgodnie z ówczesną strategią Gminy w zakresie gospodarowania Infrastrukturą Wod-Kan, wytworzone środki trwałe miały zostać przekazane do ZWiK w nieodpłatne administrowanie. Jak wspomniano powyżej, z dniem 1 stycznia 2014 r. nastąpiło jednak przekształcenie ZWiK w Spółkę, a także nastąpiła zmiana polityki Gminy w zakresie gospodarowania Infrastrukturą Wod-Kan położoną na terenie Gminy.

Zgodnie z postanowieniami umowy o dofinansowanie, Gmina zobowiązana jest do nieprzenoszenia, bez zgody instytucji finansującej, posiadania lub prawa własności nabytych dóbr, wybudowanych, przebudowanych, wyremontowanych lub zmodernizowanych budynków i budowli, na które została przyznana i wypłacona pomoc oraz ich wykorzystanie zgodnie z przeznaczeniem i celem operacji. W związku z tym Gmina wystąpiła do instytucji finansującej o zgodę na dzierżawę Inwestycji lub wniesienie jej aportem do nowo powstałej gminnej spółki z o.o., zgodnie z przyjętą przez siebie polityką w zakresie gospodarowania Infrastrukturą Wod-Kan. Zawarcie ze Spółką umowy dzierżawy Inwestycji jest zatem ściśle zależne od uzyskania przez Gminę stosownej zgody instytucji finansującej. Do momentu otrzymania przez Gminę zgody instytucji finansującej do dzierżawy Inwestycji nie dojdzie. Zakończenie Inwestycji planowane jest na czerwiec 2014 r. Pierwsze faktury dokumentujące wydatki poniesione na realizację Inwestycje wpłynęły do Gminy w grudniu 2013 r. Gmina nie odliczyła dotąd VAT naliczonego od wydatków ponoszonych na realizację Inwestycji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki ponoszone na realizację Inwestycji?
• W jaki sposób Gmina powinna dokonać odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację Inwestycję, jeśli otrzyma zgodę instytucji finansującej na dzierżawę Inwestycji do Spółki po ukończeniu Inwestycji?

Stanowisko Wnioskodawcy.

1. Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki ponoszone na realizację Inwestycji.
2. Gdy Gmina otrzyma zgodę instytucji finansującej po ukończeniu Inwestycji wówczas powinna dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego w odpowiedniej proporcji, wynikającej z art. 91 ust. 1-7 ustawy o VAT, tj. z pominięciem tej części VAT, która przypada na okres, w którym Inwestycja nie będzie wykorzystywana przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ad 1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Z treści powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

• zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz
• pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Odnosząc się do warunku nabywania towarów i usług przez podatnika, to jak wskazano powyżej, kwestia ta została uregulowana w art. 15 ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do ust 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle powyższego uznać należy, że z tytułu dzierżawy Infrastruktury Wod-Kan, która powstanie w wyniku realizacji Inwestycji Gmina będzie podatnikiem VAT, gdyż świadczenia wykonywane będą na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej przez Gminę ze Spółką. W konsekwencji uznać należy, iż Gmina będzie dokonywać odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Ponadto, zdaniem Gminy, usługa ta nie będzie korzystać ze zwolnienia z VAT. W konsekwencji, zdaniem Gminy, pierwszy z warunków, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT zostanie spełniony.

Drugim warunkiem niezbędnym do zastosowania prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Umowa dzierżawy jest niewątpliwie umową cywilnoprawną uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) i w konsekwencji Gmina, działając w roli podatnika, zobligowana będzie do odprowadzania podatku należnego z tego tytułu. Zdaniem Gminy, będzie istnieć zatem bezsprzeczny i bezpośredni związek pomiędzy wydatkami na realizację Inwestycji z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Gminy należy uznać, że w przypadku odpłatnej dzierżawy Infrastruktury Wod-Kan, która powstanie w wyniku realizacji Inwestycji będzie istnieć bezpośredni związek podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z jej budową, a wykonywaniem czynności opodatkowanych, tj. odpłatną dzierżawą. Zatem również drugi ze wskazanych (w art. 86 ust 1 ustawy o VAT) warunków odliczenia podatku również zostanie spełniony.

Stanowisko takie zostało potwierdzone m. in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, który w interpretacji indywidualnej z dnia 23 sierpnia 2011 r. sygn. akt. IPTPP1/443-643/11-3/JM, wskazał, że „ w przedmiotowej sprawie w sytuacji, gdy nabywane, w ramach realizacji projektu „…”, towary i usługi będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. do czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (czyli tych dotyczących umowy dzierżawy infrastruktury wodociągowej i kanalizacji sanitarnej zawartej ze Sp. z o.o), to

Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w fakturach dokumentujących te zakupy. Natomiast, gdy w deklaracji podatkowej sporządzonej za dany okres rozliczeniowy wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, to Miasto będzie miało prawo do wystąpienia o zwrot różnicy podatku na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy”.

Podobne stanowisko zajął przykładowo:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, który w interpretacji indywidualnej z dnia 28 kwietnia 2011 r., sygn. ILPP1/443-172/11-2/AK, wskazał, że „Jeżeli zatem uzyskany przez Gminę czynsz dzierżawny jest opodatkowany podatkiem od towarów i usług, to Wnioskodawcy – z uwagi na spełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi - przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z wytworzeniem przedmiotowego lodowiska. Reasumując, Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z budową lodowiska, z uwagi na związek poniesionych wydatków z czynnościami opodatkowanymi - uzyskiwaniem obrotów z tytułu dzierżawy - z uwzględnieniem ograniczeń wynikających w art. 88 ustawy”.
• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, stwierdzając w interpretacji indywidualnej z dnia 13 września 2011 r., sygn. IPTPP1/443-398/11-4/JM, że „stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe, ponieważ Zainteresowany ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z planowaną inwestycją w części dotyczącej wybudowanej infrastruktury w zakresie sieci szerokopasmowej światłowodów oraz sieci w technologii WiFi, która zostanie wydzierżawiona odpłatnie operatorowi świadczącemu usługi dostępu do sieci internet”.
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 19 czerwca 2009 r., sygn. IBPP4/443-562/09/KG. który uznał, że „Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego inwestycji jaką jest budowa kanalizacji gminnej, z uwagi na związek poniesionych wydatków z czynnościami opodatkowanymi (uzyskiwaniem przychodów z tytułu dzierżawy nieruchomości)”.

W związku z powyższym, w ocenie Gminy, powinno przysługiwać jej prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją Inwestycji.

Ad 2.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Jednocześnie jak stanowi art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie natomiast do ust. 3 ww. artykułu, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W art. 91 ust. 4 ustawy o VAT, ustawodawca określił, iż gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. W takim przypadku, jak stanowi ust. 5 powołanego artykułu, podatnik powinien dokonać takiej korekty jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty, w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż bądź w stosunku do towarów opodatkowanych zgodnie z art. 14 ustawy o VAT w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy o VAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Przepisy art. 91 ust. 1-6 stosuje się również, w świetle art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W ocenie Gminy, moment otrzymania przez nią zgody instytucji finansującej będzie momentem, w którym Gmina podejmie decyzję o zmianie przeznaczenia środków trwałych. W sytuacji zatem gdy Gmina otrzyma przedmiotową zgodę po ukończeniu Inwestycji wówczas powinna dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego w odpowiedniej proporcji, wynikającej z art. 91 ust. 1-7 ustawy o VAT, tj. z pominięciem tej części VAT, która przypada na okres, w którym Inwestycja nie będzie wykorzystywana przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.