2019.08.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.256.2019.3.JG
z 20 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2019 r. (data wpływu 30 maja 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lipca 2019 r. (data wpływu 26 lipca 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 3 lipca 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.256.2019.3.JG (doręczone Stronie w dniu 19 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku składania deklaracji VAT-9M – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku składania deklaracji VAT-9M. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 lipca 2019 r. (data wpływu 26 lipca 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 3 lipca 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.256.2019.3.JG.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą niezwiązaną z wynajmem. Wnioskodawczyni prowadzi działalność wg PKD 68312 Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Wnioskodawczyni jest rzeczoznawcą majątkowym i wykonuje wyceny nieruchomości bez doradztwa (operaty szacunkowe). Wnioskodawczyni rozlicza się samodzielnie na postawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, płaci podatek liniowy 19%. Wnioskodawczyni wspólnie z mężem kupiła mieszkanie, które na okres wakacji (majówka, oraz od czerwca do końca września) chciałaby wynajmować przez portal internetowy jako osoba fizyczna. Wnioskodawczyni zarządzanie wynajmem lokalu chciałaby zlecić osobie trzeciej za wynagrodzeniem (wynagrodzenie wynosić będzie 25% od kwoty przychodów, na które Wnioskodawczyni otrzyma fakturę od portalu internetowego). Wnioskodawczyni zamierza korzystać z usług portali internetowych.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni korzystała i korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy o VAT. Prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność gospodarcza według PKD 6831Z Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami i 71.11.Z Opracowywanie projektów architektonicznych związane z projektowaniem budowlanym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawczyni jest rzeczoznawcą majątkowym i przede wszystkim wykonuje wyceny nieruchomości (wykonuje operaty szacunkowe) bez doradztwa. Incydentalnie zajmuje się sporządzaniem projektów budowlanych we współpracy z osobami posiadającymi odpowiednie uprawnienia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy jeśli Wnioskodawczyni korzysta z usług portali internetowych, których siedziba nie znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej występuje import usług i Wnioskodawczyni musi składać deklarację VAT- 9M i opłacać podatek od importu usług? Jeśli tak, to od jakiej kwoty, czy od całości kwoty która została zapłacona przez osobę, która wynajęła lokal poprzez portal internetowy, czy Wnioskodawczyni musi zapłacić VAT-9M od prowizji, którą pobrał portal za korzystanie z ich usług, czy jeszcze od innej kwoty? Czy Wnioskodawczyni musi zapłacić inny podatek VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że nie musi składać deklaracji VAT-9M od importu usług, ani innego podatku VAT.

W przypadku odpowiedzi pozytywnej dotyczącej składania i płacenia podatku VAT-9M, Wnioskodawczyni uważa, że podstawą naliczania tego podatku stanowić będzie kwota prowizji pobierana przez portal zagraniczny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r, poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy – na potrzeby stosowania rozdziału 3 w zakresie określenia momentu świadczenia przy świadczeniu usług:

ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust.1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy – miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Według art. 2 pkt 9 ustawy – przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
usługobiorcą jest:
- w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
- w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
- w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W świetle powyższych przepisów z importem usługi podlegającej rozliczeniu przez usługobiorcę mamy do czynienia wówczas, gdy podatnik - określony w art. 15 ustawy, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97 ust. 4 ustawy - nabywa od podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski usługę, której miejscem świadczenia jest Polska.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy – zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą niezwiązaną z wynajmem. Wnioskodawczyni prowadzi działalność wg PKD 68312 Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami i PKD 71.11.Z Opracowywanie projektów architektonicznych związane z projektowaniem budowlanym. Wnioskodawczyni jest rzeczoznawcą majątkowym i wykonuje wyceny nieruchomości bez doradztwa (operaty szacunkowe). Wnioskodawczyni rozlicza się samodzielnie na postawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, płaci podatek liniowy 19%. Wnioskodawczyni wspólnie z mężem kupiła mieszkanie, które na okres wakacji chciałaby wynajmować jako osoba fizyczna przez portale internetowe, których siedziba nie znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni korzystała i korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy o VAT.

Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość, czy jeśli korzysta z usług portali internetowych, których siedziba nie znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej występuje import usług i Wnioskodawczyni musi składać deklarację VAT- 9M i opłacać podatek VAT od importu usług.

Wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie usługi pośrednictwa w wynajmie lokalu nabywane przez Wnioskodawczynię od podmiotu, który nie ma siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są opodatkowane w Polsce na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy. Natomiast z uwagi na art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, Wnioskodawczyni jako usługobiorca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia importu usług na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 97 ust. 1 ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Przepis ust. 1 stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6 (art. 97 ust. 2 ustawy).

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również do podatników, o których mowa w art. 15, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy nabywają usługi, do których stosuje się art. 28b, jeżeli usługi te stanowiłyby u nich import usług (art. 97 ust. 3 pkt 1 ustawy).

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 7 ustawy – przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113, oraz podmiotów wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, chyba że:

przysługuje im zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego zgodnie z art. 87 lub przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 3;
są obowiązani do dokonania korekty podatku odliczonego, o której mowa w art. 90a, art. 90c lub art. 91, lub
są obowiązani do dokonania korekty, o której mowa w art. 89a ust. 4 lub art. 89b ust. 1, lub uprawnieni do dokonania korekty, o której mowa w art. 89b ust. 4.

W przypadku gdy podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5 i 8 nie mają obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub 8, deklarację podatkową składa się w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy (art. 99 ust. 9 ustawy).

Jak stanowi art. 99 ust. 14 ustawy – minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Realizując powyższą delegację ustawową, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 18 kwietnia 2018 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 856) określił wzory deklaracji wraz z objaśnieniami dotyczącymi sposobu ich wypełnienia.

Zgodnie z § 1 pkt 3 ww. rozporządzenia wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-9M), o której mowa w art. 99 ust. 9 ustawy, wraz z objaśnieniami, stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia.

Według powyższego wzoru, deklaracja VAT-9M jest przeznaczona dla podatników, niemających obowiązku składania deklaracji VAT-7, VAT-7K, lub VAT-8, dokonujących importu usług lub nabycia towarów oraz usług, dla których są podatnikami.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni jako usługobiorca, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia importu usług pośrednictwa w wynajmie lokalu od podmiotu, który nie posiada siedziby na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W związku z tym, że Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, jest ona zobowiązana do rozliczenia podatku z tytułu importu usług poprzez złożenie deklaracji VAT-9M.

Zatem Wnioskodawczyni składając deklarację VAT-9M z wykazaną kwotą podatku za usługę pośrednictwa wynajmu lokalu nabytą od podmiotów nieposiadających siedziby na terenie Polski jest zobowiązana do odprowadzenia kwoty podatku należnego do właściwego urzędu skarbowego. Złożenie deklaracji VAT-9M z wykazanym podatkiem należnym obliguje do wpłaty wyliczonej kwoty do urzędu skarbowego. Wynika to wprost z pouczenia zawartego w deklaracji VAT-9M. Podstawą naliczenia podatku w deklaracji VAT-9M stanowić będzie kwota prowizji jaką od Wnioskodawczyni pobiera portal zagraniczny.

Odpowiadając na pytanie Wnioskodawczyni stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni korzystając z usług portali internetowych, których siedziba nie znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonuje importu usług i jest zobowiązana składać deklarację VAT- 9M. Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek VAT od kwoty prowizji, którą pobrał portal za korzystanie z ich usług.

Ponadto tut. Organ stwierdza, że Wnioskodawczyni świadcząc usługi jako rzeczoznawca majątkowy (wykonując operaty szacunkowe bez usług doradztwa) oraz incydentalnie zajmując się sporządzaniem projektów budowlanych we współpracy z innymi osobami, świadczy usługi opodatkowane podatkiem VAT, których wartość wlicza się do limitu zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy, a nie jak twierdzi Wnioskodawczyni, działalność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 11-041 Olsztyn za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin