Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.316.2019.4.LZ
z 16 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2019 r. (data wpływu 4 czerwca 2019 r.) uzupełniony pismem z dnia 30 lipca 2019 r. (data nadania 30 lipca 2019 r., data wpływu 31 lipca 2019 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-2.4011.316.2019.3.LZ, 0112-KDIL2-2.4012.310.2019.4.LS z dnia 19 lipca 2019 r. (data nadania 19 lipca 2019 r., data doręczenia 26 lipca 2019 r.) wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr 0114-KDIP3-2.4011.316.2019.3.LZ, 0112-KDIL2-2.4012.310.2019.4.LS z dnia 19 lipca 2019 r. (data nadania 19 lipca 2019 r., data doręczenia 26 lipca 2019 r.) tutejszy organ wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie wniosku.

Pismem z dnia 30 lipca 2019 r. (data nadania 30 lipca 2019 r., data wpływu 31 lipca 2019 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 16 sierpnia 2011 r Wnioskodawca zawarł ze swoimi rodzicami umowę darowizny, na podstawie której nabył między innymi 1/2 udziału w nieruchomości gruntowej położonej w I. przy ul. N., oznaczonej obecnie jako działki ewidencyjne nr 18/22 oraz nr 106 o łącznej powierzchni 0,3187 ha. dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi obecnie księgę wieczystą Nr …. Powyższa umowa darowizny została sporządzona przed notariuszem. Na podstawie ww. umowy 1/2 udziału w tej nieruchomości nabyła też siostra Wnioskodawcy.

W latach 2011 - 2019 działkę użytkowali rodzice Wnioskodawcy wykorzystując ją dla celów rekreacyjnych. W 2018 r. Wnioskodawca podjął decyzję wraz z siostrą, że działkę należy uporządkować i sprzedać spółce z Ich udziałem, która zajmie się działalnością deweloperską. W związku z tym Wnioskodawca wraz ze Swoją siostrą założył spółkę komandytową pod firmą: D., zarejestrowaną w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS Od momentu otrzymania darowizny Wnioskodawca nie podejmował w związku z ww. nieruchomością żadnych istotnych działań, za wyjątkiem uporządkowania jej stanu prawnego poprzez scalenie działek wchodzących w jej skład, przy czym dotyczyło to jedynie działek, które Wnioskodawca zamierza sprzedać. Ponadto Wnioskodawca zawarł umowy w celu wykonania przyłącza energetycznego oraz P. w celu wykonania przyłączą gazowego. Powyższe czynności zostały podjęte na przełomie 2018 i 2019 r. Wnioskodawca nie posiada statusu podatnika VAT czynnego.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

• działki opisane we wniosku nie były przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze;
  

• działki opisane we wniosku nie były wykorzystywane do działalności rolniczej;
  

• działki opisane we wniosku nie były środkiem trwałym wykorzystywanym w pozarolniczej działalności gospodarczej;
  

• w przeszłości Wnioskodawca nabywał i zbywał nieruchomości o charakterze mieszkalnym, które służyły zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy i jego rodziny;
  

• obecnie Wnioskodawca nie planuje dokonywać transakcji zbycia innych nieruchomości za wyjątkiem opisanych we wniosku;
  

• Wnioskodawca nie dokonywał i nie zamierza dokonywać doprowadzenia innych przyłączy przed planowaną sprzedażą niż energetyczne czy gazowe;
  

• działki opisane we wniosku w momencie otrzymania darowizny były objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w którym ustalone ich przeznaczenie jako MN - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej;
  

• w odniesieniu do działek opisanych we wniosku Wnioskodawca nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla nieruchomości gruntowej;
  

• w odniesieniu do działek opisanych we wniosku nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy lub lokalizacji celu publicznego;
  

• Wnioskodawca nie dokonywał i nie zamierza dokonywać doprowadzenia innych przyłączy przed planowaną sprzedażą niż energetyczne czy gazowe;
  

• działki opisane we wniosku nie były przeze Wnioskodawcę wykorzystywane w żaden sposób, gdyż pozostawały one we władaniu jego rodziców.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualna sprzedaż 1/2 udziału w nieruchomości gruntowej położonej w I. przy ul. N., oznaczonej jako działki ewidencyjne nr 18/22 oraz nr 106 o łącznej powierzchni 0,3187 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi obecnie księgę wieczystą, na rzecz spółki pod firmą: D., należy zakwalifikować jako przychód ze sprzedaży nieruchomości nie podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a to w związku z dyspozycją przepisu art. 10 ust 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualna sprzedaż działek opisanych we wniosku, nie powoduje powstania obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a to w związku z dyspozycją przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, który stanowi, że odpłatne zbycie nieruchomości podlega opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy sprzedaż nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jak i ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, gdyż taka czynność nie jest objęta zakresem przedmiotowym i podmiotowym ww. ustawy, gdyż polega ona na zarządzaniu prywatnym majątkiem, jak również istotne jest, że nie posiadam statusu podatnika VAT czynnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1. odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
2. zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.
   
   

Odrębnym źródłem przychodu, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków:

• po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową,
  

• po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz,
  

• po trzecie, w sposób ciągły.
  
  
  

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1. jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
2. wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter.
3. prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
   
   

Zatem, każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W związku z powyższym, aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność jest zarobkowa wtedy, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby działalność gospodarcza wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się ponadto cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód jednego z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma kluczowe znaczenie dla ustalenia sposobu opodatkowania przychodu.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z nabyciem oraz ze sprzedażą działek, o których mowa we wniosku.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w dniu 16 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca zawarł ze swoimi rodzicami umowę darowizny, na podstawie której nabył między innymi 1/2 udziału w nieruchomości gruntowej. Na podstawie ww. umowy 1/2 udziału w tej nieruchomości nabyła też siostra Wnioskodawcy. W latach 2011 - 2019 działki nie były przez Wnioskodawcę wykorzystywane w żaden sposób, gdyż pozostawały one we władaniu Jego rodziców, którzy wykorzystywali ją dla celów rekreacyjnych. Działki opisane we wniosku nie były środkiem trwałym wykorzystywanym w pozarolniczej działalności gospodarczej. W 2018 r. Wnioskodawca podjął decyzję wraz z siostrą, że działkę należy uporządkować i sprzedać spółce z Ich udziałem, która zajmie się działalnością deweloperską. W związku z tym Wnioskodawca wraz ze Swoją siostrą założył spółkę komandytową. Od momentu otrzymania darowizny Wnioskodawca nie podejmował w związku z ww. nieruchomością żadnych istotnych działań, za wyjątkiem uporządkowania jej stanu prawnego poprzez scalenie działek wchodzących w jej skład, przy czym dotyczyło to jedynie działek, które Wnioskodawca zamierza sprzedać. Ponadto Wnioskodawca zawarł umowy w celu wykonania przyłącza energetycznego oraz P. w celu wykonania przyłączą gazowego. Powyższe czynności zostały podjęte na przełomie 2018 i 2019 r. Wnioskodawca nie dokonywał i nie zamierza dokonywać doprowadzenia innych przyłączy przed planowaną sprzedażą niż energetyczne i gazowe. W przeszłości Wnioskodawca nabywał i zbywał nieruchomości o charakterze mieszkalnym, które służyły zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy i jego rodziny, obecnie Wnioskodawca nie planuje dokonywać transakcji zbycia innych nieruchomości za wyjątkiem opisanych we wniosku.

Biorąc pod uwagę zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku należy przyjąć, że całokształt opisanych we wniosku okoliczności, ich zakres, stopień zaangażowania, wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wobec powyższego planowane przez Wnioskodawcę odpłatne zbycie udziałów w działkach, nie nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określonej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

W tym miejscu należy wskazać, że przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), Jak wynika z art. 888 § 1 ww. ustawy, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku, zatem jeśli świadczenie będzie polegać na przekazaniu rzeczy (np. nieruchomości) dochodzi do przeniesienia prawa własności rzeczy z darczyńcy na obdarowanego. Jej istota polega więc na zobowiązaniu darczyńcy do bezpłatnego świadczenia na rzecz drugiej strony umowy (obdarowanego), kosztem swego majątku w wyniku czego zwiększają się jej aktywa lub zmniejszają się jej pasywa. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Tym samym, zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje. Z tą datą darczyńca traci własność nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę, planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż udziału w działkach, który został nabyty przez Wnioskodawcę w dniu 16 sierpnia 2011 r. w drodze darowizny od rodziców, nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na to, że sprzedaż udziału w nieruchomości będzie miała miejsce po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.