Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4011.254.2019.7.JG
z 14 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2019 r. (data wpływu 4 czerwca 2019 r.), uzupełnione pismami z dnia 7 lipca 2019 r. (data wpływu 9 lipca 2019 r.) i z dnia 30 lipca 2019 r. (data wpływu 1 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 28 czerwca 2019 r. nr 0111-KDIB4.4015.71.2019.2.LB 0115 KDIT2-3.4011.254.2019.3.JG wezwano Wnioskodawczynię do ich usunięcia. W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawczyni przesłała pismo, które wpłynęło w dniu 9 lipca 2019 r., jednakże nie zostało podpisane przez Wnioskodawczynię. W związku ze stwierdzonymi brakiem formalnym uzupełnienia, ponownie wezwano Wnioskodawczynię do ich usunięcia pismem z dnia 22 lipca 2019 r. nr 0111-KDIB4.4015.71.2019.4.LB 0115 KDIT2-3.4011.254.2019.6.JG. Wniosek uzupełniono 1 sierpnia 2019 r.

We wniosku i jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2007 roku właścicielami mieszkania notarialnie stają się rodzice.

W 2010 roku umiera ojciec i właścicielami zgodnie z postanowieniem sądu stają się mama i czworo dzieci.

W 2013 roku umiera mama i właścicielami zgodnie z postanowieniem sądu staje się czworo dzieci w udziale po 1/4 mieszkania.

W 2014 roku siostra przekazuje w darowiźnie swoją cześć bratu, przez co właścicielami notarialnie stają się dwie siostry w udziale po 1/4 i brat w udziale 1/2 mieszkania.

W 2018 r. umiera brat, który testamentem przekazuje swój udział w wysokości 1/2 mieszkania jednej z sióstr, czyli Wnioskodawczyni i właścicielami notarialnie stają się dwie siostry, jedna w 1/4 części i Wnioskodawczyni w 3/4 części mieszkania.

W 2018 roku siostra przekazuje Wnioskodawczyni w darowiźnie swoją cześć, czyli 1/4 mieszkania i tak Wnioskodawczyni staje się jedynym właścicielem mieszkania.

Wnioskodawczyni wskazała, że rodzice, o których mowa we wniosku, którzy stali się właścicielami mieszkania w 2007 r. to jej rodzice.

Rodzice w 2007 r. stali się właścicielami mieszkania do majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską.

Rodzice w 2007 r. wykupili mieszkanie od spółdzielni mieszkaniowej „na poczet czego” [winno być: co dokumentuje] sporządzony akt notarialny i wpis do księgi wieczystej.

Po śmierci ojca w 2010 r. matka posiadała 4/16 udziału w mieszkaniu, Wnioskodawczyni oraz jej troje rodzeństwa po 3/16 udziału.

Po śmierci matki w 2013 r. Wnioskodawczyni oraz jej troje rodzeństwa posiadali każdy po 1/4 udziału w mieszkaniu.

Spadkobiercy nie dokonywali działu spadku ani po śmierci ojca ani też matki.

W 2014 r. jedna z sióstr Wnioskodawczyni przekazała w darowiźnie cały swój udział w mieszkaniu bratu Wnioskodawczyni i sporządzony został akt notarialny to dokumentujący.

W wyniku tej darowizny Wnioskodawczyni nadal miała 1/4 udziału, jedna z sióstr 1/4 udziału i brat Wnioskodawczyni 2/4 udziału.

Po śmierci brata w 2018 r. Wnioskodawczyni posiadała 3/4 udziału w mieszkaniu gdyż brat przekazał jej testamentem sporządzonym w obecności notariusza swoje udziały w mieszkaniu.

W 2018 zawarto umowę darowizny w formie aktu notarialnego od siostry na rzecz Wnioskodawczyni.

Sprzedaż przez Wnioskodawczynię opisywanego mieszkania nastąpiła w dniu 27 lutego 2019 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni musi płacić podatek dochodowy od osób fizycznych od sprzedaży opisywanego mieszkania?

Zdaniem Wnioskodawczyni, jest ona zwolniona z obowiązku zapłacenia podatku od sprzedaży opisywanego wyżej mieszkania. Zmiana przepisów od dnia 1 stycznia 2019 r. zwalnia ją z płacenia podatku od sprzedaży mieszkania przed upływem 5 lat od otrzymania spadku gdyż spadkodawca był jego właścicielem dłużej niż wymieniony okres czasu, a dalsza część opisu polegająca na przekazywaniu sobie udziałów jest według niej działem spadku niewpływającym na wydłużenie czasu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z brzmienia powyższego przepisu wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Użyte w przytoczonym przepisie pojęcie „nabycia” nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej. Zatem pojęcie nabycie należy rozumieć szeroko, to znaczy że nabycie nieruchomości następuje z chwilą uzyskania prawa własności do tej nieruchomości, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do nabycia tego prawa własności. Ustawodawca określił natomiast w art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak należy liczyć okres, w przypadku składników majątkowych nabytych w drodze spadku.

W związku z opublikowaniem ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) – w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprowadzono art. 10 ust. 5, zgodnie z którym w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Stosownie do art. 16 ww. ustawy zmieniającej, przepisy art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Wobec powyższego od dnia 1 stycznia 2019 r. pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości lub udziału w niej nabytych w drodze spadku liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował, Zmiana obejmuje zatem wszystkich, którzy dokonają zbycia nieruchomość po dniu 31 grudnia 2018 r., bez względu na datę odziedziczenia nieruchomości lub udziału w niej.

Natomiast moment nabycia spadku przez spadkobiercę należy ocenić zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145).

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Stosownie do art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego, powołanie do spadku, czyli przekazanie w spadku majątku, wynika z ustawy albo z testamentu, jednakże dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest data śmierci spadkodawcy. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że daty nabycia udziałów w sprzedanym przez Wnioskodawczynię mieszkaniu, dla celów ustalenia pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. pkt 8 ustawy przedstawiają się następująco:

1. udział nabyty w spadku po rodzicach (art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych):
   rok 2007 r. - roku nabycia mieszkania do majątku wspólnego przez spadkodawców,
   
2. w spadku po bracie (art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych):
   
   
   
   
   1. udział nabyty przez brata w spadku po ojcu: rok 2010 – rok śmierci ojca (art.924 i 925 kodeksu cywilnego),
      
   2. udział nabyty przez brata w spadku po mamie: rok 2013 - rok śmierci matki (art.924 i 925 kodeksu cywilnego),
      
   3. udział nabyty przez brata w drodze darowizny od siostry: rok 2014 - rok dokonania darowizny.
      
      
      
   
   
3. udział nabyty w drodze darowizny od siostry: rok 2018 - rok dokonania darowizny.

W konsekwencji stwierdzić należy, że dokonana w 2019 r. sprzedaż mieszkania w stosunku do udziałów w przedmiotowym mieszkaniu:

1. nabytego w spadku po rodzicach,
2. nabytego w spadku po bracie, który nabył w 2010 i 2013 r. w drodze spadku po rodzicach

– nie będzie skutkować koniecznością rozpoznania przychodu podatkowego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) – c), bowiem sprzedaż w tej części została dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Natomiast, sprzedaż mieszkania w zakresie udziałów:

1. nabytego w spadku po bracie, a nabytego przez spadkodawcę w drodze darowizny od siostry dokonanej w 2014 roku,
2. nabytego od siostry w drodze darowizny dokonanej w 2018 roku

– jako dokonana przed upływem pięciu lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie tych udziałów, skutkuje koniecznością rozpoznania przychodu podatkowego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) – c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do ust. 2 ww. przepisu, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

W związku z powyższym, mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że odpłatne zbycie w 2019 r. przedmiotowego mieszkania w części odpowiadającej sprzedaży udziałów nabytych przez Wnioskodawczynię w 2014 r. (udział nabyty w drodze spadku po bracie, który spadkodawca nabył w drodze darowizny od siostry) i w 2018 r. (udział, który Wnioskodawczyni nabyła w drodze darowizny od siostry) stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż tych udziałów nastąpiła przed upływem pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie. Dlatego też dochód uzyskany z ich sprzedaży podlega opodatkowaniu według zasad określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, przychód uzyskany ze sprzedaży mieszkania, w części przypadającej na udziały nabyte przez Wnioskodawczynię w drodze spadku po rodzicach, które nabyli oni w 2007 r. oraz spadku po bracie, które spadkodawca nabył w 2010 i 2013 r. (rok śmierci rodziców), nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, gdyż sprzedaż nastąpiła po upływie pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tych udziałów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z póżn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.