Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.262.2019.2.APO
z 27 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 czerwca 2019 r. (data wpływu 18 czerwca 2019 r.), uzupełnionym 18 lipca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy projekty wskazane we wniosku spełniają kryteria do uznania ich za prace B+R w świetle definicji obowiązującej do 30 września 2018 r. oraz od 1 października 2018 r., a w konsekwencji - poniesienie wydatków (udokumentowanych fakturami) na realizację tych projektów - pozwoli na ich rozliczenie w ramach ulgi badawczo-rozwojowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy projekty wskazane we wniosku spełniają kryteria do uznania ich za prace B+R w świetle definicji obowiązującej do 30 września 2018 r. oraz od 1 października 2018 r., a w konsekwencji - poniesienie wydatków (udokumentowanych fakturami) na realizację tych projektów - pozwoli na ich rozliczenie w ramach ulgi badawczo-rozwojowej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 9 lipca 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.262.2019.1.APO wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 18 lipca 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełniniu wniosku z 18 lipca 2019 r.):

Spółka S.A. (dalej: „Spółka”) jest podmiotem, którego działalność podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na fakt, że Spółka posiada akcje/udziały w podmiotach powiązanych, w 2018 r. zawarto obowiązującą obecnie umowę podatkowej grupy kapitałowej (dalej: „PGK II”), w rozumieniu art. 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j Dz.U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), w której Spółka jest spółką dominującą. Spółka, ani żadna spółka wchodząca w skład PGK II, nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Nadmienić należy, że Spółka jako podmiot realizujący cel zapisany w strategii na lata 2019 - 2023, jakim jest przeznaczanie 1% przychodów na działalność B+R - prowadzi zakrojone na szeroką skalę prace badawczo-rozwojowe. Przy czym, z uwagi na to, że Spółka funkcjonuje w ramach podatkowej grupy kapitałowej:

• wydatki uznawane za tzw. „koszty kwalifikowane” (o których mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT), będące przedmiotem niniejszego zapytania - będzie ponosić Spółka,
• sama ulga badawczo-rozwojowa będzie rozpoznawana w zeznaniu podatkowym CIT- 8AB składanym przez PGK II.
  
  

Ww. prace badawczo-rozwojowe realizowane są często w ramach projektów wielomiesięcznych lub nawet wieloletnich, w przypadku których Spółka podpisuje umowę z prowadzącym badania podmiotem zewnętrznym (instytutem naukowym, uczelnią wyższą).

Z uwagi na charakter i zakres badań, uwarunkowania technologiczne i naukowe itp. - może mieć miejsce w szczególności taka sytuacja, w której:

• podpisanie umowy, na podstawie której zlecono przeprowadzenie ww. badań czy analiz - miało miejsce przed 1 października 2018 r.,
• zakończenie kolejnych etapów badań oraz ich zafakturowanie na rzecz Spółki miało miejsce i będzie mieć miejsce po 1 października 2018 r. (w tym również - w roku 2019 i w latach następnych).
  
  

Przykładami takich projektów - mogą być opisane poniżej w punktach badania naukowe, zlecone podmiotom, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT:

1. Projekt „A” - prowadzenie tej pracy jest związane w szczególności z tym, że (…)
2. Projekt „B” - prowadzenie tej pracy jest związane w szczególności z tym, że (…)
3. Projekt „C” - prowadzenie tej pracy jest związane w szczególności z tym, że (…)
4. Projekt „D” - celem pracy jest opracowanie nowej, trzyetapowej technologii (…).
   
   

Wątpliwości Wnioskodawcy związane z rozliczaniem ulgi badawczo-rozwojowej w odniesieniu do ww. projektów - wynikają z dokonanej 1 października 2018 r. nowelizacji przepisów ustawy o CIT, która zmieniła ww. definicje, w sposób przedstawiony poniżej.

I. Badania naukowe.

Do 30 wrzenia 2018 r., w myśl art. 4a ust. 1 pkt 27 ustawy o CIT (w jej ówczesnym brzmieniu), badaniami naukowymi były:

1. badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
3. badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.
   
   

Natomiast, w związku z nowelizacją wprowadzoną ustawą z dnia 3 lipca 2018 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r., poz. 1669), obecna definicja badań naukowych mówi, że są to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
   
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

II. Prace rozwojowe.

Do 30 września 2018 r., w myśl art. 4a ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT (w jej ówczesnym brzmieniu), pracami rozwojowymi były czynności polegające na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.
   
   

Natomiast, analogicznie jak powyżej, w związku z nowelizacją, obecna definicja prac rozwojowych mówi, że są nimi prace w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace będące działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełniniu wniosku z 18 lipca 2019 r.)

Czy projekty wskazane we wniosku (pkt 1-4 powyżej) spełniają kryteria do uznania ich za prace B+R w świetle definicji obowiązującej do 30 września 2018 r. oraz od 1 października 2018 r., a w konsekwencji - poniesienie wydatków (udokumentowanych fakturami) na realizację tych projektów - pozwoli na ich rozliczenie w ramach ulgi badawczo-rozwojowej?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełniniu wniosku z 18 lipca 2019 r.), projekty wskazane we wniosku (pkt 1 - 4 powyżej) spełniają kryteria do uznania ich za prace B+R w świetle definicji obowiązującej do 30 września 2018 r. oraz od 1 października 2018 r., a w konsekwencji - poniesienie wydatków (udokumentowanych fakturami) na ich realizację (jak i kontynuację) - pozwoli na ich rozliczenie w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzasadnienie.

Na podstawie art. 1a ustawy o CIT, podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych mogą być (oprócz podmiotów wskazanych w art. 1 ustawy o CIT) również grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej „podatkowymi grupami kapitałowymi”. Szczegółowe regulacje dotyczące tworzenia i funkcjonowania podatkowych grup kapitałowych zostały zawarte w art. 1a ust. 2-14 ustawy o CIT.

Podobnie jak ma to miejsce w przypadku innych podatników - podstawę opodatkowania, (zgodnie z brzmieniem art. 18 ust. 1 ustawy o CIT) stanowi dochód. Przy czym, zgodnie z art. 7a tej ustawy, dochodem ze źródła przychodów w podatkowych grupach kapitałowych jest nadwyżka sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę uzyskanych z danego źródła przychodów nad sumą ich strat poniesionych z tego źródła przychodów. W konsekwencji - wynik podatkowy podatkowej grupy kapitałowej jest tak naprawdę sumą wyników podatkowych spółek ją tworzących, i powstaje w wyniku matematycznego zagregowania dochodów, strat oraz przysługujących ulg podatkowych.

Będąca przedmiotem analizy w ramach niniejszego wniosku ulga na działalność badawczo- rozwojową funkcjonuje na podstawie art. 18d ustawy o CIT, i pozwala podatnikom uzyskującym przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych na odliczenie wydatków poniesionych na działalność badawczo-rozwojową, zwanych dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Jak stanowi natomiast art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych oraz prac rozwojowych znajdują się w cytowanych wyżej art. 4a pkt 27 i 28 ustawy o CIT. Przy czym, jak wskazano w opisie stanu faktycznego:

• do 30 września 2018 r. znajdowały się one w ustawie o CIT w ich pełnym brzmieniu,
• po ww. dniu we wskazanych jednostkach redakcyjnych ustawy o CIT zamieszczono odpowiednie odesłania do ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, gdzie obecnie znajduje się pełne brzmienie tych definicji.
  
  

Katalog kosztów kwalifikowanych podlegających rozliczeniu w ramach ulgi badawczo- rozwojowej zawarty został w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT. Nadmienić przy tym należy, że wśród wymienionych tam pozycji (pkt 3 tej jednostki redakcyjnej) wskazano, że dotyczy ona wydatków na zakup ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

W opinii Wnioskodawcy - mimo zmiany formy słownej definicji badań naukowych oraz prac rozwojowych (będącej konsekwencją przeniesienia tych definicji z dniem 1 stycznia 2018 r. (winno być: 1 października 2018 r.) z ustawy o CIT do ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce), zakres tych definicji nie uległ zawężeniu. W konsekwencji - w przypadku:

• rozpoczęcia badań naukowych lub prac rozwojowych przed 1 października 2018 r. (spełniających obowiązujące w tym czasie definicje tych badań i prac),
• zlecenia w tym czasie innemu podmiotowi wykonanie prac, o których w art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT,

-będzie możliwe rozliczenie w ramach ulgi badawczo-rozwojowej kosztów kwalifikowanych (wynikających z otrzymanych faktur) dotyczących czterech projektów scharakteryzowanych w punkcie II niniejszego pisma poniesionych przed jak i po tej dacie (w tym w roku 2019 i w latach następnych).

Powyższe, w opinii Wnioskodawcy, wynika z rezultatów wykładni językowej i celowościowej ww. przepisów, jak również z ogólnych zasad prawa podatkowego.

Wskazana powyżej wykładnia językowa polega na ustaleniu znaczenia normy prawnej w oparciu o analizę znaczenia i zakresu wyrażeń użytych w tekście danego aktu prawnego.

W tym konkretnym przypadku - analiza porównawcza zakresu obu definicji badań naukowych - prowadzi do następujących wniosków:

• Zarówno przed nowelizacją jak i po niej - w jej zakresie mieściły się tzw. badania podstawowe, których definicja nie uległa zmianie.
• Funkcjonujące na gruncie przepisów przed nowelizacją definicje: badań stosowanych i badań przemysłowych zostały zastąpione jedną definicją - badań aplikacyjnych.
• Zwraca przy tym uwagę szeroki zakres tej ostatniej. W szczególności, ustawodawca wskazał, że do badań aplikacyjnych zalicza „prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń”.
• Nie ulega wątpliwości, że warunek ten spełnia funkcjonująca przed nowelizacją definicja badań stosowanych (zorientowanych na zdobycie nowej wiedzy celem zastosowania jej w praktyce, co faktycznie - ma miejsce właśnie poprzez opracowywanie w wyniku tych badań nowych, produktów, procesów i usług lub ulepszanie ich).
• Analogiczna sytuacja ma miejsce w przypadku badań przemysłowych, których definicja w swej zasadniczej części - pokrywa się wprost z definicją badań aplikacyjnych. Jedyną różnicą pomiędzy nimi jest usunięcie z definicji funkcjonującej przed nowelizacją wyliczenia, które dookreślało tą definicję poprzez wskazanie przykładowych rodzajów prac (budowa prototypów, linii pilotażowych itp.), które w ramach badań przemysłowych mogły być wykonywane.
  
  

Jeśli chodzi o prace rozwojowe, to obie definicje (przed nowelizacją i po), składają się z trzech zasadniczych, wspólnych elementów. W szczególności każda wskazuje, że:

• prace rozwojowe to „nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności”,
• ich celem jest „planowanie produkcji oraz projektowanie i tworzenie zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług”,
• nie obejmują one „rutynowych i okresowych” zmian w produktach i usługach.
  
  

Nadmienić ponadto należy, że definicja prac rozwojowych przed nowelizacją zawierała ich wyliczenie (w punktach „a” i „b”), które jednak poprzedzone było zwrotem „w szczególności”, co oznacza, że miało charakter ono przykładowy, ale nie tworzyło zamkniętego katalogu.

Natomiast, dodanie w znowelizowanej definicji fragmentu wskazującego, że prace te obejmują swym zakresem również rozwój wiedzy i umiejętności w obszarze dyscyplin informatycznych - pozwala na uniknięcie ewentualnych wątpliwości dotyczących rozwojowego charakteru także prac tego rodzaju.

W konsekwencji, mając na uwadze to, że:

• zasadnicze składowe definicji badań naukowych i prac rozwojowych, mimo ich znowelizowania - nie uległy zmianie,
• analiza porównawcza ww. definicji (w ich brzmieniu przed i po nowelizacji) wskazuje, że ewentualne różnice dotyczą przede wszystkich umieszczonych w tych przepisach przykładowych wyliczeń

-przyjąć można, że zakres obu definicji, odkodowany z ich literalnej wykładni - jest z perspektywy Wnioskodawcy taki sam.

Na marginesie należy zauważyć, że w piśmiennictwie wskazuje się, że z 1 października 2018 r. definicja działalności badawczo-rozwojowej nie zmieniła się. Natomiast poszczególne etapy badań naukowych, które do tej pory dzieliły się na badania podstawowe, stosowane i przemysłowe obecnie dzielą się na badania podstawowe i badania aplikacyjne. Zmianę tę należy uznać za pozytywną, ponieważ niejednokrotnie przyporządkowanie realizowanych przez przedsiębiorcę prac badawczo-rozwojowych do kategorii ustawowych mogło sprawiać trudności. Obecnie wyraźna jest różnica między badaniami podstawowymi, które mają na celu głównie zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne, a badaniami aplikacyjnymi, które są nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń (źródło: K. Przybylska. Czy w ramach ulgi B+R rozliczymy nabycie oprogramowania, Rzeczypospolita z 22 października 2018 r.).

Podobne do powyższych wnioski płyną z wykładni celowościowej (a więc zmierzającej do ustalenia funkcji, jaką ma realizować dany przepis). W szczególności - nie wydaje się, by intencją ustawodawcy było ograniczanie zakresu stosowania przedmiotowej ulgi. Zwłaszcza w kontekście celu jej wprowadzenia, którym było wsparcie innowacyjności polskiej gospodarki zarówno od strony sektora nauki, jak i przedsiębiorstw, związane z niskim dotychczas miejscem Polski pod względem innowacyjności w rankingach światowych (co wynika z brzmienia druku sejmowego nr 3286, towarzyszącego przepisom wprowadzającego przedmiotową ulgę).

Mało prawdopodobne wydaje się również to, by intencją ustawodawcy nowelizującego ww. przepisy było dokonanie w trakcie roku zmiany zasad opodatkowania, zwłaszcza w kontekście zasad prawa podatkowego wynikających z orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego. Przypomnieć bowiem należy, że w wyroku z 15 lutego 2005 r., sygn. akt K 48/04 Trybunał wyraźnie podkreślił, że Aktualny na gruncie Konstytucji pozostaje pogląd wyrażony we wcześniejszym orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego, w nawiązaniu do zasady demokratycznego państwa prawnego, że w zasadzie nie jest dopuszczalne dokonywanie zmian samych obciążeń podatkowych w ciągu roku podatkowego. Ponadto zmiany w regulacji prawnej podatku dochodowego (...) powinny być ogłaszane co najmniej na miesiąc przed końcem poprzedniego roku podatkowego.

W konsekwencji, przenosząc powyższe rozważania na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że:

• mimo znowelizowania z 1 października 2018 r. ustawy o CIT - zakres zawartych w niej definicji badań naukowych i prac rozwojowych nie zmienił się (z całą pewnością - nie uległ ograniczeniu czy też zawężeniu),
• z uwagi na powyższe - Wnioskodawca uprawniony jest rozliczać w ramach ulgi badawczo- rozwojowej koszty kwalifikowane poniesione w ramach czterech opisanych prac.
  
  

Przemawia za tym bowiem (oprócz przedstawionej powyżej analizy dokonanych zmian legislacyjnych) dokonana przez Wnioskodawcę analiza poszczególnych projektów badawczo- rozwojowych, której wyniki przedstawiono poniżej:

• projekt „A” - ma na celu zdobycie nowej wiedzy, zmierzającej do stworzenia prototypu urządzenia przemysłowego. Spełnia on więc obowiązującą do 30 września 2018 r. definicję badań przemysłowych (gdzie również mowa o prototypach). Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy, projekt ten będzie także spełniał obowiązującą od 1 października 2018 r. definicję badań aplikacyjnych.
• projekt „B” - ma na celu (…). Spełnia on więc obowiązującą do 30 września 2018 r. definicję badań przemysłowych, w której mowa o zdobywaniu nowej wiedzy. W opinii Wnioskodawcy, spełnia on także definicję badań aplikacyjnych obowiązującą od 1 października 2018 r., gdzie także wspomina się o zdobywaniu nowej wiedzy nastawionej na opracowywanie nowych procesów;
• projekt „C” – (…) ma ograniczyć w przyszłości negatywny wpływ (…). Analogicznie jak w punkcie powyżej - spełnia on więc obowiązującą do 30 września 2018 r. definicję badań przemysłowych. W opinii Wnioskodawcy, projekt ten spełnia także definicję badań aplikacyjnych obowiązującą od 1 października 2018 r., gdzie wspomina się o zdobywaniu nowej wiedzy nastawionej na opracowywanie nowych procesów;
• projekt „D” – ma na celu (…). Będzie więc spełniał obowiązującą do 30 września 2018 r. definicję badań przemysłowych. W opinii Wnioskodawcy, spełnia on także definicję badań aplikacyjnych obowiązującą od 1 października 2018 r., gdzie także wspomina się o zdobywaniu nowej wiedzy nastawionej na opracowywanie nowych procesów.
  
  

Podsumowując - w przypadku poniesienia wydatków na realizację czterech prac wskazanych w punkcie nr II niniejszego pisma - będzie możliwe ich rozliczenie jako tzw. kosztów kwalifikowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.