Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.220.2019.2.HD
z 28 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2019 r. (data wpływu 5 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Wnioskodawcy związanych z wypłatą stypendiów i nagród dla zawodników – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Wnioskodawcy związanych z wypłatą stypendiów i nagród dla zawodników.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – Stowarzyszenie – jest organizacją, o której mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, w której trenują zawodnicy będący uczniami lub studentami.

Zawodnicy otrzymują stypendia i nagrody na koniec sezonu.

Wysokość, warunki i tryb ich przyznawania, a także wskazanie kto dostanie stypendium lub nagrodę określa Urząd Miasta, Urząd Marszałkowski oraz Zarząd Stowarzyszenia.

Stypendia i nagrody przyznawane są na podstawie wyników/osiągnięć sportowych.

Wnioskodawca opracował regulamin wypłacania stypendium sportowego. Nie jest on jednak udostępniony do publicznej wiadomości za pomocą Internetu, środków masowego przekazu ani wykładany/wywieszany dla zainteresowanych w pomieszczeniach ogólnie dostępnych. Regulamin jest wpięty w segregatorze znajdującym się w biurze Wnioskodawcy.

Wysokość przyznawanego stypendium dla niektórych zawodników przekracza kwotę 3.800 zł, a dla niektórych nie. Jest to uzależnione od wysokości przyznanego stypendium i okresu jego przyznawania.

Nagrody przyznawane zawodnikom nie przekraczają kwoty 2.000 zł. Nagrody przyznawane przez Stowarzyszenie zawodnikom nie są otrzymywane w ramach prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej, ani nie wiąże zawodników ze Stowarzyszeniem umowa cywilnoprawna.

W 2018 r. zostały wypłacone zawodnikom stypendia oraz nagrody na koniec sezonu z zastosowaniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli zostały one uznane jako przychód z innych źródeł i Stowarzyszenie nie odprowadziło podatku od powyższych przychodów. Pozostawiono to do samoopodatkowania przez zawodników. Na tej podstawie zostały wystawione na formularzu (wersja 24) informacje PIT-11 za 2018 r. W pozycji 75 i 76 powyższej deklaracji wykazano rodzaj przychodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wypłatą stypendiów i nagród dla zawodników powstaje przychód z innych źródeł zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i na Stowarzyszeniu nie ciąży obowiązek do poboru podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacone stypendia i nagrody dla zawodników są przychodami z innych źródeł zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie ciąży na Stowarzyszeniu obowiązek poboru podatku. Powoduje to obowiązek samoopodatkowania danego zawodnika w zależności od osiągniętych przychodów.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów z innych źródeł zalicza się m.in. stypendia oraz nagrody. Natomiast informacja PIT-11 (wersja 24) została zastosowana prawidłowo, gdyż od stycznia 2019 r. weszły zmiany w formularzach obowiązujące dla przychodów osiągniętych w 2018 r., i od tego momentu na wykazanie przychodów z innych źródeł obowiązują zamiast formularzy PIT-8C – formularze PIT-11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym w 2018 r. – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 i 9 tej ustawy źródłami przychodów są odpowiednio:

• działalność wykonywana osobiście;
• inne źródła.

Na mocy art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Konsekwencją takiej klasyfikacji przychodu jest obowiązek płatnika określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią tego przepisu osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ustawy).

Na mocy art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a ustawy).

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru – o czym stanowi art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie zaś do treści art. 20 ust. 1 wyżej powołanej ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Katalog świadczeń określonych w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest katalogiem otwartym, dlatego też do tego rodzaju źródła przychodu należy zaliczyć wszystkie świadczenia, których ustawodawca nie zaliczył do innych kategorii źródeł przychodu wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uregulowań zawartych w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody z wyjątkiem tych, które ustawodawca enumeratywnie wymienił jako zwolnione od podatku oraz od których ustawodawca zaniechał poboru podatku. Jednocześnie wskazać należy, że art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przepisem, w którym ustawodawca sformułował katalog zwolnień podatkowych. Przepis ten, jako stanowiący odstępstwo od zasady równości opodatkowania powinien być w pierwszej kolejności interpretowany według reguł wykładni językowej, gramatycznej.

Jak stanowi art. 84 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.) wyrażający zasadę powszechności opodatkowania, każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Norma ta zawiera regułę, w myśl której w przypadku zaistnienia stanów określonych w ustawie podmioty objęte zakresem opodatkowania są zobowiązane do poniesienia ciężaru podatkowego. Norma wynikająca z art. 84 ustawy Konstytucja RP stanowi również dyrektywę interpretacyjną tekstu prawnego nakazującą traktować opodatkowanie jako zasadę, natomiast wszelkie przywileje w postaci zwolnień, ulg lub wyłączeń podatkowych jako wyjątek od tej zasady, a tym samym jako odstępstwo od normy konstytucyjnej. Tak rozumiana zasada powszechności opodatkowania wywodzona z przepisów Konstytucji zakazuje w szczególności domniemania istnienia przywileju podatkowego. Zastosowanie jakiegokolwiek przywileju winno wprost wynikać z przepisów ustawy podatkowej.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 40b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są stypendia dla uczniów i studentów, których wysokość i zasady udzielania zostały określone w uchwale organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, oraz stypendia dla uczniów i studentów przyznane przez organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego, na podstawie regulaminów zatwierdzonych przez organy statutowe udostępnianych do publicznej wiadomości za pomocą Internetu, środków masowego przekazu lub wykładanych (wywieszanych) dla zainteresowanych w pomieszczeniach ogólnie dostępnych – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3.800 zł.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług – jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 2.000 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest organizacją, o której mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, w której trenują zawodnicy będący uczniami lub studentami. Zawodnicy otrzymują stypendia i nagrody na koniec sezonu. Wysokość, warunki i tryb ich przyznawania, a także wskazanie kto dostanie stypendium lub nagrodę określa Urząd Miasta, Urząd Marszałkowski oraz Zarząd Stowarzyszenia. Stypendia i nagrody przyznawane są na podstawie wyników/osiągnięć sportowych. Wnioskodawca opracował regulamin wypłacania stypendium sportowego. Nie jest on jednak udostępniony do publicznej wiadomości za pomocą Internetu, środków masowego przekazu ani wykładany/wywieszany dla zainteresowanych w pomieszczeniach ogólnie dostępnych. Regulamin jest wpięty w segregatorze znajdującym się w biurze Wnioskodawcy. Wysokość przyznawanego stypendium dla niektórych zawodników przekracza kwotę 3.800 zł, a dla niektórych nie. Jest to uzależnione od wysokości przyznanego stypendium i okresu jego przyznawania. Nagrody przyznawane zawodnikom nie przekraczają kwoty 2.000 zł. Nagrody przyznawane przez Stowarzyszenie zawodnikom nie są otrzymywane w ramach prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej, ani nie wiąże zawodników ze Stowarzyszeniem umowa cywilnoprawna. W 2018 r. zostały wypłacone zawodnikom stypendia oraz nagrody na koniec sezonu z zastosowaniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli zostały one uznane jako przychód z innych źródeł i Stowarzyszenie nie odprowadziło podatku od powyższych przychodów. Pozostawiono to do samoopodatkowania przez zawodników. Na tej podstawie zostały wystawione na formularzu (wersja 24) informacje PIT-11 za 2018 r. W pozycji 75 i 76 powyższej deklaracji wykazano rodzaj przychodu.

Przystępując do ustalenia obowiązków Wnioskodawcy związanych z wypłatą dla zawodników stypendiów i nagród w pierwszej kolejności wskazać należy na przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2018 r., poz.1263, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Szczególnym rodzajem klubu sportowego jest uczniowski klub sportowy (art. 4 ust. 1 ustawy o sporcie). W myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy uczniowski klub sportowy działa na zasadach przewidzianych w przepisach ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2017 r. poz. 210 oraz z 2018 r. poz. 723), z wyłączeniem przepisów dotyczących rejestracji. Natomiast na podstawie art. 4 ust. 7 ustawy o sporcie przepisy ust. 2 i 4-6 stosuje się odpowiednio do innych niż uczniowskie klubów sportowych działających w formie stowarzyszenia, których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 5 tej ustawy klub sportowy może ustanawiać i finansować okresowe stypendia sportowe dla zawodników. Natomiast zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy o sporcie jednostki samorządu terytorialnego mogą ustanawiać i finansować okresowe stypendia sportowe oraz nagrody i wyróżnienia dla osób fizycznych za osiągnięte wyniki sportowe.

Stosownie do treści art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie klub sportowy, działający na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego, niedziałający w celu osiągnięcia zysku, może otrzymywać dotację celową z budżetu tej jednostki na podstawie uchwały, o której mowa w art. 27 ust. 2, z zastosowaniem przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077 oraz z 2018 r. poz. 62 i 1000) w zakresie udzielania dotacji celowych dla podmiotów niezaliczanych do sektora finansów publicznych i niedziałających w celu osiągnięcia zysku.

Zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie dotacja, o której mowa w ust. 1, ma służyć realizacji celu publicznego, o którym mowa w art. 27 ust. 2, i może być przeznaczona w szczególności na:

1. realizację programów szkolenia sportowego,
2. zakup sprzętu sportowego,
3. pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,
4. pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,
5. sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej

• jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące regulacje prawne zauważyć należy, że z powołanego przepisu art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż za przychody z osobiście wykonywanej działalności uważa się m.in. przychody z uprawiania sportu oraz stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów. Wobec tego uzyskiwane przez zawodników – sportowców trenujących w klubie przychody z uprawiania sportu – w tym przyznane nagrody na koniec sezonu oraz stypendia przyznane na podstawie odrębnych przepisów (np. ustawy o sporcie) – należy zaliczyć do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie jak sugeruje Wnioskodawca do innych źródeł, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto zauważyć należy, że wypłacone środki nie mieszczą się w zakresie żadnego ze zwolnień wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie został od nich zaniechany pobór podatku w drodze rozporządzenia Ministra Finansów.

W szczególności wypłacane przez Wnioskodawcę stypendia nie są zwolnione od opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 40b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie z opodatkowani stypendiów – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3.800 zł – zawarte w powołanym przepisie może być bowiem zastosowane w sytuacji, gdy:

• świadczenia te otrzymają osoby posiadające status ucznia lub studenta,
• wysokość i zasady udzielania tych świadczeń są określone w uchwale organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, bądź
• świadczenia te są przyznane przez organizacje, o których mowa we wskazanych przepisach ustawy o działalności pożytku publicznego na podstawie regulaminów zatwierdzających przez organy statutowe udostępnionych do publicznej wiadomości we wskazanych formach.

W analizowanej sprawie – jak wskazuje sam Wnioskodawca – mimo, iż Wnioskodawca jest organizacją, o której mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, to jednak regulamin wypłacania stypendium sportowego nie jest udostępniony do publicznej wiadomości za pomocą Internetu, środków masowego przekazu ani wykładany/wywieszany dla zainteresowanych w pomieszczeniach ogólnie dostępnych. Regulamin jest natomiast dostępny w biurze Wnioskodawcy.

Ponadto wypłacone przez Wnioskodawcę zawodnikom nagrody na koniec sezonu również nie korzystają ze zwolnienia od opodatkowania. W szczególności nie ma do nich zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w analizowanej sytuacji nie mamy do czynienia z nagrodami przyznanymi w konkursach z dziedziny sportu. Warunkiem zastosowania przedmiotowego zwolnienia, którego jednorazowa wartość nie przekracza kwoty 2.000 zł, jest bowiem udział w przedsięwzięciu będącym konkursem. Z wniosku wynika natomiast, że wysokość, warunki i tryb przyznawania nagród, a także wskazanie kto ją otrzyma określa Urząd Miasta, Urząd Marszałkowski oraz Zarząd Stowarzyszenia oraz że nagrody przyznawane są na podstawie wyników/osiągnięć sportowych. Trudno zatem nazwać to przedsięwzięcie konkursem z zakresu sportu, gdyż brak tu jest bezpośredniej rywalizacji. Celem jest natomiast motywowanie zawodników klubu do efektywniejszej pracy i poprawy wyników.

Reasumując, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że w związku z wypłatą stypendiów i nagród u zawodników powstaje przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym na Stowarzyszeniu nie ciąży obowiązek poboru podatku. Jak już wskazano uzyskiwane przez zawodników przychody z tytułu uprawiania sportu (w tym nagrody na koniec sezonu i stypendia) należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że z tytułu wypłaty tych środków na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 i następnych ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.