Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.265.2019.2.PC
z 5 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 czerwca 2019 r. (data wpływu 21 czerwca 2019 r.), uzupełnionym 28 sierpnia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy brać pod uwagę wartość kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych poniesionych w okresie do określonego w Zezwoleniu terminu zakończenia realizacji inwestycji oraz w wysokości nieprzekraczającej określoną w Zezwoleniu maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2019 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy brać pod uwagę wartość kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych poniesionych w okresie do określonego w Zezwoleniu terminu zakończenia realizacji inwestycji oraz w wysokości nieprzekraczającej określoną w Zezwoleniu maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 13 sierpnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.265.2019.1.PC, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 28 sierpnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w piśmie z 23 sierpnia 2019 r.):

M. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”, Wnioskodawca) należy do grupy C., której głównym przedmiotem działalności jest produkcja i montaż elementów konstrukcyjnych oraz komponentów stosowanych w przemyśle motoryzacyjnym. Wnioskodawca należy do dywizji MW, będącej liderem rynku felg stalowych do samochodów osobowych oraz lekkich samochodów dostawczych.

Spółka posiada obecnie dwa Zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”, „strefa”) oraz planuje pozyskanie decyzji o wsparciu w związku z nowym projektem inwestycyjnym. Pierwsze Zezwolenie Spółki, którego dotyczy niniejszy wniosek o interpretację, tj. Zezwolenie z dnia 29 października 2015 r. (dalej: „Zezwolenie”) dotyczy działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie określonym w ramach następujących kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - PKWiU:

• pozostałe części i akcesoria do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli - sekcja C, klasa 29.32
• usługi kucia, prasowania, wytłaczania i walcowania metali: usługi w zakresie metalurgii proszków - sekcja C, klasa 25.50
• usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale - sekcja C, klasa 25.61
• usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych - sekcja C, klasa 25.62
• odpady inne niż niebezpieczne, nadające się do recyklingu - sekcja E, klasa 38.11, kategoria 38.11.5
• oleje odpadowe - sekcja E, klasa 38.12, kategoria 38.12.2, podkategoria 38.12.25
• usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych - sekcja M, klasa 72.19.
  
  

Zezwolenie określa następujące warunki prowadzenia działalności na terenie strefy:

• Poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 465, dalej: „Rozporządzenia SSE”), w wysokości co najmniej 21 084 000,00 zł w terminie do 31 grudnia 2018 r.
• Zwiększenie średniorocznego zatrudnienia kształtującego się na poziomie 206 pracowników poprzez zatrudnienie 21 nowych pracowników w terminie do 31 grudnia 2015 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie 227 pracowników w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2020 r.
• Zakończenie inwestycji w terminie do 31 grudnia 2019 r.
  
  

Zezwolenie określiło również maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji - tj. zgodnie z p. 11.1 Zezwolenia, w przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów nowej inwestycji (przypadek Spółki), maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji, o których mowa w § 6 ust. 1 Rozporządzenia SSE wyniesie 27 409 000,00 zł.

Działalność określona w niniejszym zezwoleniu będzie spełniała wymagania, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 282) w zw. z § 3 pkt 1 i 2 w zw. z § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie kryteriów, których spełnienie umożliwia objęcie niektórych gruntów specjalną strefą ekonomiczną (Dz.U. z 2015 r. poz. 1473). W wyniku inwestycji wprowadzone zostanie nowe rozwiązanie technologiczne stosowane na rynku polskim nie dłużej niż rok oraz utworzonych zostanie co najmniej 21 nowych miejsc pracy i poniesione zostaną koszty kwalifikowane o wartości co najmniej 14 000 000 zł.

W terminie do 31 grudnia 2018 r. Spółka poniosła (w rozumieniu kasowym) wydatki inwestycyjne przekraczające określone w Zezwoleniu minimum w wysokości 21 084 000 zł oraz zwiększyła średnioroczne zatrudnienie poprzez zatrudnienie 21 nowych pracowników, a więc wypełniła dwa pierwsze warunki określone w punkcie I Zezwolenia.

Zgodnie z warunkiem wskazanym w punkcie I.3. Zezwolenia, Spółka na zakończenie inwestycji ma czas do 31 grudnia 2019 r. a więc do tej daty kontynuuje ponoszenie kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych, jednakże do określonej w Zezwoleniu maksymalnej kwoty kosztów kwalifikowanych inwestycji (zwolnienie podatkowe z tytułu kosztów nowej inwestycji) w wysokości 27 409 000,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do obliczenia wysokości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: „ustawa o PDOP”), należy brać pod uwagę wartość kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych poniesionych w okresie do określonego w Zezwoleniu terminu zakończenia realizacji inwestycji oraz w wysokości nieprzekraczającej określoną w Zezwoleniu maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP, uwzględnia się poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą poniesione w okresie do określonego w Zezwoleniu terminu zakończenia inwestycji oraz nieprzekraczające określonej w Zezwoleniu maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji.

Spółka opiera swoje stanowisko na treści Zezwolenia, jak również na analizie przepisów prawa, w trybie których wydano Zezwolenie.

Art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP, określa warunki korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dla dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zgodnie z powołanym przepisem zwolnione z podatku są dochody uzyskane z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

Zgodnie z art. 12 ustawy o SSE (t.j. Dz.U. z 2 marca 2015 r., poz. 282), w brzmieniu obowiązującym na moment wydania Zezwolenia Spółce, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione z podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Treść powyższego zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy została uregulowana w art. 16 ust. 2 ww. ustawy o SSE. Wskazano, że zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2. dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
3. terminu zakończenia inwestycji;
4. maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
5. wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.
   
   

Z przywołanych powyżej przepisów wynika więc wyraźnie, że zapisy Zezwolenia stanowią warunki prowadzenia działalności na terenie SSE, spełnienie których determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego.

Zezwolenie uzyskane przez Wnioskodawcę określa zarówno termin, do którego Spółka ma ponieść wydatki inwestycyjne w wysokości minimalnej, jak i różny od powyższego termin, do którego Spółka powinna zakończyć realizację inwestycji. Zgodnie bowiem z brzmieniem p. 1.1 Zezwolenia Wnioskodawca, w terminie do 31 grudnia 2018 r. Spółka miała jedynie ponieść na terenie strefy określone wydatki inwestycyjne w wysokości co najmniej 21 048 000 zł (tzw. minimalne wydatki inwestycyjne). Zgodnie natomiast z p. 11.1 Zezwolenia w przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów nowej inwestycji (przypadek Spółki), maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji, o których mowa w § 6 ust. 1 rozporządzenia wyniesie 27 409 000,00 zł.

Zezwolenie wskazuje więc wprost termin na poniesienie wydatków inwestycyjnych w kwocie minimum, nie wskazuje jednakże wprost terminu na poniesienie tzw. maksymalnych kosztów kwalifikowanych inwestycji. Rozważyć więc można, czy Spółka jest zobowiązana do poniesienia kosztów kwalifikowanych inwestycji w terminie zakończenia inwestycji, czy też mogłaby je ponosić w dłuższym okresie - w trakcie obowiązywania Zezwolenia - bowiem zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy [...] aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej a § 6 ust. 1 określa, iż za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, [...] poniesione na terenie Strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia.

Jednakże, w związku z faktem, iż Zezwolenie Spółki określa termin zakończenia inwestycji na dzień 31 grudnia 2019 r., Spółka stoi na stanowisku, iż to właśnie maksymalnie do tej daty jest uprawniona do ponoszenia na terenie strefy maksymalnych kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych, które będą stanowić podstawę kalkulacji przysługującej Spółce kwoty pomocy.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP, uwzględnia się poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą poniesione w okresie do określonego w Zezwoleniu terminu zakończenia inwestycji oraz nieprzekraczające określonej w Zezwoleniu maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji.

Stanowisko Spółki wynika wprost z treści udzielonego Spółce Zezwolenia. Potwierdzenie zasady, o którą pyta Wnioskodawca można znaleźć również w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego.

Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w interpretacji indywidualnej z 28 kwietnia 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.30.2017.1.JKT) odpowiedział wnioskodawcy, który pytał o możliwość ponoszenia wydatków kwalifikowanych również po wskazanym w zezwoleniu terminie zakończenia inwestycji, że przy obliczaniu kwoty dostępnej pomocy publicznej ma prawo jedynie uwzględniać koszty ponoszone w okresie do wskazanego w zezwoleniu terminu na zakończenie inwestycji a nie jest uprawniony do ponoszenia kosztów w okresie przekraczającym ten termin, cyt. [...] wydane Spółce zezwolenie wskazuje również maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji oraz termin zakończenia inwestycji. W sytuacji więc, gdy Spółka do dnia 31 grudnia 2014 r. poniesie koszty inwestycji w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu, a nieprzekraczającej wysokości maksymalnej, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, uprawniona jest do dalszego korzystania z tej pomocy w ww. zakresie [...] wydane Spółce zezwolenie wyraźnie wskazuje termin zakończenia inwestycji na dzień 31 grudnia 2014 r. Zatem, wydatki inwestycyjne poniesione w następnych latach działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, tj. po dniu 31 grudnia 2014 r. w związku z działalnością objętą zezwoleniem, a dotyczące realizacji inwestycji prowadzonej po terminie zakończenia inwestycji wynikającym z uzyskanego przez Spółkę zezwolenia, nie będą mogły zostać zaliczone do wydatków kwalifikowanych.

Tym samym, w ocenie Spółki, a contrario, wydatki poniesione do określonej w Zezwoleniu daty zakończenia inwestycji i nieprzekraczające wskazanej w Zezwoleniu wartości maksymalnej będą wydatkami kwalifikowanymi, oczywiście po spełnieniu pozostałych warunków kwalifikowalności, określonych w przepisach Rozporządzenia SSE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.