2019.09.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.385.2019.1.IZ
z 12 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2019 r. (data wpływu 16 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania wynagrodzenia z tytułu podziału zysku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania wynagrodzenia z tytułu podziału zysku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką należąca do międzynarodowego koncernu, zajmującą się głównie nadawaniem programów telewizyjnych. Wnioskodawca posiada siedzibę w Polsce i jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce.

Wnioskodawca zawarł umowę dotyczącą organizacji wspólnego wydarzenia [dalej: Umowa] ze Spółką S.A., która również jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce.

Zgodnie z Umową, Wnioskodawca oraz Spółka [dalej również łącznie jako: Strony] są partnerami przy organizacji wydarzenia organizowanego z okazji Dnia Dziecka [dalej: Wydarzenie]. Wydarzenie odbyło się na Stadionie, który pozostaje w dyspozycji Spółki.

Z perspektywy Wnioskodawcy, głównym celem organizacji Wydarzenia była promocja własnej marki, poprawa jej rozpoznawalności, a w dłuższej perspektywie zwiększenie oglądalności kanałów telewizyjnych.

Obowiązki Stron

Zgodnie z postanowieniami Umowy, do podstawowych obowiązków Spółki w ramach współorganizacji Wydarzenia należały:

zapewnienie lokalizacji, w której odbyło się Wydarzenie;

zapewnienie bezpieczeństwa w trakcie trwania Wydarzenia, obejmującego m.in. obecność zespołu opieki medycznej oraz ochronę przeciwpożarową;

zorganizowanie atrakcji dostępnych dla uczestników Wydarzenia, takich jak nagrody, czy organizacja turnieju piłkarskiego;

spełnienie wszelkich obowiązków prawnych związanych z organizacją Wydarzenia w danej lokalizacji (m.in. uzyskanie stosownych zezwoleń i zgód);

uprzątnięcie lokalizacji, w której odbywało się Wydarzenie, zarówno po, jak i przed Wydarzeniem;

zakup odpowiednich polis ubezpieczeniowych;

sprzedaż biletów na Wydarzenie, w tym organizacja tej sprzedaży i spełnienie wszelkich wymogów prawnych z tym związanych.

Z kolei podstawowe obowiązki Wnioskodawcy w związku z organizacją Wydarzenia obejmowały zgodnie z Umową następujące czynności:

dbanie o stronę wizualną Wydarzenia, w tym opracowanie logotypu oraz spotu promocyjnego Wydarzenia;

promocja Wydarzenia w swoich kanałach telewizyjnych i na portalach społecznościowych;

przygotowanie oraz obsługa podstrony zarządzanej przez siebie witryny, w celu promocji Wydarzenia.

Oprócz powyższego, część obowiązków Wnioskodawcy została powierzona firmie świadczącej usługi promocyjno-reklamowe [dalej: Wykonawca], również zarejestrowanej jako czynny podatnik VAT w Polsce. Do obowiązków Wykonawcy należały m.in.:

zorganizowanie i udostępnienie uczestnikom Wydarzenia określonych atrakcji, m.in. toru przeszkód, tunelu laserowego, a także zapewnienie bezpieczeństwa tych atrakcji;

zapewnienie obecności osoby prowadzącej Wydarzenie, hostess oraz osób koordynujących przebieg Wydarzenia;

zapewnienie uczestnikom Wydarzenia możliwości składania reklamacji oraz prowadzenie postępowania reklamacyjnego wynikającego z udziału w Wydarzeniu;

dostarczenie ustalonych urządzeń i sprzętu, a także zapewnienie personelu uprawnionego do ich obsługi;

wytworzenie oraz dostarczenie do lokalizacji Wydarzenia materiałów promocyjnych i reklamowych wykonanych na podstawie materiałów udostępnionych przez Wnioskodawcę.

Rozliczenie kosztów związanych z organizacją Wydarzenia

Strony ustaliły całkowity kosztorys [dalej: Kosztorys] Wydarzenia z wyszczególnieniem kosztów obciążających każdą ze Stron w równym stosunku (tj. 50/50).

Część kosztów Strony poniosły bezpośrednio (m.in. prowizja Wykonawcy, strona www, spot reklamowy), natomiast pozostałą część kosztów związanych z organizacją Wydarzenia poniósł bezpośrednio Wykonawca.

W celu otrzymania zwrotu poniesionych kosztów, Wykonawca wystawił Wnioskodawcy fakturę VAT tytułem zwrotu kosztów organizacji Eventu, która to faktura stanowiła następnie podstawę do wystawienia przez Wnioskodawcę odpowiedniej faktury VAT na rzecz Spółki S.A. (refaktura).

Rozliczenie zysku związanego z organizacją Wydarzenia

wartość sprzedanych biletów wstępu na Wydarzenie;

wartość sprzedanych usług gastronomicznych;

wartość sprzedanego piwa;

opłaty parkingowe.

Z kolei koszty wykorzystane do kalkulacji zysku obejmują:

koszty związane z obsługą biletów wstępu na Wydarzenie oraz

koszty związane z obsługą parkingu znajdującego się w lokalizacji Wydarzenia.

W związku z tym, że do obowiązków Spółki należały czynności generujące przychody i koszty stanowiące podstawę kalkulacji zysku z Wydarzenia, Spółka otrzymała całą jego wartość.

Zgodnie z Umową, zysk zostanie podzielony pomiędzy Wnioskodawcę oraz Spółkę w równym stosunku (tj. 50/50). W konsekwencji, Spółka zobowiązana jest do przekazania Wnioskodawcy połowy zysku. Podstawę kalkulacji zysku będzie stanowił raport, wyszczególniający kwoty przychodów i kosztów składających się na zysk. W celu weryfikacji poprawności kalkulacji zysku, Spółka jest zobowiązana do udostępnienia na żądanie Wnioskodawcy dokumentów księgowych związanych z przychodami i kosztami stanowiącymi jego podstawę

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy płatność, która zostanie dokonana pomiędzy Stronami w związku z rozliczaniem zysku powstałego na skutek organizacji Wydarzenia, będzie stanowić czynność niepodlegającą VAT i w związku z tym może zostać udokumentowana dokumentem księgowym innym niż faktura VAT (np. notą księgową) wystawioną przez Wnioskodawcę na Spółkę?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Biorąc pod uwagę opisany w przedmiotowym wniosku stan faktyczny, w opinii Wnioskodawcy płatność, która zostanie dokonana pomiędzy Stronami w związku z rozliczaniem zysku powstałego na skutek organizacji Wydarzenia, będzie stanowić czynność niepodlegającą VAT i w związku z tym może zostać udokumentowana dokumentem księgowym innym niż faktura VAT (np. notą księgową) wystawioną przez Wnioskodawcę na Spółkę.

Uzasadnienie Stanowiska

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust.1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl zaś art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powyższa definicja świadczenia usług jest bardzo szeroka i można z niej wnioskować, że wszystko, co nie stanowi dostawy towarów, jest świadczeniem usług. Nie oznacza to jednak bynajmniej, że każda płatność dokonywana pomiędzy dwoma podatnikami stanowi wynagrodzenie podlegające VAT - albo za dostawę towarów, albo za wyświadczoną usługę.

Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem składów orzekających sądów administracyjnych, przy ustalaniu zakresu przedmiotowego art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, szczególnie w odniesieniu do świadczeń złożonych jakimi są umowy o współdziałanie, nie można nie uwzględnić podstawowego celu wynikającego z tego rodzaju porozumień. W świetle wyżej przywołanego orzecznictwa, przy tego rodzaju umowach (porozumieniach) nie można dokonywać wyodrębnienia na potrzeby podatkowe, w sposób oderwany od ich sensu ekonomicznego poszczególnych czynności służących realizacji tego celu (por. np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 października 2014 r., sygn. I FSK 1493/13, z dnia 23 kwietnia 2008 r. sygn. I FSK 1788/07, z dnia 9 października 2008 r. sygn. I FSK 291/08, z dnia 29 lutego z 2012 r. sygn. I FSK 562/11).

W uzasadnieniach wskazanych wyroków podkreślano, że celem współdziałania (kooperacji, wspólnego przedsięwzięcia) jest uzyskanie przez skoordynowane i wspólne działania partnerów, rezultatu o korzystnym dla nich wymiarze ekonomicznym. Działań tych nie można dla celów podatku VAT oceniać jednostkowo, lecz z uwzględnieniem ich charakteru jako działania złożonego i wspólnego, tworzącego w aspekcie gospodarczym jedną całość.

Z wyroków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (przykładowo z wyroków: z dnia 21 marca 2001 r. w sprawie C-404/99 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Francuskiej; z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden; z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie 102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise) wynika, że odpłatne świadczenie usług występuje wyłącznie, gdy spełnione są następujące przesłanki:

wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi ekwiwalent przekazany w zamian za usługę wykonaną na rzecz usługobiorcy,

istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy usługi,

odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości świadczenia wzajemnego,

istnieje stosunek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, który obejmuje świadczenie wzajemne.

W ocenie Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym współpraca przy organizacji wspólnego Wydarzenia, wypełnia znamiona wspólnego przedsięwzięcia biznesowego (kooperacji), a nie wzajemnego świadczenia usług. Za takim rozumieniem, przemawia fakt, że współpraca nakierowana jest na stworzenie wspólnego projektu (Wydarzenia) i skierowanie go do osób trzecich (uczestnicy Wydarzenia).

Zarówno Wnioskodawca, jak i Spółka uzyskały wprawdzie konkretną korzyść (zysk), ale nie z tytułu świadczenia usług na rzecz drugiej Strony, lecz w wyniku wspólnego świadczenia usług oraz dostawy towarów na rzecz uczestników Wydarzenia. Każda ze stron była zobowiązana do wykonania określonych czynności w celu zwiększenia atrakcyjności Wydarzenia i efektywności sprzedaży biletów, a tym samym zwiększenia zysku.

Należy ponadto zauważyć, że nie ma możliwości określenia bezpośredniego związku pomiędzy płatnością, którą Wnioskodawca otrzyma w rezultacie podziału zysku, a konkretną czynnością. Także czynności rozliczenia zysku nie można przyporządkować wzajemnego świadczenia. Działania każdego z podmiotów nie są skierowane bezpośrednio do kooperanta, gdyż każdy z nich uzyskuje korzyści płynące z działań określonych w Umowie.

Za brakiem świadczeń wzajemnych przemawia również fakt, że rezultat podejmowanych przez strony działań jest niepewny, tj. pomimo podejmowania określonych czynności zarówno Wnioskodawca jak i Spółka nie mieli pewności uzyskania określonego poziomu przychodów.

Biorąc pod uwagę przedstawioną argumentację, w ocenie Wnioskodawcy rozliczenie zysku, które zostanie dokonane przez Spółkę, nie stanowi ani świadczenia usług w rozumieniu Ustawy o VAT, ani zapłaty za świadczenie usług, a tym samym nie powinno podlegać VAT.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro SGPS SA (EDM) przeciwko Fazenda Publica, który wprawdzie dotyczył czynności uczestników konsorcjum, lecz ze względu na podobny charakter kooperacji zdaniem Wnioskodawcy tezy przedstawione w uzasadnieniu mogą zostać odniesione również do innych rodzajów umów o współdziałanie. W wyroku tym potwierdzono, że „czynności dokonywane przez uczestników konsorcjum zgodnie z umową stanowiącą podstawę konsorcjum oraz w związku z ustalonym udziałem przypisanym każdemu z nich w tej umowie nie stanowią dostawy towarów lub świadczenia usług za wynagrodzeniem w rozumieniu art. 2 pkt 1 VI Dyrektywy VAT, ani też w konsekwencji czynności opodatkowanej na podstawie tej dyrektywy”.

Również w świetle orzecznictwa krajowych sądów administracyjnych, podział przychodów i kosztów pomiędzy uczestnikami wspólnego przedsięwzięcia nie podlega VAT. Przykładowo, w wyroku z dnia 23 kwietnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że „Nie stanowi bowiem ani dostawy towarów, ani świadczenia usług w rozumieniu art. art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT podział przychodów i kosztów konsorcjum dokonywany przez jego lidera na rzecz partnerów stosownie do ich udziału we wspólnym przedsięwzięciu.”

W świetle przywołanego orzecznictwa, nie mając możliwości wyodrębnienia wynagrodzenia przysługującego którejkolwiek ze Stron Umowy, które odpowiadałoby ekwiwalentnemu świadczeniu drugiej Strony, nie dojdzie do powstania stosunku zobowiązaniowego między stronami charakterystycznego dla świadczenia usług. Należy jednocześnie podkreślić, że samo rozliczenie zysku nie jest związane z osiągnięciem bezpośredniej korzyści związanej z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. W świetle art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się m.in. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego oraz wcześniejszych konkluzji, w ocenie Wnioskodawcy płatność dokonywana pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką może zostać udokumentowana za pomocą innego niż faktura VAT dokumentu księgowego (np. noty księgowej), ponieważ nie stanowi ona zapłaty ani za świadczenie usług, ani za dostawę towarów, z którymi wiąże się obowiązek wystawienia faktury.

Reasumując, płatność którą otrzyma Wnioskodawca w rezultacie podziału zysku uzyskanego w związku z organizowanym Wydarzeniem nie stanowi wynagrodzenia za dostawę towarów ani za świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT, z którym wiąże się obowiązek wystawienia faktury VAT. W konsekwencji, wystarczający będzie inny dokument księgowy (np. nota) wystawiona przez Wnioskodawcę na Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Ponadto, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Kwestia „odpłatności” była niejednokrotnie przedmiotem rozstrzygania przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council: „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”.

Należy też zwrócić uwagę na wyrok w sprawie C-16/93 Tolsma, gdzie Trybunał wskazał, że czynność: „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

Zatem, za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy usługi, odpłatność za otrzymane świadczenie (usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zauważyć w tym miejscu należy, że umowa o współpracy nie występuje ani w prawie cywilnym, ani podatkowym. Stosownie do art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 poz. 1145, z późn. zm.) – strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. W świetle tego przepisu należy zatem przyjąć, że zawarcie umowy o współpracy w ramach wspólnego przedsięwzięcia jest możliwe na podstawie ww. przepisu, w ramach tzw. swobody umów.

W konsekwencji strony zawierające umowę o współpracy w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku.

Jak wynika ze złożonego wniosku Wnioskodawca zawarł umowę dotyczącą organizacji wspólnego wydarzenia ze Spółką S.A. która również jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce.

Zgodnie z Umową, Wnioskodawca oraz Spółka są partnerami przy organizacji wydarzenia organizowanego z okazji Dnia Dziecka -Wydarzenie. Wydarzenie odbyło na Stadionie, który pozostaje w dyspozycji Spółki.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, do podstawowych obowiązków Spółki w ramach współorganizacji Wydarzenia należały: zapewnienie lokalizacji, w której odbyło się Wydarzenie, zapewnienie bezpieczeństwa w trakcie trwania Wydarzenia, obejmującego m.in. obecność zespołu opieki medycznej oraz ochronę przeciwpożarową, zorganizowanie atrakcji dostępnych dla uczestników Wydarzenia, takich jak nagrody, czy organizacja turnieju piłkarskiego, spełnienie wszelkich obowiązków prawnych związanych z organizacją Wydarzenia w danej lokalizacji (m.in. uzyskanie stosownych zezwoleń i zgód), uprzątnięcie lokalizacji, w której odbywało się Wydarzenie, zarówno po, jak i przed Wydarzeniem, zakup odpowiednich polis ubezpieczeniowych, sprzedaż biletów na Wydarzenie, w tym organizacja tej sprzedaży i spełnienie wszelkich wymogów prawnych z tym związanych.

Z kolei podstawowe obowiązki Wnioskodawcy w związku z organizacją Wydarzenia obejmowały zgodnie z Umową następujące czynności: dbanie o stronę wizualną Wydarzenia, w tym opracowanie logotypu oraz spotu promocyjnego Wydarzenia; promocja Wydarzenia w swoich kanałach telewizyjnych i na portalach społecznościowych; przygotowanie oraz obsługa podstrony zarządzanej przez siebie witryny, w celu promocji Wydarzenia.

Oprócz powyższego, część obowiązków Wnioskodawcy została powierzona firmie świadczącej usługi promocyjno-reklamowe -Wykonawca, również zarejestrowanej jako czynny podatnik VAT w Polsce. Do obowiązków Wykonawcy należały m.in.: zorganizowanie i udostępnienie uczestnikom Wydarzenia określonych atrakcji, m.in. toru przeszkód, tunelu laserowego, a także zapewnienie bezpieczeństwa tych atrakcji, zapewnienie obecności osoby prowadzącej Wydarzenie, hostess oraz osób koordynujących przebieg Wydarzenia, zapewnienie uczestnikom Wydarzenia możliwości składania reklamacji oraz prowadzenie postępowania reklamacyjnego wynikającego z udziału w Wydarzeniu, dostarczenie ustalonych urządzeń i sprzętu, a także zapewnienie personelu uprawnionego do ich obsługi, wytworzenie oraz dostarczenie do lokalizacji Wydarzenia materiałów promocyjnych i reklamowych wykonanych na podstawie materiałów udostępnionych przez Wnioskodawcę.

Strony ustaliły całkowity Kosztorys Wydarzenia z wyszczególnieniem kosztów obciążających każdą ze Stron w równym stosunku (tj. 50/50).

Część kosztów Strony poniosły bezpośrednio (m.in. prowizja Wykonawcy, strona www. spot reklamowy), natomiast pozostałą część kosztów związanych z organizacją Wydarzenia poniósł bezpośrednio Wykonawca.

W wyniku organizacji Wydarzenia Strony osiągnęły zysk, rozumiany jako przychody pomniejszone o określone koszty, które nie zostały uwzględnione w Kosztorysie. Kwota przychodów składa się z następujących pozycji: wartość sprzedanych biletów wstępu na Wydarzenie, wartość sprzedanych usług gastronomicznych; wartość sprzedanego piwa, opłaty parkingowe.

Z kolei koszty wykorzystane do kalkulacji zysku obejmują: koszty związane z obsługą biletów wstępu na Wydarzenie oraz koszty związane z obsługą parkingu znajdującego się w lokalizacji Wydarzenia.

W związku z tym, że do obowiązków Spółki należały czynności generujące przychody i koszty stanowiące podstawę kalkulacji zysku z Wydarzenia, Spółka otrzymała całą jego wartość.

Kwestią budzącą wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie, czy rozliczenie stanowiące podział zysku z realizacji wspólnego przedsięwzięcia pomiędzy stronami tego wspólnego przedsięwzięcia jest poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług i otrzymana w związku z tym kwota stanowiąca część zysku nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przechodząc zatem do kwestii opodatkowania podatkiem VAT podziału wypracowanego zysku należy wskazać, że okolicznością, która w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy decyduje o opodatkowaniu jest odpłatność za świadczoną usługę, którą należy rozumieć jako wynagrodzenie należne za dane świadczenie. Jest ono najczęściej określane umową pomiędzy stronami transakcji i stanowi skutek określonego przysporzenia.

Trudno taką cechę przypisywać operacji księgowej polegającej na podziale wypracowanego zysku. Rozliczenie ustalonego procenta przychodów przypadającego na każdą ze stron umowy nie będzie stanowić świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1, w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy. Jak wynika z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku, osiągnięcie wspólnego celu, jakim jest organizacja Wydarzenia nie wiąże się bezpośrednio ze świadczeniem usług przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki. Czynności, jakie Wnioskodawca podejmował w celu organizacji Wydarzenia, tj. dbanie o stronę wizualną Wydarzenia, w tym opracowanie logotypu oraz spotu promocyjnego Wydarzenia, promocji Wydarzenia w swoich kanałach telewizyjnych i na portalach społecznościowych, przygotowanie oraz obsługa podstrony zarządzanej przez siebie witryny, w celu promocji Wydarzenia, nie mogą zostać uznane za odpłatne świadczenie usług, z tytułu których Wnioskodawca jest uprawniony do partycypacji w wypracowanym zysku.

Rozdział środków stanowiących zysk z tytułu realizacji wspólnego przedsięwzięcia w odpowiednich proporcjach wynika z mocy zawartej umowy o współpracy, a nie ze świadczenia wzajemnego, do którego zobligowany został Wnioskodawca. W tym miejscu należy raz jeszcze podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność (tj. dostawa towarów lub świadczenie usług), a nie sama płatność.

Podsumowując, płatność w wysokości 50% wypracowanego zysku z tytułu realizacji wspólnego przedsięwzięcia polegającego na organizacji Wydarzenia, otrzymana przez Wnioskodawcę nieodnosząca się do żadnych wykonanych przez niego usług a stanowiąca jedynie podział nadwyżki środków finansowych, pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów – art. 2 pkt 22 ustawy.

Z powołanych przepisów wynika, podatnik ma obowiązek wystawić fakturę dokumentująca sprzedaż, w wiec odpłatną dostawę towarów bądź odpłatne świadczenie usług.

Z uwagi na to, że środki pieniężne otrzymywane przez Wnioskodawcę w związku z podziałem zysku pomiędzy uczestnikami realizowanego Wydarzenia (wspólnego przedsięwzięcia), nie stanowią wynagrodzenia za czynności określone w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a tym samym pozostają one poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT, nie powinny być dokumentowane fakturami. Otrzymane przez Wnioskodawcę środki pieniężne powinny być udokumentowane nie fakturą lecz innym dowodem księgowym, np. notą księgową wystawianą przez Wnioskodawcę na Spółkę.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji oraz stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin