Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.320.2019.3.ASZ
z 13 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 maja 2019 r. (data wpływu 30 maja 2019 r.), uzupełnionym pismem z 14 sierpnia 2019 r. (data wpływu 20 sierpnia 2019 r.) oraz pismem z 27 sierpnia 2019 r. (data wpływu 30 sierpnia 2019 r.) w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy usług polegających na organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej w okresie wakacji w formie półkolonii oraz wykonywanych w jej ramach dostaw towarów i świadczenia usług ściśle z tymi usługami związanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2019 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy usług polegających na organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej w okresie wakacji w formie półkolonii oraz wykonywanych w jej ramach dostaw towarów i świadczenia usług ściśle z tymi usługami związanych. Wniosek uzupełniono pismem z 14 sierpnia 2019 r. (data wpływu 20 sierpnia 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z 6 sierpnia 2019 r. znak: 011-KDIB3-2.4012.320.2019.1.ASZ oraz pismem z 27 sierpnia 2019 r. (data wpływu 30 sierpnia 2019 r. będącym odpowiedzią na wezwanie z 21 sierpnia 2019 r. znak: 011-KDIB3-2.4012.320.2019.2.ASZ.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 14 sierpnia 2019 r. oraz pismem z 27 sierpnia 2019 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Akademia, zwana dalej A., jest uczelnią wyższą publiczną działającą na podstawę ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668) i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Do podstawowych zadań uczelni określonych w statucie A. należy w szczególności:

1. kształcenie studentów w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych w pracy zawodowej;
   
2. wychowywane studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacniane zasad demokracji i poszanowane praw człowieka;
   
3. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych;
   
4. kształcenie i promowane kadr naukowych;
   
5. upowszechniane i pomnażane osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępniane zbiorów bibliotecznych i informacyjnych;
   
6. prowadzenie studiów podyplomowych, kursów i szkoleń w celu kształcenia nowych umiejętności niezbędnych na rynku pracy w systemie uczenia się przez całe życie;
   
7. stwarzane warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów i propagowane kultury fizycznej we wszystkich grupach społecznych;
   
8. działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych;
   
9. stwarzane osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w procesie kształcenia i w badaniach naukowych.
   
   

Poza ww. zadaniami wynikającymi w szczególności z ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce, A. może prowadzić m.in. usługi edukacyjne jak również może organizować wszelkiego rodzaju imprezy sportowe, rozrywkowe i kulturalne dla wszystkich grup społecznych. A. zamierza organizować odpłatne półkolonie dla dzieci i młodzieży w wieku 7-13 lat w okresie wakacji, wypoczynek organizowany będzie z zachowaniem wszystkich wymogów stawianych przez przepisy o systemie oświaty oraz podlegać będzie nadzorowi przez kuratora oświaty.

Organizowany wypoczynek półkolonii zostanie zgłoszony w ustawowym terminie kuratorowi oświaty, zgodnie z ustawą o systemie oświaty (art. 92d ustawy o systemie oświaty). Odbiorcami usług będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Dzieci będą kierowane przez rodziców lub swoich opiekunów. Zajęcia będą odbywać się w godzinach od 7:30 do 16:00 od poniedziałku do piątku. W trakcie pobytu dzieci będą objęte opieką i prowadzone będą z nimi zajęcia o charakterze edukacyjno-sportowo-rekreacyjnym przez wychowawców i instruktorów posiadających odpowiednie kwalifikacje. Zajęcia będą prowadzone na terenach A. i odbywać się na terenach otwartych A. np. na stadionie, boisku piłkarskim lub w krytych obiektach sportowych np. w basenie, halach sportowych.

W trakcie 5-dniowego turnusu półkolonii przewidziane jest jedno wyjście do muzeum. Usługa półkolonii stanowić będzie usługę podstawową. W ramach półkolonii A. świadcząc usługę kompleksowo nabędzie od innych podmiotów: usługę wyżywienia, catering. Dokona zakupu biletów wstępu do muzeum, dostawy wody pitnej. W ramach półkolonii nie występuje usługa hotelowa. Kadrę opiekunów i instruktorów będą stanowić osoby zatrudnione na umowę zlecenie i umowę o pracę. Podstawowym celem półkolonii jest zapewnienie dzieciom opieki w trakcie wakacji i organizowanie aktywnego wypoczynku w formie zajęć sportowo-rekreacyjnych oraz edukacja w zakresie różnorodnych form aktywnego spędzania czasu wolnego i propagowanie kultury fizycznej.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że w zakresie usług organizacji półkolonii oraz dostawy towarów i usług ściśle z nimi związanych (w szczególności wyżywienia i biletów wstępu do muzeum), usługi te będą wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo Oświatowe (Dz.U. z 2017 r. poz. 59).

W zakresie usług organizacji półkolonii, dostawa towarów i usługi (w szczególności wyżywienia i biletów wstępu do muzeum) są ściśle związane z usługą półkolonii i są niezbędne do wykonania usługi podstawowej.

W zakresie usług organizacji półkolonii, głównym celem wymienionych dostaw towarów i usług ściśle związanych z usługą półkolonii nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, poprzez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi opisane we wniosku, które zamierza świadczyć A., polegające na organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej w okresie wakacji w formie półkolonii (usługa podstawowa) oraz wykonywane w jej ramach: dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związanych (w szczególności wyżywienie, bilety wstępu do muzeum) – wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty, mogą korzystać ze zwolnienia od towarów 1 usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a oraz art. 43 ust. 17 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi przedstawione w opisie stanu faktycznego (półkolonie) będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia2016r. – prawo oświatowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT lub świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 996, 1000, 1290 i 1669),
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

W świetle powyższego uregulowania należy stwierdzić, że jeżeli świadczone usługi będą stanowiły usługi opieki nad dziećmi i młodzieżą i opieka ta sprawowana będzie w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy Prawo oświatowe, to usługi opieki będą objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisów istotne jest spełnienie zawartych w tych przepisach warunków. Zwrócić należy uwagę, że powyższe uregulowania odsyłają bezpośrednio do przepisów o systemie oświaty.

Zgodnie z art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2019 r., poz. 1481 ze zm.), ilekroć w art. 92b-92t i art. 96a jest mowa o wypoczynku, należy przez to rozumieć wypoczynek organizowany dla dzieci i młodzieży w celach rekreacyjnych lub regeneracji sił fizycznych i psychicznych, połączony ze szkoleniem lub pogłębianiem wiedzy, rozwijaniem zainteresowań, uzdolnień lub kompetencji społecznych dzieci i młodzieży, trwający nieprzerwanie co najmniej 2 dni, w czasie ferii letnich i zimowych oraz wiosennej i zimowej przerwy świątecznej, w kraju lub za granicą, w szczególności w formie kolonii, półkolonii, zimowiska, obozu i biwaku.

Stosownie do art. 92c ust. 1 ustawy o systemie oświaty, organizatorami wypoczynku mogą być:

1. szkoły i placówki;
   
2. przedsiębiorcy wpisani do rejestru organizatorów turystyki i przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych, o którym mowa w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 548);
   
3. osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, inne niż wymienione w pkt 1 i 2, organizujące wypoczynek w celu:
   
   1. niezarobkowym albo
   2. zarobkowym, jeżeli organizowany wypoczynek nie stanowi imprezy turystycznej, o której mowa w art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych.
   
   
   

Zgodnie z art. 92c ust. 2 ustawy o systemie oświaty, organizator wypoczynku zapewnia:

1. bezpieczne i higieniczne warunki wypoczynku, w szczególności organizuje wypoczynek w obiekcie lub na terenie spełniającym wymagania ochrony przeciwpożarowej, ochrony środowiska oraz warunki higieniczno-sanitarne, określone w przepisach o ochronie przeciwpożarowej, ochronie środowiska i Państwowej Inspekcji Sanitarnej, a w przypadku wypoczynku z udziałem dzieci i młodzieży niepełnosprawnej – organizuje wypoczynek w obiekcie lub na terenie dostosowanym do potrzeb wynikających z rodzaju niepełnosprawności uczestników wypoczynku;
   
2. kadrę wypoczynku, którą stanowią:
   
   1. kierownik wypoczynku i wychowawcy wypoczynku spełniający warunki, o których mowa w art. 92p ust. 1-6; liczba wychowawców wypoczynku jest odpowiednia do liczby uczestników wypoczynku,
   2. w zależności od programu wypoczynku i realizowanych zajęć – trenerzy i instruktorzy sportu, rekreacji, animacji kulturalno-oświatowej, lektorzy języka i inne osoby prowadzące zajęcia podczas wypoczynku, które spełniają następujące warunki:
   • mają ukończone 18 lat,
   • posiadają co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe,
   • posiadają wiedzę, doświadczenie i umiejętności niezbędne do realizowanych zajęć;
   
   
   
   
   

W myśl art. 92c ust. 2 pkt 3 ustawy o systemie oświaty, dostęp do opieki medycznej:

1. w ramach świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1510, z późn. zm.) lub
2. na podstawie umowy zawartej z lekarzem, pielęgniarką lub ratownikiem medycznym;
   
   

Stosownie do art. 92c ust. 2 pkt 4 ustawy o systemie oświaty, program wypoczynku i zajęcia dostosowane do wieku, zainteresowań i potrzeb uczestników, ich stanu zdrowia, sprawności fizycznej i umiejętności.

W świetle art. 92c ust. 2 pkt 5 ustawy o systemie oświaty, żywienie zgodne z zasadami higieny żywienia określonymi w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2018 r. poz. 1541, z późn. zm.).

Należy w tym miejscu zauważyć, że ww. ustawa nie określa żadnych szczególnych wymagań co do formy prawnej, ani też warunków organizacyjno-finansowych, które powinien spełnić organizator. Ustala się jedynie wymagania dotyczące samych form wypoczynku: obowiązkiem organizatorów jest zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej, a także zatrudnienie odpowiednio przygotowanej kadry pedagogicznej.

W myśl art. 92d ust. 1 ustawy o systemie oświaty, organizator wypoczynku jest obowiązany zgłosić kuratorowi oświaty właściwemu ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania organizatora wypoczynku zamiar zorganizowania wypoczynku, z zastrzeżeniem art. 92e ust. 1.

W świetle art. 92t pkt 1 ustawy o systemie oświaty, minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia termin złożenia zgłoszenia wypoczynku, o którym mowa w art. 92d ust. 1, jego formę, dokumenty dołączane do zgłoszenia oraz wzór tego zgłoszenia, mając na uwadze potrzebę prawidłowego realizowania przez kuratora oświaty obowiązków związanych z umieszczeniem zgłoszenia wypoczynku w bazie wypoczynku.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży (Dz. U. z 2016 r., poz. 452), organizator wypoczynku zgłasza kuratorowi oświaty zamiar zorganizowania wypoczynku:

1. w przypadku wypoczynku organizowanego w okresie ferii letnich oraz wiosennej przerwy świątecznej – od dnia 1 marca w roku szkolnym, w którym organizowany jest wypoczynek, jednak nie później niż na 21 dni przed terminem rozpoczęcia wypoczynku, a w przypadku organizowania półkolonii lub wypoczynku za granicą – nie później niż na 14 dni przed terminem rozpoczęcia wypoczynku;
2. w przypadku wypoczynku organizowanego w okresie ferii zimowych oraz zimowej przerwy świątecznej – od dnia 1 października w roku szkolnym, w którym organizowany jest wypoczynek, jednak nie później niż na 21 dni przed terminem rozpoczęcia wypoczynku, a w przypadku organizowania półkolonii lub wypoczynku za granicą – nie później niż na 14 dni przed terminem rozpoczęcia wypoczynku.
   
   

Dodatkowo w myśl § 2 ust. 2 rozporządzenia w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży, w przypadkach uzasadnionych względami społecznymi organizator wypoczynku może zgłosić kuratorowi oświaty zamiar zorganizowania wypoczynku po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, nie później jednak niż na 7 dni przed terminem rozpoczęcia wypoczynku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, który jest uczelnią wyższą publiczną działającą na podstawę ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668) oraz zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT zamierza organizować wypoczynek w formie półkolonii dla dzieci młodzieży w wieku 7-13 lat, co zostanie zgłoszone w ustawowym terminie kuratorowi oświaty, zgodnie z ustawą o systemie oświaty (art. 92d ustawy o systemie oświaty). Odbiorcami usług będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Dzieci będą kierowane przez rodziców lub swoich opiekunów. W trakcie pobytu dzieci będą objęte opieką i prowadzone będą z nimi zajęcia o charakterze edukacyjno-sportowo-rekreacyjnym przez wychowawców i instruktorów posiadających odpowiednie kwalifikacje.

Usługa półkolonii stanowić będzie usługę podstawową. W ramach półkolonii A. świadcząc usługę kompleksowo nabędzie od innych podmiotów: usługę wyżywienia, catering. Dokona zakupu biletów wstępu do muzeum, dostawy wody pitnej. W ramach półkolonii nie występuje usługa hotelowa. Usługi organizacji półkolonii oraz dostawy towarów i usług ściśle z nimi związanych (w szczególności wyżywienia i biletów wstępu do muzeum) będą wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo Oświatowe.

Dostawa towarów i usługi (w szczególności wyżywienia i biletów wstępu do muzeum) są ściśle związane z usługą półkolonii i są niezbędne do wykonania usługi podstawowej. Głównym celem wymienionych dostaw towarów i usług ściśle związanych z usługą półkolonii nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, poprzez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy usług polegających na organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej w okresie wakacji w formie półkolonii oraz wykonywanych w jej ramach dostaw towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związanych (w szczególności wyżywienia i biletów wstępu do muzeum).

Analizując powołane wyżej regulacje prawne należy zauważyć, że zwolnienie od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT, ma charakter podmiotowo-przedmiotowy, zatem warunkiem jego zastosowania jest to, by dany podmiot wykonywał usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą w formach i na zasadach określonych w odpowiednich przepisach, tj. w przepisach o pomocy społecznej, w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach prawo oświatowe.

Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że usługi organizacji półkolonii oraz dostawy towarów i usług (w szczególności wyżywienia i biletów wstępu do muzeum) będą wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo Oświatowe. Organizowany wypoczynek półkolonii zostanie zgłoszony w ustawowym terminie kuratorowi oświaty, zgodnie z ustawą o systemie oświaty.

W konsekwencji powyższego, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca spełnia wymagania przewidziane w ww. rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży w zakresie form i zasad tego wypoczynku (tj. podlega nadzorowi i kontroli właściwego kuratora oświaty), to świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży w wieku 7-13 lat, w oparciu o ww. rozporządzenie będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy.

Z treści powyższego przepisu wynika również, że zakresem określonego w nim zwolnienia jest objęta nie tylko opieka nad dziećmi i młodzieżą, ale również dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związanych.

Jak wynika z okoliczności sprawy, Wnioskodawca w ramach organizowanych półkolonii, oprócz usług w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, zapewnia również dostawę towarów i usług ściśle z tymi usługami związane w szczególności wyżywienie i bilety wstępu do muzeum.

Ustawodawca zastrzegł w art. 43 ust. 17 ustawy o podatku od towarów i usług, że zwolnienia, o którym mowa m.in. w art. 43 ust.1 pkt 24 ustawy nie stosuje się do takich dostaw towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, które nie są niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Należy zauważyć, że w opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że usługi wyżywienia i zapewnienie biletów wstępu do muzeum są ściśle związane z usługą półkolonii i są niezbędne do wykonania usługi podstawowej. Celem wymienionych dostaw towarów i usług ściśle związanych z usługą półkolonii nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, poprzez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zatem z uwagi na fakt, że w odniesieniu do usług ściśle związanych z usługą półkolonii w szczególności wyżywienia i zapewnienie biletów wstępu do muzeum nie wystąpią przesłanki, o których mowa w art. 43 ust. 17 ustawy, wyłączające zwolnienie od podatku, to ww. usługi ściśle związane z usługą w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, również mogą korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy.

Reasumując, w odniesieniu do usług polegających na organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej w okresie wakacji w formie półkolonii oraz wykonywanych w jej ramach dostawy towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związanych (w szczególności wyżywienia i biletów wstępu do muzeum), Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.