Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.307.2019.2.KP
z 23 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2019 r. (data wpływu 11 lipca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 sierpnia 2019 r. (data wpływu 2 sierpnia 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 1 sierpnia 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 1 sierpnia 2019 r.) oraz uzupełnionym pismem z dnia 29 sierpnia 2019 r. (data wpływu 29 sierpnia 2019 r.) oraz uzupełnionym pismem z dnia 11 września 2019 r. (data wpływu 11 września 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 9 września 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 9 września 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem i wykończeniem lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem i wykończeniem lokalu mieszkalnego. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 2 sierpnia 2019 r. (data wpływu 2 sierpnia 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu nr 0114-KDIP1-3.4012.307.2019.1.KP z dnia 1 sierpnia 2019 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 1 sierpnia 2019 r.) oraz uzupełniony pismem z dnia 29 sierpnia 2019 r. (data wpływu 29 sierpnia 2019 r.) oraz uzupełniony pismem z dnia 11 września 2019 r. (data wpływu 11 września 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu nr 0114-KDIP1-3.4012.307.2019.2.KP z dnia 9 września 2019 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 9 września 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca planuje od dewelopera zakup dwóch nowych lokali: (i) samodzielnego lokalu mieszkalnego oraz (ii) samodzielnego lokalu niemieszkalnego, które mają pełnić funkcje pokoi hotelowych w budynku wielorodzinnym, przeznaczonym do świadczenia usług hotelarskich. Po podpisaniu umów na zakup lokali oraz umów na prace wykończeniowe zgodnie ze standardami hotelowymi, a także umów najmu na minimum 10 lat z możliwym przedłużeniem najmu o kolejny okres z gwarancją otrzymywania czynszu, Najemca/Dzierżawca będzie prowadził działalność pod międzynarodową marką hotelową na podstawie umowy franczyzy. Jednocześnie Wnioskodawca/Wynajmujący udzieli zgody Najemcy na podnajem lokali. Lokal mieszkalny (8% VAT) i niemieszkalny (23% VAT) będą przeznaczone do świadczenia usług hotelarskich, po podpisaniu umów na prace wykończeniowe (23%) zgodne ze standardami hotelowymi oraz podpisaniu z dzierżawcą/najemcą umów najmu na minimum 10 lat. Jako osoba fizyczna Wnioskodawca planuje zarejestrowanie działalności dla potrzeb podatku od towarów i usług składając druk VAT-R. Najemca pokrywa wszystkie koszty utrzymania i konserwacji lokalu poza podatkiem od nieruchomości i opłatą u w., który jest po stronie/Wynajmującego /Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że 14 sierpnia 2019 r. podpisał umowę deweloperską na wybudowanie lokalu mieszkalnego, który zamierza oddać w minimum 10-letni najem Najemcy, który zgodnie z umową najmu, ma zajmować się dalszym podnajmem lokalu mieszkalnego pod międzynarodową marką hotelową, na podstawie odrębnej umowy franczyzy. Lokal mieszkalny będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych.

Wraz z podpisaniem umowy deweloperskiej Wnioskodawca podpisał również umowę na wykończenie lokalu z firmą wykonawczą świadczącą usługi związane z realizacją budowlanych prac wykończeniowych.

W związku z tym, Wnioskodawca zamierza ubiegać się o zwrot naliczonego podatku VAT od zakupu i wykończenia lokalu mieszkalnego - celem uzyskania pewności, czy zwrot podatku VAT jest możliwy, Wnioskodawca złożył ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Zgodnie z informacjami uzyskanymi z US, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca jest czynnym płatnikiem VAT (prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą), został poinformowany, że nie ma potrzeby składania deklaracji VAT-R. Wnioskodawca otrzymał pierwsze faktury od dewelopera i za wykończenie lokalu. Wnioskodawca chciałby podkreślić, że inwestycja zakupu lokalu nie będzie stanowić majątku firmy. Przychody, czyli czynsz z najmu będzie płatny przez Najemcę kwartalnie, który Wnioskodawca zamierza rozliczać wg stawki 8,5% jako osoba fizyczna. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem niniejszego wniosku jest tylko lokal mieszkalny. Przy nabyciu lokalu mieszkalnego został naliczony podatek należny od I raty wpłaty za zakup lokalu mieszkalnego i za jego wykończenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku):

Czy po nabyciu lokalu mieszkalnego, który będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych, przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku związanego z nabyciem i wykończeniem lokalu mieszkalnego, które zostały określone w art. 86 ust. 1 i 2 ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 i 2, a także art. 15 ust. 1 oraz art. 87 i 88 ustawy przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 i 2 z uwagi na długoletni najem lokalu mieszkalnego, który będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy podkreślić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu na podstawie przepisu art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie ma więc charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Ponadto, sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższych przepisów najem, jest umową dwustronną obowiązującą i wzajemną. Oddanie rzeczy innej osobie do używania na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę. Wskazać w tym miejscu należy, że świadczeniem usług są także usługi mające cechy najmu nieruchomości mieszkalnych, a zatem również świadczenie usług o podobnym do najmu charakterze (np. oddanie nieruchomości w odpłatne użytkowanie).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83 art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, przy czym wszelkie preferencje dotyczące wysokości opodatkowania stanowią wyjątek od ogólnej zasady i dlatego zastosowanie niższej niż podstawowa stawka podatku, może być zrealizowane wyłącznie w granicach określonych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i wydanych na podstawie delegacji ustawowej aktów wykonawczych do tej ustawy.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%

Ponadto ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Na mocy art. 43 ust. 20 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy, w którym wymienione zostały usługi związane z zakwaterowaniem, oznaczone symbolem PKWiU 55.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości (lub jej części) o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Przy czym przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i podmiotu nabywającego tę usługę.

Powyższe wskazuje, że przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

• świadczenie usługi na własny rachunek,
  

• charakter mieszkalny nieruchomości,
  

• mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.
  
  
  

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Podatnik będzie mógł zatem skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. usługi, jeśli umowa najmu w swojej treści zawiera między innymi postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Natomiast stosownie do treści art. 86 ust. 13 ustawy jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. W stosunku do faktur lub dokumentów celnych podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę lub dokument celny, będący podstawą odliczenia lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. W przeciwnym wypadku podatnik będzie mógł dokonać odliczenia podatku naliczonego jedynie w drodze korekty za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy – nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca 14 sierpnia 2019 r. podpisał umowę deweloperską na wybudowanie lokalu mieszkalnego, który zamierza oddać w minimum 10 letni najem Najemcy, który zgodnie z umową najmu, ma zajmować się dalszym podnajmem lokalu mieszkalnego pod międzynarodową marką hotelową, na podstawie odrębnej umowy franczyzy. Lokal mieszkalny po podpisaniu umowy z Najemcą będzie wykorzystywany przez Najemcę do świadczenia usług hotelowych przez okres minimum 10 lat. Wraz z podpisaniem umowy deweloperskiej Wnioskodawca podpisał również umowę na wykończenie lokalu z firmą wykonawczą świadczącą usługi związane z realizacją budowlanych prac wykończeniowych. Lokal mieszkalny będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych. Przy nabyciu lokalu mieszkalnego został naliczony podatek należny od I raty wpłaty za zakup lokalu mieszkalnego i za jego wykończenie. W związku z tym, Wnioskodawca zamierza ubiegać się o zwrot naliczonego podatku VAT od zakupu i wykończenia lokalu mieszkalnego. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT (prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą). Wnioskodawca otrzymał pierwsze faktury od dewelopera i za wykończenie lokalu. Wnioskodawca poinformował, że inwestycja zakupu lokalu nie będzie stanowić majątku firmy. Przychody, czyli czynsz z najmu będzie płatny przez Najemcę kwartalnie, Wnioskodawca zamierza rozliczać wg stawki 8,5% jako osoba fizyczna.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy po nabyciu lokalu mieszkalnego, który będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych, przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku związanego z nabyciem i wykończeniem lokalu mieszkalnego, w myśl art. 86 ust. 1 i 2 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca planuje zakup Lokalu do wykonywania działalności zarobkowej w sposób ciągły tj. najmu na rzecz przedsiębiorcy na okres 10 lat, który to okres będzie podlegał przedłużeniu, niewątpliwie planuje prowadzenie działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Wnioskodawca w ramach prowadzenia tej działalności będzie występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie przepis art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy nie znajdzie zastosowania, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - Najemca niniejszy lokal mieszkalny będzie wykorzystywał do świadczenia usług hotelarskich, które będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca wynajmując lokal mieszkalny Najemcy nie będzie dokonywał na Jego rzecz świadczenia usług najmu na cele mieszkaniowe, lecz na cele prowadzonej przez Najemcę działalności gospodarczej w zakresie usług hotelarskich. Tym samym w żadnym momencie przedmiotowy lokal nie będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej zwolnionej z podatku VAT.

Odnosząc się natomiast do kwestii odliczenia podatku VAT naliczonego przez Wnioskodawcę należy zauważyć, że jak już wskazano powyżej, aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznania go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto należy wskazać, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym. Lokal mieszkalny zostanie zakupiony w celu wynajmu go Najemcy, który będzie go wykorzystywał do świadczenia usług hotelarskich.

Usługa najmu lokalu będzie zatem wykonywana przez Wnioskodawcę będącego czynnym podatnikiem podatku VAT w ramach działalności podlegającej opodatkowaniu w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji, Wnioskodawca z tytułu zakupu lokalu mieszkalnego przeznaczonego do wynajmu będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego z prawidłowo wystawionych przez Sprzedającego faktur dokumentujących nabycie i wykończenie lokalu mieszkalnego. Spełniona bowiem zostanie podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jaką jest związek dokonanego nabycia towaru (lokalu mieszkalnego) z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto należy wskazać, że prawo Wnioskodawcy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powstaje zgodnie z art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy dotyczący danej transakcji, przy czym nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzymał tą fakturę, bądź w terminach, o których mowa w art. 86 ust. 11 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.