Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.538.2019.1.EJU
z 24 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 sierpnia 2019 r. (data wpływu 29 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz braku możliwości otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2019 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz braku możliwości otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…”.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina będzie realizować projekt pn. „…” w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. Projekt zakłada świadczenie usług społecznych dla 70 osób zagrożonych wykluczeniem społecznym i ubóstwem w zakresie profilaktyki psychologicznej, aktywizacji społecznej, kultury, edukacji, zdrowego stylu życia i sportu w ramach stacjonarnej opieki dziennej usług opiekuńczych.

Projekt skierowany jest do osób niesamodzielnych powyżej 60 roku życia, w tym osób korzystających ze wsparcia Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej. Celem projektu jest przeciwdziałanie osamotnieniu i marginalizacji osób niesamodzielnych, starszych i niepełnosprawnych w Gminie poprzez zapewnienie im opieki i wypełnienie czasu wolnego w Klubie Seniora.

Projekt jest adresowany w pierwszej kolejności do osób niesamodzielnych, których dochód nie przekracza 150% właściwego kryterium dochodowego (na osobę samotnie gospodarującą lub na osobę w rodzinie), o którym mowa w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Ponadto Wnioskodawca planuje umożliwienie korzystania z klubu seniora przez osoby inne niż wymienione w regulaminie konkursu w pkt 2.1.1.30 i planuje w związku z tym wprowadzenie odpłatności za uczestnictwo w projekcie.

Projekt skierowany jest do 70 osób niesamodzielnych, niepełnosprawnych powyżej 60 roku życia, w tym osób korzystających ze wsparcia gminnego ośrodka pomocy społecznej. Każdorazowo ze wsparcia będzie mogła korzystać grupa 30 uczestników.

Ponieważ nie w każdych zajęciach będą uczestniczyć wszyscy, Wnioskodawca planuje rekrutacje 70 osób, które będą się wymieniać na zajęciach w zależności od potrzeb, czy aktualnego stanu zdrowia. W projekcie mogą wziąć udział również osoby, których dochód przekracza 150% właściwego kryterium dochodowego na osobę samotnie gospodarującą lub na osobę w rodzinie, od osób tych planujemy pobieranie opłat za uczestnictwo w wysokości 10 zł/m-c. Opłata będzie pobierana za cały miesiąc z góry bez względu na ilość czasu spędzonego w Klubie Seniora. Uczestnikami projektu będą osoby powyżej 60 roku życia. Osoby mogą przystąpić do projektu z uwagi na niesamodzielność ze względu na wiek, lub stan zdrowia, ze względu na niepełnosprawność, w tym niepełnosprawność sprzężoną i lekką. Z uwagi na zdiagnozowane bariery równościowe w projekcie nacisk będzie położony na wsparcie skierowane do większej ilości kobiet. W projekcie udział weźmie 50 kobiet oraz 20 mężczyzn. Opracowany zostanie regulamin rekrutacji, w którym określone zostaną kryteria pozwalające na zbadane sytuacji materialnej osób niesamodzielnych.

Zatrudnione zostaną 2 osoby do prowadzenia Klubu w wymiarze 1/2 etatu każda, zakres czynności: udzielanie wsparcia uczestnikom projektu; pomoc, asysta uczestnikom klubu podczas odbywających się zajęć; udział w wyjazdach do kina, teatru, muzeum, na wycieczki jako opiekunowie grupy; prowadzenie klubu tj. prowadzenie zapisów na zajęcia, ustalanie harmonogramu zajęć, grafików spotkań, administrowanie sali Klubu seniora (tj. m.in. otwieranie, zamykanie sali, ułożenie stołów, krzeseł, sceny itp.) Ponadto dla 1 osoby niesamodzielnej korzystającej z Klubu Seniora zaoferowana będzie sąsiedzka usługa opiekuńcza. Zakres usługi będzie uzależniony od potrzeb osoby niesamodzielnej. Zostanie zawarta umowa zlecenia z osobą udzielającą sąsiedzkiej usługi opiekuńczej dla osoby niesamodzielnej.

Klub będzie czynny od poniedziałku do piątku przez 4h/dziennie. W tym czasie dla uczestników zostanie zapewniony poczęstunek składający się m.in. z napojów (kawa, herbata, woda, soki, itp.), jogurty, kanapki, krokiety, paszteciki, mufinki z sosem, ciasto drożdżowe, itp.

Transport uczestników na zajęcia – we własnym zakresie. Czas funkcjonowania Klubu seniora umożliwia uczestnikom korzystanie z transportu zbiorowego, który na terenie Gminy jest realizowany bezpłatnie.

Przez 12 miesięcy w ramach projektu prowadzona będzie cykliczna działalność prozdrowotna, kulturalna, edukacyjna, sportowa, psychologiczna, tj.:

1. edukacja zdrowotna (spotkania z trychologiem, dietetykiem, podologiem itp.), zajęcia z zakresu edukacji zdrowotnej będą się odbywać: 1/miesiąc, 2 h
   
2. zajęcia rękodzielnicze tj. zajęcia z twórcami sztuki: 1/miesiąc, 4 h
   
3. zajęcia z animatorem kultury, który poprowadzi zajęcia m.in. z małych form teatralnych, śpiewu, tańca, co pozwoli seniorom na otwarcie się na nowe wyzwania, pomoże im zwiększyć wiarę we własne siły i możliwości, da motywacje do działania i pełniejszej aktywności; m.in. podczas tych zajęć animator przygotuje seniorów do występów przed lokalną społecznością z okazji Dnia Kobiet i na Powitanie Lata; zajęcia z animatorem kultury będą się odbywać: 2/miesiąc po ok. 4 h
   
4. zajęcia z samoobrony, będą prowadzone dla seniorów, przez doświadczoną osobę w budynku klubu: 2/rok po 2 h
   
5. zajęcia kulinarne z instruktorem: 1/miesiąc, 4 h
   
6. zajęcia muzyczne: 1/miesiąc, 3 h
   
7. spotkania z psychologiem, psychoterapeutą 1/miesiąc, 2 h
   
8. zajęcia sportowe 8/miesiąc po 1,5 h
   
9. wyjazdy na basen: 1/miesiąc, 2h
   
10. wyjazdy do kina, teatru, muzeum, operetki, na koncerty itp.: 1/miesiąc
    
11. 2 wycieczki krajoznawcze, dwudniowe po Polsce, miejsce docelowe wycieczek zostanie uzgodnione z seniorami.
    
    

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Realizacja projektu będzie związana z wykonywaniem przez Gminę zadań własnych takich jak: ochrona zdrowia, pomoc społeczna, edukacja publiczna, kultura fizyczna i turystyka, zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym Dz. U. z 2019 r., poz. 506 ze zm.

Towary i usługi nabywane w ramach realizowanego projektu będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności pozostających poza zakresem działalności gospodarczej wykonywanych w ramach zadań własnych nałożonych na Gminę przepisami ustawy o samorządzie gminnym.

Na fakturach VAT związanych z realizowanym projektem będzie figurował Wnioskodawca czyli Gmina.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z realizacją projektu Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub prawo do zwrotu różnicy podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Projekt wpisuje się swoimi działaniami w cel szczegółowy jakim jest wzrost dostępności i jakości usług społecznych zapobiegających ubóstwu i wykluczeniu społecznemu. Klub Seniora przeznaczony jest dla mieszkańców Gminy, tj. dla osób niesamodzielnych i/lub klientów gminnego ośrodka pomocy społecznej, oferujący usługi asystenckie, zajęcia w postaci zajęć prozdrowotnych, zajęć kulturalnych, edukacyjnych czy sportowych, co pozwoli na zwiększenie dotychczas świadczonej oferty usług a co za tym idzie wzrost dostępu i zwiększenie jakości oferowanych usług społecznych zapobiegających ubóstwu i wykluczeniu społecznemu. Dzięki realizacji projektu wsparciem będzie mogła zostać objęta większa ilość mieszkańców gminy. Oferowanie powyższych usług nie byłoby możliwe bez wsparcia z EFS.

Celem głównym projektu jest przeciwdziałanie osamotnieniu i marginalizacji osób starszych w Gminie poprzez zwiększenie dostępu osobom niesamodzielnym powyżej 60 roku życia, w tym osobom korzystającym ze wsparcia Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, do usług społecznych dzięki prowadzeniu Klubu Seniora w Ł.

Wnioskodawcą przedmiotowego projektu jest Gmina – jednostka samorządu terytorialnego, posiadająca osobowość prawną, działająca na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, (j.t. Dz. U. 2019 r., poz. 506 z późniejszymi zmianami). Zgodnie z art. 2 ustawy Gmina jest organem władzy publicznej. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Wnioskodawca czyli Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zdaniem Gminy nie wystąpi sytuacja, w której istnieje możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Gminie nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku VAT w związku z realizowanym projektem. Towary i usługi nabyte w ramach projektu nie będą w żadnym zakresie wykorzystywane przez Gminę (Wnioskodawcę) do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-10a ustawy.

Wyjaśnić również należy, że przepisy art. 87 ustawy regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te umożliwiają otrzymanie przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Powyższe wynika z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ochrony zdrowia, pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych, edukacji publicznej, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 5, 6, 8, i 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. będzie realizować projekt pn. „…”. Projekt zakłada świadczenie usług społecznych dla 70 osób zagrożonych wykluczeniem społecznym i ubóstwem w zakresie profilaktyki psychologicznej, aktywizacji społecznej, kultury, edukacji, zdrowego stylu życia i sportu w ramach stacjonarnej opieki dziennej usług opiekuńczych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku w związku z realizacją ww. projektu oraz możliwości otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT.

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Zasada ta wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że nabyte przez Gminę w ramach realizowanego projektu towary i usługi nie będą w żadnym zakresie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Uwzględniając zatem powołany wyżej art. 86 ust. 1 ustawy należy stwierdzić, że w omawianej sprawie podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie będzie spełniony, bowiem towary i usługi zakupione w celu realizacji projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu. Tym samym, Gminie nie będzie przysługiwało również prawo do zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.