INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24.08.2011 r. (data wpływu 30.08.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podatkowego dla sprzedaży prawa wieczystego użytkowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.08.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podatkowego dla sprzedaży prawa wieczystego użytkowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Nabywca (lub Wnioskodawca). Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce dla celów podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) jako czynny podatnik VAT. Na podstawie Umowy sprzedaży z dnia 22 lipca 2011 r., małżonkowie (działający na zasadach ustawowej wspólności majątkowej) oraz inna osoba trzecia - działający jako współużytkownicy wieczyści w częściach po 1/2 każdy (dalej: Współużytkownicy” lub Sprzedający”) działki gruntu nr 169/1 o powierzchni 0,3500 ha (dalej: Nieruchomość) dokonali przeniesienia prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy w zamian za ustalone wynagrodzenie.

Sąd Rejonowy prowadzi dla Nieruchomości Księgę Wieczystą. Z wypisu z rejestru gruntów wydanego z upoważnienia Prezydenta Miasta wynika, że Nieruchomość stanowi zurbanizowany teren niezabudowany. Dodatkowo, z zaświadczenia wydanego z upoważnienia Prezydenta Miasta wynika, że zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Nieruchomość stanowi teren komercyjno-produkcyjny.

Nieruchomość zabudowana jest parkingiem (dalej: „Budowla”) wybudowanym przez Wnioskodawcę, który sfinansował budowę z własnych środków pieniężnych i oddany do używania w listopadzie 2010 r. Budowla używana jest przez Wnioskodawcę na potrzeby sąsiadującego kompleksu handlowego należącego do Wnioskodawcy. Sprzedający nie ponieśli żadnych wydatków w związku z budową Budowli i nie jest ona wykorzystywana na potrzeby prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Panowie współużytkownikami prowadzą indywidualną działalność gospodarczą i są zarejestrowani w Polsce, jako czynni podatnicy VAT. Sprzedający deklarują zgodnie, że Nieruchomość używana jest w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży nieruchomości, podlegającej opodatkowaniu VAT, i nie jest używana dla celów prywatnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy transakcja nabycia udziałów w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości i prawa własności Budowli powinna być traktowana, jako odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT...
2. Czy w przypadku udzielenia pozytywnej odpowiedzi na pierwsze pytanie, nabycie udziałów w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości i prawa własności Budowli powinno być traktowane, jako dostawa towarów podlegająca zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja nabycia udziałów w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości i prawa własności Budowli powinna być traktowana jako dostawa towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

W celu rozstrzygnięcia, czy transakcja nabycia udziałów w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości może podlegać opodatkowaniu VAT konieczne jest w pierwszej kolejności ustalenie, czy przedmiotowa transakcja mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT zawartym w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT oraz czy nie znajduje do niej zastosowania żadne z wyłączeń wskazanych w art. 6 Ustawy o VAT.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży udziału w Nieruchomości nie będzie wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego. Zgodnie z art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii. Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Jako, że Ustawa o VAT posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem „przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel”, przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale także zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, jak również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki, tj. skutkujące przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków i budowli trwale związanych z gruntem lub części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.

W związku z powyższym, niezbędne jest ustalenie, czy definicja towaru, zawarta w art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, odnosi się również do przeniesienia udziałów w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości posiadanych na zasadzie współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny - Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm. (dalej „Kodeks cywilny”), własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Na mocy art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo jest współwłasnością łączną. Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego).

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom.

Wskazane powyżej przepisy Kodeksu cywilnego korespondują z definicją nieruchomości wskazaną w art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego. W szczególności, nieruchomości są to części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyżej wymienione przepisy wskazują, że w przedmiotowej sprawie istnieje prawo własności do części nieruchomości i do dysponowania tym prawem jako właściciel.

W zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziałów w użytkowaniu wieczystym do nieruchomości, należy podkreślić, że zgodnie z art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm. (dalej: „Dyrektywa UE”), państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
   
   

Podobny przepis znajdował się w Dyrektywie Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE. L Nr 145 str. 1).

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie prawa do użytkowania wieczystego stanowi dostawę towarów w rozumieniu Ustawy o VAT, te same regulacje dotyczą również przeniesienia udziałów we współwłasności takiego prawa. Kolejnym argumentem przemawiającym za przyjęciem takiego stanowiska jest fakt, iż udziały w prawie użytkowania wieczystego gruntu i własności budowli są sprzedawane przez wszystkich współwłaścicieli. W konsekwencji, Wnioskodawca nabywa prawo do całej Nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie udziałów w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości i prawie własności Budowli stanowi dostawę towarów w rozumieniu Ustawy o VAT oraz Dyrektywy UE. Dodatkowych argumentów potwierdzających stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż udziałów w użytkowaniu wieczystym stanowi dostawę towarów w rozumieniu Ustawy o VAT, dostarczają interpretacje podatkowe wydawane przez organy podatkowe, przykładowo: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 czerwca 2011 r. (sygn. IPPP1-443-586/11-2/EK), interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 kwietnia 2011 r. (sygn. ILPP1/443-412/11-5/AW), interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 lutego 2011 r. (sygn. IPPP1-443-1148/10-4/IGo)

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja nabycia udziałów w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości i prawa własności Budowli powinna być traktowana jako dostawa towarów podlegająca zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT.

Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT, dostawa budynków, budowli lub ich części jest zwolniona z podatku VAT. Jednocześnie jednak, dostawa budynków, budowli lub ich części podlega opodatkowaniu VAT w sytuacji, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 Ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu, lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej.
   
   

Co jednak istotne, art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT ustanawia wyjątek od opisanego powyżej wyjątku, stanowiąc, że dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, podlega zwolnieniu, jeżeli:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Mając na uwadze, że to Wnioskodawca, a nie Sprzedający, poniósł koszt budowy Budowli, Sprzedający nie byli uprawnieni do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z powstaniem Budowli. Dodatkowo, Budowla położona na Nieruchomości została po raz pierwszy zasiedlona (oddana do używania) w listopadzie 2010 r., wobec czego okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem Budowli a jej dostawą był krótszy niż 2 lata.

W konsekwencji, jako że wszystkie warunki opisane w art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT zostały spełnione, sprzedaż udziałów w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości oraz prawa własności Budowli powinna być traktowana przez Sprzedających jako dostawa towarów podlegająca zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku od czynności cywilno prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.