2019.09.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.349.2019.1.AS
z 26 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2019 r. (data wpływu 21 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn.: „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższym zakresie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach naboru wniosków o przyznanie pomocy na rozwój przedsiębiorczości na obszarach wiejskich, ogłoszonego w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”, objętego PROW na lata 2014-2020 przez Stowarzyszenie (…) (dalej: LGD) – Wnioskodawca złożył wraz z dwoma innymi przedsiębiorcami wniosek o przyznanie pomocy.

Zainteresowany ubiegał się o dofinansowanie w zakresie wspierania współpracy między podmiotami wykonującymi działalność gospodarczą na obszarze wiejskim objętym LSR na operację (przedsięwzięcie) pt. „(…)”.

W wyniku pozytywnej oceny zgodności operacji ze strategią rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność oraz zgodności z lokalnymi kryteriami wyboru – wniosek ten został wybrany przez LGD do dofinansowania. Wybrany przez LGD wniosek mieścił się w limicie środków z ogłoszenia o naborze wniosków i został przekazany do Urzędu Marszałkowskiego Województwa (…).

W wyniku przeprowadzonej kontroli administracyjnej w dniu 14.08.2018 r., została zawarta umowa o przyznaniu pomocy z Województwem (…), reprezentowanym przez Zarząd Województwa oraz poszczególnymi partnerami, w tym firmą Wnioskodawcy – (…) reprezentowaną przez właściciela – (…).

Wniosek był składany wspólnie przez 3 partnerów, jednak każdy z nich samodzielnie realizował swoją część projektu i ponosił koszty kwalifikowalne. Obecnie złożono wniosek o płatność w celu uzyskania refundacji (kwoty pomocy) na poziomie do 70% kosztów kwalifikowalnych.

W umowie został określony cel operacji: nawiązanie współpracy pomiędzy trzema podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą na obszarze objętym LSR, w zakresie świadczenia usług związanych z utworzeniem mobilnej wypożyczalni kołobieżek i labiryntu. Dzięki nawiązaniu współpracy nastąpi zwiększenie sprzedaży lub przychodów partnerów oraz rozszerzenie oferty turystyczno-rekreacyjnej na obszarze strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność, wdrażanej przez (…).

Umowa określa również zakres kosztów kwalifikowalnych, obejmujący w przypadku Wnioskodawcy:

zakup tradycyjnych hulajnóg z hamulcami tarczowymi,
zakup quada.

Koszty kwalifikowalne uwzględniają podatek VAT, zostały określone w wysokości 99 839,75 zł.

Podatek VAT został uznany za koszt kwalifikowalny – w okresie realizacji operacji (realizacji zakupów, tj. w 2019 roku) Zainteresowany korzysta ze zwolnienia podmiotowego –przychody Wnioskodawcy nie przekroczyły 200 tys. zł netto rocznie. Firma (…), prowadząc swoją działalność, korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług (na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy).

W związku z tym, Zainteresowany jest zarejestrowany jako podatnik VAT zwolniony.

Firma w okresie poprzedzającym realizację projektu dokonywała sprzedaży na kwotę nie przekraczającą 200 tys. zł netto, co oznacza, iż Wnioskodawca posiada prawo do korzystania ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców. Działalność koncentruje się na realizacji projektu, który jest finansowany z dotacji. Dotacja ta nie podlega opodatkowaniu. Działalność jest prowadzona zgodnie z wpisem do CEIDG w zakresie następujących kodów PKD: 91.02.Z, 32.12.Z, 43.99.Z, 47.11.Z, 47.19.Z, 47.78.Z, 77.21.Z, 79.12.Z, 79.90.A, 79.90.B, 79.90.C, 85.59.B, 93.19.Z.

Faktury dokumentujące poniesione wydatki zostały wystawione na firmę Wnioskodawcy – firma (…) w 2019 roku (Zainteresowany przedstawiał już do podmiotu wdrażającego rozliczenie projektu dokumentujące m.in. poniesienie kosztów kwalifikowanych).

Wnioskodawca wykorzystuje oraz będzie wykorzystywać zakupione w wyniku realizacji operacji sprzęty do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wartość sprzedaży nie przekroczy 200 000 zł w każdym roku podatkowym objętym okresem trwałości przedmiotowej operacji.

Otrzymane w ramach projektu dofinansowanie przeznaczone będzie na skompensowanie poniesionych już kosztów. Dofinansowanie nie jest dofinansowaniem do bieżącej działalności.

Otrzymane dofinansowanie będzie stanowić refundację części poniesionych kosztów kwalifikowalnych, które zostały przedstawione w Urzędzie Marszałkowskim Województwa (…) do rozliczenia. Koszty te zostały poniesione w 2019 roku i obejmują zakup sprzętów do wypożyczalni.

Zakupione kołobieżki i quad pozwolą Wnioskodawcy świadczyć usługi właściwej jakości. Zrealizowany projekt ma wpływ na wynik ekonomiczny, ponieważ Zainteresowany może wypożyczać odpłatnie atrakcyjny sprzęt rekreacyjny. Bez realizacji tego projektu, Wnioskodawca najprawdopodobniej nie zrealizowałby projektu lub musiałby wziąć kredyt komercyjny.

W związku z realizacją operacji, Zainteresowany wprowadził na lokalny rynek atrakcję turystyczną w postaci wypożyczalni kołobieżek i quadu w miejscach atrakcyjnych zjazdów. Usługa jest uzupełnieniem posiadanej oferty, czyniąc firmę Wnioskodawcy bardziej konkurencyjną na rynku.

Otrzymane dofinansowanie nie stanowi dopłaty do ceny świadczonych usług czy sprzedawanych towarów, ponieważ jest to dofinansowanie do zakupu sprzętów turystycznych do wypożyczalni.

Projekt musiał być uzasadniony ekonomicznie, tzn. po zakupie sprzętów planowane przychody miały pokryć koszty, żeby nie wystąpił ujemny wynik ekonomiczny i żeby utrzymać firmę w okresie trzech lat trwałości. Trzyletni okres trwałości wynika z faktu, iż Wnioskodawca jest mikroprzedsiębiorcą.

Dotacja uzyskana w ramach operacji jest refundacją części poniesionych kosztów. Zatem, w pierwszej kolejności Zainteresowany zobowiązany był do poniesienia tych kosztów zgodnie z umową o przyznaniu pomocy, a następnie złożenia wraz z partnerami projektu wniosku o płatność, w którym przedstawia do rozliczenia opłacone faktury i inne dokumenty, które potwierdzają zrealizowanie zakresu operacji.

Na tej podstawie Urząd Marszałkowski weryfikuje poprawność poniesionych wydatków i dokonuje refundacji. Uzyskanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jest potrzebne w celu udokumentowania, iż w odniesieniu do poniesionych w 2019 r. kosztów, które następnie zostały przedstawione w rozliczeniu do refundacji, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości w przyszłości odzyskania poniesionego podatku VAT. Zatem refundacja będzie możliwa w kwotach brutto. W 2019 roku, kiedy Zainteresowany ponosił koszty związane z projektem, nie był czynnym płatnikiem podatku VAT oraz nie będzie w latach kolejnych.

Po otrzymaniu refundacji, Wnioskodawca będzie zobowiązany prowadzić działalność gospodarczą przez okres co najmniej 3 lat. Poprawność realizacji projektu jest weryfikowana na etapie złożenia wniosku o płatność. Jeśli zatem projekt nie byłby zrealizowany zgodnie z umową o przyznaniu pomocy, tzn. nie zostałby zrealizowany cały zakres rzeczowy projektu oraz nie zostałyby przedstawione dokumenty, które potwierdzają realizację tego zakresu – nie byłoby refundacji. W okresie trwałości Zainteresowany jest zobowiązany do prowadzenia działalności gospodarczej. W tym okresie nie otrzymuje już żadnego dofinansowania. Jeżeli Zainteresowany zaprzestanie działalności gospodarczej albo dokona sprzedaży zakupionych sprzętów – wtedy będzie zobowiązany do zwrotu otrzymanej refundacji proporcjonalnie do okresu, w którym działalność nie byłaby prowadzona.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym, tj. niewykonywaniem przez firmę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zarejestrowaniem firmy jako podatnika VAT zwolnionego, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego zawartego w dokonywanych zakupach towarów i usług.

Jeśli zatem firma nie wykonuje i nie będzie wykonywała czynności opodatkowanych, to Zainteresowany nie ma i nie będzie miał możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego. Czynności, jakie mogłyby zostać potencjalnie opodatkowane, nie zostały opodatkowane, gdyż firma korzysta ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców (art. 113 ust. 1 ustawy).

Wskazać też należy, iż możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego jest dodatkowo warunkowana zarejestrowaniem podatnika jako podatnika VAT czynnego (art. 86 ust. 4 ustawy).

Firma Wnioskodawcy jest natomiast zarejestrowana jedynie jako podatnik VAT zwolniony, gdyż korzysta ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców. Potwierdza to dodatkowo brak możliwości odzyskania przez firmę podatku VAT zapłaconego w zakupionych towarach i usługach.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma możliwość odzyskania podatku VAT poniesionego w związku z realizacją operacji? Wniosek dotyczy wyłącznie zdarzenia przyszłego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przedstawionym stanem faktycznym, tj. niewykonywaniem przez firmę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zarejestrowaniem firmy jako podatnika VAT zwolnionego, Zainteresowany nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego zawartego w dokonywanych zakupach towarów i usług.

W świetle regulacji zawartej w art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia przez podatnika podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jeśli zatem firma Wnioskodawcy nie wykonuje czynności opodatkowanych, to nie ma możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego. Jedynie bowiem czynności, jakie mogłyby zostać potencjalnie opodatkowane, nie zostały opodatkowane, gdyż firma korzysta ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców (art. 113 ust. 1 ustawy). Firma nie utraciła prawa do korzystania z tego zwolnienia, gdyż nie nastąpiło przekroczenie limitu sprzedaży określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Wskazać też należy, iż możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego jest dodatkowo warunkowana zarejestrowaniem podatnika jako podatnika VAT czynnego (art. 86 ust. 4 ustawy).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zaś, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ww. ustawy, zgodnie którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (wyłączenie w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania).

Stosownie natomiast do przepisu art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z tym zastrzeżeniem, na podstawie art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r., stanowi, iż zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości tej nie wlicza się kwoty podatku.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż realizacja prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym (a nie zwolnionym) podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż firma Wnioskodawcy prowadząc swoją działalność, korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. W latach poprzednich przychody firmy nieznacznie zbliżyły się do ok. 100 tys. zł rocznie, podobnie będzie w roku 2019 oraz w latach kolejnych. W związku z tym, jest zarejestrowany jako podatnik VAT zwolniony.

Działalność firmy koncentruje się na realizacji projektu, finansowanego z dotacji, która nie podlega opodatkowaniu.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przedstawione we wniosku okoliczności stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostaną spełnione podstawowe warunki uprawniające Zainteresowanego do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących nabywane towary, bowiem Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a ponadto dokonane zakupy nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, firmie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów. Nie ma zatem możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego zawartego w dokonywanych zakupach towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Stosownie do treści tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 88 ust. 4 ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Przepis art. 113 ust. 5 ustawy stanowi, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca złożył wraz z dwoma innymi przedsiębiorcami wniosek o przyznanie pomocy w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”, objętego PROW na lata 2014-2020. Zainteresowany ubiegał się o dofinansowanie w zakresie wspierania współpracy między podmiotami wykonującymi działalność gospodarczą na obszarze wiejskim objętym LSR na operację (przedsięwzięcie) pt. „(…)”. Wniosek był składany wspólnie przez 3 partnerów, jednak każdy z nich samodzielnie realizował swoją część projektu i ponosił koszty kwalifikowalne. Obecnie złożono wniosek o płatność w celu uzyskania refundacji (kwoty pomocy) na poziomie do 70% kosztów kwalifikowalnych. W umowie został określony cel operacji: nawiązanie współpracy pomiędzy trzema podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą na obszarze objętym LSR, w zakresie świadczenia usług związanych z utworzeniem mobilnej wypożyczalni kołobieżek i labiryntu. Dzięki nawiązaniu współpracy, nastąpi zwiększenie sprzedaży lub przychodów partnerów oraz rozszerzenie oferty turystyczno-rekreacyjnej na obszarze strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność, wdrażanej przez (…). Umowa określa również zakres kosztów kwalifikowalnych, obejmujący w przypadku Wnioskodawcy: zakup tradycyjnych hulajnóg z hamulcami tarczowymi i zakup quada. Koszty kwalifikowalne uwzględniają podatek VAT. W okresie realizacji operacji (realizacji zakupów, tj. w 2019 r.) Zainteresowany korzysta ze zwolnienia podmiotowego – przychody Wnioskodawcy nie przekroczyły 200 tys. zł netto rocznie. W związku z tym, Zainteresowany jest zarejestrowany jako podatnik VAT zwolniony. Działalność koncentruje się na realizacji projektu, który jest finansowany z dotacji, która nie podlega opodatkowaniu. Faktury dokumentujące poniesione wydatki zostały wystawione na firmę Wnioskodawcy w 2019 r. Zakupione w wyniku realizacji operacji sprzęty są i będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Otrzymane w ramach projektu dofinansowanie przeznaczone będzie na skompensowanie poniesionych już kosztów i nie jest dofinansowaniem do bieżącej działalności. Zakupione kołobieżki i quad pozwolą Wnioskodawcy świadczyć usługi właściwej jakości. Zrealizowany projekt ma wpływ na wynik ekonomiczny, ponieważ Zainteresowany może wypożyczać odpłatnie atrakcyjny sprzęt rekreacyjny. W związku z realizacją operacji Zainteresowany wprowadził na lokalny rynek atrakcję turystyczną w postaci wypożyczali kołobieżek i quadu w miejscach atrakcyjnych zjazdów. Usługa jest uzupełnieniem posiadanej oferty, czyniąc firmę Wnioskodawcy bardziej konkurencyjną na rynku. Otrzymane dofinansowanie nie stanowi dopłaty do ceny świadczonych usług czy sprzedawanych towarów, ponieważ jest to dofinansowanie do zakupu sprzętów turystycznych do wypożyczalni. Dotacja uzyskana w ramach operacji jest refundacją części poniesionych kosztów. W 2019 r., kiedy Zainteresowany ponosił koszty związane z projektem, nie był czynnym płatnikiem podatku VAT oraz nie będzie w latach kolejnych. Czynności, jakie mogłyby zostać potencjalnie opodatkowane, nie zostały opodatkowane, gdyż firma korzysta ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców (art. 113 ust. 1 ustawy).

Na tle przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy będzie miał prawo do odzyskania podatku VAT poniesionego w związku z realizacją przedmiotowego działania.

Jak wskazano na wstępie, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Zrealizowanie tego prawa możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako „podatnicy VAT czynni”.

Mając na względzie wskazane wyżej przepisy, w tym art. 86 ust. 1 ustawy, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie są spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu. Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, korzysta bowiem ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, a zatem efekty realizacji projektu służą wykonywaniu sprzedaży zwolnionej od podatku. W konsekwencji, nabyte przez Wnioskodawcę towary i usługi nie są wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Wnioskodawca nie ma więc prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego działania.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r.

Ponieważ Zainteresowany w stosunku do przedmiotowego projektu nie będzie działał jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca, niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, korzystający ze zwolnienia podmiotowego od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, nie będzie miał prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacja projektu pn.: „(…)”.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2018 r., poz. 1307, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Informuje się, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin