Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.513.2019.1.JF
z 2 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2019 r. (data wpływu 5 sierpnia 2019 r.) uzupełnionym w dniu 26 sierpnia 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania obniżonej stawki podatku dla świadczonych w ramach zawartej umowy usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu, uzupełniony w dniu 26 sierpnia 2019 r., ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania obniżonej stawki podatku dla świadczonych w ramach zawartej umowy usług

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie specjalistycznego projektowania (PKD 74.10.Z.), jako projektant wnętrz. W ramach wskazanej działalności Wnioskodawczyni wykonuje dla swoich klientów kompleksowe projekty aranżacji wnętrz. Usługi projektowe rozpoczynają się od wprowadzenia projektowanego lokalu do komputera na podstawie pomiarów lub na podstawie planów, a następnie wykonania koncepcji zagospodarowania przestrzennego lokalu (2D) w kilku wariantach. Koncepcja uwzględnia uzgodnienia dokonywane ze zleceniodawcą, w szczególności w zakresie „klimatu” poszczególnych pomieszczeń. Następnie, po akceptacji zleceniodawcy, Wnioskodawczyni wykonuje koncepcję zagospodarowania przestrzennego oraz ogólnych założeń materiałowych i kolorystycznych w postaci trójwymiarowej (3D). W dalszej kolejności Wnioskodawczyni wraz z klientem dokonuje wyboru materiałów wykończeniowych (m. in. armatura, ceramika, oświetlenie, sztukaterie, wykończenie podłóg, drzwi) i sporządza dokumentację rysunkową. Składa się ona z kompletu rysunków oraz spisu materiałów, umożliwiających realizację projektu. W ostatnim etapie wykonywanej usługi następuje dobór materiałów wykończeniowych (m.in. klamki, meble gotowe, dekoracje okienne), a Wnioskodawczyni przygotowuje zestawienie kosztowo-materiałowe. Zawiera ono wykaz materiałów wykończeniowych i elementów użytych w projekcie: mebli, opraw oświetleniowych, okładzin ściennych i podłogowych i innych z podaniem ich nazwy, typu, ilości i ceny. Wnioskodawczyni dokonuje także wyceny elementów na indywidualne zamówienie - w tym mebli i prac ogólnobudowlanych. Efektem świadczenia wszystkich powyższych usług jest kompletny projekt wnętrza, wykonany według indywidualnych potrzeb i wskazówek klienta. Wnioskodawczyni wykonuje projekty wnętrz samodzielnie (osobiście) i jest twórcą projektów w rozumieniu prawa autorskiego.

Gotowy projekt stanowi utwór, do którego prawa autorskie przysługują Wnioskodawczyni. Na mocy zawartej z klientem pisemnej umowy, Wnioskodawczyni udziela klientowi licencji do realizacji projektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Prawa autorskie do projektu w dalszym ciągu przysługują jednak Wnioskodawczyni. Wynagrodzenie za projekt przewidziane umową płatne jest w czterech częściach, w miarę postępu prac nad projektem. Wynagrodzenie przysługuje Wnioskodawczyni za projekt jako całość. Stanowi ono zapłatę zarówno za świadczenie usług zmierzających do stworzenia projektu, jak też wynagrodzenie za udzielenie licencji do projektu wnętrza. Umowa nie wyróżnia jednak składników wynagrodzenia. Jest ono określone „za projekt” jako całość. Klientami Wnioskodawczyni są zarówno osoby prywatne, jak i przedsiębiorcy. Do tej pory Wnioskodawczyni naliczała do swojego wynagrodzenia VAT w podstawowej stawce, tj. 23%.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że uzyskiwane przez Wnioskodawczynię wynagrodzenie z tytułu wykonania umowy stanowi honorarium za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich do projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, świadczone przez Wnioskodawczynię usługi kompleksowe w zakresie wykonania projektu wnętrza i udzielenia licencji na wykorzystanie tego projektu są opodatkowane VAT w stawce 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi kompleksowe w zakresie wykonania projektu wnętrza i udzielenia licencji na wykorzystanie tego projektu są opodatkowane VAT w stawce 8%.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 u.p.t.u., dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 8%. W poz. 181 tego załącznika wskazano na „Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania” bez względu na kod PKWiU. Przytoczona pozycja załącznika znajduje zastosowanie do usług świadczonych przez Wnioskodawczynię i będących przedmiotem niniejszej interpretacji. Wnioskodawczyni jest twórcą projektu, który wykonuje w całości osobiście, bez korzystania z usług podwykonawców. Nie ulega również wątpliwości, że gotowy projekt stanowi utwór w rozumieniu prawa autorskiego. Projekt jest przejawem działalności twórczej Wnioskodawczyni - efektem świadczonych przez nią usług projektowych. Gotowy projekt ma również indywidualny charakter - powstaje on według indywidualnych potrzeb i gustów klientów Wnioskodawczyni, przez co sam projekt ma niepowtarzalny charakter. Z perspektywy klienta, należne Wnioskodawczyni wynagrodzenie za usługi projektowe stanowi w istocie „cenę za projekt”. Dla klienta istotne jest bowiem uzyskanie kompletnego projektu wnętrza, a usługi projektowe mają jedynie na celu doprowadzenie do powstania projektu. Najważniejszym świadczeniem Wnioskodawczyni jest udzielenie klientowi licencji na wykorzystanie projektu zgodnie z jego przeznaczeniem - do wdrożenia projektu w życie w lokalu klienta. Mając na uwadze powyższe, uzyskiwane przez Wnioskodawczynię wynagrodzenie stanowi honorarium za udzielenie licencji do praw autorskich do projektu, którego Wnioskodawczyni jest twórcą w rozumieniu prawa autorskiego. W konsekwencji, usługi świadczone przez Wnioskodawczynię opodatkowane są stawką 8% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2–12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku VAT lub zwolnienie z opodatkowania tym podatkiem.

W myśl, art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W poz. 181 załącznika nr 3 do ww. ustawy o VAT, zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wymienione zostały (bez względu na symbol PKWiU) usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji twórcy, ustawodawca w powyższym zakresie odsyła do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl przepisu art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 ze zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Z kolei, jak stanowi art. 1 ust. 2 pkt 1-9 ww. ustawy – w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa z utworu pierwotnego.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

• mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
• stanowić przejaw działalności twórczej,
• posiadać indywidualny charakter.

W myśl art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu, lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Jak wynika z powyższego, twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Natomiast użyte w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Użycie w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych określenia „utwory” wskazuje, że dla zakwalifikowania określonego rezultatu działalności architektonicznej lub architektoniczno-urbanistycznej (np. projektu architektonicznego) jako przedmiotu prawa autorskiego, konieczne jest spełnienie przesłanek utworu określonych w art. 1 ust. 1 tej ustawy, tzn. aby był on przejawem działalności twórczej oraz miał indywidualny charakter. Tylko w razie spełnienia tych przesłanek przysługują twórcy zarówno autorskie prawa osobiste, jak i autorskie prawa majątkowe, w szczególności zaś wynagrodzenie za korzystanie z utworu. Cecha indywidualności przejawia się w samym procesie twórczym i oznacza oryginalność, niepowtarzalność.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni świadczy usługi projektowania aranżacji wnętrz (obejmujące koncepcję zagospodarowania przestrzennego lokalu w wersji 2D, a następnie 3D wraz z ogólnymi założeniami materiałowymi i kolorystycznymi, wybór materiałów wykończeniowych i sporządzenie dokumentacji rysunkowej, a także dobór materiałów wykończeniowych i przygotowanie zestawienia kosztowo-materiałowego). Wnioskodawczyni zawiera z klientami umowy, których przedmiotem jest wykonanie i przekazanie projektu klientowi wraz z przeniesieniem praw autorskich do projektu, za które Wnioskodawczyni otrzyma honorarium.

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne oraz opis sprawy należy stwierdzić, że skoro ww. projekty wystroju wnętrz Wnioskodawczyni wykonuje jako twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a przedmiotem sprzedaży są projekty aranżacji wnętrz wraz z przeniesieniem praw autorskich, za które Wnioskodawca otrzymuje honorarium, to czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza przepisów ustawy z dnia 2 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny, czy Wnioskodawca faktycznie działa jako indywidualny twórca i artysta wykonawca.

Niniejszą interpretację wydano na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.