Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.462.2019.2.ŻR
z 3 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2019 r. (data wpływu 31 lipca 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia 4 września 2019 r. (data wpływu 10 września 2019 r.) oraz z dnia 16 września 2019 r. (data wpływu 20 września 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży gruntu oznaczonego jako działki nr 1, 2 i 3 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży gruntu oznaczonego jako działki nr 1, 2 i 3.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 4 września 2019 r. (data wpływu 10 września 2019 r.) oraz z dnia 16 września 2019 r. (data wpływu 20 września 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniach wniosku).

Gmina planuje bezprzetargową sprzedaż gruntu: dz. nr 3, dz. nr 1 w miejscowości…, oraz 2 w miejscowości … na rzecz przedsiębiorstwa … Sp. z o.o. - czynnego podatnika VAT.

Na nieruchomości 1 w … oraz 2 w miejscowości … obecnie znajdują się budynki przemysłowe, które wchodzą w skład przedsiębiorstwa … Spółka z o.o. z siedzibą w … przy ulicy… . Posadowione na działkach budynki (trafostacje) na moment dokonywania dostawy nie stanowią własności Gminy. Stanowią własność przyszłego nabywcy gruntu i były cały czas w jego władaniu. Budynki są murowane i trwale związane z gruntem. Gmina nigdy nie ponosiła żadnych nakładów związanych z utrzymaniem budynków ani nie pobierała opłat z tytułu czynszu dzierżawnego, ponieważ nie była podpisana żadna umowa.

Działka nr 1 w … pochodzi z podziału działki nr 4, która posiada warunki zabudowy polegające na zabudowie mieszkaniowej jednorodzinnej oraz gospodarczej. Warunki zabudowy nie zostały przeniesione na sprzedawaną działkę nr 1, która w ewidencji gruntów sklasyfikowana jest jako Ba - budynki przemysłowe. Ponadto dla przedmiotowej działki 1 nie ma obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego.

Działka nr 2 w miejscowości…, nie posiada warunków zabudowy i brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Działka nr 3 położona w obrębie wsi … objęta Księgą Wieczystą nr … powstała z podziału dz. nr 5. Jest to działka niezabudowana, stanowiąca część istniejącej drogi dojazdowej do … (stacja elektroenergetyczna) utwardzonej betonem. Działka w rejestrze gruntów widnieje jako DR. Dla gruntu nie ma ustanowionego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie ma wydanej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Gmina nigdy nie ponosiła wydatków na ulepszenie opisanej nieruchomości a także nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku tytułem nabycia ani ulepszenia. Przedmiotowa nieruchomość nie była i nie jest objęta umową dzierżawy, najmu lub umową o podobnym charakterze, itp.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 września 2019 r. Wnioskodawca wskazał, iż Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Sprzedaż działki gruntu o nr 3 w miejscowości … (droga dojazdowa utwardzona betonem).

Na pytania Organu „Czy z tytułu nabycia działek oznaczonych nr 1, 2 i 3 przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?” oraz „Czy w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę ww. działek była wystawiona faktura z wykazaną kwotą podatku VAT?” Zainteresowany wskazał „Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ Gmina nabyła działkę Decyzją Wojewody, w związku z tym nie była wystawiona Faktura VAT.” Na pytanie „Czy ww. działki były wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywane były działki, wykonywał Wnioskodawca – należy podać podstawę prawną zwolnienia?” Wnioskodawca wskazał „Gmina nie wykorzystywała gruntu do działalności gospodarczej.” Następnie na pytanie „Na jakiej podstawie prawnej … Spółka z o.o. użytkuje przedmiotowe działki?” Zainteresowany odpowiedział „Gmina nie zawarła umowy z … Sp. z o. o. na przedmiotową działkę.”

Gmina nie ponosiła nakładów finansowych na wybudowanie drogi dojazdowej, utwardzonej betonem. Brak jest informacji odnośnie roku budowy drogi. Na dzień sprzedaży przedmiotowej działki właścicielem poniesionych nakładów na wybudowanie drogi dojazdowej do … będzie … Sp. z o.o. Na dzień sprzedaży nie dojdzie między Wnioskodawcą a Spółką do rozliczenia nakładów poniesionych na wybudowanie drogi dojazdowej utwardzonej betonem, Gmina sprzedaje sam grunt po cenie określonej w operacie szacunkowym.

Sprzedaż działki gruntu o nr 1 w miejscowości…, na której znajduje się budynek przemysłowy (trafostacja).

Na pytania Organu „Czy z tytułu nabycia działek oznaczonych nr 1, 2 i 3 przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?” oraz „Czy w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę ww. działek była wystawiona faktura z wykazaną kwotą podatku VAT?” Zainteresowany wskazał „Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ Gmina nabyła działkę Decyzją Wojewody, w związku z tym nie była wystawiona Faktura VAT”. Na pytanie „Czy ww. działki były wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywane były działki, wykonywał Wnioskodawca – należy podać podstawę prawną zwolnienia?” Wnioskodawca wskazał „Gmina nie wykorzystywała gruntu do działalności gospodarczej.” Następnie, na pytanie „Na jakiej podstawie prawnej … Spółka z o.o. użytkuje przedmiotowe działki?” Zainteresowany odpowiedział „Gmina nie zawarła umowy z … Sp. z o. o. na przedmiotową działkę.” Brak jest informacji odnośnie roku budowy budynku przemysłowego. Na dzień dokonania sprzedaży przedmiotowej działki Gmina nie będzie właścicielem posadowionego tam budynku przemysłowego. Właścicielem stacji transformatorowej będzie jej przyszły nabywca - … Sp. z o.o. Na dzień sprzedaży nie dojdzie między Wnioskodawcą a Spółką do rozliczenia nakładów poniesionych na wybudowanie posadowionego na działce budynku przemysłowego. Gmina sprzedaje sam grunt po cenie określonej w operacie szacunkowym, która nie obejmuje określenia wartości budynku stacji transformatorowej.

Sprzedaż działki gruntu o nr 2 w miejscowości … na której znajduje się budynek przemysłowy (trafostacja).

Na pytania Organu „Czy z tytułu nabycia działek oznaczonych nr 1, 2 i 3 przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?” oraz „Czy w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę ww. działek była wystawiona faktura z wykazaną kwotą podatku VAT?” Zainteresowany wskazał „Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ Gmina nabyła działkę Decyzją Wojewody, w związku z tym nie była wystawiona Faktura VAT.” Na pytanie Organu „Czy ww. działki były wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywane były działki, wykonywał Wnioskodawca – należy podać podstawę prawną zwolnienia?” Wnioskodawca wskazał „Gmina nie wykorzystywała gruntu do działalności gospodarczej.” Następnie na pytanie „Na jakiej podstawie prawnej … Spółka z o.o. użytkuje przedmiotowe działki?” Zainteresowany odpowiedział „Gmina nie zawarła umowy z … Sp. z o. o. na przedmiotową działkę.” Z danych ewidencji gruntów i budynków prowadzonych przez Starostwo Powiatowe w … wynika, że rok budowy budynku przemysłowego to: 1939. Na dzień dokonania sprzedaży przedmiotowej działki Gmina nie będzie właścicielem posadowionego tam budynku przemysłowego. Właścicielem stacji transformatorowej będzie przyszły nabywca - … Sp. z o.o. Nadzień sprzedaży nie dojdzie między Wnioskodawcą a Spółką do rozliczenia nakładów poniesionych na wybudowanie posadowionego na działce budynku przemysłowego. Gmina sprzedaje sam grunt, który w ewidencji gruntów skalsyfikowany jest jako Ba, po cenie określonej w operacie szacunkowym, która nie obejmuje określenia wartości budynku stacji transformatorowej.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 września 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że część drogi dojazdowej stanowi budowlę w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane, ponieważ posiada utwardzoną betonową nawierzchnię, wytyczoną trasę, stanowi funkcję komunikacyjną, tworzy jedną całość techniczno-użytkową, z której korzystają od lat Sp. z o. o. i prywatni właściciele działek. Jest trwale związana z gruntem. Symbol Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych to 2112 „Ulice i drogi pozostałe”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż przez Gminę gruntów (dz. nr 1 w … i 2 w …) na rzecz właściciela (… Sp. z o.o.) wzniesionych tam budynków przemysłowych – murowana stacja transformatorowa będzie opodatkowana podatkiem VAT 23 % czy ZW?
2. Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę gruntu - dz. nr 3 w miejscowości…, niezabudowanej działki utwardzonej betonem, na rzecz przedsiębiorstwa … Sp. z o.o. będzie stanowiła dostawę towarów opodatkowaną stawką podstawową (23%) czy ZW?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina stoi na stanowisku, że dostawa gruntu działki nr 1 w miejscowości … i działki nr 2 w miejscowości … na którym wzniesione są budynki przemysłowe stanowi teren budowlany. W konsekwencji dostawa ww. działek, jako dostawa terenu budowlanego, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u.

Z punktu widzenia prawa cywilnego właściciel gruntu jest również właścicielem wzniesionych na nim budynków i budowli. Zgodnie z tym zbycie gruntów spowoduje przeniesienie na nowego właściciela także własności posadowionych na nim budynków i budowli, jako części składowych gruntu. To tu jednak nie dojdzie do dostawy towarów, jakimi są budynki i budowle w rozumieniu przepisów u.p.t.u.

Gmina jako właściciel nie dokona dostawy budynku, chociaż przeniesie jego własność - przenosząc własność gruntu, dlatego nie będzie można skorzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Ponieważ nie wystąpi dostawa towarów, jakim jest budynek, gdyż już wcześniej właściciel nakładów mógł dysponować wybudowanym budynkiem jak właściciel” był w ekonomicznym posiadaniu budynku" przed dokonaniem sprzedaży gruntu. Z art. 7 ust. 1 u.p.t.u wynika bowiem, że istotą dostawy jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym chodzi tutaj o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Tymczasem ekonomiczne władanie budynkiem należało do „nie właściciela” od momentu poczynienia przez niego nakładów na wybudowanie tego budynku, choć do podmiotu tego nie należało prawo własności gruntu.

Zatem przedmiotem dostawy na rzecz „właściciela nakładów” jest tu wyłącznie grunt (na którym wybudowano budynek). W efekcie więc transakcja powinna być potraktowana jako dostawa wyłącznie gruntu (zabudowanego) i rozpatrywana pod kątem art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl którego zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. W świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 33 u.p.t.u. pod pojęciem tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług. Dostawa ww. gruntów stanowi według Wnioskodawcy teren budowlany, mimo że dla ww. działek nie ma ustanowionego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ani wydanej decyzji o warunkach zabudowy, jednak stan faktyczny wskazuje na budowlany charakter gruntu. W konsekwencji dostawa działki nr 1 w miejscowości … i działki nr 2 w…, jako dostawa terenu budowlanego, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u., w związku z tym będzie podlegać opodatkowaniu stawką podstawową (23%).

Dostawa działki nr 3 w… , zdaniem Wnioskodawcy również nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11.03.2014 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.) w myśl którego zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Dla działki nr 3 w miejscowości … nie ma wydanej decyzji o warunkach zabudowy, ani nie istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Jest to działka sklasyfikowana w ewidencji gruntów jako droga, posiada utwardzoną betonową nawierzchnię, której wyłożeniem i utrzymaniem zajmował się przyszły nabywca gruntu. Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane nakazuje rozumieć drogę jako budowlę wówczas, gdy stanowi ona wytyczoną trasę posiadającą urządzenia, czy też instalacje, które zapewniałyby całość techniczno-użytkową obiektu. Pod pojęciem drogi należy rozumieć nie tylko drogi publiczne, ale wszystkie inne, stanowiące wytyczoną trasę wyposażoną w urządzenia techniczne, dostosowaną do ruchu środków transportu, ewentualnie poruszania się ludzi i zwierząt. W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowy grunt spełnia warunki uznania jego za drogę w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane. Posiada bowiem utwardzoną betonową nawierzchnię, wytyczoną trasę, stanowi funkcję komunikacyjną, całość tworzy jedną całość techniczno-użytkową. W związku z tym w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9, obejmującego dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Nie znajdzie też zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a, stosowane do dostawy budynków i budowli, ponieważ Gmina nie sprzedaje budowli jaką jest droga tylko sam grunt. Wobec powyższego sprzedaż działka nr 3 w miejscowości … należy opodatkować zgodnie z art. 41 ust. 1 z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów, zarówno grunt, jak i budynek spełniają definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że sprzedaż przez Gminę działek oznaczonych nr 1, 2 i 3 będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną) i dla tej czynności Gmina wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Wobec tego powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że aby stwierdzić, czy dostawa nieruchomości będzie opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, czy też będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku, w pierwszej kolejności konieczne jest ustalenie, czy dana nieruchomość jest gruntem zabudowanym, czy też niezabudowanym.

Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Natomiast przez budynki rozumie się zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „obiekt budowlany”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.), w myśl którego, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Na mocy art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową - art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

Zgodnie z art. 3 pkt 3a) ww. ustawy Prawo budowlane, obiektem liniowym jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego;

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Gmina planuje sprzedaż działki nr 3, nr 1 oraz nr 2 na rzecz Spółki - czynnego podatnika VAT. Na nieruchomości 2 oraz 2 znajdują się budynki przemysłowe. Budynki są murowane i trwale związane z gruntem. Gmina nigdy nie ponosiła żadnych nakładów związanych z utrzymaniem budynków ani nie pobierała opłat z tytułu czynszu dzierżawnego. Na dzień dokonania sprzedaży działki nr 1 i 2 Gmina nie będzie właścicielem posadowionych tam budynków przemysłowych. Właścicielem stacji transformatorowych będzie ich przyszły nabywca - … Sp. z o.o. Na dzień sprzedaży działki o nr 1 i 2 nie dojdzie między Wnioskodawcą a Spółką do rozliczenia nakładów poniesionych na wybudowanie posadowionych na działkach budynków przemysłowych. Gmina sprzedaje sam grunt po cenie określonej w operacie szacunkowym, która nie obejmuje określenia wartości budynków stacji transformatorowych. Działka nr 3 jest to działka, stanowiąca część istniejącej drogi dojazdowej, utwardzonej betonem. Gmina nie ponosiła nakładów finansowych na wybudowanie drogi dojazdowej, utwardzonej betonem. Na dzień sprzedaży przedmiotowej działki właścicielem poniesionych nakładów na wybudowanie drogi dojazdowej będzie … Sp. z o.o. Na dzień sprzedaży nie dojdzie między Wnioskodawcą, a Spółką do rozliczenia nakładów poniesionych na wybudowanie drogi dojazdowej utwardzonej betonem, Gmina sprzedaje sam grunt po cenie określonej w operacie szacunkowym. Część drogi dojazdowej stanowi budowlę w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane. Jest trwale związana z gruntem. Symbol Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych to 2112 „Ulice i drogi pozostałe”.

Przy tak przedstawionych okolicznościach sprawy w pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że jak stanowi art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), zwany dalej k.c., nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z powyższej definicji wynika, że na gruncie polskiego prawa można wyodrębnić trzy rodzaje nieruchomości w sensie prawnym:

• grunty (stanowiące część powierzchni ziemskiej),
  

• budynki trwale z gruntem związane (tzw. nieruchomości budynkowe),
  

• części tych budynków (tzw. nieruchomości lokalowe).
  
  

Stosownie natomiast do treści art. 47 § 1 k.c., część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Zgodnie z § 2 cyt. przepisu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Jak stanowi art. 48 k.c., z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Z ww. przepisów prawa cywilnego wynika, że przedmiotem sprzedaży zawsze jest grunt wraz ze wszystkimi budynkami i urządzeniami trwale z tym gruntem związanymi.

Jednakże należy zauważyć, że jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy, dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie to ma szerszy zakres, niż sprzedaż w ujęciu cywilnoprawnym. Przede wszystkim przeniesienie prawa do rozporządzania towarem to nie tylko przeniesienie jego własności. Dostawa towarów nie będzie więc obejmowała tylko sprzedaży towarów (w sensie cywilnoprawnym). Dla uznania, że miała miejsce dostawa towarów wystarczy, że podmiot nabędzie tzw. własność ekonomiczną, tzn. będzie miał możliwości dowolnego rozporządzania i dysponowania uzyskanym towarem.

Powyższe wskazuje jednoznacznie, że rozważając skutki podatkowe opisanej we wniosku transakcji należy mieć na uwadze nie jej aspekty cywilnoprawne, lecz te, które mają znaczenie z punktu widzenia ustawy o podatku od towarów i usług. Bowiem z punktu widzenia prawa cywilnego, nakłady poniesione na nieruchomość (np. wybudowanie budynków lub budowli), stanowią część składową gruntu i tym samym własność właściciela gruntu. Wszystko to, co zostało trwale z gruntem złączone, stanowi bowiem jego część składową.

W związku z tym, pod względem cywilnoprawnym, w sytuacji, gdy Spółka wybudowała budynki przemysłowe (stacje transformatorowe) oraz budowle, tj. drogę dojazdową utwardzoną betonem, na nieruchomości Gminy, tj. poniosła nakłady na gruncie, który nie stanowi jej własności, nakłady te staną się częścią nieruchomości i przypadną właścicielowi.

W świetle powyższych przepisów należy zwrócić uwagę, że poniesione nakłady na obcym gruncie nie będą stanowić odrębnej rzeczy, a jedynie będą skutkować powstaniem po stronie Spółki roszczenia o zwrot poniesionych kosztów. Roszczenie to nie będzie stanowić natomiast prawa rzeczowego, a jedynie prawo o charakterze zobowiązaniowym, uprawniające do żądania zwrotu dokonanych nakładów.

Skoro – w sprawie będącej przedmiotem wniosku – na działkach będących własnością Gminy Spółka wybudowała budynki przemysłowe (stacje transformatorowe (działka nr 1 i 2)) oraz budowlę, tj. drogę dojazdową utwardzoną betonem (działka nr 3), jednakże pomiędzy Gminą a Spółką na dzień sprzedaży nie dojdzie do rozliczenia nakładów, to tym samym Gmina (jako właściciel gruntu) nie wejdzie w ekonomiczne posiadanie wybudowanych przez Spółkę obiektów.

W tej sytuacji nie wystąpi dostawa towarów, gdyż już wcześniej Spółka mogła dysponować wybudowanymi przez siebie budynkami oraz budowlą jak właściciel. Zatem Gmina nie będzie w ekonomicznym posiadaniu ww. obiektów przed dokonaniem sprzedaży przedmiotowych działek.

Podkreślić przy tym należy, że co do zasady, ustawy podatkowe nie uznają za przedmiot opodatkowania umów i czynności cywilnoprawnych, lecz rezultaty tych czynności. Tak więc, mimo że dojdzie do przeniesienia własności obiektów, jako części składowej nieruchomości, nie zaistnieje jednocześnie dostawa towaru.

Jak wcześniej wskazano, z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że istotą dostawy jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym chodzi tutaj o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

W konsekwencji powyższego, w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy jest grunt, na którym posadowione są budynki przemysłowe (stacje transformatorowe) oraz budowla w postaci drogi dojazdowej utwardzonej betonem, będące własnością Spółki, a przed dokonaniem sprzedaży nie dojdzie do rozliczenia nakładów poniesionych na ich wybudowanie między Wnioskodawcą a Spółką, to – w świetle ustawy o podatku od towarów i usług – nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania ww. budynkami oraz budowlą jak właściciel (zarówno w sensie ekonomicznym, jak i w sensie prawnym), a zatem przedmiotem dostawy będzie jedynie grunt. W tym przypadku, przedmiotem dostawy będzie grunt, którego nie można uznać za teren niezabudowany w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie nie będzie miał również zastosowania art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, ponieważ dostawa budynku w tym przypadku nie będzie miała miejsca.

Zatem, w analizowanej sprawie, w odniesieniu do planowanej przez Gminę dostawy działek oznaczonych nr 1, 2, na których znajdują się budynki przemysłowe (stacje transformatorowe) oraz działki nr 3, na której znajduje się budowla w postaci drogi dojazdowej, mamy do czynienia z gruntem, który faktycznie jest zabudowany. W konsekwencji powyższego, dla planowanej dostawy działek oznaczonych nr 1, 2 i 3 zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy nie znajdzie zastosowania.

W tym miejscu wskazać należy, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej,
  

• przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
  
  

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W analizowanej sprawie Wnioskodawcy nie będzie również przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dla dostawy przedmiotowych działek. Bowiem jak wynika z ww. przepisu, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, tymczasem – jak wskazał Wnioskodawca – Gmina nie wykorzystywała gruntu do działalności gospodarczej. W związku z powyższym, nie będzie spełniona przesłanka warunkująca skorzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę transakcja sprzedaży gruntu oznaczonego jako działki nr 1, 2 i 3 na rzecz … Sp. z o.o., będzie czynnością opodatkowaną podstawową stawką VAT w wysokości 23% – zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.