Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.448.2019.2.EJU
z 4 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął 23 lipca 2019 r. uzupełnionym pismem z 15 września 2019 r. (data wpływu 23 września 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działki X– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2019 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działki nr X.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 września 2019 r. (data wpływu 23 września 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 10 września 2019 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.448.2019.1.EJU, 0111-KDIB2-2.4014.159.2019.3.MZA.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione pismem z 15 września 2019 r.):

W roku 2011 Wnioskodawczyni zakupiła działkę grunt Y położoną w miejscowości D. W latach kolejnych dokonano podziału geodezyjnego na trzy działki z myślą o dzieciach. Kolejno w 2016 r. dla działki X z inicjatywy syna i synowej wydana została decyzja o pozwoleniu na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego. W 2018 r. rozpoczęto budowę domu i w chwili obecnej osiągnięto stan surowy otwarty, przygotowany do wykonania pokrycia dachowego lecz bez niego. Budowa jest finansowana ze środków wspólnych rodzinnych w większości syna Wnioskodawczyni i jego żony. Sposób wykonania robót systemem gospodarczym siłami własnymi. Nie korzystano z jakichkolwiek odliczeń VAT na wyżej opisaną budowę. Zaznaczeniu podlega fakt, że nieruchomość ta miała zostać przekazana na rzecz syna i synowej. Lecz wyniknęły w czasie budowy zmiany w życiu syna i jego żony (praca jej miejsce na stałe) spowodowały konieczność zbycia opisanej nieruchomości i odzyskanie środków finansowych.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. Wnioskodawczyni nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nigdy nie była.
   
2. Działka Y była nabyta w celu powiększenia prowadzonego rodzinnego gospodarstwa rolnego.
   
3. Działka Y od momentu nabycia do momentu podziału na trzy działki była wykorzystywana jako tereny leśne, z których pozyskiwano drewno na potrzeby własne.
   
4. Działka Y została podzielona na trzy mniejsze działki w celu przyszłościowego przekazania potomkom.
   
5. Działka X od momentu wydzielenia była wykorzystywana jako tereny leśne, z których pozyskiwano drewno na potrzeby własne oraz wprowadzono wtórne nasadzenia.
   
6. Na pytanie organu „Czy Wnioskodawczyni była/jest rolnikiem ryczałtowym jeśli tak to od kiedy, w jakim okresie?” Wnioskodawczyni odpowiedziała – Nie.
   
7. Na pytanie organu „Czy działka przeznaczona do sprzedaży nr X i pierwotna działka Y była lub jest wykorzystywana przez Wnioskodawczynię do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług?” Wnioskodawczyni odpowiedziała – Nie.
   
8. Na pytanie organu, Czy Wnioskodawczyni z ww. działek nr X i Y dokonywała sprzedaży ewentualnych płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, jeśli tak to jakich i kiedy i czy sprzedaż była opodatkowana podatkiem VAT?” Wnioskodawczyni odpowiedziała – Nie.
   
9. Na pytanie organu „Czy działka nr X mająca być przedmiotem sprzedaży oraz działka nr Y była/jest przedmiotem najmu lub dzierżawy, jeśli tak, to w jakim okresie oraz jakie pożytki czerpał/czerpie Wnioskodawca z tego tytułu?” Wnioskodawczyni odpowiedziała – Nie była i nie jest.
   
10. Na pytanie organu „Czy Wnioskodawczyni występowała z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla działek nr X i Y, jeśli tak to kiedy i w jakim celu?” Wnioskodawczyni odpowiedziała – Nie.
    
11. Na pytanie organu „Czy Wnioskodawczyni wnosiła o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla ww. działek nr X i Y, jeśli tak to kiedy i w jakim celu? Czy uzyskanie ww. decyzji przez Wnioskodawczynię było konieczne, jeśli tak to dlaczego?” Wnioskodawczyni odpowiedziała – Nie.
    
12. Na pytanie organu „Czy Wnioskodawczyni poczyniła jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości działek nr X i Y, tj. dokonała ich uatrakcyjnienia np. budowa drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne itp., jeśli tak to jakie, kiedy i w jakim celu?” Wnioskodawczyni odpowiedziała – Nie.
    
13. Na pytanie organu „Jakie działania marketingowe Wnioskodawczyni podjęła/zamierza podejmować w celu sprzedaży działki nr X?” Wnioskodawczyni odpowiedziała – Nie były i nie planuje się podejmowania działań marketingowych.
    
14. Informacja o chęci sprzedaży będzie przekazana w kręgu rodzinnym i znajomych.
    
15. Budowa budynku mieszkalnego na działce X została podjęta z inicjatywy syna i synowej dla ich potrzeb mieszkaniowych i jest przez nich finansowana. Niestety w przeciągu czasu zmieniły się ich uwarunkowania bytowe, co wymusza konieczność zbycia przedmiotowej nieruchomości.
    
16. Wnioskodawczyni dokonywała już wcześniej sprzedaży nieruchomości.
    W 2001 r. sprzedaż wspólnie z mężem 6 działek rolnych niezabudowanych, wszystkie nabyte przez rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej. Działki były wykorzystywane wyłącznie do rodzinnego gospodarstwa rolnego. Z tytułu sprzedaży nie odprowadzano podatku VAT, nie były składane deklaracje VAT-7 ani zgłoszenie VAT-R. Środki ze sprzedaży przeznaczono na budowę dla Wnioskodawczyni i rodziny nowego domu w 1998 r. oraz na remonty zabudowań gospodarczych. Sprzedaż nieruchomości gruntowych – działek: A w 2015 r. i B w 2017 r., w S. Nieruchomości nabyte w 2006 roku jako działka C, na powiększenie użytków ornych w gospodarstwie, do momentu sprzedaży wykorzystywane rolniczo. Z tytułu sprzedaży nie odprowadzano podatku VAT, nie były składane deklaracje VAT-7 ani zgłoszenie VAT-R. Środki ze sprzedaży weszły w obrót prowadzonego rolnictwa, wymianę sprzętu na nowszy, część środków odłożona. W 2017 r. sprzedaż 1 nieruchomości gruntowej, działka nr D, nabyta w 2010 r. jako działka E, nabyta w celu powiększenia prowadzonego rodzinnego gospodarstwa rolnego, do momentu sprzedaży wykorzystywana jako tereny leśne, z których pozyskiwano drewno na potrzeby własne. Z tytułu sprzedaży nie odprowadzano podatku VAT, nie były składane deklaracje VAT-7 ani zgłoszenie VAT-R. Środki ze sprzedaży przeznaczono na powiększenie obszaru gospodarstwa rolnego.
    
17. Wnioskodawczyni posiada jeszcze inne nieruchomości gruntowe rolne, leśne, zabudowane i niezabudowane, które wchodzą w skład rodzinnego gospodarstwa rolnego. W chwili obecnej nie można skonkretyzować jednoznacznie zamiaru ich zbycia czy przekazania potomkom.
    
18. Środki ze sprzedaży działki zostaną przekazane synowi i jego rodzinie do zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych.
    
19. Na moment sprzedaży obiekt nie będzie posiadał wykonanego dachu, natomiast posiada fundamenty. Nie będzie więc stanowił budynku w rozumieniu treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane.
    
20. Na pytanie organu „Jaki symbol wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316, ze zm.) – będzie miał na moment sprzedaży wznoszony budynek, o którym mowa we wniosku?” Wnioskodawczyni odpowiedziała – Nie dotyczy, nie klasyfikowany – rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego, bez dachu.
    
21. W przypadku gdy nieruchomość – rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego będzie stanowiła budynek zgodnie z art. 3 pkt 2 ww. ustawy Prawo budowlane należy wskazać (…) Wnioskodawczyni odpowiedziała – Nie dotyczy.
    
22. Dla działki obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania. Przedmiotowa działka X opisana jest w planie jako tereny MN – zabudowa mieszkaniowa.
    
23. Na pytanie organu „Czy działka X będąca przedmiotem sprzedaży jest objęta aktualną (obowiązującą) decyzją o warunkach zabudowy lub decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego?” Wnioskodawczyni odpowiedziała – Nie dotyczy.
    
24. Na pytanie organu „Czy działka X była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku?” Wnioskodawczyni odpowiedziała – Tak. Na obszarze działki wykonywano wyłącznie prace leśne, do momentu rozpoczęcia w 2018 roku prac budowlanych.
    
25. Na pytanie organu „Czy przy nabyciu działki nr X będącej przedmiotem sprzedaży przysługiwało Wnioskodawczynię prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Wnioskodawczyni odpowiedziała – Nie.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w razie zbycia działki gruntu X na której znajduje się rozpoczęta budowa budynku mieszkalnego, w trakcie budowy, transakcja ta obciążona zostanie koniecznością odprowadzenia podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zbycie opisanej nieruchomości jest wolne od konieczności oprowadzenia podatku od towarów i usług od kwoty uzyskanej ze sprzedaży. W czasie nabycia przedmiotowego gruntu Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni była rolnikiem i osobą fizyczną. Rozpoczęta przez rodzinę Wnioskodawczyni inwestycja budowy domu bez odliczeń VAT, sposobem gospodarczym siłami własnymi nie przedstawia jakichkolwiek znamion działalności gospodarczej budowlanej czy obrotu nieruchomościami. Zbycie tejże nieruchomości stanowić będzie wyłącznie wykonywanie prawa własności w tym zbycie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z powyższych przepisów wynika, że nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy wskazać, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie zawsze sprzedaż nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Sprzedaż nieruchomości nie podlega opodatkowaniu VAT przede wszystkim wówczas, gdy nieruchomość sprzedawana jest przez podmioty niebędące podatnikami VAT lub przez podmioty będące, co prawda takimi podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej czynności.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął NSA w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, w odniesieniu do konkretnej czynności, że podmiot ten występował w charakterze podatnika VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy Wnioskodawczyni w celu sprzedaży towaru stanowiącego część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywania przez producentów, handlowców i usługodawców. Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10 wskazał m.in., że zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. O tym, że dokonujący sprzedaży nieruchomości działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykonując prawo własności, decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługobiorców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powołanego wyżej orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej jednoznacznie wynika, że rozstrzygnięcie, czy podmiot w związku z realizacją określonej czynności występuje w charakterze podatnika wymaga każdorazowo oceny okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

W świetle powołanych powyżej przepisów, dostawa gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przytoczone powyżej regulacje prawne oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni w zakresie sprzedaży działki X nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Wskazuje na to okoliczność, że Wnioskodawczyni w 2011 r. zakupiła działkę gruntu Y . W latach kolejnych Wnioskodawczyni dokonała jej podziału geodezyjnego na trzy działki z myślą o dzieciach. Kolejno w 2016 roku dla X z inicjatywy syna i synowej wydana została decyzja o pozwoleniu na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Wnioskodawczyni nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nigdy nie była. Działka Y była nabyta w celu powiększenia prowadzonego rodzinnego gospodarstwa rolnego i od momentu nabycia do momentu podziału na trzy działki była wykorzystywana jako tereny leśne, z których pozyskiwano drewno na potrzeby własne. Działka Y została podzielona na trzy mniejsze działki w celu przyszłościowego przekazania potomkom. Działka X od momentu wydzielenia była wykorzystywana jako tereny leśne, z których pozyskiwano drewno na potrzeby własne oraz wprowadzono wtórne nasadzenia. Wnioskodawczyni nie jest i nie była rolnikiem ryczałtowym. Wnioskodawczyni nie wykorzystywała działki nr Y i nr X do prowadzenia działalności rolniczej i nie dokonywała sprzedaży ewentualnych płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Działka nr X i nr Y nie były przedmiotem najmu. Wnioskodawczyni nie występowała z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego i nie wnosiła o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działek nr X i Y. Wnioskodawczyni nie poczyniła jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości działek nr X i Y. W 2018 roku rozpoczęto budowę domu i w chwili obecnej osiągnięto stan surowy otwarty, przygotowany do wykonania pokrycia dachowego, lecz bez niego. Budowa jest finansowana ze środków wspólnych rodzinnych w większości syna i jego żony. Sposób wykonania robót systemem gospodarczym siłami własnymi. Nie korzystano z jakichkolwiek odliczeń VAT na wyżej opisana budowę. Zaznaczeniu podlega fakt, że nieruchomość ta miała zostać przekazana na rzecz syna i synowej, lecz wynikłe w czasie budowy zmiany w życiu syna i jego żony (praca jej miejsce na stałe) spowodowały konieczność zbycia opisanej nieruchomości i odzyskanie środków finansowych.

W związku z powyższym sprzedaż działki nr X przez Wnioskodawczynię, należy uznać za czynność wykonywaną w ramach zarządu majątkiem prywatnym i nie nosi ona znamion działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż przez Wnioskodawczynię ww. działki będzie stanowić zwykłe wykonywanie prawa własności, a Zainteresowana zbywając przedmiotową działkę, stanowiącą majątek prywatny będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a co za tym idzie Wnioskodawczyni nie będzie z tego tytułu podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia przez Wnioskodawczynię przedmiotowej działki, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co za tym idzie Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłacenia podatku VAT z tytułu sprzedaży działki nr X.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Ponadto należy wskazać iż w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja wywiera skutki prawnopodatkowe wyłącznie dla Wnioskodawczyni.

Informuje się, również, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.