Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4015.126.2019.2.MZA
z 7 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 21 lipca 2019 r. (data wpływu 8 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym 13 września 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawczynię darowizny w postaci środków pieniężnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawczynię darowizny w postaci środków pieniężnych.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 5 września 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4014.126.2019.1.MZA wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono 13 września 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim, w którym istnieje ustrój wspólności małżeńskiej. Małżonkowie posiadają jedno wspólne konto bankowe, na którym wpływy pochodzą z tytułu stosunku pracy – wynagrodzenie za pracę, z tytułu działalności gospodarczej, z tytułu emerytur itd.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z 27 kwietnia 2016 r. Wnioskodawczyni otrzymała po zmarłym J.P. spadek, w skład którego wchodziła połowa nieruchomości. W dniu 26 maja 2017 r. nieruchomość ta została sprzedana, a kwota wpłynęła na wspólne konto Wnioskodawczyni i jej męża.

W dniu 22 marca 2018 r. ze wspólnego konta Wnioskodawczyni dokonała przelewu na kwotę 100.000 zł tytułem zaliczki na poczet nabycia nowej nieruchomości.

W dniu 6 grudnia 2018 r. została sporządzona między małżonkami umowa darowizny. Przedmiotem darowizny były pieniądze w wysokości 139.593 zł, co stanowiło połowę (1/2) wartości nieruchomości – lokalu mieszkalnego wraz z udziałem wynoszącym 4898/68176 części w nieruchomości gruntowej to jest działce numer ... oraz takim samym udziałem w częściach wspólnych budynku i urządzeniach, nie służących do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali. Na rzecz nabycia wyżej opisanej nieruchomości został dokonany 22 marca 2018 r. przelew z konta bankowego, którego współwłaścicielami jest Wnioskodawczyni i jej małżonek.

W dniu 7 grudnia 2018 r. został sporządzony akt notarialny nabycia ww. nieruchomości. Wartość nieruchomości wynosi 279.186 zł. Wnioskodawczyni wskazała, że po odliczeniu zaliczki w wysokości 100.000 zł pozostała kwota w wysokości 179.186 zł została 12 grudnia 2019 r. zapłacona przelewem ze wspólnego konta.

W dniu 6 czerwca 2019 r. za pośrednictwem poczty przesłany został formularz SD-Z2 wraz z załącznikami – zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy – pieniądze – darowizna. Formularz SD-Z2 został złożony celem zgłoszenia w ustawowym terminie darowizny męża Wnioskodawczyni na rzecz Wnioskodawczyni do jej majątku osobistego.

W uzupełnieniu wniosku z 12 września 2019 r. (data wpływu do Organu 13 września 2019 r.) Wnioskodawczyni wyjaśniła, że w związku z istnieniem między Wnioskodawczynią a jej mężem ustroju wspólnoty małżeńskiej i posiadaniem wspólnego konta, opisana darowizna środków pieniężnych została dokonana z majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską do majątku osobistego Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni posiada konto własne, na które środki są przelewane ze wspólnego konta. Emerytura Wnioskodawczyni wpływa na wspólne konto małżonków. Wnioskodawczyni nie ma innych dochodów. Wnioskodawczyni wskazała również, że umowie darowizny środków pieniężnych w kwocie 139.593 zł nie towarzyszył żaden przepływ tychże środków pieniężnych. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem posiadają wspólne konto bankowe, na które wpływa emerytura Wnioskodawczyni i środki te przed sporządzeniem umowy darowizny jak i po jej zawarciu znajdowały się na wspólnym koncie Wnioskodawczyni i jej męża. W dniu 22 grudnia 2018 r. została przelana ze wspólnego konta kwota 179.186 na konto sprzedawcy nieruchomości. Kwota darowizny w wysokości 139.593 zł zawarta była w kwocie 179.186 zł przelanej na konto zbywającego nieruchomość. Jednocześnie Wnioskodawczyni oświadczyła, że ww. nieruchomość stanowi jej majątek odrębny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym, należało złożyć formularz SD-Z2 – zgłoszenie darowizny męża Wnioskodawczyni na rzecz Wnioskodawczyni?

Zdaniem Wnioskodawczyni, miała ona obowiązek złożenia formularza SD-Z2 i tym samym na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn zwolniła się od podatku od nabycia rzeczy – darowizna pieniężna. Wnioskodawczyni otrzymała darowiznę pieniężną od męża na poczet nabycia wyżej opisanego lokalu mieszkalnego. Przedmiotowy lokal mieszkalny stanowi jej majątek osobisty. Chcąc zwolnić się od podatku od spadków i darowizn, przed upływem sześciu miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, Wnioskodawczyni złożyła stosowny formularz. Akt darowizny został sporządzony 6 grudnia 2018 r. a akt notarialny nabycia nieruchomości – 7 grudnia 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 644 ze zm.) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Ponieważ ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1145 ze zm.).

Na podstawie art. 888 § 1 ww. Kodeksu – przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Stosownie do treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy – obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

W myśl art. 9 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Na podstawie art. 14 ust. 2 ww. ustawy – zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy – do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Natomiast stosownie do przepisu art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonuje się na formularzu SD-Z2, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2060).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 cyt. ustawy).

Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy – obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
   
   

Z treści wniosku i jego uzupełnienia wynika, że w małżeństwie Wnioskodawczyni panuje ustrój wspólności małżeńskiej. W dniu 6 grudnia 2018 r. sporządzono umowę darowizny, na podstawie której Wnioskodawczyni została przez swojego męża obdarowana środkami pieniężnymi w wysokości 139.593 zł, co stanowiło połowę wartości nieruchomości, którą Wnioskodawczyni nabyła 7 grudnia 2018 r. do majątku osobistego. Małżonkowie posiadają wspólne konto, na które wpływają środki z tytułu stosunku pracy, działalności gospodarczej i emerytury. Środki będące przedmiotem darowizny przed sporządzeniem umowy darowizny jak i po jej zawarciu znajdowały się na wspólnym koncie Wnioskodawczyni i jej męża. Wnioskodawczyni wskazała, że umowie darowizny środków pieniężnych w kwocie 139.593 zł nie towarzyszył żaden przepływ tychże środków pieniężnych. Ponadto 6 czerwca 2019 r. w celu zgłoszenia w ustawowym terminie otrzymanej przez Wnioskodawczynię od męża darowizny został przesłany formularz SD-Z2 wraz z załącznikami.

Dokonując oceny tak przedstawionego stanu faktycznego w kontekście wskazanych przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że dokonanie darowizny środków pieniężnych do majątku osobistego Wnioskodawczyni przez męża Wnioskodawczyni z ich majątku wspólnego małżeńskiego, co do zasady, podlega regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Jednakże, z uwagi na fakt, że przedmiotowa umowa darowizny została zawarta pomiędzy osobami wymienionymi w zamkniętym katalogu określonym w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn (tj. pomiędzy mężem i żoną), to korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 4a powołanej ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Jak wskazała Wnioskodawczyni 6 czerwca 2019 r. przesłała za pośrednictwem poczty formularz SD-Z2 dotyczący ww. darowizny, a więc spełniony został warunek określony w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zatem, w opisanej sytuacji, w związku ze zgłoszeniem przez Wnioskodawczynię nabycia darowizny we właściwym urzędzie skarbowym w wymaganym terminie oraz w związku z faktem, iż środki pieniężne w chwili dokonania darowizny znajdowały się na rachunku bankowym Wnioskodawczyni, zachodzą przesłanki zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni, że miała ona obowiązek złożenia formularza SD-Z2 i tym samym na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn zwolniła się od podatku od nabycia środków pieniężnych, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.