Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.317.2019.4.OA
z 7 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2019 r. (data wpływu 17 lipca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 września 2019 r. (data wpływu 26 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korekty podatku od towarów i usług na podstawie art. 89a ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korekty podatku od towarów i usług na podstawie art. 89a ustawy. Wniosek uzupełniono w dniu 26 września 2019 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, uzupełnienie brakującej należnej opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej oraz własne stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 2009 jeden z kontrahentów Wnioskodawcy nie uregulował należności z 3 faktur lecz Wnioskodawca (A) zapłacił wszystkie podatki z tego tytułu (macierzysty Urząd Skarbowy na wniosek z 12 czerwca 2019 r. odmówił prawa do zwrotu podatku).

W następnych latach Wnioskodawca uzyskał pozytywny wyrok sądu gospodarczego, a komornicy 2 razy bezskutecznie próbowali odzyskać należności Wnioskodawcy.

Aktualnie sytuacja u dłużnika jest taka, że 4 te same osoby utworzyły 2 nowe spółki na prawie stowarzyszeniach gdzie przerzucony został majątek dla uniknięcia płacenia należności.

W 2009 r. Wnioskodawca wystawił faktury za wykonaną usługę, a kontrahent do dziś ich nie zapłacił. W 2012 r. Wnioskodawca uzyskał pozytywny wyrok Sądu w B oraz prawomocny nakaz zapłaty z dnia 13 kwietnia 2012 r. Na podstawie tego nakazu, 2 komorników sądowych (C + D) w 2012 r. i w 2019 r. podjęło bezskutecznie działania windykacyjne. Wnioskodawca chce dokonać korekty podatku VAT oraz dochodowego, który zapłacił do Urzędu Skarbowego w 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca prosi o informację czy wg aktualnego stanu prawnego ma prawo do zwrotu niesłusznie zapłaconego podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dłużnik dalej prowadzący działalność odniósł podwójną korzyść, tj. dokonał zwrotu VAT z faktur, których nie zapłacił, a z tytułu zaliczenia faktur do kosztów zapłacił obniżony podatek dochodowy.

Urząd Skarbowy posiada wszelkie narzędzia aby naprawić/ukarać oszukańczy proceder, gdyż Wnioskodawca w chwili obecnej został pozbawiony dorobku życia (Wnioskodawca ma 73 lata, wartość niezapłaconych należności + zapłacone podatki wynoszą 170.000,- PLN, Wnioskodawca ma kłopoty z wykupieniem leków).

Wnioskodawca powinien mieć prawo dokonania korekty podatku VAT i dochodowego, który zapłacił do swojego Urzędu Skarbowego.

Firma, która oszukała Wnioskodawcę i Urząd Skarbowy ma się dobrze i nikt jej nie ściga.

Zdaniem Wnioskodawcy zwykła przyzwoitość nakazuje by miał on prawo do korekty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, określanej często jako tzw. ulga na złe długi, zostały sformułowane w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

I tak, stosownie do treści art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast, w myśl art. 89a ust. la ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1, stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2016 r. poz. 1574, 1579, 1948 i 2260), postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. (uchylony)
3. na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:
   1. wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
   2. dłużnik nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
4. (uchylony),
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
6. (uchylony).
   
   

Na mocy art. 89a ust. 3 ustawy, korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Powyższe przepisy mają na celu uwolnienie sprzedawcy z zapłaty należnego podatku od towarów i usług, jaki powstał z tytułu dokonanej transakcji w sytuacji, gdy nabywca nie dokonał zapłaty za dostarczony towar czy wykonaną usługę.

Aby podatnik mógł dokonać korekty podatku, warunki określone w art. 89a ustawy muszą być spełnione łącznie. Brak któregokolwiek z wymienionych warunków stanowi przesłankę do braku takiego prawa.

Podstawowym warunkiem możliwości korekty wierzytelności, o których mowa w art. 89a ust. 1 ustawy jest uprawdopodobnienie ich nieściągalności.

W myśl art. 89a ust. 1a ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Wobec tego korekty podstawy opodatkowania oraz wynikającego z niej podatku należnego może dokonać podatnik w odniesieniu do wierzytelności, które nie zostały zapłacone i w stosunku do których upłynęło 150 dni od terminu ich płatności, jaki dla nich został określony w umowie lub na fakturze. Pod warunkiem, że wierzytelności nie zostały zbyte. Zatem brak zapłaty oraz upływ 90 dni od terminu płatności kwalifikuje wierzytelność jako wierzytelność nieściągalną z prawem do korekty podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku.

Poza tym korekty wierzytelności uznanej za nieściągalną można dokonać w okresie rozliczeniowym, w którym nieściągalność staje się uprawdopodobniona oraz nie później niż z upływem 2 lat od końca roku, w którym została wystawiona faktura.

Zatem uznać należy, że literalna wykładnia art. 89a ust. 1a w związku z ust. 2 i 3 ustawy nie budzi wątpliwości i wskazuje, że podatnik ma prawo dokonania korekty wierzytelności nieściągalnych w deklaracji składanej za okres, w którym upłynął 90 dzień od terminu płatności tej wierzytelności (wynikającego z umowy lub wskazanego na fakturze) i od wystawienia faktury nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w 2009 r. wystawił faktury za wykonaną usługę, a kontrahent do dziś ich nie zapłacił. W 2012 r. Wnioskodawca uzyskał pozytywny wyrok Sądu w B oraz prawomocny nakaz zapłaty z dnia 13 kwietnia 2012 r. Na podstawie tego nakazu, 2 komorników sądowych w 2012 r. i w 2019 r. podjęło bezskutecznie działania windykacyjne.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest prawo do korekty podatku VAT na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy.

Odnosząc powyższe do okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż w przypadku spełnienia wszystkich warunków, o których mowa w art. 89a ustawy, uprawniających do skorzystania z prawa dokonania korekty podatku należnego wynikającego z faktury korygującej z tytułu wierzytelności nieściągalnych, Wnioskodawca ma prawo do skorygowania wysokości obrotu oraz podatku do momentu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy przedstawiony we wniosku należy zauważyć, że jeżeli od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność upłynęło ponad 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona, to nie zostaje spełniony jeden z warunków wymienionych w art. 89a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, kwalifikujący do dokonania korekty podatku należnego w trybie przewidzianym w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT.

Skoro więc Wnioskodawca nie spełnia warunku określonego w przepisie art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy o VAT, zatem nie jest uprawniony do skorzystania z wynikającej z art. 89a ust. 1 ustawy o VAT instytucji tzw. „ulgi na złe długi”.

Tym samym w odniesieniu do wierzytelności wynikających z faktur, od wystawiania których minęło więcej niż dwa lata licząc od końca roku, w którym zostały wystawione, nawet w sytuacji spełnienia pozostałych przesłanek zawartych w przepisie art. 89a ust. 2 ustawy, Wnioskodawca nie ma możliwości korygowania podatku należnego z uwagi na wskazany wyżej z przepis art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawca w aktualnie obowiązującym stanie prawnym nie ma możliwości dokonania korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w trybie art. 86a ustawy, a tym samym zwrotu podatku VAT wynikającego z przedmiotowych faktur.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa – składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. organ informuje, iż w pozostałym zakresie wniosku dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.