2019.10.10 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.416.2019.3.RR
z 10 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2019 r. (data wpływu 2 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2019 r. (data wpływu 4 października 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 23 września 2019 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.416.2019.2.RR o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwoty przekazanej Wnioskodawcy przez Osobę Fizyczną odpowiednio do postanowień Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwoty przekazanej Wnioskodawcy przez Osobę Fizyczną odpowiednio do postanowień Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 września 2019 r. (data wpływu 4 października 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 23 września 2019 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.416.2019.2.RR (skutecznie doręczone 23 września 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest m.in. obrót nieruchomościami (kupno, sprzedaż), a także pośrednictwo w sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej „podatek VAT”).

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza zawrzeć z osobą fizyczną (dalej „Osoba Fizyczna”), która nie prowadzi działalności gospodarczej, umowę cywilnoprawną mającą za przedmiot realizację wspólnego przedsięwzięcia polegającego na dokończeniu prowadzonej przez Osobę Fizyczną inwestycji budowlanej na nieruchomości gruntowej stanowiącej własność Osoby Fizycznej.

Osoba Fizyczna dokonała zakupu nieruchomości gruntowej (dalej „Nieruchomość”) w 2004 roku nabywając prawo własności do tej Nieruchomości. W 2010 roku Osoba Fizyczna przystąpiła do realizacji na tej Nieruchomości inwestycji budowlanej polegającej na wybudowaniu domu jednorodzinnego (dalej „Inwestycja”). Nieruchomość została nabyta przez Osobę Fizyczną z zamiarem zrealizowania na niej Inwestycji (czego rezultatem miało być wybudowanie domu jednorodzinnego i uzyskanie możliwości jego użytkowania), a następnie zamieszkania w wybudowanym domu jednorodzinnym, który miał służyć celom prywatnym Osoby Fizycznej.

Wobec zaistniałej sytuacji rodzinnej Osoby Fizycznej nastąpiła zmiana planów dotyczących zamieszkania przez Osobę Fizyczną w domu jednorodzinnym po ukończeniu Inwestycji, czego konsekwencją była zmiana pierwotnego terminu zakończenia Inwestycji. Do daty niniejszego wniosku Inwestycja nie została jeszcze zakończona, tj. proces budowlany polegający na wybudowaniu domu jednorodzinnego (dalej „Dom”) nie został jeszcze formalnie zakończony.

Z uwagi na długotrwałość prowadzonej Inwestycji, powstała konieczność podjęcia działań o charakterze naprawczym w stosunku do Domu, takich jak: odnowienie elewacji, renowacja tynków wewnętrznych, uzupełnienie instalacji wewnętrznych o takie elementy jak armatura, grzejniki, włączniki i gniazdka elektryczne, montaż parapetów, a także wykonanie podjazdów, poprzedzających dokonanie stosownych zgłoszeń warunkujących zakończenie procesu budowalnego i dopuszczenie Domu do użytkowania przez właściwe organy administracji publicznej. Ww. działania wymagają znacznych nakładów w wymiarze finansowym, jak również organizacyjno-formalnym. Osoba Fizyczna nie dysponuje koniecznymi zasobami finansowym, jak również nie ma możliwości organizacyjno-formalnych niezbędnych do zakończenia Inwestycji.

Wnioskodawca z racji prowadzonej działalności gospodarczej posiada niezbędne środki finansowe, jak również możliwości organizacyjno-formalne niezbędne do wykonania prac naprawczych, a także dokończenia Inwestycji, tj. do dopuszczenia Domu do użytkowania przez właściwe organy administracji publicznej.

Wnioskodawca złożył Osobie Fizycznej propozycję zawarcia umowy cywilnoprawnej dotyczącej wspólnego przedsięwzięcia polegającego na dokończeniu Inwestycji, a następnie sprzedaży Nieruchomości, w zależności od przypadku, po dopuszczeniu Domu do użytkowania przez właściwe organy administracji publicznej lub przed formalnym dopuszczeniem Domu do użytkowania (dalej „Umowa Wspólnego Przedsięwzięcia”).

Zgodnie ze złożoną przez Wnioskodawcę propozycją Umowa Wspólnego Przedsięwzięcia ma określać zakres wzajemnych obowiązków Wnioskodawcy i Osoby Fizycznej w zakresie działań faktycznych, do podjęcia których zgodnie z Umową Wspólnego Przedsięwzięcia będzie zobowiązana każda ze stron. W szczególności w ramach Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia:

Osoba Fizyczna zostanie zobowiązana do udostępnienia wszelkiej dokumentacji związanej z Inwestycją znajdującej się w jej posiadaniu, wg stanu na dzień zawarcia Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia, oraz do współdziałania z Wnioskodawcą w zakresie niezbędnym do wykonania działań naprawczych oraz zakończenia Inwestycji, co ma doprowadzić do zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości za cenę nieodbiegającą od cen rynkowych;
Wnioskodawca zostanie zobowiązany do podjęcia działań w celu dopełnienia wszelkich wymogów formalnych związanych z ukończeniem Inwestycji, w tym także do ponoszenia nakładów finansowych oraz rzeczowych w zakresie ww. działań naprawczych.

Umowa Wspólnego Przedsięwzięcia nie będzie przewidywać żadnych świadczeń finansowych ze strony Osoby Fizycznej na rzecz Wnioskodawcy, innych niż wynikające z ustalonego w Umowie Wspólnego Przedsięwzięcia udziału Wnioskodawcy w cenie sprzedaży uzyskanej przez Osobę Fizyczną z tytułu sprzedaży Nieruchomości.

Wydatki związane z działaniami naprawczymi będą w całości ponoszone przez Wnioskodawcę i nie będą przenoszone na Osobę Fizyczną. Będą one traktowane jako wkład Wnioskodawcy w realizację Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia.

Wnioskodawca jest czynnym podatkiem podatku VAT.

Umowa sprzedaży Nieruchomości zostanie zawarta przez Osobę Fizyczną. Wnioskodawca nie będzie stroną umowy sprzedaży.

Osoba Fizyczna nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, jak również nie dokonywała zakupu nieruchomości w celach handlowych.

Umowa Wspólnego Przedsięwzięcia będzie miała charakter umowy terminowej (rozwiązującej się najpóźniej z upływem przewidzianego w niej terminu, o ile do tego terminu nie nastąpi sprzedaż Nieruchomości przez Osobę Fizyczną).

Z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca podlega opodatkowaniu podatkiem PIT na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 Ustawy PIT.

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu do złożonego wniosku wskazał, że:

Umowa Wspólnego Przedsięwzięcia będzie miała charakter umowy terminowej (rozwiązującej się najpóźniej z upływem przewidzianego w niej terminu, o ile do tego terminu nie nastąpi sprzedaż Nieruchomości przez Osobę Fizyczną).
Umowa Wspólnego Przedsięwzięcia nie będzie zawierała żadnych postanowień na okoliczność niedokonania przez Osobę Fizyczną sprzedaży Nieruchomości w okresie na jaki zostanie zawarta Umowa Wspólnego Przedsięwzięcia. W szczególności w Umowie Wspólnego Przedsięwzięcia nie będzie przewidzianej kary umownej na rzecz Wnioskodawcy, ani też uprawnienia do żądania zapłaty przez Osobę Fizyczną równowartości wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z działaniami naprawczymi stanowiącymi wkład Wnioskodawcy w realizację Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia.
Umowa Wspólnego Przedsięwzięcia nie będzie przewidywać zasad odpowiedzialności Wnioskodawcy za nienależyte wykonanie lub niewykonanie czynności naprawczych. Jak zostało to przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego wykonanie prac naprawczych jest warunkiem bez którego sprzedaż Nieruchomości za cenę nieodbiegającą od cen rynkowych nie jest i nie będzie możliwa. W interesie Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe wykonanie postanowień Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia, albowiem realizacja celu Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia stanowić będzie warunek sine qua non udział Wnioskodawcy w cenie sprzedaży Nieruchomości odpowiednio do postanowień tej umowy.
Wnioskodawca nie będzie odliczał podatku naliczonego VAT od towarów i usług nabywanych w związku z działaniami naprawczymi jakie będzie podejmować w ramach Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia.
Umowa Wspólnego Przedsięwzięcia nie będzie przewidywać żadnych świadczeń finansowych ze strony Osoby Fizycznej na rzecz Wnioskodawcy, innych niż wynikające z ustalonego w Umowie Wspólnego Przedsięwzięcia udziału Wnioskodawcy w cenie sprzedaży uzyskanej przez Osobę Fizyczną z tytułu sprzedaży Nieruchomości. Wydatki związane z działaniami naprawczymi będą w całości ponoszone przez Wnioskodawcę i nie będą przenoszone na Osobę Fizyczną. Konsekwentnie Wnioskodawca nie będzie miał podstawy do wystawiania faktury/faktur na rzecz Osoby Fizycznej z tytułu działań naprawczych podejmowanych w ramach Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia.
Umowa sprzedaży Nieruchomości zostanie zawarta przez Osobę Fizyczną. Wnioskodawca nie będzie stroną umowy sprzedaży. Konsekwentnie nie będą miały miejsca jakiekolwiek rozliczenia pomiędzy nabywcą Nieruchomości a Wnioskodawcą z tytułu podjętych przez Wnioskodawcę działań naprawczych. Zgodnie z założeniami wykonanie prac naprawczych przez Wnioskodawcę w ramach Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia ma skutkować możliwością sprzedaży Nieruchomości za cenę nieodbiegającą od cen rynkowych, co w aktualnym stanie w jakim znajduje się Inwestycja nie jest możliwe. Cena po jakiej aktualnie Osoba Fizyczna mogłaby sprzedać Nieruchomość znacznie odbiega od aktualnych cen rynkowych. Wartość prac naprawczych przewidzianych do wykonania przez Wnioskodawcę w ramach Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia będzie niższa niż różnica pomiędzy ceną rynkową po jakiej możliwe będzie dokonanie sprzedaży Nieruchomości przez Osobę Fizyczną (po ich wykonaniu przez Wnioskodawcę) a aktualną ceną po jakiej Osoba Fizyczna mogłaby znaleźć nabywcę na Nieruchomość. Konsekwentnie cena za Nieruchomość jaką Osoba Fizyczna będzie mogła uzyskać po wykonaniu przez Wnioskodawcę prac naprawczych będzie obejmować wartość tych prac, przy czym cena ta nie będzie prezentowana w rozbiciu na cenę Nieruchomości i cenę prac naprawczych.
Umowa Wspólnego Przedsięwzięcia nie będzie przewidywać żadnych świadczeń finansowych ze strony Osoby Fizycznej na rzecz Wnioskodawcy, innych niż wynikające z ustalonego w Umowie Wspólnego Przedsięwzięcia udziału Wnioskodawcy w cenie sprzedaży uzyskanej przez Osobę Fizyczną z tytułu sprzedaży Nieruchomości. Wydatki związane z działaniami naprawczymi będą w całości ponoszone przez Wnioskodawcę i nie będą przenoszone na Osobę Fizyczną. Konsekwentnie koszty poniesione przez Wnioskodawcę tytułem wykonanych przez niego prac naprawczych nie będą rozliczane proporcjonalnie pomiędzy Wnioskodawcę i Osobę Fizyczną. Koszty te w całości będą obciążały Wnioskodawcę i nie będą pomniejszały ceny Nieruchomości przyjmowanej pomiędzy Wnioskodawcą a Osobą Fizyczną na potrzeby podziału przychodu uzyskanego w ramach Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia.
Osoba Fizyczna nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, jak również nie dokonywała zakupu nieruchomości w celach handlowych. Sprzedaż Nieruchomości przez Osobę Fizyczną nie będzie następowała w ramach działalności gospodarczej. Tym samym sprzedaż Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku od towarów i usług:

Czy kwota przekazywana Wnioskodawcy przez Osobę Fizyczną odpowiednio do postanowień Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia (część przychodu ze sprzedaży Nieruchomości przez Osobę Fizyczną przypadająca Wnioskodawcy zgodnie z Umową Wspólnego Przedsięwzięcia) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota przekazana na jego rzecz przez Osobę Fizyczną odpowiednio do postanowień Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia (część przychodu ze sprzedaży Nieruchomości przez Osobę Fizyczną przypadająca Wnioskodawcy zgodnie z Umową Wspólnego Przedsięwzięcia) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odpowiednio do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT - zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 Ustawy VAT „Przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym równiej:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.”

Jednocześnie stosownie do przepisu art. 8 ust. 2 Ustawy VAT „Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących czyść przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikom przysługiwało, w całości lub w czyści, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich czyści składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarczą podatnika”.

Podstawą opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 29a ust. 1 Ustawy VAT jest (z wyjątkami wskazanymi w tym przepisie) wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W przypadku nieodpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 Ustawy VAT podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika (art. 29a ust. 5 Ustawy VAT).

Przenosząc przywołane przepisy na grunt zdarzenia przyszłego w jakim Wnioskodawca występuje z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że kwota przekazywana mu przez Osobę Fizyczną odpowiednio do postanowień Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia (część przychodu ze sprzedaży Nieruchomości przez Osobę Fizyczną przypadająca Wnioskodawcy zgodnie z Umową Wspólnego Przedsięwzięcia) nie jest świadczeniem spełniającym definicję dostawy usług w rozumieniu Ustawy VAT, ani też nie będzie dostawą towarów na gruncie tej ustawy.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie zarówno w interpretacjach indywidualnych, jak również w wyrokach sądów administracyjnych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 5 marca 2019 r. (znak: 0115-KDIT1-1.4012.15.2019.2.KM) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał: „Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy objętych zakresem pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1 wniosku należy stwierdzić, że rozliczenie pomiędzy Liderem i członkiem Konsorcjum w zakresie udziału w przychodach i kosztach, przypadającego na Wnioskodawcę w ramach Konsorcjum i udziału we wspólnym przedsięwzięciu, nie będzie stanowić świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1, w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, a zatem nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, czynność ta nie powinna być dokumentowana fakturą, lecz innym dowodem księgowym, np. notą księgową. W tym przypadku nie dojdzie bowiem do przeniesienia władztwa ekonomicznego nad towarami, ani do rzeczywistych świadczeń pomiędzy konsorcjantami. Nie można zidentyfikować korzyści o charakterze majątkowym, jakie w związku z takim rozliczeniem uzyskuje konsorcjant. Okolicznością, która w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy decyduje o opodatkowaniu, jest odpłatność za świadczoną usługę, którą należy rozumieć jako wynagrodzenie należne za dane świadczenie. Jest ono najczyściej określane umową pomiędzy stronami transakcji i stanowi skutek określonego przysporzenia. Trudno taką cechę przypisywać operacji księgowej dokonywanej przez lidera na rzecz partnera konsorcjum. Brak jest takiego stosunku prawnego, z którego wynikałaby wzajemność świadczenia lidera przybierającego postać rozdziału przychodów całego przedsięwzięcia. Nie jest to zatem świadczenie wzajemne lidera konsorcjum, a jedynie umownie określony obowiązek „rozdziału” przychodów całego przedsięwzięcia. Lider konsorcjum nie pozostaje dłużnikiem partnera z tytułu świadczenia na jego rzecz usługi rozdziału przychodów. Rozdział ten w odpowiednich proporcjach wynika z mocy samej umowy konsorcjum, a nie z jakiegoś świadczenia wzajemnego, do którego zobligowany został jego lider (por. wyrok NSA z dnia 10 października 2014 r., sygn. akt IFSK 1418/13). W tym miejscu należy raz jeszcze podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność (tj. dostawa towarów lub świadczenie usług), a nie sama płatność. Reasumując, kwota będąca wynikiem podziału przychodów i kosztów pomiędzy konsorcjantami, otrzymana przez Wnioskodawcę od Lidera Konsorcjum, nieodnosząca się do żadnych wykonanych przez Wnioskodawcę usług, a stanowiąca jedynie transfer przez Lidera Konsorcjum części wynagrodzenia od zamawiającego, pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT i nie powinna być dokumentowana fakturą, lecz innym dowodem księgowym, np.: notą księgową. Wobec powyższego należy podzielić stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku dokumentowania przez Wnioskodawcy powyższych czynności fakturą z uwagi na to, że nie mamy do czynienia w tym przypadku ze świadczeniem usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1, w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy”.

Tożsame stanowisko Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajął w interpretacji indywidualnej z dnia 3 lipca 2017 r. (znak: 0115-KDIT1-2.4012.205.2017.1.AW) potwierdzając prawidłowość stanowiska podmiotu występującego o wydanie interpretacji indywidualnej, zgodnie z którym: „W konsekwencji należy uznać, że wzajemne rozliczenia pomiędzy Partnerami Konsorcjum nie dotyczą odpłatnego świadczenia usług w znaczeniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a jedynie partycypowania we wspólnie osiągniętych przychodach. Celem tych rozliczeń jest wyłącznie zrealizowanie ustalonych pomiędzy Partnerami Konsorcjum udziałów w przychodach z prowadzonego wspólnie przedsięwzięcia, jakim jest Konsorcjum. Uzyskana przez danego Partnera Konsorcjum partycypacja w przychodach Konsorcjum nie stanowi wynagrodzenia za jakiekolwiek usługi wykonane przez tego Partnera na rzecz Lidera, ale odzwierciedla jego zaangażowanie we współpracę w ramach wspólnego przedsięwzięcia gospodarczego. Czynność taka nie rodzi skutków w podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlega fakturowaniu na podstawie art. 106a pkt 1 ust. 1 ustawy o VAT, nie stanowi bowiem sprzedaży, o której mowa w art. 2 pkt 22 tej ustawy. Innymi słowy, przypływy gotówkowe dokonywane pomiędzy Partnerami Konsorcjum w związku z ich wzajemnymi rozliczeniami nie powinny być dokumentowane fakturami VAT, ale innymi dokumentami księgowymi”.

Taki sam pogląd wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 6 kwietnia 2018 r. (I FSK 961/16) oddalając skargę kasacyjną wniesioną przez Szef Krajowej Administracji Skarbowej) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 lutego 2016 r. (I SA/Rz 7/16). Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że: „Organ podatkowy kwestionuje stanowisko Sądu I instancji, że w rozpatrywanej sprawie podział zysku (przychodów) konsorcjum dokonany przez lidera konsorcjum na rzecz Jego partnerów nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

W ocenie organu takie stanowisko narusza przypisy ustawy o podatku od towarów i usług, regulujące zakres przymiotowy opodatkowania tym podatkiem.

5.4. Zgodnie z tymi przepisami, tj. z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem od towarowi usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 7 ust. 1 u.p.t.u. przez dostawę towarów rozumie się przyniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Na podstawie art. 8 ust. 1 u.p.t.u. przez świadczę nie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. rozumieć należy każde świadczy nie na rzecz osoby fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów rozumieniu art. 7 u.p.t.u.

5.5. W świetle powyższego zauważyć należy, że organ podatkowy dąży do zakwestionowania stanowiska, które w orzecznictwie sądów administracyjnych jest już utrwalone (por. m.in. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 czerwca 2014 r., sygn. akt I FSK 1072/13 z dnia 12 sierpnia 2015 r., sygn. akt I FSK 1373/14, z dnia 29 lutego 2012 r., I FSK 562/11 oraz z dnia 12 czerwca 2013 r., I FSK 1128/12). Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznający niniejszą sprawę podziela zaprezentowany we wskazanych wyżej wyrokach pogląd dotyczący opodatkowania umów takich jak umowa konsorcjum, a w zasadzie sytuacji, kiedy podmioty wchodzące w skład konsorcjum, dokonują względem siebie rozliczeń wewnętrznych. W przypadku zatem, gdy rozliczeniom pieniężnym między uczestnikami wspólnego przedsięwzięcia (konsorcjum), nie towarzyszy świadczenie usług lub dostawa towarów, rozliczenia te nie są traktowane same przez się jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. (...)

W opisanym stanie faktycznym skarżąca nie świadczyła żadnej usługi na rzecz lidera konsorcjum poza miesięcznymi usługami stanowiącymi przychód za wykonane przez skarżącą czynności zawiązane z realizacją kontraktu, dokumentowane przez Spółkę fakturami VAT. Czynności (usługi), które Spółka wykonała w ramach umowy konsorcjum w związku z realizują kontraktu zostały już opodatkowane podatkiem VAT zgodnie z rozliczaniami miesięcznymi pomiędzy konsorcjantami. Natomiast rozliczeniom wewnętrznym, nie towarzyszyło świadczenie usług czy dokonywanie dostaw, dlatego czynności te nie mogą być opodatkowane podatkiem VAT.

Reasumując, w świetle powołanych powyżej stanowisk kwota otrzymana przez Wnioskodawcę od Osoby Fizycznej odpowiednio do postanowień Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia (część przychodu ze sprzedaży Nieruchomości przez Osobę Fizyczną przypadająca Wnioskodawcy zgodnie z Umową Wspólnego Przedsięwzięcia) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Nie będzie bowiem korespondować z jakąkolwiek usługą wykonaną przez Wnioskodawcę na rzecz Osoby Fizycznej, lecz będzie rezultatem realizacji celu przewidzianego w Umowie Wspólnego Przedsięwzięcia, której stronami będą Wnioskodawca i Osoba Fizyczna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz.2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Ponadto, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy o VAT.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie.

Zatem, za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2 tego artykułu).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca, który jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza zawrzeć z Osobą Fizyczną, która nie prowadzi działalności gospodarczej, umowę cywilnoprawną mającą za przedmiot realizację wspólnego przedsięwzięcia polegającego na dokończeniu prowadzonej przez Osobę Fizycznej inwestycji budowlanej na nieruchomości gruntowej stanowiącej własność Osoby Fizycznej.

Osoba Fizyczna dokonała zakupu nieruchomości gruntowej w 2004 roku nabywając prawo własności do tej Nieruchomości. W 2010 roku Osoba Fizyczna przystąpiła do realizacji na tej Nieruchomości inwestycji budowlanej polegającej na wybudowaniu domu jednorodzinnego. Nieruchomość została nabyta przez Osobę Fizyczną z zamiarem zrealizowania na niej Inwestycji (czego rezultatem miało być wybudowanie domu jednorodzinnego i uzyskanie możliwości jego użytkowania), a następnie zamieszkanie w wybudowanym domu jednorodzinny, który miał służyć celom prywatnym Osoby Fizycznej.

Wnioskodawca złożył Osobie Fizycznej propozycję zawarcia umowy cywilnoprawnej dotyczącej wspólnego przedsięwzięcia polegającego na dokończeniu Inwestycji, a następnie sprzedaży Nieruchomości, w zależności od przypadku, po dopuszczeniu Domu od użytkowania przez właściwe organy administracji publicznej lub przed formalnym dopuszczeniem Domu do użytkowania.

Osoba Fizyczna zostanie zobowiązana do udostępnienia wszelkiej dokumentacji związanej z Inwestycją znajdującej się w jej posiadaniu, wg stanu na dzień zawarcia Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia, oraz do współdziałania z Wnioskodawcą w zakresie niezbędnym do wykonania działań naprawczych oraz zakończenia Inwestycji, co ma doprowadzić do zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości za cenę nieodbiegającą od cen rynkowych;
Wnioskodawca zostanie zobowiązany do podjęcia działań w celu dopełnienia wszelkich wymogów formalnych związanych z ukończeniem Inwestycji, w tym także do ponoszenia nakładów finansowych oraz rzeczowych w zakresie ww. działań naprawczych.

Wydatki związane z działaniami naprawczymi będą w całości ponoszone przez Wnioskodawcę i nic będą przenoszone na Osobę Fizyczną. Będą one traktowane jako wkład Wnioskodawcy w realizację Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia.

Zasadniczym celem Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia jest wykonanie prac, które mają skutkować możliwością sprzedaży Nieruchomości za cenę nieodbiegającą od cen rynkowych, co w aktualnym stanie w jakim znajduje się Inwestycja nie jest możliwe. Umowa sprzedaży Nieruchomości zostanie zawarta przez Osobę Fizyczną. Wnioskodawca nie będzie stroną umowy sprzedaży. Osoba Fizyczna nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, jak również nie dokonywała zakupu nieruchomości w celach handlowych. Umowa Wspólnego Przedsięwzięcia będzie miała charakter umowy terminowej (rozwiązującej się najpóźniej z upływem przewidzianego w niej terminu, o ile do tego terminu nie nastąpi sprzedaż Nieruchomości przez Osobę Fizyczną).

Ponadto wskazano, że Umowa Wspólnego Przedsięwzięcia nie będzie zawierała żadnych postanowień na okoliczność niedokonania przez Osobę Fizyczną sprzedaży Nieruchomości ani nie będzie przewidywać zasad odpowiedzialności Wnioskodawcy za nienależyte wykonanie lub niewykonanie czynności naprawczych. Wnioskodawca nie będzie odliczał podatku naliczonego VAT od towarów i usług nabywanych w związku z działaniami naprawczymi jakie będzie podejmować w ramach Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia. Umowa Wspólnego Przedsięwzięcia nie będzie przewidywać żadnych świadczeń finansowych ze strony Osoby Fizycznej na rzecz Wnioskodawcy, innych niż wynikające z ustalonego w Umowie Wspólnego Przedsięwzięcia udziału Wnioskodawcy w cenie sprzedaży uzyskanej przez Osobę Fizyczną z tytułu sprzedaży Nieruchomości. Wydatki związane z działaniami naprawczymi będą w całości ponoszone przez Wnioskodawcę i nie będą przenoszone na Osobę Fizyczną. Konsekwentnie Wnioskodawca nie będzie miał podstawy do wystawiania faktury/faktur na rzecz Osoby Fizycznej z tytułu działań naprawczych podejmowanych w ramach Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia. Zgodnie z założeniami wykonanie prac naprawczych przez Wnioskodawcę w ramach Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia ma skutkować możliwością sprzedaży Nieruchomości za cenę nieodbiegającą od cen rynkowych, co w aktualnym stanie w jakim znajduje się Inwestycja nie jest możliwe. Cena po jakiej aktualnie Osoba Fizyczna mogłaby sprzedać Nieruchomość znacznie odbiega od aktualnych cen rynkowych. Wartość prac naprawczych przewidzianych do wykonania przez Wnioskodawcę w ramach Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia będzie niższa niż różnica pomiędzy ceną rynkową po jakiej możliwe będzie dokonanie sprzedaży Nieruchomości przez Osobę Fizyczną (po ich wykonaniu przez Wnioskodawcę) a aktualną ceną po jakiej Osoba Fizyczna mogłaby znaleźć nabywcę na Nieruchomość. Konsekwentnie cena za Nieruchomość jaką Osoba Fizyczna będzie mogła uzyskać po wykonaniu przez Wnioskodawcę prac naprawczych będzie obejmować wartość tych prac, przy czym cena ta nie będzie prezentowana w rozbiciu na cenę Nieruchomości i cenę prac naprawczych. Koszty poniesione przez Wnioskodawcę w całości będą obciążały Wnioskodawcę i nie będą pomniejszały ceny Nieruchomości przyjmowanej pomiędzy Wnioskodawcą a Osobą Fizyczną na potrzeby podziału przychodu uzyskanego w ramach Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia. Osoba Fizyczna nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, jak również nie dokonywała zakupu nieruchomości w celach handlowych. Sprzedaż Nieruchomości przez Osobę Fizyczną nie będzie następowała w ramach działalności gospodarczej. Tym samym sprzedaż Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle przedstawionych okoliczności sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy kwota przekazywana Wnioskodawcy przez Osobę Fizyczną odpowiednio do postanowień Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia (część przychodu ze sprzedaży Nieruchomości przez Osobę Fizyczną przypadająca Wnioskodawcy zgodnie z Umową Wspólnego Przedsięwzięcia) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zauważyć należy, że zawieranie porozumień w postaci umowy o współpracę jest dopuszczalne, w ramach swobody umów. Stosownie do art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z perspektywy opodatkowania podatkiem VAT istotny jest zatem cel współpracy podejmowany w ramach wspólnego przedsięwzięcia. Celem zawiązania umowy konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy lub też szeroki zakres przedmiotowy przekracza możliwość jednego podmiotu. Umowa konsorcjum z reguły wiąże podmioty na czas określony, najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, do którego zostało powołane. Partnerzy w ramach zawartej umowy nie stanowią jednak odrębnego podmiotu gospodarczego, nie posiadają osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie są rejestrowani, nie muszą mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty związane umową konsorcjum zachowują niezależność w działaniach nieobjętych umową zaś w działaniach objętych umową realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem. Zawierając umowę konsorcjum podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował partnerów na zewnątrz. Co do zasady, partnerzy w ramach umowy konsorcjum nie mają również wspólnego majątku, chociaż mogą mieć wspólny rachunek rozliczeniowy, a wszystkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą partnerów. Odnośnie rozliczenia podatku VAT przez uczestników umów konsorcjum, stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Oznacza to, że z punktu widzenia VAT każdy z członków umowy jest odrębnym podatnikiem. Dlatego też podmioty działające w ramach umowy konsorcjum powinny do wzajemnych rozliczeń oraz do rozliczeń z podmiotami, na rzecz których partnerzy w ramach zawartej umowy świadczą usługi, stosować ogólne zasady w zakresie opodatkowania i udokumentowania wykonywanych przez nich czynności.

W przedstawionej we wniosku sytuacji nie mamy do czynienia z opisaną wyżej umową konsorcjum. Zawarta z Osobą Fizyczną Umowa dotyczy realizacji wspólnego przedsięwzięcia jest w istocie umową zobowiązującą Wnioskodawcę do realizacji na rzecz właściciela nieruchomości określonych w Umowie świadczeń za wynagrodzeniem.

Dla prawidłowości kwalifikacji czynności na gruncie przepisów prawa podatkowego bez znaczenia jest określenie przez Strony Umowy jej nazwy lub sposobu rozliczenia wynagrodzenia. Charakter wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności pomimo posługiwania się przez Strony Umowy cywilnoprawnej pojęciem „wspólnego przedsięwzięcia” nie ma znaczenia dla prawidłowego opodatkowania faktycznie wykonanych czynności, które w istocie są klasycznym świadczeniem usług wskazanym w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, za które wynagrodzeniem pomimo nazwy jaką posługują się Strony w Umowie – część przychodu ze sprzedaży – będzie należność jaką Wnioskodawca otrzyma od Osoby Fizycznej.

Zatem biorąc pod uwagę opis analizowanej sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że kwota otrzymana przez Wnioskodawcę od Osoby Fizycznej odpowiednio do postanowień Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia (część przychodu ze sprzedaży Nieruchomości przez Osobę Fizyczną przypadająca Wnioskodawcy zgodnie z Umową Wspólnego Przedsięwzięcia) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż nie będzie korespondować z jakąkolwiek usługą wykonaną przez Wnioskodawcę na rzecz Osoby Fizycznej, lecz będzie rezultatem realizacji celu przewidzianego w Umowie Wspólnego Przedsięwzięcia, której stronami będą Wnioskodawca i Osoba Fizyczna. Czynności co do których Wnioskodawca został zobowiązany na podstawie zawartej Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia tj. podjęcia działań w celu dopełnienia wszelkich wymogów formalnych związanych z ukończeniem Inwestycji, w tym także do ponoszenia nakładów finansowych oraz rzeczowych w zakresie ww. działań naprawczych będą miały na celu wyświadczenie usług na rzecz Osoby Fizycznej, za które będzie wypłacone należne wynagrodzenie przekazane po dokonaniu sprzedaży Nieruchomości.

Jak wskazano wyżej, działania do wykonania których zobowiązał się Wnioskodawca stanowią świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT a Wnioskodawca będzie występował w przedmiotowej sprawie w roli podmiotu świadczącego usługi. Kwota przekazana Wnioskodawcy przez Osobę Fizyczną (część przychodu ze sprzedaży Nieruchomości), stanowi dla Wnioskodawcy zapłatę za ich wykonane w ramach stosunku zobowiązaniowego i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy VAT.

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy przy tym podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało – jako usługa – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie wykonanie czynności, co do których Wnioskodawca został zobowiązany na podstawie zawartej Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia tj. podjęcia działań w celu dopełnienia wszelkich wymogów formalnych związanych z ukończeniem Inwestycji, w tym także do ponoszenia nakładów finansowych oraz rzeczowych w zakresie ww. działań naprawczych - będą wypełniały definicję świadczenia usług na rzecz Osoby Fizycznej – za które Stronie będzie wypłacone należne wynagrodzenie przekazane po dokonaniu sprzedaży Nieruchomości i podziale przychodu uzyskanego w ramach Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia.

Tak więc otrzymana przez Wnioskodawcę od Osoby Fizycznej kwota jest związana z określonym zachowaniem Wnioskodawcy, a zatem świadczeniem przez niego usług na rzecz Osoby Fizycznej. Osoba fizyczna z powodu zaistnienia ww. okoliczności dokona bowiem na rzecz Wnioskodawcy wypłaty wynagrodzenia, które Strony określiły w Umowie jako część przychodu ze sprzedaży Nieruchomości przez Osobę Fizyczną. Podkreślając, że decydujące znaczenie dla oceny skutków prawnych umów w stosunkach pomiędzy Stronami ma ich faktyczny zakres, a nie nazwa, stwierdzić należy, że otrzymana przez Wnioskodawcę kwota stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy VAT.

Podsumowując, otrzymana przez Wnioskodawcę kwota z tytułu wykonania usług na rzecz Osoby Fizycznej mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy jako odpłatne świadczenie usług i tym samym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę stanowią odpłatne świadczenie usług na rzecz Osoby Fizycznej, za które będzie przysługiwało wynagrodzenie w postaci udziału w cenie sprzedaży uzyskanej przez Osobę Fizyczną z tytułu sprzedaży Nieruchomości, która to kwota - przekazywana Wnioskodawcy przez Osobę Fizyczną odpowiednio do postanowień Umowy Wspólnego Przedsięwzięcia (część przychodu ze sprzedaży Nieruchomości przez Osobę Fizyczną przypadająca Wnioskodawcy zgodnie z Umową Wspólnego Przedsięwzięcia) - będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków oraz interpretacji indywidualnych należy zwrócić uwagę na fakt, że zarówno wyroki jak i interpretacje indywidualne rozstrzygają w odmiennych stanach faktycznych od zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i odnoszą się w przeważającej części do kwestii podziału zysku pomiędzy konsorcjantami, którzy nie świadczą wobec siebie żadnych usług. Przyjęte natomiast w interpretacji stanowisko organu oparte jest na wskazanych przepisach prawa, odnoszących się do kwestii opisanej we wniosku.

Niniejszą interpretację wydano w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin