Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.349.2019.3.SJ
z 9 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 lipca 2019 r. (data wpływu 7 sierpnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z 12 września 2019 r. (data wpływu 13 września 2019 r.) oraz pismem z 20 września 2019 r. (data wpływu 24 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku z tytułu otrzymania (darowizny) sieci wodociągowej i kanalizacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku z tytułu otrzymania (darowizny) sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Wniosek uzupełniono 13 września 2019 r. poprzez doprecyzowanie pytania oraz własnego stanowiska w sprawie oraz 24 września 2019 r. o dokument potwierdzający prawo osoby popisanej pod uzupełnieniem do występowania w imieniu Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina A (Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wykonuje czynności opodatkowane, jak i zwolnione od podatku od towarów i usług. Gmina działa na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 506, dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”). Wnioskodawca realizuje zadania należące do właściwości samorządu gminnego. Zadania te zostały określone w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w którym mowa, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności ww. zadania obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków.

Gmina A prowadzi rozmowy w sprawie nieodpłatnego (darowizny) przyjęcia od dewelopera spółki z o.o. w likwidacji, infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.

Spółka z o.o. w likwidacji – prowadziła na terenie Gminy A działalność deweloperską polegającą między innymi na sprzedaży działek gruntu przeznaczonych pod zabudowę domami mieszkalnymi. Działki gruntu stanowiły własność dewelopera i w chwili obecnej stanowią zorganizowane osiedle mieszkaniowe.

W celu podniesienia atrakcyjności oferowanych działek deweloper wybudował na terenie osiedla mieszkaniowego uzbrojenie, tj. sieć kanalizacji sanitarnej, sieć wodociągową oraz przepompownie w działce, która na dzień dzisiejszy nie jest drogą. Działka ta sklasyfikowana jest w ewidencji gruntów i budynków prowadzonej przez Starostę (…) jako użytki rolne.

Deweloper zamierza przekazać wybudowane sieci, nieodpłatnie (w formie darowizny) na rzecz Gminy A, która zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 506, dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”) realizuje zadania określone w art. 7 ust. 1 ww. ustawy, w zamian za zobowiązanie do doprowadzania wody i odbioru ścieków z terenów osiedla mieszkaniowego. Spółka nosi się z zamiarem przekazania infrastruktury bez własności gruntów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z dnia 12 września 2019 r.).

Czy umowa nieodpłatnego przekazania (darowizny) przez dewelopera sieci wodociągowej i kanalizacyjnej na rzecz Gminy (Wnioskodawcy) objęta będzie obowiązkiem zapłaty podatku VAT przez Gminę (Wnioskodawcę)?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu do wniosku z dnia 12 września 2019 r.), biorąc pod uwagę wysoki poziom skomplikowania i niejasności wielu przepisów prawa podatkowego Gmina występuje z wnioskiem o indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego, ponieważ pozwala to na wyeliminowanie lub przynajmniej ograniczenie ryzyka podatkowego podejmowanych działań.

Nieodpłatne przekazanie (darowizna) sieci wodociągowej i kanalizacyjnej nie będzie objęte obowiązkiem zapłaty podatku od towarów i usług przez Gminę ponieważ nie może być utożsamiane z dostawą towarów, ani ze świadczeniem usług o czym mowa w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., a także z czynnościami zrównanymi z dostawą towarów, określonymi w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Jej cechą charakterystyczną jest brak świadczenia ze strony obdarowanego na rzecz darczyńcy w zamian za otrzymane przysporzenie. Darowizna nie jest czynnością odpłatną, nie stanowi dostawy towaru ani odpłatnego świadczenia usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Nieodpłatne otrzymanie (darowizna) u obdarowanego nie powoduje żadnych skutków dla rozliczeń VAT. Nie ma znaczenia, czy otrzyma pieniądze czy świadczenie w naturze, gdyż nie dokonuje na rzecz darczyńcy dostawy, ani nie wykonuje usług podlegających VAT. Potwierdzają to organy podatkowe, w piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 19 sierpnia 2015 r. – sygn. IPTPP2/4512-319/15-5/JS.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że czynność przyjęcia darowizny nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, co oznacza, że przyjęcie przez Wnioskodawcę darowizny nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Innymi słowy ustawa o podatku od towarów i usług nie nakłada na przyjmującego darowiznę obowiązku opodatkowania podatkiem VAT przyjmowanej darowizny.

Nieodpłatne przyjęcie (darowizna) we względu na swój nieodpłatny i co do zasady jednorazowy charakter nie polega opodatkowaniu VAT. Nieodpłatne otrzymanie (darowizna) nie sposób uznać ani za odpłatne świadczenie usług, ani za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 i art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii – art. 2 pkt 6 ustawy. Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Działalność deweloperska jest podstawową działalnością spółki z o.o. w likwidacji i wiąże się bezpośrednio z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Dlatego też nieodpłatne przekazanie infrastruktury publicznej, którą stanowią sieci wodociągowe, sieci kanalizacji sanitarnej wraz z przepompowniami, na rzecz Gminy – nawet, jeżeli przy nabyciu towarów i usług koniecznych do ich wytworzenia przysługiwało deweloperowi prawo do ich odliczenia – zgodnie z art. 7 i 8 ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest opodatkowane. Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Treść powołanego powyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie stanowi, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Jednocześnie przepisy ustawy o VAT nie określają postaci wynagrodzenia.

W związku z powyższym, zdaniem Gminy, nieodpłatne otrzymanie (darowizna) sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej od dewelopera, nie będzie objęte obowiązkiem zapłaty podatku VAT przez Gminę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – według art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co do zasady, podlega tylko taka dostawa towarów, która ma charakter odpłatny. Jednak w ściśle określonych przypadkach nieodpłatne zbycie towarów może być również przedmiotem opodatkowania tym podatkiem.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości bądź w części. Niespełnienie powyższego warunku, jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) – w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina (zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług) prowadzi rozmowy w sprawie nieodpłatnego przyjęcia (darowizny) od dewelopera spółki z o.o. w likwidacji, infrastruktury wodno-kanalizacyjnej. Spółka z o.o. w likwidacji – prowadziła na terenie Gminy A działalność deweloperską polegającą między innymi na sprzedaży działek gruntu przeznaczonych pod zabudowę domami mieszkalnymi. Działki gruntu stanowiły własność dewelopera i w chwili obecnej stanowią zorganizowane osiedle mieszkaniowe. W celu podniesienia atrakcyjności oferowanych działek deweloper wybudował na terenie osiedla mieszkaniowego uzbrojenie, tj. sieć kanalizacji sanitarnej, sieć wodociągową oraz przepompownie w działce, która na dzień dzisiejszy nie jest drogą. Działka ta sklasyfikowana jest w ewidencji gruntów i budynków prowadzonej przez Starostę Średzkiego jako użytki rolne. Deweloper zamierza przekazać wybudowane sieci, nieodpłatnie (w formie darowizny) na rzecz Gminy A, która zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym realizuje zadania określone w art. 7 ust. 1 ww. ustawy, w zamian za zobowiązanie do doprowadzania wody i odbioru ścieków z terenów osiedla mieszkaniowego. Spółka nosi się z zamiarem przekazania infrastruktury bez własności gruntów.

Wątpliwości Gminy dotyczą kwestii obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu otrzymania (darowizny) od dewelopera sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145) – przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powyższego, darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Ponadto z konstrukcji przepisu wynika, że podmiotem aktywnym w tej czynności prawnej jest darczyńca, tj. podmiot który przekazuje w sposób nieodpłatny określone świadczenie. Z kolei Obdarowany, to podmiot bierny, którego rola w procesie darowizny ogranicza się jedynie do przyjęcia przedmiotu darowizny. Zatem to darczyńca jest podmiotem wiodącym i tworzącym czynność prawną darowizny.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że czynność przyjęcia darowizny towarów nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, co oznacza, że przyjęcie przez Gminę darowizny sieci wodno-kanalizacyjnej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i z tego tytułu Gmina nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku VAT.

Podsumowując, umowa nieodpłatnego przekazania (darowizny) przez dewelopera sieci wodociągowej i kanalizacyjnej na rzecz Gminy (Wnioskodawcy) nie będzie objęta obowiązkiem zapłaty podatku VAT przez Gminę (Wnioskodawcę).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Dotyczy to w szczególności ewentualnego obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług ciążącego na darczyńcy (Spółce z o.o.) z tytułu przedmiotowej transakcji.

Tut. organ wskazuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.