Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.595.2019.1.MG
z 11 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2019 r. (data wpływu 16 września 2019 r.), uzupełnionym w dniu 18 września 2019 r. (data wpływu 20 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 20 września 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu (…) Gmina w odpowiedzi na ogłoszony przez LGD konkurs złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji projektu pt. „…” w ramach poddziałania (…) z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata (…).

Projekt polegał na budowie sześciu miejsc rekreacyjnych na terenie Gminy w miejscowościach: (…). Każda z wiat (altan) została wyposażona w cztery stoły piknikowe, grill kamienny, śmietniki. Całość na powierzchni utwardzonej (kostka brukowa).

Po weryfikacji na poziomie LGD, a następnie Urzędu Marszałkowskiego Województwa projekt uzyskał dofinansowanie i w dniu (…). została podpisana umowa o przyznaniu pomocy.

Koszty projektu przedstawiają się następująco:

• Całkowite koszty operacji: (…),
• Koszty kwalifikowalne operacji: (…),
• Intensywność dofinansowania: (…), dotacja wynosiła (…),
• Wkład własny: (…).

W budżecie dokonano zapisów w następujący sposób:

• Po stronie dochodów: (…),
• Po stronie wydatków: (…).

Projekt został zrealizowany w sierpniu br., w tym samym miesiącu zgodnie z zapisami w umowie złożono wniosek o płatność, który jest obecnie weryfikowany.

Założeniem projektu było stworzenie nieodpłatnych miejsc rekreacyjnych dla mieszkańców Gminy oraz przebywających turystów. Są to miejsca o powszechnej dostępności, bezpieczne i podnoszące komfort życia i jakość wypoczynku.

W części finansowej projektu przyjęto podatek VAT jako wydatek kwalifikowalny, od którego wyliczona została wysokość dofinansowania.

Wnioskodawca jest jednostką samorządową, podatnikiem podatku VAT oraz figuruje w ewidencji podatników podatku VAT. Realizując powyższą operację nie mógł wystąpić o zwrot tego podatku na podstawie art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zobowiązując się jednocześnie do zwrotu zrefundowanego w ramach operacji podatku VAT, jeżeli zaistnieją przesłanki umożliwiające jego odzyskanie.

Przyjęto, że podatek VAT stanowi koszt kwalifikowalny z uwagi na fakt, iż stworzone w ramach projektu miejsca rekreacyjne udostępnione są nieodpłatnie i nie stanowią przedmiotu dalszej odsprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina może odliczyć podatek VAT od wydatków poniesionych w ramach realizowanego projektu pn. „…”?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na budowę miejsc rekreacyjnych na terenie Gminy w ramach realizowanego projektu. Stworzone miejsca rekreacyjne są powszechnie dostępne, nieodpłatne. Wnioskodawca nie prowadzi na tych miejscach działalności opodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z przywołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach realizacji przedmiotowego projektu. Nie zostaną bowiem spełnione warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – towary i usługi nabywane w ramach przedmiotowego projektu nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.