Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.490.2019.1.KB
z 14 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2019 r. (data wpływu 19 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca opodatkowania dostawy konstrukcji stalowych wraz z ich montażem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca opodatkowania dostawy konstrukcji stalowych wraz z ich montażem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca specjalizuje się w produkcji, montażu oraz regeneracji konstrukcji stalowych aluminiowych. Wnioskodawca wykonuje także kontenery i różnego rodzaju wyroby stalowe. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca planuje poszerzyć ofertę handlową kierowaną do podmiotów zagranicznych (głównie rynek niemiecki) o świadczenia kompleksowe polegające na produkcji konstrukcji stalowych wraz z ich montażem. Wnioskodawca oferowałby wykonanie projektu, wraz ze specjalnym doradztwem, produkcję konstrukcji stalowej oraz jej montowanie w lokalizacji wskazanej przez zagranicznego klienta.

Potencjalnymi klientami Wnioskodawcy będą wyłącznie przedsiębiorcy, podatnicy VAT-UE.

Innymi słowy, w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zamierza produkowane przez siebie w zakładzie w Polsce konstrukcje stalowe montować w kraju siedziby klienta, np. na terytorium Niemiec. Montaż ten nie jest prostą czynnością umożliwiającą funkcjonowanie montowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem, lecz wymaga odpowiedniego sprzętu, wiedzy oraz doświadczenia, które Wnioskodawca posiada i montaż ten stanowić będzie element kompleksowego świadczenia wraz z dostawą towarów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa wyprodukowanych przez Wnioskodawcę konstrukcji stalowych i ich montaż u nabywcy mającego siedzibę na terytorium UE i będącego podatnikiem VAT-UE, stanowi dostawę towarów wraz z montażem i tym samym miejscem dostawy towarów i opodatkowania jest miejsce przeznaczenia, tj. Niemcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa wyprodukowanych przez Wnioskodawcę konstrukcji stalowych i ich montaż u nabywcy mającego siedzibę w Niemczech, stanowi dostawę towarów wraz z montażem i tym samym miejscem opodatkowania dostawy towarów i opodatkowania jest miejsce przeznaczenia, tj. Niemcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Poniżej Wnioskodawca uzasadnia swoje stanowisko

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się natomiast wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Zgodnie z ust. 3 powyższego artykułu, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie natomiast z art. 13 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, za przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy towary są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz – miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, miejscem dostawy towarów oraz opodatkowania towarów, które są instalowane lub montowane jest zawsze państwo przeznaczenia. Miejscem opodatkowania dostawy konstrukcji stalowych jest zatem kraj, w którym nastąpił ich montaż. Tym samym przedmiotowe czynności nie podlegają opodatkowaniu w Polsce a w Niemczech.

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia „montaż” lub „instalacja”. Jak podkreślają organy podatkowe do „instalacji” lub „montażu”, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, nie zalicza się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Przez „proste czynności” należy rozumieć działania umożliwiające funkcjonowanie danego towaru, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie, np. korzystając z dołączonej instrukcji. Za montaż lub instalację w rozumieniu art. 22 ustawy o VAT należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 4 maja 2017 r., nr 1061-IPTPP2.4512.113.2017.2.IR).

W analizowanej sprawie montaż konstrukcji stalowych nie stanowi prostej czynności, którą nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie. Montaż konstrukcji stalowych wymaga specjalistycznej wiedzy oraz sprzętu, którego w posiadaniu jest Wnioskodawca, ze względu na fakt, że przedmiotowe konstrukcje stalowe są wyprodukowane w całości przez niego. Takich zasobów i wiedzy nie posiada natomiast nabywca konstrukcji stalowych, tj. kontrahent z Niemiec.

Wskazać również należy, że produkcja konstrukcji stalowych wraz z montażem stanowi świadczenie kompleksowe jakim jest dostawa towarów. Głównym elementem świadczenia złożonego realizowanego przez Wnioskodawcę będzie dostawa towarów, tj. konstrukcji stalowych.

Wskazać należy, że o tym czy mamy do czynienia z dostawą towarów czy świadczeniem usług, powinien przesądzać element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący. Jeżeli dominującym elementem w ramach transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, a pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, to wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów. Z kolei w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności, to mimo, że w ramach transakcji może wystąpić wydanie towaru, to powinna być ona traktowana jako świadczenie usług (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 11 września 2018 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.348. 2018.3.KT).

Kwestia złożoności świadczeń była wielokrotnie poruszana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE). W wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., C-349/96 TSUE stwierdził, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”. Trybunał w swoich orzeczeniach podkreśla, że istotne jest założenie, z jakim należy podejść do analizy każdego takiego zdarzenia. Tym założeniem jest to, by – po pierwsze – każda czynność była zwykle uznawana za odrębną i niezależną, jednocześnie – po drugie – trzeba mieć na względzie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania systemu podatku VAT.

W orzecznictwie (zarówno krajowym jak i unijnym) wskazuje się zatem, że świadczenie złożone będzie mieć miejsce gdy:

• relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy będzie miała charakter świadczenia podstawowego i świadczenia pomocniczego (lub świadczeń pomocniczych), a zatem takich, które umożliwiają skorzystanie (względnie lepsze skorzystanie) ze świadczenia,
• jeśli świadczenia są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.
  
  

W analizowanej sprawie, to dostawa towarów, czyli konstrukcji stalowych stanowi główne świadczenie a nie ich montaż. Połączenie dostawy konstrukcji stalowych z ich montażem stanowi kompleksową dostawę. Jak było wskazane powyżej, montaż przedmiotowych konstrukcji stalowych wymaga odpowiedniej wiedzy oraz sprzętu, którego nie posiada nabywca. Czynności te realizowane osobno nie miałyby więc dla nabywcy żadnego znaczenia.

Dostawa konstrukcji stalowych wraz z ich montażem jest zatem świadczeniem kompleksowym, na które składa się dostawa konstrukcji stalowych oraz ich montaż. W analizowanej sprawie nie mamy do czynienia z dwoma odrębnymi świadczeniami. Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25 sierpnia 2017 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.314.2017.1.JP: „Okoliczności wskazane w opisie sprawy wskazują, że mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym – dostawą konstrukcji stalowych, na które składa się dostawa konstrukcji stalowych i usługa montażu. Przedmiotem zawartej umowy jest dostawa konstrukcji stalowych wraz z ich montażem. Umowy będą zawierane na jedną łączną kwotę (cenę), w której według szacunków Wnioskodawcy wartość wyrobu (konstrukcja stalowa) będzie stanowić około 90% ceny, a wartość usług montażu tych konstrukcji będzie stanowić około 10% ustalonej ceny. W umowie kompleksowej na dostawę konstrukcji stalowej z montażem cena montażu zawarta będzie w cenie konstrukcji i sprzedaż będzie się odbywać w jednej fakturze i w jednej pozycji faktury”.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w analizowanym przypadku mamy do czynienia z dostawą towarów wraz z montażem na terytorium Niemiec i miejscem dostawy towarów, a tym samym opodatkowania jest miejsce przeznaczenia, tj. Niemcy. Wskazuje na to fakt, że Wnioskodawca dokonuje kompleksowego świadczenia na rzecz kontrahenta z Niemiec, na które składa się dostawa wyprodukowanych przez siebie towarów, tj. konstrukcji stalowych wraz z ich montażem, która nie jest świadczeniem głównym. Jednocześnie montaż przedmiotowych konstrukcji stalowych wymaga specjalistycznej wiedzy oraz odpowiedniego sprzętu, który znajduje się w posiadaniu Wnioskodawcy. Montaż konstrukcji stalowych nie stanowi prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy dostawa wyprodukowanych przez niego konstrukcji stalowych i ich montaż u nabywcy mającego siedzibę w Niemczech, stanowi dostawę towarów wraz z montażem i tym samym miejscem opodatkowania dostawy towarów i opodatkowania jest miejsce przeznaczenia, tj. Niemcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięć, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.