Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.429.2019.1.DS
z 16 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2019 r. (data wpływu 25 września 2019 r.) uzupełnionym pismem z 4 października 2019 r. (data wpływu 14 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia oraz zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia oraz zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. Wniosek uzupełniono pismem z 4 października 2019 r. (data wpływu 14 października 2019 r.) w części dotyczącej własnego stanowiska Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prawa handlowego prowadząca działalność pod nazwą A Sp. z o.o. jest podmiotem leczniczym w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej (Dz.U. z 2013 r. Nr 217, z późn. zm.) i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT). Głównym przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług medycznych objętym zakresem zwolnienia z podatku od towarów i usług, które są wykonywane wyłącznie na terenie RP.

Spółka ponadto wykonuje w niewielkim zakresie usługi niemedyczne, które opodatkowuje podatkiem od towarów i usług w stawce podstawowej 23%. Są to usługi solarium, które stanowią w Spółce jedyny obszar jej działalności związany z opodatkowaniem sprzedaży podatkiem VAT.

Jako czynny podatnik w zakresie podatku od towarów i usług, Spółka zgodnie z art. 90 ust. 1 i ust. 10 ustawy, nie jest uprawniona do częściowego odliczania podatku VAT, ponieważ wskaźnik sprzedaży zwolnionej w całości sprzedaży wynosi 98,17%. Przychody z tytułu świadczenia usług solarium jako usług niemedycznych, które nie podlegają zwolnieniu z podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce podstawowej, są traktowane przez Spółkę jako obrót uprawniający do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu dokonywanych zakupów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje szeregu zakupów towarów i usług związanych z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa. Dokonywane zakupy realizowane są na potrzeby całości prowadzonej działalności, w tym wydatków w takich obszarach, jak np. usługi najmu, księgowe, porządkowe, informatyczne, ochroniarskie, czy komunalne, bądź bezpośrednio na potrzeby określonych obszarów działalności Spółki, jak usługi solarium, czy usługi stomatologiczne. W obszarach tych zakupów Spółka dokonuje powiązania ponoszonych wydatków z poszczególnymi obszarami prowadzonej działalności w taki sposób, aby dany wydatek został przyporządkowany do działalności uprawniającej, bądź nieuprawniającej do odliczenia podatku VAT.

W przypadku zakupów, które można w sposób bezpośredni i jednoznaczny przyporządkować do danego obszaru działalności opodatkowanej lub nieopodatkowanej w zakresie podatku VAT, Spółka dokonuje bezpośredniej alokacji takich wydatków. Zatem w sytuacji, gdy dany zakup dokonywany jest wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT, Spółka nie odlicza podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej ten zakup. Przykładem takich wydatków jest np. zakup recept, leków, preparatów i innych materiałów medycznych stosowanych w ramach działalności medycznej gabinetów stomatologicznych. Natomiast w przypadku zakupów związanych z obszarem działalności opodatkowanej podatkiem VAT (usługi solarium), Spółka dokonuje odliczenia tego podatku w pełnej wysokości. Przykładowo dotyczy to zakupu preparatów i środków czyszczących wykorzystywanych wyłącznie w zakresie świadczonych usług solarium, usług przeglądów technicznych i napraw urządzeń wykorzystywanych w ramach tego obszaru działalności Spółki związanego ze sprzedażą opodatkowaną.

Zaznaczyć tu należy, że w przypadku zakupu sprzętu medycznego (środków trwałych i wyposażenia) lub kosztów związanych z jego najmem lub eksploatacją, Spółka również dokonuje bezpośredniej alokacji danego wydatku do określonego rodzaju działalności opodatkowanej lub nieopodatkowanej. Wynika to również z odrębnego charakteru użyteczności sprzętu i urządzeń wykorzystywanych w działalności medycznej zwolnionej z podatku VAT i w jednej działalności opodatkowanej podatkiem VAT, jaką są dla Spółki usługi solarium. W sytuacjach, gdy dany zakup jest związany ze sprzedażą zarówno opodatkowaną, jak i nieopodatkowaną w zakresie podatku VAT, Spółka przyporządkowuje taki zakup do odpowiedniego obszaru, stosując wewnętrzne klucze alokacji wydatków, które najdokładniej i możliwie precyzyjnie odzwierciedlają powiązanie zakupu z poszczególnymi rodzajami sprzedaży opodatkowanej i niepodatkowanej.

Obecnie zarówno działalność medyczna, jak i usługi solarium, Spółka prowadzi na terenie obiektu zlokalizowanego w … przy ul. Budynek ten znajduje się w gminnej ewidencji zabytków pod numerem 150 i zlokalizowany jest w strefie problemowej zdefiniowanej w Lokalnym Programie Rewitalizacji Miasta ….

W związku z dużym stopniem zużycia budynku, z którym wiąże się degradacja jego stanu technicznego, Spółka planuje wykonać prace remontowo-adaptacyjne dachu i poddasza w zakresie jego częściowej odnowy w tym, w szczególności wykonanie remontu dachu wraz z adaptacją poddasza, czyli wykonać termomodernizację budynku. Dodatkowo zaplanowano również wymianę oświetlenia na energooszczędne (oprawy typu LED) i zastosowanie paneli fotowoltaicznych (PV) do produkcji energii elektrycznej na bieżące potrzeby Wnioskodawcy, jak również modernizację systemu ciepłej wody użytkowej.

Powyższy zakres projektu spowoduje zmniejszenie kosztów eksploatacji oraz poprawę efektywności energetycznej budynku, przy jednoczesnym zwiększeniu i poprawie jakości usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Planując te działania inwestycyjne Spółka wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie na konkurs (nabór) w ramach działania 3.4 Efektywność energetyczna w MŚP ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020, Instytucją organizującą konkurs jest Instytucja Pośrednicząca II stopnia, tj. Centrum Rozwoju Gospodarki. Obecnie trwa proces oceny wniosku – etap oceny formalnej.

W związku ze złożonym wnioskiem o dofinansowanie, Spółka zamierza uznać podatek VAT naliczony od wydatków poniesionych w ramach projektu na zakup towarów i usług jako koszt kwalifikowany projektu i w tym zakresie zobowiązana będzie do załączenia do wniosku interpretacji przepisów prawa podatkowego w przedmiocie możliwości dokonania odliczenia lub zwrotu podatku VAT naliczonego, wydanej przez właściwy organ. Takie wskazanie dokonane przez Spółkę w ramach planowanej realizacji projektu wynika z faktu, że dokonywane przez Spółkę przyszłe zakupy towarów i usług związane z realizacją przedmiotowego projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych, zatem wykonany projekt po jego zakończeniu wykorzystywany będzie jedynie na potrzeby prowadzonej działalności medycznej zwolnionej z podatku VAT, zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Faktury dokumentujące przyszłe wydatki w ramach realizacji projektu będą wystawiane bezpośrednio na Spółkę jako Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka w związku z planowaną realizacją projektu dotacyjnego będzie posiadała prawo do odliczenia podatku naliczonego od towarów, usług i robót lub prawo do otrzymania zwrotu tego podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiony powyżej sposób przyporządkowania dokonanych zakupów obszarom związanym ze sprzedażą uprawniającą lub niedającą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w zakresie planowanego do realizacji projektu będzie skutkował dla Spółki brakiem możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego zawartego w cenie towarów i usług nabywanych w związku z realizacją ww. projektu dotacyjnego. Skutek ten odnosił się będzie zarówno do braku możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego, jako obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak i braku możliwości uzyskania zwrotu tego podatku.

Po pierwsze, wskazuje na to generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażone w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1121). Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Spółka wnioskuje na podstawie tego przepisu, że prawo do odzyskania podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi Spółki, tzn. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana przez Wnioskodawcę norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Spółka w zakresie wykonywanej działalności podstawowej, tj. działalności leczniczej korzysta ze zwolnienia w podatku VAT na mocy przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług, a planowane wydatki związane z realizacją projektu dotacyjnego będą wykorzystane w całości do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W świetle przytoczonych powyżej argumentów Spółka stoi na stanowisku, że nie ma możliwości odzyskania podatku VAT poniesionego przy realizacji wskazanego we wniosku przyszłego projektu.

Powyższa treść stanowiska wynika zarówno z wniosku, jak i pisma stanowiącego jego uzupełnienie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.; zwanej dalej ustawą): podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Stosownie do treści tego przepisu – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy: kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Według art. 87 ust. 1 ustawy – w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób techniczno-prawny regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

Na mocy art. 90 ust. 1 ustawy – w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy – podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy – proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Według art. 90 ust. 10 ustawy – w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Należy podkreślić, że przepisy zawarte w art. 90 ustawy regulują kwestie związane z prawem do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy podatnik nabyte towary i usługi wykorzystuje zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Z tym, że przez „czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego” należy rozumieć czynności zwolnione od podatku.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca (dalej również: Spółka) jest podmiotem leczniczym w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług medycznych objętym zakresem zwolnienia z podatku od towarów i usług, które są wykonywane wyłącznie na terenie RP. Spółka ponadto wykonuje w niewielkim zakresie usługi niemedyczne (usługi solarium), które opodatkowuje podatkiem od towarów i usług w stawce podstawowej 23%. Spółka nie jest uprawniona do częściowego odliczania podatku od towarów i usług, ponieważ wskaźnik sprzedaży zwolnionej w całości sprzedaży wynosi 98,17%. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje szeregu zakupów towarów i usług związanych z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa. W przypadku zakupów, które można w sposób bezpośredni i jednoznaczny przyporządkować do danego obszaru działalności opodatkowanej lub nieopodatkowanej w zakresie podatku od towarów i usług, Spółka dokonuje bezpośredniej alokacji takich wydatków. W sytuacjach, gdy dany zakup jest związany ze sprzedażą zarówno opodatkowaną, jak i nieopodatkowaną w zakresie podatku od towarów i usług, Spółka przyporządkowuje taki zakup do odpowiedniego obszaru, stosując wewnętrzne klucze alokacji wydatków, które najdokładniej i możliwie precyzyjnie odzwierciedlają powiązanie zakupu z poszczególnymi rodzajami sprzedaży opodatkowanej i niepodatkowanej. Obecnie zarówno działalność medyczną, jak i usługi solarium Spółka prowadzi w jednym budynku. Spółka planuje wykonać remont tego budynku. Planując te działania inwestycyjne Spółka wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie na konkurs (nabór) w ramach działania 3.4 Efektywność energetyczna w MŚP ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020. Dokonane przez Spółkę w ramach planowanej realizacji projektu przyszłe zakupy towarów i usług związane z realizacją przedmiotowego projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych. Zatem wykonany projekt po jego zakończeniu wykorzystywany będzie jedynie na potrzeby prowadzonej działalności medycznej zwolnionej – zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy – z podatku od towarów i usług. Faktury dokumentujące przyszłe wydatki w ramach realizacji projektu będą wystawiane bezpośrednio na Wnioskodawcę.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

Z uwagi na brzmienie cytowanych wyżej przepisów należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (lub usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami opodatkowanymi, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz związanego z czynnościami zwolnionymi od podatku, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2-10 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku, gdy proporcja ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2-10 ustawy nie przekroczyła 2%, podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i wówczas nie odlicza podatku naliczonego od poniesionych w tym okresie wydatków.

Należy tutaj wyjaśnić, że to do podatnika należy uznanie czy proporcja, w sytuacji gdy nie przekracza 2%, będzie wynosić 0%. Ustawodawca wskazał bowiem wprost, że w sytuacji takiej podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%, przy czym podatnik może z tego uprawnienia skorzystać lub nie. W sytuacji gdy podatnik nie skorzysta z przysługującego mu prawa i nie uzna, że proporcja ta wynosi 0%, będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT z zastosowaniem rzeczywistej proporcji w odniesieniu do wszystkich nabyć towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną, których nie jest w stanie odrębnie przyporządkować do działalności zwolnionej lub opodatkowanej. W sytuacji natomiast, gdy podatnik uzna, że proporcja ta wynosi 0%, nie będzie miał prawa do odliczenia podatku.

Jak wskazano w opisie sprawy: „(…) Spółka zgodnie z art. 90 ust. 1 i ust. 10 ustawy, nie jest uprawniona do częściowego odliczania podatku VAT, ponieważ wskaźnik sprzedaży zwolnionej w całości sprzedaży wynosi 98,17% (…)”.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że Wnioskodawca skorzystał z przysługującego mu uprawnienia, określonego przez ustawodawcę w art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy i uznał, że proporcja obliczona na podstawie art. 90 ust. 2-8 ustawy wynosi 0%, to nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług związanych z działalnością zwolnioną i opodatkowaną, nabytych w związku z realizacją przedsięwzięcia w ramach działania 3.4 Efektywność energetyczna w MŚP ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę treść ww. art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 10 ustawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, w ramach realizacji przedmiotowego projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostaną spełnione, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – efekty powstałe w wyniku realizacji ww. projektu Wnioskodawca będzie wykorzystywał wyłącznie w odniesieniu do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. l pkt 18 tej ustawy. Zatem nabyte przez Spółkę towary i usługi w ramach realizacji opisanego projektu nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Reasumując – Spółka w związku z planowaną realizacją projektu dotacyjnego nie będzie posiadała prawa do odliczenia podatku naliczonego od towarów, usług i robót ani prawa do otrzymania zwrotu tego podatku.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.