Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.477.2019.4.MC
z 17 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2019 r. (data wpływu 14 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2019 r. (data wpływu 30 września 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą działki nr .... objętej współwłasnością małżeńską – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą działki nr .... objętej współwłasnością małżeńską, jak również podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 września 2019 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w 2005 r. będąc we wspólnocie małżeńskiej nabył działkę o pow. 2027 m², działka nie była i nie jest zabudowana, zgodnie z rejestrem gruntów zakwalifikowana jest jako sady i pastwiska trwałe. W lutym 2018 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Miasta … wniosek o ustalenie warunków zabudowy na powyższej działce na 10 domów mieszkalnych w zabudowie szeregowej. Powyższe warunki zostały ustalone. W ślad za wydanymi warunkami zabudowy dla powyższej działki Wnioskodawca zamierza starać się o wydanie pozwolenia na budowę.

Ponadto w piśmie z dnia 30 września 2019 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku w części dotyczącej podatku od towarów i usług doprecyzowano:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.
3. Na pytanie tut. Organu o treści: „Proszę wskazać numer ewidencyjny działki o powierzchni 2027 m², o której mowa we wniosku?”, Zainteresowany wskazał: obręb ...., działka nr ......
4. Od momentu nabycia działka wykorzystywana była przez Wnioskodawcę do celów rekreacyjnych.
5. Działka nie była udostępniana osobom trzecim.
6. Działka wykorzystywana była wyłącznie prywatnie, do celów rekreacyjnych.
7. Działka przed sprzedażą nie zostanie podzielona.
8. Wnioskodawca zamierza sprzedać działkę w całości w 2019 lub 2020 r.

9. a.Celem uzyskania przez Wnioskodawcę decyzji o warunkach zabudowy dla działki było podniesienie wartości ww. działki.
   

9. b.Numer ewidencyjny/numery ewidencyjne działki/działek, dla których została wydana decyzja o warunkach zabudowy: numer działki .... w obrębie ....
   

9. c.Celem uzyskania przez Wnioskodawcę ewentualnego pozwolenia na budowę dla przedmiotowej działki jest podniesienie jej wartości i stworzenie dla nabywcy, którym w opinii Wnioskodawcy będzie najprawdopodobniej firma o działalności deweloperskiej, gotowca inwestycyjnego, czyli działki na której w krótkim czasie można rozpocząć budowę przeznaczonych do dalszej odsprzedaży domów.
   

9. d.Numer ewidencyjny/numery ewidencyjne działki/działek, dla których Wnioskodawca zamierza uzyskać ewentualne pozwolenia na budowę: numer działki .... w obrębie .....
   

10. Na pytanie o treści: „Czy przed sprzedażą działki o powierzchni 2027 m²/działek powstałych po podziale, Wnioskodawca poczynił/poczyni jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości ww. działki/działek, takich jak: uzbrojenie, ogrodzenie, itd.? (…)”, Wnioskodawca odpowiedział, że w roku 2008 poniósł nakłady w wysokości 2667 zł na doprowadzenie do działki wody. Zainteresowany nie przewiduje innych działań dotyczących zwiększenia wartości działki do momentu sprzedaży.
    

11. Ponadto na pytanie o treści: „Czy przed sprzedażą ww. działki o powierzchni 2027 m²/działek powstałych po podziale, Wnioskodawca podejmował/podejmie działania w celu jej/ich sprzedaży, np. ogłoszenie w Internecie, środkach masowego przekazu (media, prasa) czy na tablicach ogłoszeniowych?”, Zainteresowany wskazał, że nie podejmował do tej pory żadnych działań w celu sprzedaży działki. Przed ewentualną sprzedażą będą umieszczone ogłoszenia w sieci internetowej.
    

12. Na dzień sprzedaży działka o powierzchni 2027 m² pozostanie niezabudowana.
    

13. Do dnia złożenia wniosku Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży innych działek niż wskazana we wniosku.
    

14. Wnioskodawca posiada inną działkę, ale nie zamierza w przyszłości jej sprzedać.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy jeśli Wnioskodawca zdecyduje się na sprzedaż powyższej działki z ustalonymi warunkami zabudowy, to z tytułu takiej transakcji stanie się osobą prowadzącą działalność gospodarczą, co spowoduje konieczność zapłaty podatku dochodowego oraz czy z tytułu takiej sprzedaż Zainteresowany stanie się podatnikiem podatku VAT?
2. Czy jeśli Wnioskodawca zdecyduje się uzyskać pozwolenie na budowę na powyższej działce 10 domów w zabudowie szeregowej i takie pozwolenie uzyska, to sprzedając powyższą działkę z uzyskanym już pozwoleniem na budowę, z tytułu takiej transakcji Zainteresowany stanie się osobą prowadzącą działalność gospodarczą oraz czy z tytułu takiej sprzedaży stanie się podatnikiem podatku VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż powyższej działki z uzyskanymi warunkami zabudowy na budowę 10 domów w zabudowie szeregowej, jak również sprzedaż powyższej działki z uzyskanym pozwoleniem na budowę 10 domów w zabudowie szeregowej nie powoduje objęcia powyższych transakcji podatkiem dochodowym zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani podatkiem VAT. Od nabycia powyższej nieruchomości minęło ponad 5 lat, sprzedaży Zainteresowany dokona z majątku prywatnego a ewentualna transakcja sprzedaży nie nosi znamion działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, Wnioskodawca nie jest osobą wykonującą działalność gospodarczą, sprzedaż gruntu, o którym mowa ma charakter incydentalny, a nie ciągły. Ewentualnej sprzedaży Zainteresowany dokona z majątku prywatnego, a działania Wnioskodawcy polegające na uzyskaniu warunków zabudowy oraz ewentualne działania polegające na uzyskaniu pozwolenia na budowę mają na celu jedynie podniesienie wartości posiadanej działki i uzyskanie wyższej ceny przy ewentualnej odsprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga kwestię nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą działki nr .... objętej współwłasnością małżeńską.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Natomiast zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ww. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Przy czym wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu powołanego art. 7 podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. „Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym działki) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. A zatem w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do działki nr .... objętej współwłasnością małżeńską, będącej przedmiotem przyszłej sprzedaży.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, zamierza sprzedać niezabudowaną działkę nr .... objętą współwłasnością małżeńską. Przedmiotową działkę nr .... Zainteresowany nabył w 2005 r. Od mementu nabycia działka była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do celów rekreacyjnych. Wnioskodawca poniósł w 2008 r. nakłady na doprowadzenie do działki nr 1090 wody. W lutym 2018 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Miasta … wniosek o ustalenie warunków zabudowy na ww. działce nr .... na 10 domów mieszkalnych w zabudowie szeregowej. Powyższe warunki zostały ustalone. Celem uzyskania decyzji o warunkach zabudowy dla ww. działki nr .... – jak wskazał Wnioskodawca – było podniesienie wartości przedmiotowej działki nr .... W ślad za wydanymi warunkami zabudowy dla przedmiotowej działki nr .... Wnioskodawca zamierza starać się o wydanie pozwolenia na budowę na powyższej działce 10 domów. Celem uzyskania przez Wnioskodawcę ewentualnego pozwolenia na budowę dla przedmiotowej działki nr .... – jak wskazał Wnioskodawca – jest podniesienie jej wartości i stworzenie dla nabywcy, którym, w opinii Wnioskodawcy będzie najprawdopodobniej firma o działalności deweloperskiej, „gotowca inwestycyjnego”, czyli działki, na której w krótkim czasie można rozpocząć budowę przeznaczonych do dalszej odsprzedaży domów. Przed ewentualną sprzedażą ww. działki nr .... będą umieszczone ogłoszenia w sieci internetowej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca dokonując przyszłej sprzedaży działki nr .... objętej współwłasnością małżeńską, nie będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności. Podejmowana w opisie sprawy aktywność Wnioskodawcy w związku z przygotowaniem do sprzedaży przedmiotowej działki nr ...., w tym: uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy na ww. działce nr .... na 10 domów mieszkalnych w zabudowie szeregowej oraz/lub planowane podjęcie przez Wnioskodawcę działań w celu uzyskania pozwolenia na budowę na powyższej działce ww. 10 domów mieszkalnych, umieszczanie przed ewentualną sprzedażą działki ogłoszeń w sieci internetowej, powoduje, że utraciła ona charakter majątku prywatnego.

W przedmiotowej sprawie bowiem Wnioskodawca podejmując ww. działania/czynności zmierzające do podniesienia wartości działki nr .... oraz stworzenia dla nabywcy, którym najprawdopodobniej będzie firma o działalności deweloperskiej, „gotowca inwestycyjnego”, czyli działki, na której w krótkim czasie można rozpocząć budowę przeznaczonych do dalszej odsprzedaży domów, wykazał aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Wnioskodawca podjął działania uatrakcyjniające przedmiotową działkę oraz – jak sam Zainteresowany wskazał – podnoszące wartość ww. działki.

W ocenie tut. Organu uznać należy, że podejmowane przez Zainteresowanego działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż działki nr .... objętej współwłasnością małżeńską, w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym. W tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego Zainteresowanego, a sprzedaż prawa własności do nieruchomości będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Należy stwierdzić, że sprzedaż przez Zainteresowanego działki nr .... objętej współwłasnością małżeńską, będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Zainteresowany będzie działał jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że sprzedaż działki nr .... objętej współwłasnością małżeńską z ustalonymi warunkami zabudowy na 10 domów mieszkalnych w zabudowie szeregowej oraz/lub z uzyskanym pozwoleniem na budowę na ww. działce 10 domów w zabudowie szeregowej, będzie dokona w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, przez podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, która będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, w szczególności dotyczące stawki podatku VAT, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą działki nr .... objętej współwłasnością małżeńską. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … , ul. … , … , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.