Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.437.2019.2.AKS
z 21 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2019 r. (data wpływu 19 sierpnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 października 2019 r. (data wpływu 7 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji jako podatnik VAT i opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji jako podatnik VAT i opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 października 2019 r. (data wpływu 7 października 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zwrócił się z prośbą na zasadzie art. 14a do 14s ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U.2019.900 t. j. z dnia 14 maja 2019 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, wnosząc o stwierdzenie czy sprzedaż działek z majątku osobistego nie nabytego w celach sprzedaży o nr działka 1, działka 2, działka 3, działka 4, działka 5, działka 6, działka 7, działka 8, działka 9, działka 10, działka 11, działka 12 objętych księgą wieczystą, ma on obowiązek opodatkować podatkiem od towarów i usług.

Działki te zgodnie z planem przestrzennego zagospodarowania, uchwałą nr (…) Rady Gminy oraz uchwałą gminy (…), przeznaczone zostały pod zabudowę mieszkalną z dopuszczeniem usług nieuciążliwych.

Wnioskodawca nadmienił, iż wydana dla niego interpretacja (…) w podobnej sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych – jest prawidłowa.

W dniu (…). Wnioskodawca nabył wraz z żoną od osoby fizycznej nieruchomość rolną o powierzchni 27 hektarów i 21 arów (działka nr działka 13 z Księgi Wieczystej nr (…)), celem prowadzenia gospodarstwa rolnego. Zgodnie z zaświadczeniem Wójta Gminy (…), działka 13 zgodnie z planem przestrzennego zagospodarowania Gminy przeznaczona była do użytkowania rolniczego i w takim celu nieruchomość została zakupiona. Nieruchomość nie była nabyta w celu sprzedaży. Wnioskodawca nadmienił, iż całe jego gospodarstwo rolne liczy ok. 170 hektarów.

Grunty te zostały wpisane w Księgę Wieczystą (…) prowadzoną przez Sąd Rejonowy, jako działka 13 i na zasadzie wspólności ustawowej należą do Wnioskodawcy i jego żony. Obecnie działki o nr działka 1, działka 2, działka 3, działka 4, działka 5, działka 6, działka 7, działka 8, działka 9, działka 10, działka 11, działka 12 objęte są księgą wieczystą.

Działki te zgodnie z planem przestrzennego zagospodarowania, uchwałą nr (…). oraz uchwałą gminy (...)., przeznaczone zostały pod zabudowę mieszkalną z dopuszczeniem usług nieuciążliwych, działkę nr działka 3 Wnioskodawca ma zamiar sprzedać w 2019 r., oraz w dalszych latach sprzedać inne działki.

Wnioskodawca nadmienił, iż w chwili sprzedaży wszystkie działki są nadal działkami rolnymi, on i jego żona są rolnikami indywidualnymi i nie są podatnikami podatku od towarów i usług i w ich ocenie nie są obowiązani do jego odprowadzania w związku ze sprzedażą działek, gdyż grunty zostały nabyte wiele lat temu w celach rolnych, a nie w celach sprzedaży.

W złożonym uzupełnieniu Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na zadane pytania:

1. Czy grunt, który nabył Wnioskodawca został podzielony już po zakupie na działki będące przedmiotem sprzedaży? Jeżeli tak, należy wskazać na czyj wniosek.
   Odp.: Został podzielony po zakupie na mój wniosek.
2. Czy Wnioskodawca dokonywał wcześniej sprzedaży działek? Jeżeli tak, należy wskazać kiedy i ile.
   Odp.:
   • Pierwszy podział – pierwsza sprzedaż 2007 r., ostatnia sprzedaż 2012 r., w sumie sprzedano (…) działek.
   • Drugi podział – projekt zatwierdzony 2009 r., działka 14, z tego działka 15 sprzedana w 2017 r.
   • Działki darowane dzieciom w 2017 r., w sumie (…) działek.
3. Proszę wskazać numery ewidencyjne działek, które Wnioskodawca zamierza sprzedać w latach następnych.
   Odp.: W najbliższych latach mam zamiar sprzedać następujące działki: działka 1, działka 2, działka 3, działka 4, działka 5, działka 6, działka 7, działka 8, działka 9, działka 10, działka 11, działka 12.
4. Czy Wnioskodawca prowadzi/prowadził gospodarstwo rolne, jako rolnik ryczałtowy zwolniony od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 217 4, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą?
   Odp. Prowadzę gospodarstwo rolne, jako rolnik ryczałtowy.
5. W odniesieniu do każdej ze sprzedawanych działek odrębnie następujące informacje:
   1. Z czyjej inicjatywy uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego? Czy Wnioskodawca wnioskował o objecie przedmiotowej działki planem zagospodarowania przestrzennego?
      Odp.: Pismo (…) o przekształceniu całej działki 14 na działkę budowlaną, z którego wynika, że Wnioskodawca zwrócił się do Gminy o przekwalifikowanie całej działki nr działka 14 z rolnej na budowlaną, z przeznaczeniem pod osiedle domków jednorodzinnych.
   2. Czy działka będąca przedmiotem sprzedaży jest i będzie do czasu sprzedaży wykorzystywana przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego?
      Odp.: Jest i będą wykorzystywane rolniczo w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego.
   3. Czy działka będąca przedmiotem sprzedaży jest uzbrojona?
      Odp.: Działki są uzbrojone w drogach przez gminę.
   4. Czy Wnioskodawca występował z wnioskiem o uzbrojenie przedmiotowej działki?
      Odp.: Tak.
   5. Czy Wnioskodawca udostępniał działkę będącą przedmiotem sprzedaży osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych (np. najem, dzierżawa)? Jeżeli tak, należy wskazać czy były to umowy odpłatne i w jakim czasie były zawarte.
      Odp.: Nie były udostępniane.
   6. Czy Wnioskodawca dokonywał jakichkolwiek czynności (ponosił nakłady) w celu przygotowania działki do sprzedaży (np.: zamieszczanie ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu, ogrodzenie, utwardzenie dróg wewnętrznych, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki)? Jeżeli tak, należy wskazać, jakie były to czynności.
      Odp.: Żadne z powyżej wymienionych czynności nie były wykonywane.
   7. Jaki jest cel sprzedaży działki i na co zostaną przeznaczone środki uzyskane z jej sprzedaży?
      Odp.: Środki ze sprzedaży działek będą przeznaczone na rozwój gospodarstwa rolnego.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając działkę w 2019 r. i w latach następnych mam obowiązek zarejestrować się jako płatnik VAT i sprzedaż działek opodatkować podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ w chwili sprzedaży wszystkie działki są/były nadal działkami rolnymi, on oraz jego żona byli/są rolnikami indywidualnymi i nie są podatnikami podatku od towarów usług, nie są obowiązani do jego odprowadzania w związku ze sprzedażą działek, gdyż grunty zostały nabyte wiele lat temu w celach rolnych, a nie w celach sprzedaży.

Należy zaznaczyć, iż sprzedaży działek nie można uznać za działalność gospodarczą ponieważ Wnioskodawca nie ma zamiaru tej czynności wykonywać wielokrotnie, a tylko dokonać sprzedaży zakupionego gruntu nabywcom w miarę potrzeb, a sprzedawane w tym przypadku działki nie zostały nabyte w celu sprzedaży.

W świetle powyższego sprzedaż działek, które stanowiły osobisty majątek osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, które zostały nabyte i wykorzystywane w działalności rolniczej, nie mieści się w pojęciu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jest to również obrót nieprofesjonalny, tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą w rozumieniu cyt. art. 15 ust. 2 sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Sprzedaż – nawet kilkukrotna – przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu.

Cytat: „Czynności podlegające opodatkowaniu wykonane przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika (nawet jeżeli jest on podatnikiem w ogóle) pozostają poza zakresem opodatkowania (por. art. 2 (1) VI Dyrektywy; wyrok ETS w sprawie C-291/92 pomiędzy Dieter Armbrecht a Finanzamt Ulzen). Jak podkreślił w uzasadnieniu tego wyroku ETS: w przypadku, gdy podatnik sprzedaje część swojego składnika majątkowego, którą zdecydował się zachować do użytku osobistego, nie działa on w odniesieniu do tej sprzedaży jako podatnik w rozumieniu art. 2 (1) Dyrektywy” (J. Martini, Ł. Karpiesiuk, VAT w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, C.H. BECK, W-wa 2005, s. 103 in.). Zasadnie przy tym organy wskazały, iż Europejski Trybunał Sprawiedliwości w swoim orzecznictwie wyraźnie akcentuje zasadę neutralności podatku VAT, definiowaną również jako zapobieganie odmiennemu traktowaniu transakcji zgodnych z prawem oraz transakcji nielegalnych (wyroki: sygn. C-3/97 z dnia 28 maja 1998 r.; sygn. C-283/95 z dnia 11 czerwca 1998 r.; sygn. C-455/98 z dnia 29 czerwca 2000 r.). Ale z tej zasady nie można wywodzić, że wszystkie czynności wymienione w art. 5 ustawy o VAT podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli podmiot nie występuje w charakterze podatnika (art. 2 (1) VI Dyrektywy). Dz.U.2004.54.535: art. 5; art. 15 ust. 1; art. 15 ust. 2; VI Dyrektywa Rady Unii z dnia 17 maja 1977 r. nr 77/388/EWG; wyrok ETS w sprawie C-291/92; wyrok z dnia 20 października 2006 r. WSA we Wrocławiu, sygn. I SA/Wr 830/06; wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. I FSK 603/06; wyrok ETS w sprawie C-230/94.

Nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą w rozumieniu cyt. art. 15 ust. 2 sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Sprzedaż – nawet kilkakrotna – przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu.

Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnia, że nie podejmuje żadnego aktywnego działania o charakterze typowym dla podmiotów prowadzących działalność w zakresie handlu, w związku z przygotowaniem gruntów do sprzedaży, nie prowadzi żadnej akcji marketingowej polegającej na ogłoszeniu na rynku nieruchomości, nadmienia on, iż uzbrojenia terenu przeznaczonego na sprzedaż dokonała Gmina.

Sprzedaż działek ma być w pierwszym założeniu, jako zabezpieczenie i spłatę długów zaciągniętych na wydatki związane z gospodarstwem rolnym, jednak przy tak dużym zainteresowaniu kupujących, Wnioskodawca postanowił z żoną nadwyżkę uzyskaną ze sprzedaży działek przeznaczyć na rozwój i powiększenie gospodarstwa rolnego, które nadal prowadzą i uprawiają rolniczo.

Wnioskodawca jeszcze raz podkreśla, że nie było i nie ma prowadzonych działań marketingowych, żadnych tablic reklamowych, ogłoszeń w gazetach, nie było żadnego uzbrojenia terenu przez Wnioskodawcę, nie było i nie ma umów z biurami pośredniczącymi w sprzedaży nieruchomości.

Wnioskodawca uważa, że ponieważ w chwili sprzedaży wszystkie działki są i były nadal działkami rolnymi i dalej jest płacony od nich podatek rolny, wraz z żoną byli i są rolnikami indywidualnymi i nie są podatnikami podatku od towarów i usług, w ich ocenie nie są zobowiązani do jego odprowadzania w związku ze sprzedażą działek, gdyż grunty zostały nabyte wiele lat temu w celach rolnych, a nie w celach sprzedaży.

Należy zaznaczyć, iż sprzedaży działek w wykonaniu Wnioskodawcy nie można uznać za działalność gospodarczą, ponieważ nie ma on zamiaru tej czynności wykonywać wielokrotnie, a tylko dokonać sprzedaży zakupionego gruntu nabywcom w miarę ich potrzeb, a sprzedawane w tym przypadku działki nie zostały nabyte w celu sprzedaży.

W świetle powyższego sprzedaż działek, które stanowiły osobisty majątek osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, które zostały nabyte i wykorzystywane w działalności rolniczej, nie mieści się w pojęciu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jest to również obrót nieprofesjonalny, tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą w rozumieniu cyt. art. 15 ust. 2 sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Sprzedaż – nawet kilkukrotna – przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu.

Wnioskodawca nie podejmował żadnego aktywnego działania o charakterze typowym dla podmiotów prowadzących działalność w zakresie handlu, w związku z przygotowaniem gruntów do sprzedaży, nie prowadził żadnej akcji marketingowej polegającej na ogłoszeniu na rynku nieruchomości, uzbrojenia terenu przeznaczonego na sprzedaż czy inne.

Wnioskodawca jeszcze raz podkreśla, iż sprzedaż działek jest tylko i wyłącznie zwykłym wykonywaniem prawa własności i nie może być uznawana za prowadzenie działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższych unormowań wynika, że grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów – w rozumieniu art. 7 ustawy – podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast, jak wyjaśnił Trybunał, w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.).

W powyższej kwestii wypowiedział się także Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale siedmiu sędziów z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07), orzekając, że przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. W ocenie NSA, ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W wyroku z dnia 27 października 2009 r. (sygn. akt I FSK 1043/08) Naczelny Sąd Administracyjny wyeksponował okoliczność, że przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 18 października 2011 r. sygn. 1536/10 wymienił również, że na działalność zorganizowaną prowadzoną przez osobę fizyczną, mogą wskazywać takie działania, jak uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, czy też wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru.

Podkreślić należy, że wskazane wyżej orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np.: NSA z dnia 23 stycznia 2014 r. (sygn. akt I FSK 143/13), z dnia 17 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 114/13), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 10 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 379/13), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

W świetle powyższego w niniejszej sprawie konieczne stało się ustalenie, czy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działek podjął/zamierza podjąć aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też zbycie to następuje w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną w dniu (…) nabył od osoby fizycznej nieruchomość rolną (działka nr działka 13), celem prowadzenia gospodarstwa rolnego. Zgodnie z planem przestrzennego zagospodarowania Gminy Gietrzwałd nieruchomość przeznaczona była do użytkowania rolniczego i w takim celu nieruchomość została zakupiona. Nieruchomość nie była nabyta w celu sprzedaży. Całe gospodarstwo rolne Wnioskodawcy liczy ok. 170 hektarów.

Po zakupie, na wniosek Wnioskodawcy, grunty zostały podzielone. Pierwszy podział – pierwsza sprzedaż 2007 r., ostatnia sprzedaż 2012 r., w sumie sprzedano (…) działek. Drugi podział – projekt zatwierdzony 2009 r., działka 14, z tego działka 15 sprzedana w 2017 r. Działki darowane dzieciom w 2017 r., w sumie (…) działek.

W chwili obecnej Wnioskodawca zamierza sprzedać działki nr: działka 1, działka 2, działka 3, działka 4, działka 5, działka 6, działka 7, działka 8, działka 9, działka 10, działka 11, działka 12, które objęte są księgą wieczystą. Działkę nr działka 3 Wnioskodawca ma zamiar sprzedać w 2019 r., a w dalszych latach sprzedać pozostałe działki. Do czasu sprzedaży przedmiotowe działki są i będą wykorzystywane rolniczo w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca nie udostępniał ww. działek osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Wnioskodawca nie zamieszczał ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu, nie ogradzał oraz nie utwardzał dróg wewnętrznych. Środki ze sprzedaży działek będą przeznaczone na rozwój gospodarstwa rolnego.

Przedmiotowe działki, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego oraz uchwałą Gminy przeznaczone zostały pod zabudowę mieszkalną z dopuszczeniem usług nieuciążliwych. To Wnioskodawca zwrócił się do Gminy z wnioskiem o przekwalifikowanie całej działki nr działka 14 z rolnej na budowlaną z przeznaczeniem pod osiedle domków jednorodzinnych. Działki będące przedmiotem sprzedaży są uzbrojone w drogach przez Gminę, jednak z wnioskiem o uzbrojenie także wystąpił Wnioskodawca.

Przedstawione powyżej okoliczności sprawy wskazują, że sprzedaż działek powstałych w wyniku podziału nabytej przez Wnioskodawcę nieruchomości rolnej, będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej. Pomimo, że pierwotnie grunt nie został nabyty przez Wnioskodawcę w celach sprzedaży, lecz do prowadzenia działalności rolniczej, to jednak z biegiem czasu Wnioskodawca podjął szereg czynności, które miały doprowadzić do zbycia części posiadanej przez niego nieruchomości i osiągnięcia korzyści finansowej.

Ciąg aktywnych działań Wnioskodawcy przyjął charakter czynności właściwych dla profesjonalnej działalności handlowca, gdyż w celu sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o jej podział na mniejsze działki, który przeprowadzono. Wnioskodawca wystąpił także do Gminy z wnioskiem o przekwalifikowanie całej działki 14 z działki rolnej na budowlaną z przeznaczeniem pod osiedle domków jednorodzinnych i w 2008 r. zgodnie z uchwalonym przez Gminę planem zagospodarowania przestrzennego działki będące przedmiotem sprzedaży przeznaczone zostały pod zabudowę mieszkalną z dopuszczeniem usług nieuciążliwych. Ponadto, również na wniosek Wnioskodawcy, ww. działki zostały uzbrojone w drogach przez Gminę.

Zatem wykonanie ww. czynności wskazuje na podjęcie przez Wnioskodawcę świadomych działań mających na celu sprzedaż przedmiotowych działek, w sposób profesjonalny w celu osiągnięcia korzyści finansowej. Wnioskodawca podjął konkretne działania, prowadzące do podniesienia atrakcyjności sprzedawanej nieruchomości, wnioskując i doprowadzając do jej przekształcenia, podziału i uzbrojenia.

Z całokształtu opisanego zespołu czynności wynika, że sprzedaż ta będzie miała miejsce w warunkach wskazujących na handlowy charakter. Zdaniem tutejszego organu podejmowane przez Wnioskodawcę działania nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, lecz stanowią aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, właściwe dla handlowców.

Tym samym sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowych działek wypełnia definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a on sam będzie występował w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy, powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług oraz orzecznictwo należy stwierdzić, że sprzedaż działek przez Wnioskodawcę nastąpi w ramach wykonywanej działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W rozpatrywanej sprawie zaistniały bowiem przesłanki świadczące o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości (działek), która porównywalna jest do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Odnosząc się do kwestii konieczności rejestracji jako podatnik VAT, w związku ze sprzedażą przedmiotowych działek, należy wskazać, że:

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy – podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy – podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy – naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego” a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Jak stanowi art. 113 ust. 1 ustawy – zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy – zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Na mocy art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy – zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca dokonywać będzie sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkalną z dopuszczeniem usług nieuciążliwych, w związku z czym na podstawie ww. przepisu, nie będzie miało do niego zastosowania zwolnienie od podatku przewidziane w art. 113 ustawy.

Reasumując, skoro Wnioskodawca dokonując sprzedaży przedmiotowych działek będzie działał jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a czynność sprzedaży działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy, to będzie on zobowiązany do rejestracji jako podatnik podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że sprzedaż działki nr działka 3 w 2019 r. oraz pozostałych działek w latach następnych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca będzie zobowiązany do rejestracji jako podatnik VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Należy zauważyć, że w niniejszej interpretacji indywidualnej nie rozstrzygano kwestii zastosowania właściwej stawki podatku VAT lub zwolnienia na podstawie art. 43 ustawy w związku z planowaną sprzedażą działek, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

Ponadto należy wskazać, że stosownie do treści art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna wydana Wnioskodawcy nie wywiera skutku prawnego dla jego żony.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.