Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.567.2019.2.ICZ
z 31 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 sierpnia 2019 r. (data wpływu 30 sierpnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi:

• konserwacji kotła gazowego - jest prawidłowe,
• przeglądu kotła gazowego - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie stawki podatku dla usługi konserwacji kotła gazowego oraz przeglądu kotła gazowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna i jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednym z przedmiotów jego działalności są usługi mieszczące się w klasyfikacji PKWiU po numerem 43.22.20.0 „Roboty związane z wykonywaniem instalacji gazowych”.

W ramach prowadzonej działalności wykonuje m.in. usługi przeglądu i konserwacji kotłów gazowych i gazowych przepływowych podgrzewaczy wody. Usługi te mają na celu utrzymanie bieżącej sprawności technicznej elementów instalacji gazowych związanych z budynkami mieszkalnym i obejmują m.in.:

• sprawdzanie stanu technicznego,
• sprawdzanie prawidłowości podłączeń,
• czyszczenie urządzenia gazowego,
• konserwację podzespołów gazowych,
• regulację urządzeń,
• dokręcanie, przesmarowanie i doszczelnianie połączeń gwintowanych,
• kontrolę szczelności,
• kontrolę działania układów zabezpieczających itp.
  
  

W ramach tych usług, w przypadku zaistnienia takiej konieczności, następuje również wymiana elementów eksploatacyjnych (uszczelek, uszczelnień, połączeń elastycznych itp.).

Wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczonych robót konserwacyjnych nie przekracza w żadnym przypadku 50% tej podstawy.

W przypadku gdy wykonanie usługi dokumentowane jest fakturą, usługi te określane są jako „przegląd i konserwacja kotła gazowego w lokalu / budynku mieszkalnym”.

Budynki mieszkalne, w których dokonywany jest przegląd i konserwacja kotłów gazowych są to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, a powierzchnia przedmiotowych lokali mieszkalnych nie przekracza 150m² lub w przypadku budynków mieszkalnych powierzchnia nie przekracza 300m².

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do usługi szczegółowo przedstawionej w opisie stanu faktycznego, określanej jako „przegląd i konserwacja kotła gazowego w lokalu/budynku mieszkalnym” właściwe jest zastosowywanie stawki podatku VAT w wysokości 8%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy stawka podatku VAT właściwa do opodatkowania wyżej opisanej usługi wynosi 8%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 tego artykułu stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, przy czym zgodnie z art, 146aa ust. 1 pkt 2 stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 (...) wynosi 8%.

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b, który skazuje, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się: budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300m²; lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150m².

Jak wskazuje art. 41 ust. 12c ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2. stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej się do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto, zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Tekst jednolity Dz. U. z 2018 r. poz. 2350 z dnia 18.12.2018 r.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia;
   
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
   
3. robót konserwacyjnych dotyczących:
   
   1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
   2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12,
      

- w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Przy czym przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy (§ 3 ust. 3 ww. rozporządzenia).

Z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 z późn. zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego należy o rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadający fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 i pkt 2).

Powołane przepisy prawa wskazują, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 ww. rozporządzenia jest wykonywanie robót konserwacyjnych, czyli robót, mających na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont, w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym lub w obiektach budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług lub w lokalach mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Ponadto w usługach konserwacyjnych nie można mówić wówczas, gdy wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczonych robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

W związku z faktem, że przedmiotowe usługi stanowią prace konserwacyjne, o których mowa w § 3 ust. 2 rozporządzenia, tj. roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont, i wykonywane są w lokalach mieszkalnych lub budynkach mieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, a wartość zużytych przy ich wykonywaniu towarów nie przekracza 50% podstawy opodatkowania, to właściwa do ich opodatkowania jest stawka podatku VAT w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe w zakresie stawki podatku dla usługi konserwacji kotła gazowego,
• nieprawidłowe w zakresie stawki podatku dla usługi przeglądu kotła gazowego.
  
  

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), dalej jako ustawa lub ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się - w myśl ust. 12 wskazanego artykułu – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

Budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w cyt. art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, to:

• budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu;
• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112), w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122),
• budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), czyli domy opieki społecznej, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Celem właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego, i co się z tym wiąże, stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, Wnioskodawca winien uwzględniać regulacje wynikające z przywołanego art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2350) zwanego dalej rozporządzeniem, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy (…), obniża się do wysokości 8% dla robót konserwacyjnych dotyczących:

1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

-w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

W § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia wyjaśniono, że przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Przepis § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia wskazuje, że przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Przez konserwację według internetowego wydania Słownika języka polskiego PWN rozumie się „utrzymanie czegoś w dobrym stanie, dbanie o coś, pielęgnowanie czegoś w celu zabezpieczenia przed szybkim zużyciem, zniszczeniem i zepsuciem”.

W tym miejscu wskazać należy, iż ww. definicję robót konserwacyjnych ustawodawca wprowadził w celu odróżnienia robót konserwacyjnych od remontu. Przez roboty konserwacyjne rozumie się roboty, które nie polegają na odtworzeniu stanu pierwotnego, ale mają na celu utrzymanie instalacji w dobrym stanie, w celu zabezpieczenia przed szybkim zużyciem się czy też zniszczeniem i dla utrzymania jej w celu użytkowania w stanie zgodnym z przeznaczeniem. Tak więc konserwacją będą prace wykonywane na bieżąco w węższym zakresie niż roboty budowlane określone jako remont.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wykonuje m.in. usługi przeglądu i konserwacji kotłów gazowych i gazowych przepływowych podgrzewaczy wody. Usługi te mają na celu utrzymanie bieżącej sprawności technicznej elementów instalacji gazowych związanych z budynkami mieszkalnym. W ramach tych usług, w przypadku zaistnienia takiej konieczności, następuje również wymiana elementów eksploatacyjnych (uszczelek, uszczelnień, połączeń elastycznych itp.). Wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczonych robót konserwacyjnych nie przekracza w żadnym przypadku 50% tej podstawy. Budynki mieszkalne, w których dokonywany jest przegląd i konserwacja kotłów gazowych są to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, a powierzchnia przedmiotowych lokali mieszkalnych nie przekracza 150 m² lub w przypadku budynków mieszkalnych powierzchnia nie przekracza 300 m².

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stawki podatku dla usługi „przegląd i konserwacja kotła gazowego w lokalu/budynku mieszkalnym” w okolicznościach wskazanych we wniosku.

Rozstrzygnięcie powyższych wątpliwości, przedstawionych przez Wnioskodawcę, wymaga w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia charakteru realizowanych przez Wnioskodawcę świadczeń na rzecz nabywcy. Mianowicie należy rozważyć czy w przedmiotowej sprawie będziemy mieli do czynienia z jednym świadczeniem złożonym (kompleksowym) realizowanym na rzecz nabywcy, czy też z szeregiem poszczególnych świadczeń, które nie będą miały charakteru świadczenia złożonego.

W kwestii kompleksowości świadczenia usług należy wyjaśnić, że zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), całe świadczenie złożone podlega takim regulacjom opodatkowania VAT, w tym w zakresie stosowania właściwej stawki VAT, jakie dotyczą świadczenia głównego. Oznacza to, że opodatkowanie świadczeń pomocniczych, składających się na świadczenie złożone, podlega takim samym zasadom opodatkowania, jakim podlega świadczenie główne.

Pogląd taki został ukształtowany w orzeczeniu TSUE w sprawie C-349/96, w którym stwierdził, że „Z jedną usługą mamy do czynienia zwłaszcza wtedy, gdy jeden lub kilka elementów należy uznać za usługę główną, a jeden lub kilka elementów za usługi pomocnicze, objęte tym samym reżimem podatkowym, co usługa główna” (podobnie w orzeczeniu w sprawie C-41/04).

Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast, czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element usługi złożonej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej usługi głównej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę złożoną, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi złożonej.

Zatem podsumowując powyższe, świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru, ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że świadczenie usługi kontroli stanu technicznego kotła gazowego i usługi konserwacji tego kotła, pomimo ich wykonywania w tym samym czasie w jednym budynku nie może być uznane za jedno świadczenie złożone, ponieważ żadnej z tych czynności nie można przypisać przymiotu świadczenia dominującego, dlatego też winny być opodatkowane jako osobne usługi według stawek podatku właściwych dla tych usług.

Mając zaś na uwadze, że będące przedmiotem zapytania Wnioskodawcy usługi konserwacji, które – jak wskazano w opisie stanu faktycznego – są wykonywane w budynkach mieszkalnych stałego zamieszkania, sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, których powierzchnia nie przekracza 300 m² (a w przypadku lokali mieszkalnych nie przekracza 150 m²) to do usług tych zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku od towarów i usług, na podstawie przepisu § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia. Trzeba nadmienić, że bez znaczenia pozostanie w tym przypadku, przewidziany przepisem § 3 ust. 3 rozporządzenia, wymóg nieprzekroczenia 50% udziału wartości towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych, gdyż jak wynika to z treści tego przepisu, odnosi się on wyłącznie do sytuacji przedstawionej w przepisie § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia. Ten ostatni zaś przepis, z uwagi na okoliczności faktyczne przedstawione we wniosku, nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie.

Odnosząc się natomiast do usługi przeglądu należy wskazać, że usługa przeglądu tj. kontroli stanu technicznego pieca gazowego nie została wymieniona w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług (art. 41 ust. 12 ustawy), ani rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych (§ 3 ust. 1 tego rozporządzenia). Świadczenie tej usługi nie stanowi bowiem budowy, remontu, modernizacji, przebudowy lub konserwacji obiektów budowlanych. Zatem podlega ona odrębnemu opodatkowaniu – od usługi konserwacji kotła gazowego – wg stawki w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, wykonywana przez Wnioskodawcę usługa:

• konserwacji kotła gazowego, w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT tj. w wysokości 8%, na podstawie § 3 ust. 1 i ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r., jako usługa konserwacji zdefiniowane w § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia,
• natomiast usługa przeglądu kotła gazowego – pomimo jej wykonywania w tym samym czasie razem z usługą konserwacji pieca gazowego – stanowi odrębną usługę opodatkowaną stawką podatku w wysokości 23%.
  
  

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy:

• jest prawidłowe w kwestii stawki podatku dla usługi konserwacji kotła gazowego,
• jest nieprawidłowe w kwestii stawki podatku dla usługi przeglądu kotła gazowego.
  
  

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.