2019.10.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.511.2019.2.WH
z 30 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2019 r. (data wpływu 10 września 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Miasta za podatnika z tytułu dostawy nieruchomości oraz sposobu opodatkowania sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Miasta za podatnika z tytułu dostawy nieruchomości oraz sposobu opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Miasto … jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną nadaną ustawowo przez art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2019 r. poz. 506 ze zm.) i prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 869 ze zm.). Miasto wykonuje przede wszystkim tzw. zadania własne nałożone na jednostkę odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostało powołane. Miasto jako jednostka samorządu terytorialnego powołane zostało do wykonywania zadań publicznych określonych odrębnymi przepisami. Zdecydowana większość tych zadań jest wykonywana przez miasto w ramach reżimu publicznoprawnego, niektóre czynności Miasto wykonuje na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, traktując je jako podlegające przepisom ustawy o VAT.

W związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 29 września 2015 r. (C- 276/14), który poprzedziła uchwała NSA w składzie siedmiu sędziów (I FPS 1/13), najpóźniej z dniem 1 stycznia 2017 r. musiała nastąpić konsolidacja rozliczeń VAT gminy z jej jednostkami organizacyjnymi. Miasto … od 1 stycznia 2017 r. rozlicza podatek VAT łącznie ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Miasto … na podstawie art. 935 w związku z art. 1023 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz.U. 2019 r., poz. 1145 z późn. zm.) stało się spadkobiercą nieruchomości położonej w … przy ulicy … oznaczonej numerem geodezyjnym …, o powierzchni 74 m kwadratowych zabudowanej murowanym budynkiem mieszkalnym, na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w … sygn. akt (…) dnia 27 września 2016 r., w wyniku spadku z dobrodziejstwem inwentarza (zgodnie z protokołem spisu inwentarza z dnia 22 sierpnia 2017 r.).

Stwierdzenie nabycia spadku nastąpiło na podstawie art. 935 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym w przypadku zrzeczenia się z nabycia spadku dzieci, krewnych powołanych do dziedziczenia z ustawy, spadek przypada Gminie ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy jako spadkobiercy ustawowemu. Zgodnie z art. 1023 Kodeksu cywilnego Miasto nie może odrzucić spadku, który przypadł Miastu z mocy ustawy. Miasto nie składa również oświadczenia o przyjęciu spadku, a spadek uważa się za przyjęty z dobrodziejstwem inwentarza. Przedmiotowa nieruchomość posiada księgę wieczystą nr …, w której wpisane jest w dziale III - informacja o wszczęciu egzekucji w stosunku do powyższej nieruchomości, zaś w dziale IV wpisane są hipoteki na rzecz wierzyciela: Banku Spółdzielczego w ... Zgodnie z protokołem spisu inwentarza z dnia 22 sierpnia 2017 r. nieruchomość jest zadłużona na kwotę 127 534,00 zł co stanowi wartość nieruchomości. Miasto … odpowiada za zadłużenia do wysokości nabytego spadku, tj. do stanu czynnego spadku wynikającego ze spisu inwentarza zgodnie z art. 935 i art. 1031 paragraf 2 kodeksu cywilnego ( Dz.U. z 2019 r. poz. 1145 ze zm.), ze względu na to, że kwota czynnego spadku jest niższa od zadłużenia dlatego też dłużnicy zostali spłaceni proporcjonalnie do wysokości stanu czynnego spadku wynikającego ze spisu inwentarza. Miasto oczekuje na złożenie wniosku o wykreślenie zadłużenia hipotecznego w księdze wieczystej po uregulowaniu i wykreśleniu zadłużeń z księgi wieczystej.

Nieruchomość została nabyta przez spadkodawców w 1997 roku i właściciel zamieszkiwał do dnia śmierci, tj., 20 maja 2013 r. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego rejonu przedmiotowa działka znajduje się na terenie przeznaczonym pod zabudową mieszkaniową jednorodzinną (symbol w planie MNU,44).

Budynki oraz grunty nie były użytkowane przez obecnego właściciela nieruchomości - Miasto i znajdują się w bardzo złym stanie technicznym - nie nadają się do eksploatacji. Miasto na przedmiotowej nieruchomości nie ponosiło żadnych nakładów, nie dokonywało ulepszeń i remontów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Miasto dokonując odpłatnego zbycia nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym nabytej w drodze spadku działa jako podatnik VAT i tym samym prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług i czy powyższe zbycie nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a?

Zdaniem Wnioskodawcy, Miasto jest podatnikiem podatku VAT stosownie do art. 15 ust. 1 u.p.t.u., z tytułu wykonywania czynności polegającej na odpłatnym zbywaniu nieruchomości nabytych w drodze spadkobrania ustawowego. Zgodnie z powyższym przepisem podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Warunkiem koniecznym do opodatkowania podatkiem VAT danej transakcji nie jest fakt bycia podatnikiem VAT, ale występowanie w roli podatnika VAT w odniesieniu do konkretnej transakcji, wchodzącej w zakres działalności gospodarczej podmiotu. W powyższej sprawie istotne jest, czy zbywana nieruchomość może być przypisana do działalności gospodarczej Miasta, ponieważ nie działa ono w powyższej sytuacji w charakterze handlowca. Miasto nabyło nieruchomość bez jej woli z mocy samego prawa w wyniku spadkobrania, nie pozyskało niniejszego mienia w konkretnym celu, tj. prowadzenia działalności gospodarczej, a samo nabycie i jego posiadanie nie jest wystarczające do uznania że ukonstytuowało ono działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Mamy w tym przypadku do czynienia z czynnościami związanymi ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Miasto realizując nałożone na siebie obowiązki wynikające z powołanych przepisów działa w obszarze prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

W efekcie, z chwilą przyjęcia spadku przez Miasto, staje się ona właścicielem majątku wchodzącego w jego skład i może nim swobodnie rozporządzać. Nabycie przez Miasto spadku nastąpiło z mocy prawa, niezależnie od jej woli i miało charakter nieodpłatny oraz nie wiązało się z prawem do odliczenia podatku VAT po stronie Miasta. Powyższa nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana przez Miasto dla potrzeb jakiejkolwiek działalności gospodarczej, nie była także wykorzystywana do działalności miasta jako organu władzy publicznej.

Miasto realizując uprawnienia właścicielskie zamierza zbyć nabytą powyższą nieruchomość w drodze odpłatnej dostawy (sprzedaży) na rzecz podatnika podatku VAT lub osoby niebędącej podatnikiem tego podatku. Sprzedaż odbędzie w drodze przetargu ustnego nieograniczonego po uregulowaniu zadłużeń z księgi wieczystej, powyższe zbycie będzie miało charakter jednorazowy oraz definitywny, tj. jedynym przychodem jaki Miasto uzyska w związku z posiadaniem prawa własności powyższej nieruchomości będzie przychód z tej sprzedaży. Transakcja zbycia nieruchomości podlega regulacjom ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz stanowi czynność cywilnoprawną, tj. czynność sprzedaży, zamiany, wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego jako osoba prawna podlega obowiązkowi podatkowemu na zasadach ogólnych. Wykonywane czynności przez Miasto w powyższym zakresie mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Miasto będąc czynnym podatnikiem VAT będzie płatnikiem tegoż podatku w zakresie powyższej sprzedaży nieruchomości. Przedmiotem sprzedaży będzie majątek Miasta, tak więc bez znaczenia jest fakt nabycia ww. nieruchomości nieodpłatnie w drodze spadkobrania. Sprzedaż powyższej nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jednocześnie będzie korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. l pkt 10 ustawy o VAT.

Jednakże dla zastosowania powyższego zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 istotne jest czy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed pierwszym zasiedleniem, czy też nie.

Zgodnie z ww. art. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle definicji pierwszego zasiedlenia zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeśli wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o VAT, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Odnosząc się do ww. definicji pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Zatem oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Miasto stoi na stanowisku, że sprzedaż przedmiotowej działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym, podlega sprzedaży opodatkowanej jednakże korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10.

Do zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla dostawy nieruchomości - budynków, budowli lub ich części ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku w oparciu o przepisy z art. 43 ust 1 pkt 10 lub 10a. Jednakże dla zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 istotne jest czy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed pierwszym zasiedleniem, czy też nie.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części. Od chwili przejęcia nieruchomości, tj. od 27 września 2016 r. Miasto nie oddało jej do użytkowania w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu zatem warunek pierwszego zasiedlenia nie został spełniony.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.) - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z uwagi na to, że od pierwszego zasiedlenia nie upłynął okres powyżej 2 lat, więc można tu zastosować zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10. W myśl powyższych uregulowań zwolnienie wynikające z art. 43 ust. l pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wkluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Według art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub i ich części:

są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do treści ust. 11 ww. art. oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi zawierać również:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz NIP dokonującego dostawę oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2018, poz. 2174 z późn. zm.) - zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętych zwolnieniem , o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatki należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W myśl art. 43 ust. 7a ustawy warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 29a ust. 8, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W świetle powyższego przepisu przy dostawie budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem VAT. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczna stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części jeśli korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również grunt, na którym obiekty są posadowione.

Miasto na przedmiotowej nieruchomości nie ponosiło żadnych nakładów, nie dokonywało ulepszeń i remontów. Ww. nieruchomość nigdy nie przynosiła Miastu żadnych przychodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dostawa powyższej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. l pkt 10 ustawy, ponieważ nie został spełniony warunek pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT i w stosunku do tego obiektu nie przysługiwało Miastu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, również nie ponoszono na ten budynek wydatków na jego ulepszenie, zatem sprzedaż przedmiotowej działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym powinna korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż – w myśl art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Miasto jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Miasto wykonuje przede wszystkim tzw. zadania własne nałożone na jednostkę odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostało powołane. Miasto jako jednostka samorządu terytorialnego powołane zostało do wykonywania zadań publicznych określonych odrębnymi przepisami. Zdecydowana większość tych zadań jest wykonywana przez miasto w ramach reżimu publicznoprawnego, niektóre czynności Miasto wykonuje na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, traktując je jako podlegające przepisom ustawy o VAT. Miasto stało się spadkobiercą nieruchomości położonej w … zabudowanej murowanym budynkiem mieszkalnym. Stwierdzenie nabycia spadku nastąpiło na podstawie art. 935 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym w przypadku zrzeczenia się z nabycia spadku dzieci, krewnych powołanych do dziedziczenia z ustawy, spadek przypada Gminie ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy jako spadkobiercy ustawowemu. Nieruchomość została nabyta przez spadkodawców w 1997 roku i właściciel zamieszkiwał do dnia śmierci, tj., 20 maja 2013 r. Miasto na przedmiotowej nieruchomości nie ponosiło żadnych nakładów, nie dokonywało ulepszeń i remontów. Miasto realizując uprawnienia właścicielskie zamierza zbyć powyższą nieruchomość w drodze odpłatnej dostawy (sprzedaży) na rzecz podatnika podatku VAT lub osoby niebędącej podatnikiem tego podatku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uznania Miasta za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym nabytej w drodze spadku.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że Miasto, będąc czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, będzie również podatnikiem w zakresie sprzedaży opisanej w zdarzeniu przyszłym nieruchomości. Przedmiot zbycia dotyczy niewątpliwie składników majątku tegoż podatnika.

Przy czym, nabyte przez Miasto mienie w sposób nieodpłatny (z mocy prawa bądź pod tytułem darnym, w drodze darowizny lub spadkobrania) ma charakter mienia komunalnego a nie prywatnego. Jednocześnie sposób, w jaki jednostka samorządu terytorialnego weszła w posiadanie majątku będącego przedmiotem zbycia nie wyłącza możliwości zakwalifikowania późniejszej jego dostawy jako działalności gospodarczej, zatem Miasto w zakresie rozporządzania posiadanym majątkiem każdorazowo wykonuje działalność gospodarczą. W tym przypadku bez znaczenia pozostaje więc fakt, że nabycie nieruchomości nastąpiło nieodpłatnie na podstawie spadkobrania. Istotne jest, że w rozpatrywanej sprawie wypełnione zostały przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że transakcja zbycia składników majątku nabytych wcześniej w drodze spadkobrania będzie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną).

Dokonując odpłatnego zbycia nieruchomości Miasto będzie działać jako podatnik i tym samym prowadzić działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z ust. 2 ustawy. W konsekwencji transakcja ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dokonując sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze spadku będzie działać jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Wnioskodawca powziął również wątpliwość odnośnie sposobu opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust 1. Jednocześnie na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z obowiązującą od dnia 1 września 2019 r. treścią art. 2 pkt 14 ustawy [zmiana wprowadzona na podstawie art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1520), dalej: „ustawa zmieniająca”] - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Zatem jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jednocześnie wskazać należy, że z dniem 1 września 2019 r., na podstawie art. 1 ustawy zmieniającej, uchylono art. 43 ust. 7a ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z obniżonej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z takiej preferencji korzysta również dostawa gruntu, na którym dany budynek (budowla) jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania czy też opodatkowanie stawką podstawową, należy ustalić czy w odniesieniu do budynku, który ma być przedmiotem planowanej transakcji, nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Jak wynika z opisu sprawy budynek mieszkalny został nabyty przez spadkodawców w 1997 r. i właściciel użytkował go do dnia śmierci, czyli do 2013 r. Co istotne, po nabyciu spadku w 2016 r. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku mieszkalnego.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do opisanego budynku doszło do pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, przed nabyciem spadku przez Wnioskodawcę. Planowana dostawa budynku nastąpi więc po pierwszym zasiedleniu i jednocześnie od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej sprzedaży wskazanego budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym, sprzedaż budynku będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji sprzedaż gruntu, na którym posadowiony jest przedmiotowy budynek, również podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania, zgodnie z art. 43 ust.1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

W konsekwencji – pomimo błędnej argumentacji Wnioskodawcy w kwestii pierwszego zasiedlenia budynku - z uwagi na to, że wywiódł prawidłowy skutek prawny w zakresie opodatkowania dostawy Nieruchomości oraz zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin