Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.590.2019.1.JF
z 4 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2019 r. (data wpływu 17 września 2019 r.) uzupełnionym w dniu 29 października 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu, uzupełniony w dniu 29 października 2019 r., ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zarejestrowana jako „płatnik” podatku od towarów i usług. Jako podatnik podatku od towarów i usług składa w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe VAT-7 za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.

Miasto realizuje projekt o nazwie (…). Projekt dotyczy inwestycji w infrastrukturę zdrowotną i społeczną, tj. przebudowy i rozbudowy ośrodka. Zakres przedsięwzięcia obejmuje (…). Wyremontowano istniejące pomieszczenia oraz utworzono nowe, m.in. siłownię, salę do zajęć sensorycznych, sale do terapii grupowej, dodatkowe gabinety (zabiegowy i terapii indywidualnej), salę bilansową, hostel porehabilitacyjny itd. Realizacja projektu umożliwia podniesienie jakości i skuteczności, a także poszerzenie oferty świadczonych nieodpłatnie usług socjalnych, a także objęcie nimi większej liczby potrzebujących.

Ośrodek prowadzi Stowarzyszenie (…) w ramach działań statutowych. Do zadań ośrodka należy w szczególności działalność lecznicza, polegająca na udzielaniu stacjonarnych i całodobowych zdrowotnych, innych niż szpitalne ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych oraz działania z zakresu wsparcia psychicznego i włączania społecznego klientów ośrodka oraz ich rodzin. Działalność ośrodka skierowana jest do dzieci i młodzieży, głównie wywodzącej się ze środowisk zagrożonych wykluczeniem społecznym, dotkniętych zaburzeniami rozwojowymi, psychicznymi oraz problemami związanymi z uzależnieniem od alkoholu, dopalaczy, narkotyków i innych substancji. Projekt ma charakter typowo społeczny i tworzy warunki sprzyjające włączeniu społecznemu oraz aktywizacji zawodowej i społecznej ze szczególnym uwzględnieniem osób poniżej 20 roku życia.

Uzyskane dofinansowanie z budżetu Unii Europejskiej nie jest pomocą bezzwrotną, o której mowa w rozdz. VI rozporządzenia ministra finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Celem projektu jest podniesienie dostępności, jakości i skuteczności usług socjalnych, w tym usług leczenia zdrowia psychicznego, skierowanych głównie do dzieci i młodzieży. W wyniku realizacji projektu nastąpi włączenie społeczne, w tym także aktywizacja zawodowa, korzystających nieodpłatnie z usług ośrodka osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, dziedziczeniem ubóstwa i dyskryminacją.

Realizacja projektu umożliwia poszerzenie oferty świadczonych nieodpłatnie w ośrodku usług specjalistycznych i objęcie nimi większej liczby potrzebujących.

Zgodnie z „Wytycznymi w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020”, zgodnie z postanowieniami art. 71 rozporządzenia ogólnego, trwałość projektów współfinansowanych ze środków funduszy strukturalnych lub Funduszu Spójności musi być zachowana przez okres 5 lat od daty płatności końcowej na rzecz beneficjenta (tj. w przypadku, gdy w ramach rozliczenia wniosku o płatność końcową beneficjentowi przekazywane są środki - daty dokonania przelewu na rachunek bankowy beneficjenta; w pozostałych przypadkach - daty zatwierdzenia wniosku o płatność końcową).

Naruszenie zasady trwałości następuje w sytuacji wystąpienia w okresie trwałości co najmniej jednej z poniższych przesłanek:

1. zaprzestano działalności produkcyjnej lub ją relokowano poza obszar wsparcia PO,
2. nastąpiła zmiana własności (rozumiana jako rozporządzenie prawem własności) elementu współfinansowanej infrastruktury, która daje przedsiębiorstwu lub podmiotowi publicznemu nienależne korzyści,
3. nastąpiła istotna zmiana wpływająca na charakter projektu, jego cele lub warunki realizacji, która mogłaby doprowadzić do naruszenia jego pierwotnych celów.

Właścicielem rozbudowanego i zmodernizowanego w wyniku realizacji projektu ośrodka, zarówno w okresie trwałości projektu, jak i po jego zakończeniu, będzie beneficjent projektu, tj. Wnioskodawca, reprezentowana przez (…). Głównym użytkownikiem obiektu na mocy umowy użyczenia jest Stowarzyszenie (…) (umowa nieodpłatnego użyczenia na czas nieoznaczony pomiędzy Wnioskodawcą a Stowarzyszeniem).

Za eksploatację powstałej infrastruktury będzie odpowiadać (…) (mianowany przez Zarząd Stowarzyszenia). Środki finansowe na utrzymanie wytworzonej w ramach projektu infrastruktury będą pochodziły ze środków Stowarzyszenia. Projekt zachowa swoje cele/wskaźniki w ciągu 5 lat od daty płatności końcowej na rzecz Beneficjenta. Za utrzymanie i monitorowanie wskaźników wygenerowanych przez projekt w okresie trwałości, tj. w okresie 5 lat od dokonania ostatniej płatności na rzecz Beneficjenta, będzie odpowiedzialny Wnioskodawca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa poniesiony podatek naliczony, związany z realizacją przedmiotowej infrastruktury, jest możliwy do odzyskania przez beneficjenta?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odzyskania podatku naliczonego wynikającego z realizacji opisanego projektu.

Majątek powstały w wyniku realizacji projektu stanowi własność Wnioskodawcy. Podatek VAT stanowi w projekcie koszt kwalifikowalny, ponieważ Wnioskodawca ze względu na charakter i cele projektu, nie ma możliwości jego odzyskania. W przedmiotowym projekcie brak jest jakiegokolwiek związku zakupów towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną VAT. Zgodnie z przepisami (Ustawa z dn. 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług - Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), uwarunkowane jest, aby zakupywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowym projekcie przesłanka ta nie jest spełniona.

Podatek VAT został więc uwzględniony we wniosku aplikacyjnym projektu jako koszt kwalifikowany, czyli niemożliwy do odzyskania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną określone warunki. Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto, w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714), wskazano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia wskazany został katalog środków, które stanowią środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Otrzymanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach realizacji przedmiotowego projektu. Nie są bowiem spełnione warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – koszty ponoszone w ramach przedmiotowego projektu nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawcy nie przysługuje także prawo do zwrotu podatku naliczonego, ponieważ dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.