Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.499.2019.1.TKU
z 5 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2019 r. (data wpływu 5 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabycia usług od kontrahenta jako import usług, opodatkowania tego importu usług podatkiem VAT wg stawki 23% oraz uznania, że podatek ten stanowi podatek należny i naliczony – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabycia usług od kontrahenta jako import usług, opodatkowania tego importu usług podatkiem VAT wg stawki 23% oraz uznania, że podatek ten stanowi podatek należny i naliczony.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) zajmuje się działalnością związaną z organizacją targów, wystaw i kongresów (dalej „Usługi”). Usługi są wykonywane głównie na terenie Unii Europejskiej. Spółka w tym zakresie współpracuje ze spółką z siedzibą w Niemczech (dalej „Spółka 2”). Spółka 2 jest podatnikiem podatku od wartości dodanej w Niemczech, a Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce.

Spółka 2 powstała 20 lat temu i od początku swojej działalności zajmuje się realizacją stoisk targowych na terenie Europy dla własnych klientów. Spółka sprzedaje do Spółki 2 swoje Usługi i wystawia na Spółkę 2 faktury za swoje Usługi. Natomiast Spółka 2 dalej odsprzedaje te Usługi z własną marżą do własnych kontrahentów, którzy są finalnymi odbiorcami (konsumentami) tych Usług.

Ponadto, strony zawarły umowę o prowizję. Z umowy wynika, że obie strony umowy świadczą usługi w zakresie budowy stoisk targowych i wystawienniczych. W celu wykorzystania możliwości strategicznych pozyskiwania klientów w Niemczech oraz realizacji Usług przez Spółkę, obie spółki dążą do nawiązania współpracy, w ramach której Spółka 2 umożliwi Spółce bezpośredni kontakt biznesowy ze swoimi klientami, a Spółka będzie płaciła w związku z tym na rzecz Spółki 2 prowizję.

Dokładny zakres usług (tj. całość kompleksowych świadczeń wskazana w umowie o prowizję) jakie Spółka 2 realizuje na rzecz Wnioskodawcy jest następujący:

• (1) Spółka 2 kojarzy Wnioskodawcę ze swoimi klientami, umożliwiając bezpośrednie kontakty biznesowe;
  
• (2) Spółka 2 udostępnia Spółce dane, dokumentację fotograficzną oraz rysunki niezbędne do przygotowania oferty, służąc również radą na etapie jej złożenia oraz w zakresie wyboru proponowanych rozwiązań;
  
• (3) Spółka 2 przekazuje Wnioskodawcy wszelkie prawa do grafiki, nazw i reklamy do współużytkowania, ręcząc wobec swoich klientów we własnym imieniu za jakość i rzetelność Wnioskodawcy;
  
• (4) Spółka 2 wspiera w każdej możliwej formie Wnioskodawcę w budowaniu pełnej efektywności Spółki w zakresie realizowanych Usług.
  
  

Zgodnie z zawartą umową, wynagrodzenie za całość ww. świadczeń realizowanych przez Spółkę 2 na rzecz Wnioskodawcy jest kalkulowane w oparciu o wartość Usług sprzedawanych przez Spółkę do Spółki 2, których finalnymi konsumentami są klienci Spółki 2. Wartość prowizji wynosi procent ceny sprzedaży netto tych Usług. Umowa o prowizję stanowi także, że rozliczenia następują kwartalnie, tzn. na koniec każdego kwartału Spółka 2 wystawia faktury za prowizję na Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, Spółka powinna rozpoznać nabycie usług od Spółki 2 jako import usług na gruncie Ustawy VAT i opodatkować ten import podatkiem od towarów i usług według stawki 23% VAT, który równocześnie stanowi podatek należny i naliczony?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo rozpoznać import usług z tytułu usług nabywanych od Spółki 2, które powinny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług w Polsce według stawki 23% VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 9, ilekroć w Ustawie VAT jest mowa o imporcie usług – rozumie się przez to świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Według art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:

– w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

W przypadku usług świadczonych przez Spółkę 2 na rzecz Wnioskodawcy, zastosowanie znajdzie art. 28b ust. 1 Ustawy VAT, który stanowi, że miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, dlatego też miejscem świadczenia tych usług przez Spółkę 2 na rzecz Wnioskodawcy jest Polska.

Zakup tych usług powinien być opodatkowany podatkiem od towarów i usług w Polsce według stawki 23% VAT, zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, ponieważ nie podlegają one opodatkowaniu w Polsce stawkami obniżonymi podatku VAT.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, fakt, że wynagrodzenie należne Spółka 2 za realizację tych kompleksowych świadczeń na rzecz Wnioskodawcy jest kalkulowane w oparciu o wartość Usług sprzedawanych przez Spółkę do Spółki 2 nie zmienia miejsca świadczenia i opodatkowania podatkiem do towarów i usług nabycia tych usług przez Wnioskodawcę w świetle art. 28b ust. 1 Ustawy VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca jest zdania, że usługi nabyte od Spółki 2 stanowią import usług, opodatkowany w Polsce podatkiem od towarów i usług (podatek należny), według stawki 23%, który w konsekwencji stanowi podatek naliczony zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 lit. a Ustawy VAT.

Wnioskodawca prosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Definicja świadczenia usług ma zatem charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Wobec powyższych przepisów, należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby dana czynność (dostawa towarów czy też usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

I tak, stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę o prowizję ze Spółką 2, zgodnie z którą, obie strony umowy świadczą usługi w zakresie budowy stoisk targowych i wystawienniczych. W celu wykorzystania możliwości strategicznych pozyskiwania klientów w Niemczech oraz realizacji Usług przez Wnioskodawcę, obie spółki dążą do nawiązania współpracy, w ramach której Spółka 2 umożliwi Wnioskodawcy bezpośredni kontakt biznesowy ze swoimi klientami, a Wnioskodawca będzie płacił w związku z tym na rzecz Spółki 2 prowizję.

Dokładny zakres usług (tj. całość kompleksowych świadczeń wskazana w umowie o prowizję) jakie Spółka 2 realizuje na rzecz Wnioskodawcy jest następujący:

• (1) Spółka 2 kojarzy Wnioskodawcę ze swoimi klientami, umożliwiając bezpośrednie kontakty biznesowe;
  
• (2) Spółka 2 udostępnia Wnioskodawcy dane, dokumentację fotograficzną oraz rysunki niezbędne do przygotowania oferty, służąc również radą na etapie jej złożenia oraz w zakresie wyboru proponowanych rozwiązań;
  
• (3) Spółka 2 przekazuje Wnioskodawcy wszelkie prawa do grafiki, nazw i reklamy do współużytkowania, ręcząc wobec swoich klientów we własnym imieniu za jakość i rzetelność Wnioskodawcy;
  
• (4) Spółka 2 wspiera w każdej możliwej formie Wnioskodawcę w budowaniu pełnej efektywności Wnioskodawcy w zakresie realizowanych Usług.
  
  

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W rozpatrywanej sprawie, usługi będące przedmiotem zawartej umowy o prowizję świadczone są na rzecz Wnioskodawcy, który jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy. Ponadto wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie mają zastosowania, a zatem miejscem świadczenia przedmiotowych usług, stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, jest miejsce, w którym usługobiorca (tj. Wnioskodawca) posiada siedzibę – czyli Polska.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
   • w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
   • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
   
   

Jak stanowi art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Jak zostało wskazane powyżej, miejscem świadczenia nabywanych przez Wnioskodawcę od Spółki 2 usług jest terytorium Polski. W związku z tym, że Spółka 2 nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju (jest spółką z siedzibą w Niemczech), Wnioskodawca jest zobowiązany do rozpoznania importu usług, zgodnie z art. 2 pkt 9 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Odnosząc się do kwestii określenia stawki podatku dla nabywanych przez Wnioskodawcę usług należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy zauważyć, że zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku.

Jednakże biorąc pod uwagę opis sprawy należy stwierdzić, że charakter świadczonych przez Spółkę 2 usług na rzecz Wnioskodawcy nie pozwala na objęcie ich obniżoną stawką podatku, bądź zwolnieniem od podatku. Tym samym właściwą stawką VAT dla nabytych usług od Spółki 2 jest podstawowa stawka VAT w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostało zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy, który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca.

W konsekwencji, Wnioskodawca powinien rozpoznać nabycie usług od Spółki 2 jako import usług na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkować ten import podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej 23%, a wykazany w ten sposób podatek należny stanowi kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.