INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 10.01.2012 r. (data wpływu 16.01.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia aportu do spółki z o.o. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.01.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia aportu do spółki z o.o.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W styczniu 2011 roku Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą wniósł środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, znaki towarowe, ruchomości i produkty aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w zamian za udziały w tej spółce. Wkład niepieniężny nie został zakwalifikowany przez Wnioskodawcę jako przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa, ze względu na brak wypełnienia definicji wynikającej z art. 5a pkt 3 lub 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wniesienie aportu, niestanowiącego przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest przychodem z kapitałów pieniężnych (art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)...,
2. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest pozytywna, to czy przychód uzyskany z tytułu wniesienia tego wkładu niepieniężnego, nie jest brany pod uwagę przy ustalaniu wielkości przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za rok obrotowy, w którym dokonano wniesienia wkładu niepieniężnego (art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)...
   
   

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy przychód z tytułu objęcia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością składnika majątku niestanowiącego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części należy zakwalifikować do źródła przychodu określonego w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - kapitałów pieniężnych a nie z działalności gospodarczej (art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W niniejszej sprawie Wnioskodawca dokonał wniesienia aportu do spółki w zamian za udziały o określonej wartości. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Przychód, określony w ust. 1 pkt 9 tego artykułu, powstaje w dniu:

1. zarejestrowania spółki albo
2. wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki, albo
3. wydania dokumentów akcji, jeżeli objęcie akcji jest związane z warunkowym podwyższeniem kapitału zakładowego,

o czym stanowi art. 17 ust. la ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy, przy ustalaniu wartości tego przychodu, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ustawy. Aport wniesiony do spółki kapitałowej w postaci składnika majątku niestanowiącego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (wkład niepieniężny), następuje w warunkach, o których mowa w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc u wnoszącego tak, wkład powstaje przychód podatkowy z kapitałów pieniężnych - co do zasady - w wysokości nominalnej wartości udziałów objętych w zamian za taki wkład. Nie będzie to więc przychód z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższy przychód podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 30b ust. 1 wyżej powołanej ustawy. Stosownie do tego przepisu od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Natomiast zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 5 ww. ustawy, dochodem o którym mowa w ust. 1 jest różnica pomiędzy wartością nominalną objętych udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1e - osiągnięta w roku podatkowym.

Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy ponieważ aport wniesiony do spółki kapitałowej w postaci składnika majątku niestanowiącego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (wkład niepieniężny) następuje w warunkach o których mowa w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a nie w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód uzyskany z tytułu wniesienia tego wkładu niepieniężnego nie jest brany pod uwagę przy ustalaniu wielkości przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za rok obrotowy w którym dokonano wniesienia wkładu niepieniężnego.Stosownie do treści przepisu art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów zwaną dalej księgą z zastrzeżeniem ust. 3 i 5 albo księgi rachunkowe zgodnie z odrębnymi przepisami w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a - 22o.

Zgodnie z art. 24a ust. 4 obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych spółek cywilnych osób fizycznych spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich jeżeli ich przychody w rozumieniu art. 14 za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości osoby fizyczne i spółki cywilne osób fizycznych objęte są jej przepisami jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000,00 euro przeliczoną w myśl art. 24a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu 30 września roku poprzedzającego rok podatkowy.

W myśl przepisów art. 24a ust. 5 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoba fizyczna, spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska może prowadzić księgi rachunkowe również od początku następnego roku podatkowego jeżeli przychody w rozumieniu art. 14 za poprzedni rok podatkowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. W tym przypadku osoba ta lub wspólnicy spółki przed rozpoczęciem roku podatkowego są obowiązani do zawiadomienia o tym naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zasadę tę wyraża również przepis art. 2 ust. 2 cyt. ustawy o rachunkowości w myśl którego osoby fizyczne spółki cywilne osób fizycznych spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie mogą stosować zasady rachunkowości określone ustawę również od początku następnego roku obrotowego jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro. Również tu przed rozpoczęciem roku obrotowego podatnik jest obowiązany do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.

Powyższe regulacje prawne wiążą zatem obowiązek lub możliwość prowadzenia ksiąg rachunkowych i stosowania zasad rachunkowości z wysokością przychodów uzyskanych poprzednim roku podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. z 2010 r. Dz. U. Nr 51, poz. 307 ze zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,

• pkt 7 – kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).
  
  

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Dochody uzyskiwane przez wspólników będących osobami fizycznymi, z działalności prowadzonej w formie Spółki jawnej, będącej osobową spółką prawa handlowego są opodatkowane indywidualnie u każdego ze wspólników w proporcji wynikającej z udziału w zyskach i stratach określonej w umowie Spółki (art. 8 ust. 1 zd. 1 ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 17 ust. 1 pkt 9 za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny. Z treści powołanego przepisu wynika, że w przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej po stronie udziałowca lub akcjonariusza powstaje przychód w wysokości nominalnej wartości udziałów (akcji) objętych w zamian za wkład niepieniężny.

W związku z powyższym - co do zasady - przychód uzyskany z tytułu wniesienia aportu, niestanowiącego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części należy zakwalifikować do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych określonego w art. 17 ust. 1 pkt 9 i podlega opodatkowaniu przez wspólników spółki jawnej jako osób fizycznych, a nie stanowi przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym uzyskane przez Wnioskodawcę przychody z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego nie są dochodami z działalności gospodarczej i nie powinny być kumulowane z pozostałymi dochodami wypracowanymi przez wspólników spółki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej a tym samym nie powinny być łączone przy ustalaniu przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za rok obrotowy, w którym dokonano wniesienia tego wkładu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.