Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.402.2018.2.JC
z 3 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2018 r. (data wpływu 3 października 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2018 r. (data nadania 10 grudnia 2018 r., data wpływu 14 grudnia 2018 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP2-1.4010.402.2018.1.JC z dnia 30 listopada 2018 r. (data odbioru 4 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym wynagrodzenia wypłaconego firmie projektowej z Wielkiej Brytanii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym wynagrodzenia wypłaconego firmie projektowej z Wielkiej Brytanii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką, produkującą łodzie. W celu budowy nowych modeli łodzi korzysta z usług zagranicznej firmy projektowej z Wielkiej Brytanii, która potwierdziła swoją rezydencję podatkową w UK certyfikatem rezydencji wydanym przez brytyjski urząd podatkowy.

Ostatni otrzymany certyfikat wydany został 11 kwietnia 2017 r. i utracił swą ważność po 12 miesiącach tj. 10 kwietnia 2018 roku, gdyż klient twierdzi że nie ma obowiązku dostarczenia aktualnego certyfikatu rezydencji (wg niego w/w usługi nie podlegają podatkowi u źródła w Polsce).

Opłaty za projekty odbywają się wg ustalonych w umowie harmonogramów płatności obejmujących wydzielone etapy projektowania plus poniesione dodatkowe koszty związane z podróżami, zakwaterowaniem, opłatami pocztowymi, za drukowanie itp. W ramach tego wynagrodzenia nie są przenoszone prawa autorskie do projektów, pozostają one przez cały czas własnością biura projektowego (licencja niewyłączna). Bez pisemnej zgody Wnioskodawca nie może modyfikować dostarczonych projektów, zmieniać rysunków technicznych, specyfikacji oraz wykorzystywać ich do jakichkolwiek innych nowych modeli.

Poza w/w wynagrodzeniem Wnioskodawca jest też zobowiązany płacić opłaty licencyjne (tantiemy) za każdą wyprodukowaną zgodnie z danym projektem łódź, która ukończy produkcję.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 7 grudnia 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że jest spółką produkującą łodzie. W celu budowy nowych modeli korzysta z usług zagranicznej firmy projektowej z Wielkiej Brytanii, która potwierdzała swoją rezydencję podatkową certyfikatem wydanym przez brytyjski urząd podatkowy.

Wnioskodawca wyjaśnia, że w umowach zawieranych na wykonanie projektów łodzi w punkcie dotyczącym praw własności intelektualnej (Intelectual property rights) są zawarte następujące zapisy:

• prawa autorskie i wszelkie prawa własności intelektualnej pozostają przez cały czas w gestii Projektanta,
• Projektant udziela niewyłącznej licencji, chyba że umowa stanowi inaczej,
• Spółka zobowiązuje się nie kopiować ani nie zezwalać na kopiowanie całości lub jakiejkolwiek części wzoru projektu z wyjątkiem budowy łodzi,
• Spółka podejmie wszelkie niezbędne kroki w celu zachowania poufności projektu i nie ujawni szczegółów osobom trzecim, za wyjątkiem celu budowy łodzi,
• Spółka powinna zawsze dbać o to, aby wzór był bezpieczny i poufny,
• bez pisemnej zgody Projektanta Spółka zobowiązuje się nie modyfikować dostarczonego przez niego projektu (taka zgoda nie może być bezzasadnie odmawiana),
• jeżeli za zgodą Projektanta, Spółka dokona jakiegokolwiek ulepszenia na łódce, wówczas przekaże takie udoskonalenie Projektantowi przy zachowaniu ścisłych warunków poufności, chyba że będzie to wymagane w postępowaniu sądowym lub innym postępowaniu. Spółka niezwłocznie po wprowadzeniu takich ulepszeń udziela niewyłącznej licencji prawa do używania takich ulepszeń Projektantowi bez uiszczania opłat licencyjnych przez okres istnienia takich przemysłowych lub intelektualnych praw własności, o których mowa powyżej.
  
  

W punkcie dotyczącym tantiem (Royalties) umowa zawiera poniższe zapisy:

• Spółka zobowiązana jest zapłacić Projektantowi opłatę licencyjną określoną w umowie za każdy wyprodukowany kadłub i pokład jachtu zaprojektowanego na podstawie danej umowy,
• Spółka musi przez cały okres produkcji łodzi danego typu, zaprojektowanej na podstawie umowy z licencjodawcą, prowadzić dokładny rejestr każdej wyprodukowanej i sprzedanej jednostki,
• Spółka przed upływem 5 dni roboczych przed każdą datą płatności tantiem przesyła Projektantowi oświadczenie określające liczbę formowanych kadłubów/pokładów i naliczenie należnej opłaty licencyjnej,
• Projektant ma prawo dostępu do pomieszczeń Spółki w normalnych godzinach pracy w celu zweryfikowania oświadczeń o tantiemach i liczby zbudowanych łodzi.
  
  

Przedstawiony powyżej stan faktyczny budzi wątpliwości w zakresie prawidłowości naliczania podatku u źródła. Zgodnie z zawartą umową Spółka nie nabywa na własność praw autorskich dotyczących otrzymanych projektów łodzi. Spółka ponosi:

• opłaty projektowe (design fee) - jest to wynagrodzenie za wydzielone etapy projektowania według ustalonego w umowie harmonogramu wraz z dodatkowymi kosztami związanymi z podróżami nadzorczymi, zakwaterowaniem, opłatami pocztowymi, dodatkowymi opłatami za drukowanie itp.
• oraz opłaty licencyjne (tantiemy) za każdą wyprodukowaną według danego projektu łódź, która ukończy produkcję.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w przypadku braku certyfikatu rezydencji podatkowej od wypłaconego firmie projektowej z Wielkiej Brytanii wynagrodzenia za projekty łodzi i tantiemy Spółka jest zobowiązana pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 20%?

Czy w przypadku dostarczenia przez firmę projektową z Wielkiej Brytanii certyfikatu rezydencji, wynagrodzenie za projekty łodzi i za tantiemy nie będzie podlegać w Polsce opodatkowaniu podatkiem u źródła?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na gruncie ustawy o pdop zasady opodatkowania dochodów nierezydentów zostały określone m.in. w art. 21 ust. 1, które stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ustawy). Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub nie pobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych siedziby podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 26 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, dotyczy przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
   
   

- i ustala się go w wysokości 20% tych przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku braku certyfikatu rezydencji podatkowej wypłata wynagrodzenia za projekty i za tantiemy podlega pod art. 21 ust. 1 pkt 1 jako prawo do projektu wynalazczego i podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 20%.

W przypadku dostarczenia przez biuro projektowe aktualnego certyfikatu rezydencji podatkowej, w niniejszej sprawie będzie miała zastosowanie Umowa zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych podpisana w Londynie dnia 20.07.2006 r.

Stosownie do art. 12 ust. 1 w/w umowy, należności licencyjne powstające w Polsce i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Wielkiej Brytanii, mogą być opodatkowane w Wielkiej Brytanii. Jednakże takie należności mogą być także opodatkowane w Polsce, gdzie powstały i zgodnie z prawem Polskim, lecz podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty należności licencyjnych brutto (art. 12 ust. 2 umowy).

Przez „należności licencyjne” użyte w art. 12 ust. 3 umowy polsko-brytyjskiej rozumie się wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem zawodowym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).

Interpretując przepisy zawarte w umowie polsko-brytyjskiej, należy też zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku. Zarówno tekst Modelowej Konwencji jak i Komentarz do niej stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Pkt 15 i 16 Komentarza do art. 12 Konwencji Modelowej OECD mówi, że jeżeli wynagrodzenie przekazywane jest z tytułu przeniesienia całości praw wynikających z praw autorskich, płatność nie może stanowić należności licencyjnej. Każdy przypadek należy traktować indywidualnie z uwzględnieniem konkretnych okoliczności, jednak ogólnie rzecz biorąc, płatności takie stanowią najczęściej zyski przedsiębiorstw w rozumieniu art. 7 bądź dochody ze zbycia majątku w rozumieniu art. 13, nie zaś należności licencyjne w rozumieniu art. 12. Teza taka jest zawarta w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 października 2012 roku nr IPPB1/415-635/12-2/KS.

Natomiast z podpisywanych przez Spółkę umów na wykonanie projektów do łodzi z biurem projektowym z Wielkiej Brytanii wynika, iż przekazywane prace projektowe nie stanowią przedmiotu prawa autorskiego i nie są one przeniesione w całości na Spółkę (licencja niewyłączną). Bez pisemnej zgody kontrahenta Spółka nie może dokonywać w nich zmian, modyfikować dostarczonych projektów i wykorzystywać ich do jakichkolwiek innych nowych modeli.

W świetle powyższego zdaniem Spółki płatności dokonane za wykonane projekty łodzi i za tantiemy, nie stanowią należności z tytułu zbycia praw autorskich lecz są należnościami za użytkowanie lub prawo do użytkowania w/w praw i zgodnie z umową polsko-brytyjską z tych płatności należy potrącić 5% podatku u źródła w przypadku posiadania aktualnego certyfikatu rezydencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.; dalej: „updop”) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 updop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy wykonania świadczenia.
   
   

W myśl art. 3 ust. 5 updop, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 updop.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – ustala się w wysokości 20% przychodów.

Regulacja art. 21 ust. 2 updop stanowi, że przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W art. 21 updop wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop.

Mając jednak na uwadze fakt, że zgodnie z art. 21 ust. 2 updop, przepisy art. 21 ust. 1 updop stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska zasadne jest odwołanie się do przepisów Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840, dalej: „umowa polsko-brytyjska”).

W myśl art. 12 ust. 1 i 2 umowy polsko-brytyjskiej, należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie należności mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli osoba uzyskująca należności jest osobą do nich uprawnioną, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty należności licencyjnych brutto.

Stosownie do art. 12 ust. 3 umowy polsko-brytyjskiej, określenie „należności licencyjne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego (włącznie z filmami dla kin oraz filmami lub taśmami transmitowanymi w radiu lub telewizji), wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem zawodowym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że – co do zasady – należności licencyjne są związane z prawami lub majątkiem stanowiącym różne formy własności literackiej i artystycznej, elementy własności intelektualnej określone w tekście, jak również informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Mając na uwadze powyższe, w sprawie, należności ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz firmy projektowej z Wielkiej Brytanii wchodzą w zakres należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz mieszczą się w definicji należności licencyjnych określonych w polsko-brytyjskiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania. Tym samym, podlegają one opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca dokonując wypłaty należności licencyjnych na rzecz firmy projektowej z Wielkiej Brytanii, posiadając na dzień wypłaty aktualny certyfikat rezydencji firmy, uprawniony będzie do poboru 5% podatku u źródła od wypłacanych należności licencyjnych na podstawie art. 12 ust. 2 umowy polsko-brytyjskiej.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało zatem uznać za prawidłowe.

Słusznie wskazuje także Wnioskodawca, że w przypadku braku certyfikatu rezydencji podatkowej, Spółka będzie zobowiązana pobierać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 20% przychodów, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zauważyć należy, że z dniem 1 stycznia 2019 r. wprowadzono zmiany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże z uwagi na fakt, że wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej został złożony przed tą datą oraz w uzasadnieniu własnego stanowiska Wnioskodawca powołuje treść przepisów w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. przedmiotowa interpretacja została wydana w oparciu o przepisy ustawy obowiązujące do tej daty.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.