Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.671.2018.2.AKO
z 4 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 8 października 2018 r. (data wpływu 11 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 listopada 2018 r. (data wpływu 13 listopada 2018 r.), a także pismem z dnia 10 grudnia 2018 r. (data wpływu 10 grudnia 2018 r. i 12 grudnia 2018 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 3 grudnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad opodatkowania Czynności gospodarowania Nieruchomościami oraz Czynności zarządzania Nieruchomościami, a także prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z ww. czynnościami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad opodatkowania Czynności gospodarowania Nieruchomościami oraz Czynności zarządzania Nieruchomościami, a także prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z ww. czynnościami.

Złożony wniosek uzupełniony został pismem z dnia 8 listopada 2018 r. (data wpływu 13 listopada 2018 r.), a także pismem z dnia 10 grudnia 2018 r. (data wpływu 10 grudnia 2018 r. i 12 grudnia 2018 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 3 grudnia 2018 r. nr 0114-KDIP4.4012.671.2018.1.AKO.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  X. S.A.
  
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  Y.
  
  
  

Przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe, sprecyzowane następnie w nadesłanych uzupełnieniach:

Każdy z Wnioskodawców jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Sprzedaż żadnego z Wnioskodawców nie jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

X. S.A. i Y. działają na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz.U.2018.1355 t.j. z dnia 13 lipca 2018 r., dalej: „ustawa o funduszach”).

X. S.A. jest towarzystwem funduszy inwestycyjnych o którym mowa w Dziale 3 ustawy o funduszach. Y jest funduszem inwestycyjnym zamkniętym o którym mowa w Dziale 5 rozdziale 3 ustawy o funduszach.

Na podstawie ustawy o funduszach i statutu Y, X. S.A. zarządza Y.

Zgodnie ze statutem Y, przedmiotem lokat Y mogą być m.in. własność lub współwłasność nieruchomości gruntowych, budynków i lokali stanowiących odrębne nieruchomości oraz prawo użytkowania wieczystego nieruchomości.

W praktyce, Y. nabywa niezabudowane działki, a następnie zarządza budową na nich budynków z powierzchnią handlową lub lokalami mieszkalnymi. W następnym kroku:

• zabudowane działki są sprzedawane innym podmiotom, które będą na nich prowadzić działalność w zakresie wynajmu powierzchni handlowej (dotyczy budynków niemieszkalnych);
  

• lokale mieszkalne są sprzedawane ich nabywcom (dotyczy budynków mieszkalnych).
  
  
  

Sprzedaż ww. budynków niemieszkalnych oraz lokali mieszkalnych będzie następować nie później niż 2 lata od ich wybudowania.

Y nie będzie dzierżawił ani wynajmował ww. budynków i lokali przed ich sprzedażą.

Na podstawie art. 46 ust. 2 pkt 1 i 2 w związku z art. 45a ust. 1 ustawy o funduszach, X S.A. zawarł z wyspecjalizowanym podmiotem (dalej jako: „Podmiot trzeci”), za wynagrodzeniem, umowę o zarządzanie i gospodarowanie nieruchomościami:

• których Y jest właścicielem, współwłaścicielem lub użytkownikiem wieczystym lub
  

• do których prawa Y zamierza lub będzie zamierzał nabyć w toku prowadzenia działalności lub
  

• których nabycie do portfela inwestycyjnego Y jest lub będzie przedmiotem negocjacji, niezależnie od ich stopnia zaawansowania;
  

– dalej razem jako: „Nieruchomości”.

Powierzenie wykonywania czynności, o których mowa powyżej, jest uzasadnione m.in. tym, że:

• zapewni optymalizację funkcji i procesów działania X S.A.,
  

• zapewni oszczędność kosztów X S.A.,
  

• Podmiot trzeci posiada specjalistyczną wiedzę w zakresie zleconych czynności.
  
  
  

Zgodnie z ww. umową, przedmiot zlecenia obejmuje:

1. zarządzanie Nieruchomościami w rozumieniu art. 184b Ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz.U.2018.121 t.j. z dnia 15 stycznia 2018 r.), tj.: podejmowanie decyzji i dokonywanie czynności mających na celu zapewnienie racjonalnej gospodarki nieruchomością, a w szczególności:
   • właściwej gospodarki ekonomiczno-finansowej Nieruchomości;
   • bezpieczeństwa użytkowania i właściwej eksploatacji Nieruchomości;
   • właściwej gospodarki energetycznej w rozumieniu przepisów prawa energetycznego;
   • bieżące administrowanie Nieruchomościami;
     
   • utrzymanie Nieruchomości w stanie niepogorszonym zgodnie z jej przeznaczeniem;
   • uzasadnione inwestowanie w Nieruchomości;
   
   
   
   

– dalej łącznie jako „Czynności zarządzania Nieruchomościami”.

2. gospodarowanie Nieruchomościami, w szczególności realizacja procesów inwestycyjnych, a także czynności związane z:
   • tworzeniem nowych zasobów nieruchomości w aspekcie ekonomicznym, prawnym i technicznym, w tym organizacja nabycia nieruchomości przez Y;
   • zarządzaniem przedsięwzięciami inwestycyjnymi dot. Nieruchomości, w tym realizacja procesu budowlanego, pełnienie roli inwestora w rozumieniu art. 17 i nast. Prawa budowlanego, eksploatacja Nieruchomości, przeprowadzanie remontów i modernizacji Nieruchomości, które wykraczają poza zakres czynności opisanych powyżej, rewaloryzacja nieruchomości zabytkowych (w zakres czynności z tego punktu nie wchodzi wykonywanie robót budowlanych – Y będzie organizował proces budowlany, w tym poszukiwał wykonawców robót budowlanych);
   • uczestniczeniem w obrocie na rynku nieruchomości, w tym organizacja zbycia Nieruchomości;
   
   
   

– dalej łącznie jako „Czynności gospodarowania Nieruchomościami”.

Zgodnie z ww. umową, X S.A. jest uprawnione do wydawania Podmiotowi trzeciemu poleceń i instrukcji w zakresie wykonywania tej umowy i w związku z powierzonymi czynnościami, a Podmiot trzeci zobowiązuje się do stosowania się do tych poleceń i instrukcji.

W praktyce, w odniesieniu do poszczególnych inwestycji Y, wykonywane będą Czynności gospodarowania Nieruchomościami (obejmujące wzniesione na Nieruchomościach ww. budynki niemieszkalne jak i mieszkalne). Ponadto, w odniesieniu do niektórych z inwestycji Y, może zostać podjęta decyzja, aby wykonywane były również Czynności zarządzania Nieruchomościami (obejmujące wzniesione na Nieruchomościach ww. budynki niemieszkalne jak i mieszkalne). Powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych w ww. budynkach mieszkalnych wynosić będzie więcej niż 50% powierzchni użytkowej całkowitej tych budynków.

X S.A. wystawi na rzecz Y fakturę (dalej: „Faktura”), na której wyszczególnione będą oddzielnie:

• wynagrodzenie podstawowe – z tytułu zarządzania przez X S.A. częścią portfela inwestycyjnego Y nieobejmującą Nieruchomości (które nie jest jednak przedmiotem niniejszego Wniosku);
  

• wynagrodzenie dodatkowe – z tytułu zarządzania częścią portfela inwestycyjnego Y obejmującą Nieruchomości, którego wysokość będzie równa kosztowi Czynności gospodarowania Nieruchomościami i – o ile będą rzeczywiście wykonywane – Czynności zarządzania Nieruchomościami, nabywanych przez X S.A. od Podmiotu trzeciego (tj. X S.A. będzie obciążał Y kosztem ww. Czynności).
  
  
  

W przypadku, gdy obok Czynności gospodarowania Nieruchomościami będą wykonywane również Czynności zarządzania Nieruchomościami, możliwe będzie (na podstawie Faktury lub towarzyszącej dokumentacji) wyodrębnienie, jaka kwota przypada odpowiednio na Czynności gospodarowania Nieruchomościami i Czynności zarządzania Nieruchomościami.

Y będzie wykorzystywać ww. usługi do działalności polegającej na zakupie niezabudowanych działek, budowie na nich budynków z powierzchnią handlową lub lokalami mieszkalnymi oraz ich sprzedaży innym podmiotom (przy czym sprzedaż będzie następować nie później niż 2 lata od wybudowania ww. budynków i lokali mieszkalnych).

X S.A. nie zawarło z Y umowy o zarządzanie i gospodarowanie Nieruchomościami, ani też ogólnej umowy na zarządzanie Y, gdyż zarządzanie Y przez X S.A. odbywa się wprost na podstawie ustawy o funduszach i statutu Y.

W związku z powyższym, Wnioskodawcy składają niniejszy Wniosek, aby potwierdzić skutki w zakresie podatku VAT obciążenia Y przez X S.A. kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami i (o ile będą rzeczywiście wykonywane) Czynności zarządzania Nieruchomościami, nabywanych przez X S.A. od Podmiotu trzeciego.

Wnioskodawca wskazał klasyfikację opisanych we Wniosku usług zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207 poz. 1293, z późn. zm.):

• 68.32.11.0 – Usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi świadczone na zlecenie, z wyłączeniem nieruchomości będących we współwłasności.
  
  
  

Wnioskodawca wskazał też, że analogiczną klasyfikację ww. usługi mają według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. 2015, poz. 1676).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy obciążenie Y przez X S.A. wyłącznie kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami (dotyczy budynków niemieszkalnych jak i budynków mieszkalnych), nabywanych przez X S.A. od Podmiotu trzeciego, podlega opodatkowaniu stawką 23% VAT?
2. Czy obciążenie Y przez X S.A. zarówno kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami (dotyczy tylko budynków niemieszkalnych), nabywanych przez X S.A. od Podmiotu trzeciego, podlega w całości opodatkowaniu stawką 23%?
3. Czy obciążenie Y przez X S.A. zarówno kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami (dotyczy tylko budynków mieszkalnych), nabywanych przez X S.A. od Podmiotu trzeciego, podlega opodatkowaniu stawką 23% VAT w części dotyczącej Czynności gospodarowania Nieruchomościami oraz podlega zwolnieniu z VAT w części dotyczącej Czynności zarządzania Nieruchomościami?
4. Czy w sytuacji opisanej w pytaniu nr 1, Y przysługiwać będzie prawo do odliczenia całej kwoty VAT z Faktury (tj. dotyczącej Czynności gospodarowania Nieruchomościami)?
5. Czy w sytuacji opisanej w pytaniu nr 2, Y przysługiwać będzie prawo do odliczenia całej kwoty VAT z Faktury (tj. dotyczącej Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami?
6. Czy w sytuacji opisanej w pytaniu nr 3, Y przysługiwać będzie prawo do odliczenia całej kwoty VAT z Faktury (tj. dotyczącej Czynności gospodarowania Nieruchomościami)?
   
   

W opinii Zainteresowanych:

1. Obciążenie Y przez X S.A. wyłącznie kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami (dotyczy budynków niemieszkalnych jak i budynków mieszkalnych), nabywanych przez X S.A. od Podmiotu trzeciego, podlega opodatkowaniu stawką 23% VAT.
2. Obciążenie Y przez X S.A. zarówno kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami (dotyczy tylko budynków niemieszkalnych), nabywanych przez X S.A. od Podmiotu trzeciego, podlega w całości opodatkowaniu stawką 23%.
3. Obciążenie Y przez X S.A. zarówno kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami (dotyczy tylko budynków mieszkalnych), nabywanych przez X S.A. od Podmiotu trzeciego, podlega opodatkowaniu stawką 23% VAT w części dotyczącej Czynności gospodarowania Nieruchomościami oraz podlega zwolnieniu z VAT w części dotyczącej Czynności zarządzania Nieruchomościami.
4. W sytuacji opisanej w pytaniu nr 1, Y przysługiwać będzie prawo do odliczenia całej kwoty VAT z Faktury (tj. dotyczącej Czynności gospodarowania Nieruchomościami).
5. W sytuacji opisanej w pytaniu nr 2, Y przysługiwać będzie prawo do odliczenia całej kwoty VAT z Faktury (tj. dotyczącej Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami).
6. W sytuacji opisanej w pytaniu nr 3, Y przysługiwać będzie prawo do odliczenia całej kwoty VAT z Faktury (tj. dotyczącej Czynności gospodarowania Nieruchomościami).
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców

Ad 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, stawka podatku VAT wynosi 23%.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT, zwolnione z VAT są usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych – w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.

Ww. przepis jest odpowiednikiem art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają transakcje zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Pojęcie „zarządzania” funduszami inwestycyjnymi nie zostało zdefiniowane w ww. Dyrektywie ani w polskich przepisach z zakresu VAT. Tym niemniej, kwestia ta była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”), w szczególności, w wyroku z 9 grudnia 2015 r. w sprawie C-595/13 Staatssecretaris van Financiën przeciwko Fiscale Eenheid X NV cs.

W wyroku tym TSUE oceniał, czy ww. zwolnieniu z VAT może podlegać „zarządzanie nieruchomościami” funduszu inwestycyjnego, na które składały się następujące czynności:

1. wykonywanie nadzoru nad nieruchomością i korzystaniem z niej oraz utrzymywanie w tym celu kontaktu z najemcami;
   
2. w przypadku niewynajętych nieruchomości udzielanie – na rachunek zleceniodawcy – zlecenia maklerom; ocena najemców;
   
3. inspekcja ewentualnych zwolnionych powierzchni i sporządzanie protokołu dotyczącego stanu rzeczy;
   
4. pobór czynszu (...) i zarządzanie dłużnikami; obsługa dodatków mieszkaniowych;
   
5. planowanie finansowe i organizacja znaczących prac mających na celu utrzymanie stanu nieruchomości; ocena techniczna i kontrola wykonania tych prac (…);
6. organizacja mniejszych prac mających na celu utrzymanie stanu nieruchomości oraz kontrola wykonania tych prac;
   
7. organizacja dodatkowych dostaw i usług; kontrola ich jakości oraz księgowanie należności z ich tytułu na rachunek najemców;
   
8. administracyjna obsługa wyżej wymienionych działań; oraz
   
9. bieżąca obsługa prawna; wprowadzanie podwyżek czynszu i przedłużanie umów najmu.
   
   

TSUE wyjaśnił, że objętymi zwolnieniem transakcjami zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi są te, które są właściwe dla działalności prowadzonej przez przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania (wyroki: Abbey National, C-169/04, EU:C:2006:289, pkt 63; Deutsche Bank, C-44/11, EU:C:2012:484, pkt 31, i ATP PensionService, C-464/12, EU:C:2014:139, pkt 65).

W szczególności, w odniesieniu do usług zarządzania świadczonych przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią TSUE uznał, że czynności te powinny tworzyć odrębną całość, ocenianą globalnie, oraz stanowić elementy właściwe i istotne dla zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi (wyrok ATP PensionService, C-464/12, EU:C:2014:139, pkt 65).

Zdaniem TSUE, poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu portfelem inwestycyjnym, do szczególnych funkcji przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania należą funkcje administrowania samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, takie jak te wymienione w załączniku II do dyrektywy UCITS w rubryce „Administracja” (wyrok ATP PensionService, C-464/12, EU:C:2014:139, pkt 66).

TSUE orzekł również, że funkcje depozytariusza przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, a także samo świadczenie usług o charakterze materialnym czy też technicznym, takie jak udostępnienie systemu informatycznego, nie są objęte zakresem przedmiotowego zwolnienia (wyrok Abbey National, C-169/04, EU:C:2006:289, pkt 65, 71).

W tym kontekście TSUE zauważył, że faktyczna eksploatacja nieruchomości nie jest szczególna dla zarządzania specjalnym funduszem inwestycyjnym, bowiem wykracza poza różne czynności związane ze zbiorowym inwestowaniem zebranego kapitału. W zakresie, w jakim faktyczna eksploatacja nieruchomości ma na celu zachowanie i zwiększenie zainwestowanego majątku, jej cel nie jest szczególny dla działalności specjalnego funduszu inwestycyjnego, lecz jest właściwy dla każdego rodzaju inwestycji.

W związku z tym TSUE orzekł, że zawarte w przedmiotowym przepisie pojęcie „zarządzania” nie obejmuje faktycznej eksploatacji nieruchomości specjalnego funduszu inwestycyjnego.

W ocenie Wnioskodawców, ww. wyrok TSUE ma kluczowe znaczenie w kontekście zawartego we Wniosku pytania. Aczkolwiek wskazany w nim zakres czynności związanych z nieruchomościami funduszu inwestycyjnego nie jest tożsamy (przedmiotowy wyrok dotyczył głównie obsługi umów najmu nieruchomości oraz utrzymania nieruchomości w niepogorszonym stanie), to jednak wypowiedziana w nim przez TSUE zasada, w ocenie Wnioskodawców, ma zastosowanie również do ich sytuacji.

Analogicznie bowiem, jak czynności wskazane w wyroku C-595/13, Czynności gospodarowania Nieruchomościami nie są szczególne dla działalności funduszu inwestycyjnego. Są to bowiem czynności zmierzające do zachowania i zwiększenia zainwestowanego majątku, przez co nie można uznać, iż są specyficzne dla działalności funduszy inwestycyjnych.

Innymi słowy, Czynności gospodarowania Nieruchomościami są typowymi czynnościami podejmowanymi w ramach szeroko rozumianego procesu inwestowania w nieruchomości. Przykładowo, w znacznej mierze podobną działalność prowadzą przedsiębiorstwa developerskie, które również aktywnie poszukują gruntów pod budowę, aby następnie dokonać sprzedaży efektów wzniesionych na nich inwestycji. Nie ulega przy tym wątpliwości, iż działalność developerska jest opodatkowana VAT.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawców, Czynności gospodarowania Nieruchomościami nabywane przez X S.A. od Podmiotu trzeciego, nie wchodzą w zakres pojęcia „zarządzania” funduszami inwestycyjnymi. Tym samym, nie korzystają one ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawców, obciążenie Y przez X S.A. wyłącznie kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami (dotyczy budynków niemieszkalnych jak i budynków mieszkalnych), nabywanych przez X S.A. od Podmiotu trzeciego, podlega opodatkowaniu stawką 23% VAT.

Ad 2.

Jak wskazano wyżej w pkt 1, zdaniem Wnioskodawców, obciążenie Y przez X S.A. wyłącznie kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami (dotyczy budynków niemieszkalnych jak i budynków mieszkalnych), nabywanych przez X S.A. od Podmiotu trzeciego, podlega opodatkowaniu stawką 23% VAT.

Z kolei usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi, w ocenie Wnioskodawców, jako nie korzystające ze zwolnienia z VAT, także podlegają opodatkowaniu z zastosowaniem podstawowej stawki 23% VAT.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawców, w przypadku obciążania Y przez X S.A. jednocześnie kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami (dotyczy tylko budynków niemieszkalnych), należałoby, w zakresie ustalenia właściwej stawki VAT, obie ww. grupy czynności potraktować jednakowo.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawców, obciążenie Y przez X S.A. zarówno kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami (dotyczy tylko budynków niemieszkalnych), nabywanych przez X S.A. od Podmiotu trzeciego, podlega w całości opodatkowaniu stawką 23%.

Ad 3.

Jak wskazano wyżej w pkt 1, zdaniem Wnioskodawców, obciążenie Y przez X S.A. wyłącznie kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami (dotyczy budynków niemieszkalnych jak i budynków mieszkalnych), nabywanych przez X S.A. od Podmiotu trzeciego, podlega opodatkowaniu stawką 23% VAT.

Z kolei zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia, zwolnione z VAT są usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi, świadczone na zlecenie, z wyłączeniem wyceny nieruchomości mieszkalnych (PKWiU ex 68.32.11.0 i PKWiU ex 68.32.12.0).

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawców, w przypadku obciążania Y przez X S.A. jednocześnie kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami (dotyczy tylko budynków mieszkalnych), należałoby, w zakresie ustalenia właściwej stawki VAT, obie ww. grupy czynności potraktować odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawców, w przypadku budynków mieszkalnych:

• w części, w jakiej ww. obciążenie dotyczy Czynności gospodarowania Nieruchomościami – podlegałoby ono opodatkowaniu stawką 23% VAT;
  

• w części, w jakiej ww. obciążenie dotyczy Czynności zarządzania Nieruchomościami – podlegałoby ono zwolnieniu z VAT.
  
  
  

Reasumując, zdaniem Wnioskodawców, obciążenie Y przez X S.A. zarówno kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami (dotyczy tylko budynków mieszkalnych), nabywanych przez X S.A. od Podmiotu trzeciego, podlega opodatkowaniu stawką 23% VAT w części dotyczącej Czynności gospodarowania Nieruchomościami oraz podlega zwolnieniu z VAT w części dotyczącej Czynności zarządzania Nieruchomościami.

Ad 4.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Y wykorzystuje Czynności gospodarowania Nieruchomościami do czynności polegających na sprzedaży budynków niemieszkalnych oraz lokali mieszkalnych (przy czym sprzedaż będzie następować nie później niż 2 lata od wybudowania ww. budynków i lokali mieszkalnych). Działalność ta, zdaniem Wnioskodawców, jako nie korzystająca ze zwolnienia z VAT, jest opodatkowana VAT.

W efekcie, zdaniem Wnioskodawców, istniał będzie związek między obciążaniem Y przez X S.A. kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami (dotyczy budynków niemieszkalnych jak i budynków mieszkalnych) a działalnością opodatkowaną Y.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawców, w sytuacji opisanej w pytaniu nr 1, tj. obciążania Y przez X S.A. wyłącznie kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami (dotyczy budynków niemieszkalnych jak i budynków mieszkalnych), nabywanych przez X S.A. od Podmiotu trzeciego, Y przysługiwać będzie prawo do odliczenia całej kwoty VAT z Faktury (tj. dotyczącej Czynności gospodarowania Nieruchomościami).

Ad 5.

Jak wskazano wyżej w pkt 2, zdaniem Wnioskodawców, obciążenie Y przez X S.A. zarówno kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami (dotyczy tylko budynków niemieszkalnych), nabywanych przez X S.A. od Podmiotu trzeciego, podlega w całości opodatkowaniu stawką 23%.

Ponadto, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Y będzie wykorzystywać zarówno Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami (o ile będą świadczone) do czynności polegających na sprzedaży budynków niemieszkalnych (przy czym sprzedaż będzie następować nie później niż 2 lata od wybudowania ww. budynków).

A zatem, w przypadku obciążania Y przez X S.A. kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami (dotyczy tylko budynków niemieszkalnych), w ocenie Wnioskodawców, istniał będzie związek między obciążeniem Y przez X S.A. kosztem ww. Czynności a działalnością opodatkowaną Y.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawców, w sytuacji opisanej w pytaniu nr 2, tj. obciążania Y przez X S.A. zarówno kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami (dotyczy tylko budynków niemieszkalnych), nabywanych przez X S.A. od Podmiotu trzeciego, Y przysługiwać będzie prawo do odliczenia całej kwoty VAT z Faktury (tj. dotyczącej Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami).

Ad 6.

Jak wskazano wyżej w pkt 3, zdaniem Wnioskodawców, obciążenie Y. przez X. S.A. zarówno kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami (dotyczy tylko budynków mieszkalnych), nabywanych przez X. S.A. od Podmiotu trzeciego, podlega opodatkowaniu stawką 23% VAT w części dotyczącej Czynności gospodarowania Nieruchomościami oraz podlega zwolnieniu z VAT w części dotyczącej Czynności zarządzania Nieruchomościami.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawców, podatek VAT wykazany na Fakturze powinien dotyczyć Czynności gospodarowania Nieruchomościami. W odniesieniu do Czynności zarządzania Nieruchomościami należałoby z kolei zastosować zwolnienie z VAT.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Y będzie wykorzystywać Czynności gospodarowania Nieruchomościami do czynności polegających na sprzedaży lokali mieszkalnych (przy czym sprzedaż będzie następować nie później niż 2 lata od wybudowania ww. lokali).

A zatem, w przypadku obciążania Y przez X S.A. kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami (dotyczy tylko budynków mieszkalnych), w ocenie Wnioskodawców, istniał będzie związek między obciążeniem Y przez X S.A. kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami a działalnością opodatkowaną Y.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawców, w sytuacji opisanej w pytaniu nr 3, tj. obciążania Y przez X S.A. zarówno kosztem Czynności gospodarowania Nieruchomościami jak i Czynności zarządzania Nieruchomościami (dotyczy tylko budynków mieszkalnych), nabywanych przez X S.A. od Podmiotu trzeciego, Y przysługiwać będzie prawo do odliczenia całej kwoty VAT z Faktury (tj. dotyczącej Czynności gospodarowania Nieruchomościami).

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawców należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, że z dniem 1 stycznia 2019 r., art. 1 ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2392) do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) dodany został art. 146aa. Zgodnie z ust. 1 tego artykułu, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ww. ustawy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.