Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.559.2018.2.AK1
z 15 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 30 października 2018 r. (data wpływu 5 listopada 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 grudnia 2018 r. (data nadania 24 grudnia 2018 r., data wpływu 28 grudnia 2018 r.) na wezwanie z dnia 7 grudnia 2018 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.559.2018.1.AK1 (data doręczenia 17 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy powiernictwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy powiernictwa.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  Pana Tomasza H.;
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  Pana Piotra M.;
  
  

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Zainteresowany będący stroną postępowania) zamierza zawrzeć umowę zlecenia powierniczego z Piotrem M. (Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania). W ramach tej umowy Piotr M. (jako powierzający) zleci Wnioskodawcy (jako powiernikowi) powiernicze przystąpienie do wskazanych przez niego spółek komandytowo-akcyjnych w charakterze komplementariusza (nie prowadzącego spraw spółki) albo akcjonariusza, natomiast rzeczywistym beneficjentem praw i obowiązków wynikających z udziału w takich spółkach będzie Piotr M.

Na mocy umowy zlecenia powierniczego Wnioskodawca jako powiernik będzie zobowiązany m.in. do dokonania wszelkich czynności niezbędnych do przystąpienia do wskazanej przez Piotra M. (powierzającego) spółki komandytowo-akcyjnej, w tym wniesienia wkładu, wykonywania praw i obowiązków wspólnika zgodnie z poleceniami powierzającego oraz do wydania powierzającemu wszystkich korzyści jakie Wnioskodawca uzyska (jako powiernik) z udziału w spółce komandytowo-akcyjnej (w szczególności przekazania wypłaconych przez spółkę komandytowo-akcyjną zysków). Powierzający (Piotr M.) będzie zobowiązany przede wszystkim do pokrycia wszelkich wydatków związanych z udziałem powiernika (Wnioskodawcy) w spółce komandytowo-akcyjnej, udzielania mu stosownych instrukcji co do wykonywania przez powiernika praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowo-akcyjnej oraz do zapłaty wynagrodzenia powiernikowi z tytułu zawartej umowy zlecenia powierniczego.

Powiernik będzie również zobowiązany - w wykonaniu umowy zlecenia powierniczego - do przeniesienia w każdej chwili na powierzającego, na jego żądanie, udziału w spółce komandytowo-akcyjnej (prawa i obowiązki komplementariusza w spółce komandytowo-akcyjnej albo akcje spółki komandytowo-akcyjnej).

W istocie zawarta umowa zlecenia powierniczego będzie prowadziła do sytuacji, w której powiernik (Wnioskodawca) jest wspólnikiem spółki komandytowo-akcyjnej, w swoim imieniu, ale na rzecz powierzającego (Piotr M.) oraz przeniesie docelowo udziały (akcje) w takiej spółce na rzecz powierzającego.

Pismem z dnia 7 grudnia 2018 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełninia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, poprzez wskazanie:

1. co Wnioskodawca rozumie pod pojęciem „zysk wypłacony przez spółkę komandytowo-akcyjną”?
   
2. czy złożony wniosek dotyczy wypłacanej dywidendy?
   
   

Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 24 grudnia 2018 r. (data nadania 24 grudnia 2018 r., data wpływu 28 grudnia 2018 r.) wskazując, że:

Ad. 1. Co Wnioskodawca rozumie pod pojęciem „zysk wypłacony przez spółkę komandytowo-akcyjną”?

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej - „updf”) od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Udział w zysku osób prawnych oznacza również udział w zysku spółki komandytowo-akcyjnej (art. 5a pkt 31 w zw. z art. 5a pkt 28 lit. c updf). W spółce komandytowo-akcyjnej występują dwojakiego rodzaju wspólnicy, tj. komplementariusze ponoszący nieograniczoną odpowiedzialność za zobowiązania spółki oraz akcjonariusze, których odpowiedzialność za zobowiązania spółki ogranicza się do wkładu wniesionego na kapitał zakładowy (akcyjny).

Zgodnie z art. 126 § 1 Kodeksu spółek handlowych w sprawach nieuregulowanych do komplementariuszy stosuje się przepisy dotyczące spółki jawnej, a do akcjonariuszy stosuje się przepisy dotyczące spółki akcyjnej. W związku z powyższym wspólnicy spółki komandytowo-akcyjnej z tytułu uczestnictwa w zysku tej spółki mogą uzyskiwać:

1. dywidendę w odniesieniu do wspólników będących akcjonariuszami lub
   
2. udział w zysku w odniesieniu do wspólników będących komplementariuszami (art. 30a ust. 6a updf).
   
   

W związku z powyższym przez pojęcie „zysk wypłacony przez spółkę komandytowo-akcyjną” należy rozumieć zarówno dywidendę w odniesieniu do akcjonariuszy spółki komandytowo-akcyjnej, jak i udział w zysku w odniesieniu do komplementariuszy. Wnioskodawca - w zależności od woli zlecającego - może powierniczo przystąpić do spółki komandytowo-akcyjnej zarówno w charakterze komplementariusza w przypadku jednych spółek komandytowo-akcyjnych, jak i akcjonariusza w przypadku innych spółek komandytowo-akcyjnych. Obydwu tych sytuacji dotyczy złożony wniosek.

Ad. 2. Czy złożony wniosek dotyczy wypłacanej dywidendy?

Tak. W przypadku, gdy Wnioskodawca przystąpi powierniczo do spółki komandytowo-akcyjnej w charakterze akcjonariusza - zysk wypłacany przez spółkę komandytowo-akcyjną będzie miał charakter dywidendy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zysków wypłaconych przez spółkę komandytowo-akcyjną wspólnikowi spółki komandytowo-akcyjnej działającemu w charakterze powiernika (tj. w swoim imieniu, ale na rzecz powierzającego) będzie powierzający jako faktyczny beneficjent udziału w spółce komandytowo-akcyjnej?

Zdaniem Zainteresowanych, instytucja powiernictwa (umów powierniczych) jest powszechnie akceptowana w polskim prawie cywilnym oraz nauce prawa cywilnego (m.in. „System Prawa Prywatnego. Prawo zobowiązań - umowy nienazwane. Tom 9” pod red. prof. dr hab. W. Katnera, Rozdział III, § 12, Umowy powiernicze, s. 310-337, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2010). Jego podstaw doszukuje się w zasadzie swobody umów oraz przepisach dotyczących umowy zlecenia, której cechy wykazuje umowa powiernicza.

Jak wskazuje prof. dr hab. A. Kidyba: „Dopuszczalne wydaje się powiernicze przeniesienie ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej w jego wersji romańskiej (fiducia). Z perspektywy stosunku prawnego między spółką a wspólnikiem powiernik wykonuje ogół uprawnień i ponosi odpowiedzialność za ogół obowiązków powierzającego, występuje zatem w roli wspólnika. Natomiast z perspektywy obligacyjnej więzi fiducjarnej łączącej powierzającego i powiernika ogół praw i obowiązków jest wykonywany przez powiernika we własnym imieniu, ale na rzecz powierzającego.” (Kodeks spółek handlowych. Komentarz Zakamycza. Tom 1. Komentarz do art. 1-300 K.S.H., Zakamycze 2005, s. 89).

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uregulowano instytucji powiernictwa (czynności powierniczych), niemniej, jak się wydaje jest ona powszechnie akceptowalna, zarówno w interpretacjach podatkowych, jak i orzeczeniach sądów administracyjnych w sprawach podatkowych. Dla przykładu pogląd, że w przypadku zawarcia umowy powierniczej, powiernik (formalnie wspólnik) powinien być transparentny podatkowo, ponieważ nie jest faktycznym właścicielem praw i obowiązków przysługujących z tytułu uczestnictwa w spółce, a jedynie uprawnionym do władania nimi, zaś podatnikiem jest powierzający jako faktyczny beneficjent odnajdujemy m. in. w interpretacjach dotyczących opodatkowania dochodów wspólników spółek jawnych i komandytowych:

1. Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 lutego 2014 r. (IBPBI/1/415-1174/13/KB);
2. Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 grudnia 2015 r. (ITPB1/4511-973/15/WM).
   
   

Na tle opodatkowania dywidend - pogląd o tym, że podatnikiem jest powierzający, a nie powiernik, reprezentują z kolei:

1. Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 sierpnia 2017 r. (0111-KDIB2-3.4010.81.2017.2.AB);
2. Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 listopada 2017 r. (0111-KDIB1-3.4010.282.2017.1.MST).
   
   

Również orzecznictwo sądowe w sprawach podatkowych opowiada się za traktowaniem powiernictwa jako neutralnego podatkowo. Jak wskazuje w swoim wyroku z dnia 9 czerwca 2017 r. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt II FSK 1370/15): „Podsumowując tę część uzasadnienia, powiernik przy wykonywaniu przez siebie czynności, składa swoje oświadczenie woli, we własnym imieniu (w przeciwieństwie np. do pełnomocnika, który dokonuje czynności w imieniu mocodawcy) oraz na rzecz (rachunek) powierzającego. Ten ostatni element jest najistotniejszy w rozpoznaniu skutków podatkowych związanych z uzyskaniem przychodu na podstawie art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. Rzeczywistym beneficjentem dokonanej czynności jest bowiem powierzający, na którego rzecz/rachunek czynność zostaje dokonana. Przychodu takiego nie można przy tym rozpoznać u powiernika, gdyż nie stanowi on dla niego trwałego przysporzenia majątkowego. Prawidłowo zatem wskazał Sąd I instancji, powołując się na literaturę przedmiotu, że czynności powiernicze, z punktu widzenia podatków dochodowych, określane są jako neutralne podatkowo (por. M. Chudzik, Opodatkowanie czynności powierniczych podatkami dochodowymi, Monitor Podatkowy 2006/2/16). Należy wobec powyższego stwierdzić, że skutki podatkowe związane z czynnościami wykonywanymi przez powiernika są analogiczne do tych, jakie wystąpiłyby, gdyby czynności te wykonywane były bezpośrednio przez powierzającego.”

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że w przypadku, gdy została zawarta umowa powiernicza, w wyniku której to wspólnikiem w spółce komandytowo-akcyjnej jest powiernik, działający na rzecz powierzającego (rzeczywistego beneficjenta) - podatnikiem podatku dochodowego od zysków lub dywidend wypłacanych przez spółkę komandytowo-akcyjną w przedstawionym stanie faktycznym (zawarta umowa powiernicza), będzie powierzający (jako rzeczywisty beneficjent) i to nim spoczywają obowiązki podatnika w zakresie przewidzianym przepisami prawa (m.in. w tym złożenie rocznej deklaracji podatkowej).

Powiernik nie jest natomiast podatnikiem podatku dochodowego z tytułu udziału w spółce komandytowo-akcyjnej. Powiernik jest natomiast podatnikiem podatku dochodowego z tytułu wynagrodzenia otrzymanego od powierzającego z tytułu zawartej umowy zlecenia powierniczego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie art. 5a pkt 28 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce oznacza to spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl z art. 125 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1577 z późn. zm.), spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem.

Stosownie do zapisu art. 126 § 1 Kodeksu, w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowo-akcyjnej stosuje się:

1. w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy, zarówno między sobą, wobec wszystkich akcjonariuszy, jak i wobec osób trzecich, a także do wkładów tychże wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy - odpowiednio przepisy dotyczące spółki jawnej;
2. w pozostałych sprawach - odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej, a w szczególności przepisy dotyczące kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia.
   
   

W przypadku więc, gdy wspólnik spółki komandytowo-akcyjnej pełni rolę komplementariusza uzyskuje on przychody z tytułu udziału w zyskach (art. 51-52 Kodeksu spółek handlowych, natomiast, gdy pełni rolę akcjonariusza uzyskuje dywidendę (art. 348-349 Kodeksu spółek handlowych).

W myśl art. 138 § 1 Kodeksu spółek handlowych akcjonariusz może reprezentować spółkę jedynie jako pełnomocnik. Jeżeli akcjonariusz dokona czynności prawnej w imieniu spółki nie ujawniając swojego pełnomocnictwa, odpowiada za skutki tej czynności wobec osób trzecich bez ograniczenia; dotyczy to także reprezentowania spółki przez akcjonariusza, który nie ma umocowania albo przekroczy jego zakres (art. 138 § 2).

Zgodnie natomiast z art. 140 § 1 ww. Kodeksu, każdy komplementariusz ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Statut spółki może przewidywać, że prowadzenie spraw spółki powierza się jednemu albo kilku komplementariuszom (art. 140 § 2). Zmiana statutu, pozbawiająca prawa prowadzenia spraw spółki lub przyznająca takie prawo komplementariuszowi dotychczas go pozbawionemu, wymaga zgody wszystkich pozostałych komplementariuszy (art. 140 § 3).

Stosownie do art. 141 Kodeksu, komplementariuszowi nie przysługuje prawo do prowadzenia spraw spółki, przekazanych do kompetencji walnego zgromadzenia albo rady nadzorczej przez przepisy niniejszego działu lub statut spółki.

Zgodnie z art. 147 § 1 Kodeksu spółek handlowych, komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej. Jeżeli statut nie stanowi inaczej, komplementariuszowi niepozbawionemu prawa prowadzenia spraw spółki, który pobiera wynagrodzenie z tytułu podejmowania czynności wymienionych w art. 137 § 1 i art. 141, nie przysługuje udział w zysku spółki w części odpowiadającej wkładowi jego pracy do spółki (art. 147 § 2 ww. Kodeksu).

Przenosząc powyższe na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy wskazać, że w myśl z art. 30a ust. 1 pkt 4) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od uzyskanych dochodów (przychodów) z tytułu dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

Należy wskazać, ze stosownie do zapisu art. 5a pkt 31, ilekroć w umowie jest mowa udziale w zyskach osób prawnych, oznacza to również udział w zyskach spółek, o których mowa w art. 28 lit. c) i d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli m.in. w spółce komandytowo-akcyjnej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, jako powiernik, zamierza zawrzeć umowę zlecenia powierniczego w ramach której powierzający zleci Wnioskodawcy, powiernicze przystąpienie do wskazanych przez powierzającego spółek komandytowo-akcyjnych w charakterze komplementariusza (nie prowadzącego spraw spółki) albo akcjonariusza. Rzeczywistym beneficjentem praw i obowiązków wynikających z udziału w spółkach będzie powierzający. Zgodnie z umową zlecenia powierniczego Wnioskodawca jako powiernik będzie zobowiązany m.in. do dokonania wszelkich czynności niezbędnych do przystąpienia do wskazanej przez powierzającego spółki komandytowo-akcyjnej, w tym wniesienia wkładu, wykonywania praw i obowiązków wspólnika zgodnie z poleceniami powierzającego oraz do wydania powierzającemu wszystkich korzyści jakie Wnioskodawca uzyska jako powiernik z udziału w spółce komandytowo-akcyjnej (w szczególności przekazania wypłaconych przez spółkę komandytowo-akcyjną zysków). Powierzający będzie zobowiązany do pokrycia wszelkich wydatków związanych z udziałem powiernika w spółce komandytowo-akcyjnej, udzielania mu stosownych instrukcji co do wykonywania przez powiernika praw i obowiązków wspólnika w spółce komandytowo-akcyjnej oraz do zapłaty wynagrodzenia powiernikowi z tytułu zawartej umowy zlecenia powierniczego. Powiernik będzie zobowiązany do przeniesienia w każdej chwili na żądanie na powierzającego udziału w spółce komandytowo-akcyjnej (praw i obowiązków komplementariusza w spółce komandytowo-akcyjnej albo akcji spółki komandytowo-akcyjnej). Zawarta umowa zlecenia powierniczego będzie prowadziła do sytuacji, w której powiernik jest wspólnikiem spółki komandytowo-akcyjnej, w swoim imieniu, ale na rzecz powierzającego oraz przeniesie docelowo udziały (akcje) w takiej spółce na rzecz powierzającego.

Wyjaśnić należy, że podczas określonych czynności osoby fizyczne, jak i osoby prawne nie muszą działać osobiście, dopuszczalne jest działanie przez przedstawiciela. Istota przedstawicielstwa w prawie cywilnym polega na tym, że pewna osoba dokonuje w imieniu i na rzecz innego podmiotu czynności prawne. Osoba, która dokonuje czynności, określana jest mianem przedstawiciela, natomiast osoba, w imieniu której czynność jest dokonywana – reprezentowanym.

Jeżeli czynność dokonana przez przedstawiciela mieści się w granicach umocowania udzielonego przez reprezentowanego, wywołuje ona bezpośredni skutek dla podmiotu, który udzielił pełnomocnictwa. Powszechnie wskazuje się, iż prawu cywilnemu znane są także inne podobne instytucje, które pełnią funkcje zbliżone do przedstawicielstwa, przy czym nie należy ich utożsamiać z przedstawicielstwem.

Od tej instytucji należy odróżnić np. powiernika, który na zewnątrz działa jako samodzielny podmiot prawa, jednak z mocy wewnętrznego porozumienia z inną osobą, na rzecz której działa, nie występuje we własnym interesie.

Powiernictwo jako instytucja prawna nie jest uregulowane w prawie polskim. Podstawą do konstruowania czynności powierniczych jest wyrażona w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 z późn. zm.) zasada swobody kontraktowej. Zgodnie z tym przepisem – strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Najczęściej podstawą do skonstruowania umowy powierniczej jest umowa zlecenia. Prawa i obowiązki stron tej umowy należy zasadniczo oceniać według przepisów o zleceniu.

Istota zlecenia powierniczego polega na tym, że na zewnątrz występuje powiernik, który dokonuje nabycia pewnej rzeczy lub prawa we własnym imieniu, ale na rzecz zleceniodawcy. Jak wynika z art. 734 i 735 Kodeksu cywilnego – istotą umowy zlecenia jest odpłatne (prowizja) lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub jeżeli tak stanowi umowa w imieniu własnym, lecz na rachunek zlecającego.

W tym ostatnim wypadku wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy (fiduicjarny), a przyjmujący zlecenie ma obowiązek wydać zlecającemu wszystko co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym (art. 740 zdanie 2 Kodeksu cywilnego).

Władztwo nad nabytymi prawami, jakie można przypisać zleceniobiorcy wykonującemu zlecenie powiernicze jest ograniczone, poprzez:

• ograniczenie czasowe – zleceniobiorca obowiązany jest przekazać nabyte prawa, bądź uzyskane korzyści na pierwsze żądanie zleceniobiorcy,
  

• ustawowo wyłączoną możliwość rozporządzania tymi prawami lub korzyściami na rzecz kogo innego aniżeli zleceniodawca lub wskazany przezeń podmiot, co powoduje wyłączenie możliwości efektywnego zwiększenia masy majątkowej zleceniobiorcy o prawa nabyte w wykonaniu powiernictwa,
  

• nieekwiwalentność dla zleceniobiorcy zbycia nabytych we własnym imieniu, lecz na rachunek zlecającego praw – prawa te przenoszone są na zlecającego nieodpłatnie - zgodnie z art. 742 Kodeksu cywilnego dający zlecenie zwraca przyjmującemu zlecenie jedynie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia, oraz zwalnia go od zobowiązań, które ten w powyższym celu zaciągnął w imieniu własnym, natomiast w przypadku przenoszenia powierniczo nabytych praw na wskazaną przez zlecającego osobę trzecią cena zbycia stanowi należność zleceniodawcy (art. 740 Kodeksu cywilnego),
  

• przyjmującemu zlecenie nie wolno używać we własnym interesie rzeczy i pieniędzy dającego zlecenie. Od sum pieniężnych zatrzymanych ponad potrzebę wynikającą z wykonywania zlecenia powinien płacić dającemu zlecenie odsetki ustawowe (art. 741 Kodeksu cywilnego),
  

• dający zlecenie powinien zwrócić przyjmującemu zlecenie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia, wraz z odsetkami ustawowymi; powinien również zwolnić przyjmującego zlecenie od zobowiązań, które ten w powyższym celu zaciągnął w imieniu własnym (art. 742 Kodeksu cywilnego).
  
  
  

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, że podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu udziału w zyskach lub otrzymanej dywidendy są komplementariusze lub akcjonariusze spółki komandytowo-akcyjnej.

Wynika to z faktu, że generalnie komplementariusz lub akcjonariusz są beneficjentami korzyści uzyskiwanych przez spółkę komandytowo-akcyjnej.

Zatem w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, w związku z zawartą umową zlecenia powierniczego, rzeczywistym beneficjentem skutków prowadzonej przez spółkę komandytowo-akcyjną działalności nie jest powiernik lecz powierzający.

Powierzający jest zobowiązany pokrywać wszelkie wydatki związane z uczestnictwem w tej spółce, natomiast powiernik zobowiązany jest mu wydać nieodpłatnie wszystko co uzyskał z tytułu członkostwa w spółce.

Pomimo, że powiernik formalnie będzie komplementariuszem lub akcjonariuszem w spółce komandytowo-akcyjnej, to z uwagi na zawartą umowę zlecenia powierniczego, nie uzyska on przychodu (dochodu) z tytułu udziałów w zyskach osób prawnych lub z tytułu dywidendy.

W konsekwencji, Wnioskodawca, jako powiernik, nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu udziału w zyskach wypracowanych przez spółkę komandytowo-akcyjną lub z tytułu otrzymanej dywidendy. Podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z ww. tytułów będzie powierzający.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie powołanych przez Zainteresowanych interpretacji indywidualnych organów podatkowych oraz orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazać należy, że dotyczą one tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.