Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.550.2018.1.DP
z 25 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 grudnia 2018 r. (data wpływu 17 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania nadwyżki powstałej w wyniku poniesienia mniejszych wydatków na usługi szkoleniowe niż kwota otrzymanych na ten cel dotacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania nadwyżki powstałej w wyniku poniesienia mniejszych wydatków na usługi szkoleniowe niż kwota otrzymanych na ten cel dotacji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą od dnia 1 lipca 2005 r., głównie w zakresie szkoleń. Działalność opodatkowana jest na zasadach ogólnych podatkiem liniowym 19%, natomiast ewidencja księgowa dokonywanych operacji prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni jest czynnym płatnikiem VAT, który świadczy czynności podlegające opodatkowaniu, zwolnione i niepodlegające opodatkowaniu.

W ramach działalności gospodarczej, między innymi realizuje projekty finansowane ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 oraz i Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój na lata 2014-2020. Wnioskodawczyni nie jest uczestnikiem projektu bezpośrednio korzystającym z interwencji EFS i nie posiada takiego statusu w rozumieniu wytycznych w zakresie monitorowania postępu rzeczowego realizacji programów operacyjnych na lata 2014-2020. Realizowane projekty ukierunkowane są na aktywizację zawodową osób pozostających bez zatrudnienia.

Na realizację tych projektów instytucje pośredniczące przyznają dofinansowanie w formie dotacji w wartości stanowiącej nie więcej niż 100% całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu. Finansowanie powyższych projektów odbywa się ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego i budżetu państwa, a minimum 5% stanowi wkład własny wnoszony przez beneficjenta. Transze płatności na realizację projektów, w ramach programów finansowych z udziałem środków europejskich otrzymywane są z Banku Gospodarstwa Krajowego (środki europejskie) i budżetu państwa (środki dotacji celowej). Realizacja projektów nie prowadzi do powstania bądź zwiększenia sprzedaży opodatkowanej zarówno z tytułu dokonania świadczeń na rzecz uczestników projektu, jak równiej w ramach całej działalności gospodarczej. Uczestnicy projektów nie wnoszą opłat za uczestnictwo w projektach.

Obecnie Wnioskodawczyni jest realizatorem projektu „Wsparcie osób bezrobotnych i biernych zawodowo” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020, źródło finansowania: Bank Gospodarstwa Krajowego (środki europejskie) 85% i Budżet Państwa (środki dotacji celowej) 9,99%, dodatkowo wkład własny Wnioskodawczyni wynosi 5,01% wartości projektu.

Zgodnie z „Wytycznymi w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020” koszty pośrednie rozliczane są wyłącznie z wykorzystaniem następujących stawek ryczałtowych:

• 25% kosztów bezpośrednich - w przypadku projektów o wartości kosztów bezpośrednich do 830 tys. PLN włącznie,
• 20% kosztów bezpośrednich - w przypadku projektów o wartości kosztów bezpośrednich powyżej 830 tys. PLN do 1.740 tys. PLN włącznie,
• 15% kosztów bezpośrednich - w przypadku projektów o wartości kosztów bezpośrednich powyżej 1 740 tys. PLN do 4.550 tys. PLN łącznie,
• 10% kosztów bezpośrednich - w przypadku projektów o wartości kosztów bezpośrednich przekraczającej 4.550 tys. PLN.

Zgodnie z zawartą umową na realizację projektu, koszty pośrednie są rozliczane ryczałtowo 25% kosztów bezpośrednich przedstawianych do rozliczenia. Uzgodniony limit procentowy jest wskazany w umowie o dofinansowanie projektu i jest podstawą do rozliczenia kosztów pośrednich we wniosku o płatność w zależności, od wysokości przedstawianych do rozliczenia wydatków bezpośrednich. Koszty pośrednie rozliczone ryczałtem są traktowane jako wydatki poniesione, składają się na nie koszty administracyjne oraz inne koszty pośrednie wskazane we wniosku o dofinansowanie.

Powyższy katalog nie zawiera pozycji typu: wynagrodzenie Wnioskodawcy. Zgodnie z wytycznymi, nie ma obowiązku zbierania ani opisywania dokumentów księgowych w ramach projektu na potwierdzenie poniesienia wydatków, które zostały wykazane jako wydatki pośrednie i nie podlegają kontroli na miejscu.

Po wyliczeniu kwoty 25% z kwoty wydatkowanych na danym etapie realizacji projektu kosztów bezpośrednich, kwota kosztów pośrednich przelewana jest z konta projektowego na konto beneficjenta w celu dalszego rozliczenia kosztów pośrednich. W przypadku poniesienia mniejszych wydatków na katalog kosztów pośrednich niż kwota ryczałtowa dotacji przelana na konto beneficjenta nadwyżka dotacji stanowić będzie środki własne.

Powyższe wydatki znajdują swoje finansowanie w pozyskanych dotacjach w rozumieniu przepisów o finansach publicznych otrzymanych z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychód (nadwyżka) powstała w wyniku poniesienia mniejszych wydatków na koszty pośrednie rozliczane ryczałtem (wynikające z niższych cen usług) niż kwota otrzymanej na ten cel dotacji (25% kosztów bezpośrednich przedstawionych do rozliczenia) pozostająca w działalności jako środki własne, będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym w myśl art. 21 ust. 1 pkt 129 i 136 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawczyni uważa, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnione z podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 136 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców. Uzgodniony limit procentowy jest wskazany w umowie o dofinansowanie projektu i jest podstawią do rozliczenia kosztów pośrednich we wniosku o płatność w zależności od wysokości przedstawianych do rozliczenia wydatków bezpośrednich. Koszty pośrednie rozliczone ryczałtem są traktowane jako wydatki poniesione.

Zgodnie z wytycznymi nie ma obowiązku zbierania ani opisywania dokumentów księgowych w ramach projektu na potwierdzenie poniesienia wydatków, które zostały wykazane jako wydatki pośrednie i nie podlegają kontroli na miejscu. Po wyliczeniu kwoty 25% z kwoty wydatkowanych kosztów bezpośrednich, kwota kosztów pośrednich przelewana jest z konta projektowego na konto beneficjenta w celu dalszego rozliczenia kosztów pośrednich. W przypadku poniesienia mniejszych wydatków na katalog kosztów pośrednich niż kwota ryczałtowa dotacji (25% kosztów bezpośrednich przedstawionych do rozliczenia) przelana na konto beneficjenta nadwyżka dotacji stanowić będzie środki własne.

Na podstawie art. 200 ust. 4 ustawy o finansach publicznych, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej, w tym środki Europejskiego Funduszu Społecznego, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa, stanowią dochód tego budżetu, z którego realizowane są wydatki budżetu państwa na finansowanie programów i projektów, na których wprowadzenie w życie uzyskano te środki. W konsekwencji środki pomocowe pochodzące z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej, przeznaczone na realizację programów operacyjnych są wydatkami państwa jako dotacje.

Wnioskodawca wskazuje, że Ministerstwo Rozwoju Regionalnego w piśmie z dnia 22 listopada 2012 r. znak DZF-IV-62252.582-KP/12 stwierdziło, że: „W indywidualnych przypadkach może wystąpić rozliczenie w projekcie kwot mniejszych lub większych niż wydatki rzeczywiście poniesione przez Beneficjenta. Jednak nie może mieć to wpływu na poprawność realizacji projektu. W przypadku niższej wartości rzeczywiście poniesionych wydatków, niż wartość kwoty ryczałtowej, powstała różnica nie stanowi oszczędności w projekcie, a sposób jej zaksięgowania zależy od polityki rachunkowej Beneficjenta”.

Jeśli zatem Wnioskodawczyni jest beneficjentem środków otrzymanych na realizację projektu w ramach projektów finansowych ze środków Unii Europejskiej oraz z budżetu państwa, to uważa ona, że kwota stanowiąca różnicę wynikającą z mniejszego poniesienia kosztów pośrednich niż kwota wyliczona ryczałtem (25%), stanowi dla Wnioskodawczyni przychód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Cala kwota dotacji jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od osób fizycznych, nie ma zatem znaczenia wysokość poniesionych wydatków na realizację projektu i dlatego nadwyżka powstała w wyniku poniesienia mniejszych wydatków na usługi niż kwota otrzymanej dotacji stanowiąca dla Wnioskodawczyni środki własne jest przychodem zwolnionym z opodatkowania na mocy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – art. 21 ust. 1 pkt 129 i 136.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie natomiast do art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

W myśl natomiast art. 14 ust. 3 pkt 13 ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się kwot otrzymanych od agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa.

Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą uzyska dofinansowanie do projektu realizowanego w ramach tej działalności, np. w postaci dotacji, otrzymane środki stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, chyba że przeznaczone zostaną na nabycie, bądź wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bądź gdy dofinansowanie otrzyma od agencji wykonawczych, które środki pieniężne na ten cel otrzymują z budżetu państwa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, głównie w zakresie szkoleń. W ramach działalności gospodarczej, między innymi realizuje projekty finansowane ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Społecznego – Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 oraz Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój na lata 2014-2020. Realizowane projekty ukierunkowane są na aktywizację zawodową osób pozostających bez zatrudnienia. Na realizację tych projektów instytucje pośredniczące przyznają dofinansowanie w formie dotacji w wartości stanowiącej nie więcej niż 100% całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu. Finansowanie powyższych projektów odbywa się ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego i budżetu państwa, a minimum 5% stanowi wkład własny wnoszony przez beneficjenta. Transze płatności na realizację projektów w ramach programów finansowych z udziałem środków europejskich otrzymywane są z Banku Gospodarstwa Krajowego (środki europejskie) i budżetu państwa (środki dotacji celowej). Uczestnicy projektów nie wnoszą opłat za uczestnictwo w projektach. Zgodnie z zawartą umową na realizację projektu, koszty pośrednie są rozliczane ryczałtowo 25% kosztów bezpośrednich przedstawianych do rozliczenia.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2077, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich – rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5a-5c.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

Według art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy o finansach publicznych, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b.

Na podstawie art. 111 pkt 16 ww. ustawy, dochodami podatkowymi i niepodatkowymi budżetu państwa są środki europejskie i środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. a i b, na realizację projektów pomocy technicznej oraz środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. c i d i pkt 6 oraz w art. 4 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 549), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1306/2013”, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa.

Z kolei na mocy art. 112 ust. 1 pkt 9 ustawy o finansach publicznych, wydatki budżetu państwa są przeznaczone w szczególności na wkład krajowy na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich lub środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 3, 5 i 6.

Zgodnie z art. 117 ust. 1 ww. ustawy, budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej oraz środków, o których mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr 1306/2013.

W budżecie środków europejskich ujmuje się:

1. dochody z tytułu realizacji programów finansowych z udziałem środków europejskich,
2. wydatki na realizację programów finansowych z udziałem środków europejskich w części podlegającej refundacji (art. 117 ust. 2 ustawy o finansach publicznych).

Przy czym w myśl art. 124 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, jedną z grup wydatków budżetu państwa stanowią wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich są wydatkami budżetu państwa.

Jednocześnie na podstawie art. 186 ustawy o finansach publicznych, wydatki na realizację programów i projektów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, mogą być przeznaczone na:

1. realizację projektów przez jednostki budżetowe;
2. płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
3. dotacje celowe dla beneficjentów;
4. realizację projektów finansowanych w ramach Programu Środki Przejściowe;
5. realizację Wspólnej Polityki Rolnej zgodnie z odrębnymi ustawami.

Zgodnie z art. 187 ustawy o finansach publicznych, za obsługę płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, zwanych dalej „płatnościami”, odpowiada Minister Finansów.

Przepis art. 202 ust. 1 ww. ustawy, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu są gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 204 ustawy o finansach publicznych, środki, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, są przeznaczone wyłącznie na cele określone w umowie międzynarodowej, przepisach odrębnych lub deklaracji dawcy.

Należy podkreślić, że w świetle znowelizowanych przepisów ustawy o finansach publicznych środki pochodzące z UE, FS i EFR stanowią odrębną formę środków europejskich przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich. Jednak zgodnie z przepisem art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych – wydatki z budżetu środków europejskich, są wydatkami budżetu państwa, które mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Ustawa o finansach publicznych zmieniła również sposób dystrybucji środków finansowych na realizację programów, wprowadzając odrębny podmiot – płatnika dokonującego płatności na rzecz beneficjentów. Płatnikiem tym ustanowiono Bank Gospodarstwa Krajowego, który otrzymuje środki z budżetu państwa (z Ministerstwa Finansów), a następnie przekazuje płatność beneficjentowi. Nowy obieg środków na finansowanie programów przedstawia się następująco: budżet państwa (Ministerstwo Finansów) – Bank Gospodarstwa Krajowego – beneficjent.

Na podstawie art. 188 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, podstawą dokonania płatności na rzecz beneficjenta jest zlecenie płatności wystawione przez instytucję, z którą beneficjent zawarł umowę o dofinansowanie projektu, oraz pisemna zgoda dysponenta części budżetowej na dokonanie płatności, z zastrzeżeniem że w przypadku gdy projekt realizuje instytucja zarządzająca lub instytucja pośrednicząca będąca zarządem województwa lub przez zarząd województwa upoważniona, zlecenia płatności są wystawiane przez zarząd województwa.

Zgodnie natomiast z art. 126 ww. ustawy, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Stosownie do art. 127 ust. 2 pkt 5 ustawy o finansach publicznych, dotacjami celowymi są także środki przeznaczone na współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Przechodząc do właściwych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy na treść art. 21 ust. 1 pkt 129, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są dotacje w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 36.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 136 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przytoczone powyżej przepisy prawa należy wskazać, że środki, które Wnioskodawczyni otrzymała w związku z realizacją projektów finansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego oraz z budżetu państwa stanowią dla Wnioskodawczyni przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednak przychód ten jest zwolniony z opodatkowania w części pochodzącej z dotacji celowej z budżetu państwa – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast w części pochodzącej ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego wypłacanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 ww. ustawy.

Wobec powyższego, całość przyznanych i wypłacanych Wnioskodawczyni środków finansowych w ramach umowy o dofinansowanie w celu realizacji projektów jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym zwolnieniu podlega cała kwota dotacji, w tym również kwota nadwyżki otrzymanych środków w części dotyczącej wydatków na koszty pośrednie nad wydatkami rzeczywiście poniesionymi przez Wnioskodawczynię.

Reasumując, przychód (nadwyżka) powstały w wyniku poniesienia mniejszych wydatków na koszty pośrednie rozliczane ryczałtem (wynikające z niższych cen usług) niż kwota otrzymanej dotacji (25% kosztów bezpośrednich przedstawionych do rozliczenia), stanowiąca środki własne, stanowi przychód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 i 136 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.