Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1639/14/KM
z 31 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2014 r. (data wpływu 31 grudnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 27 marca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania świadczeń wykonywanych w ramach umowy zlecenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 27 marca 2015 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczeń wykonywanych w ramach umowy zlecenia.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest radcą prawnym prowadzącym od grudnia 2013 r. działalność gospodarczą w formie Kancelarii Radcy Prawnego, tym samym jest podatnikiem podatku od towarów i usług VAT (23%). Od 1 kwietnia 2014 r. świadczy pracę na podstawie umowy zlecenia zawartej ze Stowarzyszeniem, którego jednym z celów statutowych jest pomoc osobom pokrzywdzonym przestępstwem. Wskazać przy tym należy, że w umowie Wnioskodawca widnieje jako P. P., a nie jako P. P. prowadzący działalność gospodarczą w formie Kancelarii Radcy Prawnego. Zakres obowiązków Wnioskodawcy obejmuje:

1. pełnienie dyżurów specjalisty w zakresie prawa we wskazanych filiach stowarzyszenia w wymiarze po 5 godzin tygodniowo w każdej z filii,
2. udzielanie porad prawnych osobom pokrzywdzonym i członkom ich rodzin w kontakcie indywidualnym, telefonicznym oraz z wykorzystaniem poczty elektronicznej,
3. świadczenie pomocy poprzez przydzielanie osobom pokrzywdzonym opiekuna ofiary,
4. prowadzenie bazy instytucji i organizacji świadczących pomoc specjalistyczną dla określonych kategorii ofiar przestępstw i udzielanie wszechstronnej informacji na temat możliwości uzyskania pomocy specjalistycznej,
5. przestrzeganie jednolitych standardów pracy z osobami pokrzywdzonymi przestępstwem i ich rodzinami przekazanych przez Ministerstwo Sprawiedliwości,
6. prowadzenie współpracy z Ośrodkami w innych województwach tworząc ogólnopolską Sieć pomocy ofiarom przestępstw,
7. prowadzenie współpracy z jednostkami samorządu terytorialnego, policją, wymiarem sprawiedliwości, służbami pomocy społecznej, szkołami, szpitalami oraz organizacjami pozarządowymi i kościelnymi w zakresie świadczenia pomocy osobom pokrzywdzonym przestępstwem i członkom ich rodzin,
8. prowadzenie ewidencji osób korzystających z pomocy Ośrodka Pomocy dla Osób Pokrzywdzonych Przestępstwem,
9. korzystanie ze szkoleń dla specjalistów (bezpłatnych), konferencji i wizyt studyjnych organizowanych przez Ministerstwo Sprawiedliwości.

Ponadto umowa określa warunki wynagrodzenia poprzez wskazanie stawki godzinowej oraz czas jej obowiązywania (do końca 2014 r.). W umowie określono również dni tygodnia i godziny, w których ma być wykonywane zlecenie. Zlecenie wykonywane jest w lokalu zapewnionym przez zlecającego. Kolejny z zapisów umowy stanowi, że zleceniobiorca zobowiązuje się do wykonania usługi wynikającej z umowy z należytą starannością, a także obowiązany jest dbać i chronić interesy zleceniodawcy w zakresie jego działalności. W sprawach nieuregulowanych mają zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego. Zleceniobiorca zobowiązany jest do wypełniania listy obecności, a osoba wskazana ma potwierdzić obecność zleceniobiorcy w czasie i miejscu wynikającym z umowy. Przy czym należy wskazać, że okolicznością warunkującą podpisanie umowy zlecenia nie jest posiadanie tytułu radcy prawnego, a tym bardziej wykonywanie tego zawodu w jakiejkolwiek formie. Ponadto wykonując zlecenie Wnioskodawca nie posługuje się tytułem radcy prawnego, ani nie korzysta z uprawnień wynikających z wykonywania tego zawodu np. możliwość reprezentowania strony przed sądem powszechnym, a nadto czynności wykonywane w czasie trwania umowy zlecenia nie są objęte obowiązkową ochroną ubezpieczeniową w związku z wykonywaniem zawodu radcy prawnego.

W uzupełnieniu wskazano, że zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W ocenie Wnioskodawcy, zawarta umowa zlecenia ze zleceniodawcą kreuje stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i Wnioskodawcą jako wykonującym zlecane czynności, co do warunków ich wykonywania, wynagrodzenia i odpowiedzialności. Wskazać należy, o czym już była mowa we wniosku, że z umowy wynika szczegółowy zakres obowiązków, warunki wynagradzania i zasady odpowiedzialności zleceniobiorcy, przy czym w tej kwestii umowa odsyła do uregulowań zwartych w Kodeksie cywilnym. Stosunek prawny między zlecającym, a wykonującym zlecenie wskazuje na cechy właściwe stosunkowi pracy, tj. obciąża zatrudniającego ryzykiem za wykonanie tych czynności, podporządkowuje wykonującego zlecenie co do warunków realizacji umówionych czynności oraz wynagrodzenia, czasu i miejsca pracy. Z uwagi na powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, nie ponosi On odpowiedzialności wobec osób trzecich za wykonywane czynności.

Odnieść się należy do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 września 2012 r., sygn. akt I FSK 1724/11, w którym Sąd orzekł, że dla rozstrzygnięcia czy w danym przypadku jest to samodzielnie prowadzona działalność gospodarcza, o której mowa w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, czy też niepodlegająca opodatkowaniu działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy, znaczenie powinny mieć okoliczności, czy działalność wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Ponadto w interpretacji indywidualnej sygn. ITPP1/443-436/09/MS organ stwierdził, że w przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego występują przesłanki z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, co oznacza, że spełnione są kryteria wyłączające świadczenie usług z czynności podlegających ustawie o podatku od towarów i usług. Jak trafnie zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 października 2011 r., sygn. akt I FSK 1631/10 podmiot uzyskujący przychody ze źródeł przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla wyłączenia tych przychodów z opodatkowania podatkiem od towarów i usług musi spełniać również drugie kryterium precyzujące warunki wyłączenia tych czynności spod opodatkowania. Wyłączenie przewidziane w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług jest skonstruowane w taki sposób, że obejmuje w istocie niemal każdą umowę cywilnoprawną wykonywaną poza pozarolniczą działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dla rozstrzygnięcia czy w danym przypadku mamy do czynienia z samodzielnie prowadzoną działalnością gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, czy też niepodlegającą opodatkowaniu działalnością wykonywaną osobiście, o której mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 znaczenie powinny mieć wskazane wyżej okoliczności czy działalność:

• wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona,
• nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy,
• nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, mając podpisaną umowę zlecenia jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, Wnioskodawca zobowiązany jest na koniec każdego miesiąca wystawić fakturę VAT ze stawką VAT 23%, czy też rachunek i odprowadzić od kwoty widniejącej na rachunku podatek dochodowy w wysokości 19 %.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Na mocy art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług różni się od definicji działalności gospodarczej zawartych w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.), w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz w innych ustawach podatkowych. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Według art. 15 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. W rozumieniu art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, że podpisanie umowy zawierającej wskazane na wstępie elementy powoduje powstanie stosunku prawnego posiadającego cechy właściwe dla stosunku pracy, w ramach którego zleceniobiorca związany jest ze zlecającym wykonanie czynności więzami prawnymi co do warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia, a także odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich. Stosunek prawny między zlecającym a wykonującym zlecenie wskazuje na cechy właściwe stosunkowi pracy, tj. obciąża zatrudniającego ryzykiem za wykonanie tych czynności, podporządkowuje wykonującego zlecenie co do warunków realizacji umówionych czynności oraz wynagrodzenia, czasu i miejsca pracy.

Odnieść się należy do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 września 2012 r., sygn. akt I FSK 1724/11, w którym Sąd orzekł, że dla rozstrzygnięcia czy wdanym przypadku jest to samodzielnie prowadzona działalność gospodarcza, o której mowa w art. 15 ust. 1 i ust. 2 u.p.t.u., czy też niepodlegająca opodatkowaniu działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy, znaczenie powinny mieć okoliczności czy działalność wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Ponadto w interpretacji indywidualnej sygn. ITPP1/443-436/09/MS organ stwierdził, że w przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego występują przesłanki z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, co oznacza, że spełnione są kryteria wyłączające świadczenie usług z czynności podlegających ustawie o podatku od towarów i usług. Jak trafnie zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 października 2011 r., sygn. akt I FSK 1631/10 podmiot uzyskujący przychody ze źródeł przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 u.p.d.o.f. dla wyłączenia tych przychodów z opodatkowania podatkiem od towarów i usług musi spełniać również drugie kryterium precyzujące warunki wyłączenia tych czynności spod opodatkowania. Wyłączenie przewidziane w art. 15 ust. 3 pkt 3 u.p.t.u. jest skonstruowane w taki sposób, że obejmuje w istocie niemal każdą umowę cywilnoprawną wykonywaną poza pozarolniczą działalnością gospodarczą w rozumieniu u.p.d.o.f. Dla rozstrzygnięcia czy w danym przypadku mamy do czynienia z samodzielnie prowadzoną działalnością gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u., czy też niepodlegającą opodatkowaniu działalnością wykonywaną osobiście, o której mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 znaczenie powinny mieć wskazane wyżej okoliczności czy działalność:

• wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona,
• nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy,
• nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

W ocenie Wnioskodawcy, zawarta umowa zlecenia ze zleceniodawcą kreuje stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wnioskodawcą jako wykonującym zlecane czynności, co do warunków ich wykonywania, wynagrodzenia i odpowiedzialności. Wskazać należy, o czym już była mowa we wniosku, że z umowy wynika szczegółowy zakres obowiązków, warunki wynagradzania i zasady odpowiedzialności zleceniobiorcy, przy czym w tej kwestii umowa odsyła do uregulowań zwartych w Kodeksie cywilnym. Stosunek prawny między zlecającym, a wykonującym zlecenie wskazuje na cechy właściwe stosunkowi pracy, tj. obciąża zatrudniającego ryzykiem za wykonanie tych czynności, podporządkowuje wykonującego zlecenie co do warunków realizacji umówionych czynności oraz wynagrodzenia, czasu i miejsca pracy. Z uwagi na powyższe w ocenie Wnioskodawcy nie ponosi on odpowiedzialności wobec osób trzecich za wykonywane czynności. Zatem wykonywana praca nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT 23 %, a jedynie podatkiem dochodowym 19%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie o art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054, z późn. zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W oparciu o art. 15 ust. 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Natomiast zgodnie z art. 13 pkt 8 lit.a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W świetle przepisów powołanych wyżej należy stwierdzić, że o tym czy dana działalność ma lub też nie ma charakteru samodzielnej działalności, decydują kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią samodzielnej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków należy stwierdzić, że każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje, jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Zauważyć natomiast trzeba, że sformułowanie w wyżej cyt. art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług można zatem mówić w przypadku, gdy zleceniobiorcę będą łączyć ze zleceniodawcą więzi analogiczne jak w przypadku stosunku pracy i tym samym nie będzie on ponosił ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywaniem czynności, będących przedmiotem wskazanych umów, a odpowiedzialność za te czynności w stosunku do osób trzecich będzie bezwzględnie ponosił zlecający.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest radcą prawnym, prowadzącym działalność gospodarczą jako podatnik podatku VAT, który od 1 kwietnia 2014 r. świadczy „pracę” na podstawie umowy zlecenia zawartej ze Stowarzyszeniem udzielającym pomocy osobom pokrzywdzonym przestępstwem. Do obowiązków Wnioskodawcy należy m.in. pełnienie dyżurów specjalisty w zakresie prawa, udzielanie pomocy i porad prawnych, prowadzenie współpracy z jednostkami samorządu terytorialnego, policją, wymiarem sprawiedliwości, służbami pomocy społecznej, szkołami, szpitalami oraz organizacjami pozarządowymi i kościelnymi w zakresie świadczenia pomocy osobom pokrzywdzonym przestępstwem i członkom ich rodzin. Ponadto umowa określa warunki wynagrodzenia poprzez wskazanie stawki godzinowej oraz czas jej obowiązywania. Zlecenie wykonywane jest w lokalu zapewnionym przez zlecającego, a Zleceniobiorca zobowiązany jest do wypełniania listy obecności. Wykonując zlecenie Wnioskodawca nie posługuje się tytułem radcy prawnego, ani nie korzysta z uprawnień wynikających z wykonywania tego zawodu np. możliwość reprezentowania strony przed sądem powszechnym.

Mając powyższe na uwadze, przy założeniu, że Wnioskodawca faktycznie - jak wskazał w uzupełnieniu wniosku - nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich za wykonywane czynności, należy stwierdzić, że podpisanie umowy zlecenia powoduje powstanie stosunku prawnego posiadającego cechy zbliżone do stosunku pracy, w ramach którego Wnioskodawca (radca prawny) związany będzie ze zleceniodawcą więzami prawnymi co do warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia, a także odpowiedzialności zleceniodawcy wobec osób trzecich. Stosunek prawny między zleceniodawcą a wykonującym zlecenie, obciąża zatrudniającego ryzykiem za wykonanie tych czynności, podporządkowuje wykonującego zlecenie co do warunków realizacji umówionych czynności oraz wynagrodzenia.

Zatem w przedstawionym zdarzeniu przyszłym występują przesłanki z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, co oznacza, że zostaną spełnione kryteria wyłączające świadczenie przedmiotowych usług z czynności podlegających ustawie o VAT. Świadczenie przez Wnioskodawcę usług prawnych na podstawie umowy zlecenia nie będzie stanowić wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej i w efekcie Wnioskodawca nie będzie z tego tytułu podatnikiem podatku VAT, a wykonywane czynności nie będą podlegać opodatkowaniu tym podatkiem. Tym samym w analizowanej sprawie nie powstanie obowiązek podatkowy zapłaty podatku od towarów i usług od świadczonej na podstawie umowy cywilnoprawnej pomocy prawnej.

Końcowo informuje się, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie, w związku z tym w niniejszej interpretacji dokonano oceny stanowiska jedynie w zakresie podatku od towarów i usług.

Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.