Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-578/14/AW
z 11 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2014 r. (data wpływu 5 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do wartości początkowej odsetek i prowizji od kredytu obrotowego, uzupełnionym pismem z dnia 15 stycznia 2015 r. (data wpływu) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do wartości początkowej odsetek i prowizji od kredytu obrotowego. Ww. wniosek został uzupełniony w dniu 15 stycznia 2015 r. (data wpływu).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

Wnioskodawca prowadzi działalność na podstawie otrzymanych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) z 2013 roku oraz z 2014 roku.

Wnioskodawca realizuje obecnie na terenie SSE projekt inwestycyjny zmierzający do uruchomienia zakładu produkującego wielkogabarytowe konstrukcje stalowe. W związku z tym, Spółka podejmuje/będzie podejmować działania inwestycyjne polegające na nabyciu lub wytworzeniu we własnym zakresie środków trwałych, które będą wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowe działania inwestycyjne są/będą finansowane ze środków własnych Spółki lub kredytów.

W związku z prowadzonymi działaniami inwestycyjnymi Spółka zawarła umowę kredytu obrotowego, której celem jest/będzie pokrycie części kosztów związanych z wytworzeniem lub zakupem środków trwałych. Uzyskane przez Spółkę środki pochodzące z kredytu zostały/zostaną wykorzystane przez Spółkę na sfinansowanie ceny nabywanych towarów i usług związanych z inwestycją, w części odpowiadającej wartości podatku od towarów i usług (dalej: VAT) płaconego przez Spółkę w cenie towarów i usług nabywanych w ramach dokonywanych zakupów inwestycyjnych.

Mając powyższe na uwadze, Spółka powzięła wątpliwość odnośnie tego, czy do wartości początkowej wytworzonych lub nabytych środków trwałych, powinna zaliczać naliczoną do dnia przekazania danego środka trwałego do używania, kwotę odsetek i prowizji od kredytu przeznaczonego na pokrycie części kosztów związanych z wytworzeniem lub zakupem środka trwałego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odsetki oraz prowizje od kredytu przeznaczonego na sfinansowanie ceny nabywanych towarów i usług związanych z inwestycją, w części odpowiadającej wartości VAT płaconego przez Spółkę w cenie towarów i usług nabywanych w ramach dokonywanych zakupów inwestycyjnych, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania zwiększają wartość początkową wytworzonego/nabytego środka trwałego?

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki oraz prowizje od kredytu przeznaczonego na sfinansowanie ceny nabywanych towarów i usług związanych z inwestycją, w części odpowiadającej wartości VAT płaconego przez Spółkę w cenie towarów i usług nabywanych w ramach dokonywanych zakupów inwestycyjnych, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania zwiększają wartość początkową wytworzonego/nabytego środka trwałego.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 oraz art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Definicja kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych została zawarta w art. 15 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z powołanym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty i prawo wieczystego użytkowania gruntów środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części – wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Ponadto, w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawierającym katalog wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów wskazano, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji (art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Co do zasady, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 46 tej ustawy, kosztem uzyskania przychodu nie jest także VAT. W przywołanym przepisie ustawodawca przewidział jednak wyjątek zgodnie z którym podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku w postaci kwoty naliczonego VAT niepodlegającego odliczeniu, z zastrzeżeniem, że nie dotyczy to sytuacji gdy kwota podatku naliczonego powiększa wartość początkową środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych i w rezultacie podlega odliczeniu w postaci odpisów amortyzacyjnych.

W tym miejscu należy zauważyć, że stosownie do art. 15 ust. 6 cytowanej ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się natomiast od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 i 2 wskazanej ustawy, za wartość początkową środków trwałych uważa się, w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia, zaś w razie wytworzenia we własnym zakresie – koszt wytworzenia.

Stosownie do art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Z kolei, w myśl art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca zauważa, że odsetki i prowizje opisane w ramach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego spełniają przesłanki wynikające z ogólnych przepisów warunkujących zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów. W szczególności spełniają one następujące warunki: (i) rzeczywiste poniesienie przez podatnika, (ii) poniesienie w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, (iii) nieuwzględnienie w katalogu wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, (iv) właściwe udokumentowanie.

W opinii Wnioskodawcy, naliczone odsetki oraz prowizje od kredytu przeznaczonego na sfinansowanie ceny nabywanych towarów i usług związanych z inwestycją, w części odpowiadającej wartości VAT płaconego przez Spółkę w cenie towarów i usług nabywanych w ramach dokonywanych zakupów inwestycyjnych, spełniają wszystkie wymienione wyżej przesłanki. Koszty te są i będą pokryte z zasobów majątkowych Spółki, zostały/zostaną poniesione w celu osiągnięcia w przyszłości przychodów, ich poniesienie jest/będzie we właściwy sposób udokumentowane i nie należą do katalogu wydatków wyłączonych ustawowo z kosztów podatkowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto – zdaniem Spółki – wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że odsetki i prowizje od kredytu przeznaczonego na pokrycie części kosztów związanych z wytworzeniem bądź zakupem środków trwałych, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, powinny być kapitalizowane w wartości początkowej tego składnika majątku. W konsekwencji, odsetki i prowizje naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania mogą być ujmowane w kosztach uzyskania przychodów podatnika poprzez odpisy amortyzacyjne (art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) albo jako element kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia środka trwałego (art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Natomiast odsetki i prowizje naliczone po dniu przekazania środka trwałego do użytkowania stanowią koszty podatkowe w momencie ich faktycznej zapłaty.

Prawidłowość powyższego stanowiska znajduje potwierdzenie w pisemnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe oraz w orzeczeniach sądów administracyjnych. Przykładowo, Spółka przywołuje:

• interpretację indywidualną wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 20 sierpnia 2014 r. (sygn. ITPB4/423-57/14/AM), w której organ stwierdził, że: „(...) odsetki od środków wykorzystanych na nabycie bądź wytworzenie środka trwałego, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania (w tym konkretnym wypadku do ujawnienia środka trwałego), powinny być kapitalizowane w wartości początkowej tego składnika majątku. Ww. odsetki nie mogą zostać zaliczone do kategorii kosztów podatkowych w momencie zapłaty. Wydatki te mogą być ujmowane w kosztach uzyskania przychodów podatnika w szczególności poprzez odpisy amortyzacyjne (art. 15 ust. 6 ustawy) albo jako element kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia środka trwałego (art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy). Natomiast odsetki naliczone po dniu przekazania środka trwałego do użytkowania (po dniu ujawnienia środka trwałego) stanowią koszty podatkowe w dacie zapłaty”;
• prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 9 lutego 2009 r. (sygn. akt I SA/GI 1047/08): „(...) prowizja od kredytu przeznaczonego na cele inwestycyjne powinna zwiększać wartość początkową środka trwałego (art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych)”.

Przystępując do analizy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulujących sposób ustalania wartości początkowej środków trwałych należy zauważyć, że w art. 16g ust. 4 powołanej ustawy zawarto negatywny katalog wydatków, których nie zalicza się do kosztu wytworzenia, wymieniając w nim szczególności odsetki od kredytów (pożyczek) i prowizje. Jednocześnie ustawodawca dokonał zastrzeżenia, że ten negatywny katalog nie obejmuje odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. W konsekwencji oznacza to, że odsetki i prowizje, które są naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania stanowią koszt jego wytworzenia. Przykładowo, podejście tego rodzaju zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 17 lipca 2014 r. (sygn. ITPB3/423-223/14/AW) w myśl której: „(...) wszelkie odsetki i prowizje, które są naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, jeżeli – co istotne – dotyczą zobowiązań związanych z daną inwestycją stanowią koszt jej wytworzenia. (...) Zauważyć należy, że użyte w art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określenie «naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania» w przypadku odsetek dotyczy zarówno odsetek zapłaconych przed tym dniem, jak i odsetek jedynie naliczonych do tego dnia, nawet jeśli nie zostały jeszcze faktycznie zapłacone”.

Z kolei, art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprost stanowi, że za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania koszty odsetek i prowizji oraz co do zasady pomniejszoną o VAT.

Odnosząc się do kwestii VAT Spółka podkreśla, że odsetki oraz prowizje od kredytu, przeznaczonego na sfinansowanie ceny nabywanych towarów i usług związanych z inwestycją, w części odpowiadającej wartości VAT płaconego przez Spółkę w cenie towarów i usług nabywanych w ramach dokonywanych zakupów inwestycyjnych, nie stanowią VAT i nie mogą być utożsamiane z VAT. Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2012, poz. 749, z późn. zm.) podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej. Przedmiotowa definicja legalna znajduje zastosowanie również w odniesieniu do VAT. Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że odsetki oraz prowizje od kredytu, którego wysokość odpowiada wysokości VAT płaconego przez Spółkę w związku z dokonywanymi zakupami inwestycyjnymi nie mogą być utożsamiane z podatkiem od towarów i usług, a tym samym nie podlegają wyłączeniu z wartości początkowej nabytego środka trwałego. Odsetki i prowizje od kredytu stanowią bowiem koszt zaciągnięcia tego kredytu a ich beneficjentem jest podmiot udzielający kredytu, dla którego są one wynagrodzeniem za świadczenie usługi finansowej w postaci udostępnienia kapitału. Nie można zatem uznać, że odsetki i prowizje są świadczeniem publicznoprawnym, przymusowym i nieodpłatnym, czy też wynikającym z ustawy podatkowej.

W tym miejscu Spółka podkreśla, że w procesie wykładni przepisów prawa podatkowego pierwszeństwo przyznać należy wykładni językowej (literalnej), a dopiero w przypadku dalszych wątpliwości lub w celu wzmocnienia wyniku wykładni językowej sięgać kolejno po wykładnię systemową lub funkcjonalną. Założenie precyzji i racjonalności przepisów prawa podatkowego, dyrektywa pierwszeństwa wykładni językowej oraz zakaz dokonywania wykładni rozszerzającej przepisów prawa podatkowego zwiększającej zakres obciążeń podatkowych podatnika (tzn. wykładni na niekorzyść podatnika) stanowią fundamentalne zasady prawa podatkowego, które znajdują potwierdzenie w licznych orzeczeniach sądów administracyjnych. Przykładowo Wnioskodawca wskazuje wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 lutego 2014 r. (sygn. akt II FSK 832/12), z dnia 9 sierpnia 2012 r. (sygn. akt II FSK 47/11) oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 stycznia 2011 r. (sygn. akt II FPS 2/10).

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki nie ulega wątpliwości, że nieuprawnione byłoby dokonywanie rozszerzającej wykładni art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych poprzez twierdzenie, że odsetki oraz prowizje od kredytu, przeznaczonego na sfinansowanie ceny nabywanych towarów i usług związanych z inwestycją, w części odpowiadającej wartości VAT płaconego przez Spółkę w cenie nabywanych towarów i usług, stanowią VAT, a w konsekwencji nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, przeznaczenie zaciągniętego kredytu na pokrycie części kosztów związanych z wytworzeniem/zakupem środków trwałych, w części VAT płaconego przez Spółkę w związku z dokonywanymi zakupami inwestycyjnymi nie ma zasadniczego znaczenia dla klasyfikacji podatkowej odsetek i prowizji od tego kredytu. Spółka zauważa, że w sytuacji, gdy nabycie środka trwałego w całości finansowane jest z kredytu, a zatem finansowanie obejmuje również VAT płacony w związku z dokonywanymi zakupami inwestycyjnymi, naliczone do dnia oddania środka trwałego do używania odsetki i prowizje od takiego kredytu w całości uwzględniane są w wartości początkowej danego składnika majątku (w szczególności nie są wyłączane, na potrzeby kapitalizacji do wartości początkowej, odsetki i prowizje w części odpowiadającej kwocie VAT naliczonego). Dla podatkowej kwalifikacji odsetek i prowizji od takiego kredytu bez znaczenia pozostaje okoliczność, że część kredytu przeznaczona jest także na pokrycie kosztów VAT zawartego w cenie nabywanych towarów bądź usług.

Wnioskodawca podkreśla, że kredyt został/zostanie przeznaczony na sfinansowanie ceny nabywanych towarów i usług związanych z inwestycją. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915) cena oznacza wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę i uwzględnia VAT oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu VAT lub podatkiem akcyzowym. W konsekwencji nie ulega wątpliwości, że kredyt zaciągnięty na pokrycie części kosztów związanych z wytworzeniem/zakupem środków trwałych może zostać przeznaczony także na sfinansowanie tej części ceny nabycia, która odpowiadająca wartości VAT płaconego przez Spółkę w cenie towarów i usług nabywanych w ramach dokonywanych zakupów inwestycyjnych. W tym kontekście Wnioskodawca zaznacza, że rodzaj kredytu, z którego środki de facto przeznaczane są na dokonanie zakupów inwestycyjnych, nie ma znaczenia z perspektywy zaliczenia odsetek od tego kredytu do wartości początkowej danego środka trwałego. Przepisy nie ograniczają bowiem możliwości kapitalizacji odsetek do wartości początkowej środków trwałych, jedynie do odsetek od kredytu inwestycyjnego. Tym samym fakt, że kredyt zaciągnięty przez Wnioskodawcę jest kredytem obrotowym, nie ma wpływu na stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego pytania (istotny jest bowiem sposób faktycznego rozdysponowania środków z kredytu).

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, zgodnie z którym odsetki oraz prowizje od kredytu przeznaczonego na pokrycie części kosztów związanych z wytworzeniem/zakupem środków trwałych odpowiadającej wysokości VAT płaconego przez Spółkę w związku z dokonywanymi zakupami inwestycyjnymi, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania powinny być kapitalizowane w wartości początkowej tego składnika majątku. Dodatkowo, Wnioskodawca zauważa, że użyte w art. 16g ust. 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określenie „naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania” w przypadku odsetek i prowizji dotyczy zarówno odsetek i prowizji zapłaconych przed tym dniem, jak i odsetek i prowizji jedynie naliczonych do tego dnia, nawet jeśli nie zostały jeszcze faktycznie zapłacone.

Spółka chciałaby zaznaczyć, że w obrocie prawnym istnieją orzeczenia i pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego potwierdzające prawidłowość zajmowanego przez Wnioskodawcę stanowiska. Przykładowo:

• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 13 czerwca 2014 r. (sygn. IPPB5/423-343/14-2/AM), zgodnie z którą: „(...) odsetki od środków pochodzących z zewnętrznych źródeł zaciągniętych na finansowanie inwestycji mogą być alokowane do wartości środka trwałego, czyli mogą wpływać odpowiednio na jego cenę nabycia lub na jego koszt wytworzenia. Zauważyć należy, że użyte w przepisach art. 16g ust. 3-4 updop określenie «naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania» w przypadku odsetek dotyczy zarówno odsetek zapłaconych przed tym dniem, jak i odsetek jedynie naliczonych do tego dnia, nawet jeśli nie zostały jeszcze faktycznie zapłacone. W związku z powyższym Wnioskodawca winien uwzględnić w wartości początkowej środków trwałych naliczone do dnia oddania danego środka trwałego do używania odsetki, które można przypisać do kosztów jego zakupu lub wykorzenia, niezależnie od tego czy zostały one faktycznie zapłacone”;
• wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 stycznia 2012 r. (sygn. akt II FSK 1350/10), w którym sąd stwierdza: „(...) odsetki od pożyczki związanej z zakupem nieruchomości, które zostały naliczone do dnia przyjęcia środka trwałego do używania powiększają wartość początkową środka trwałego. (...) zgodnie z treścią art. 16g ust. 3 u.p.d.o.p odsetki od pożyczek zaciągniętych na zakup środka trwałego, naliczane do dnia przyjęcia środka trwałego do używania, powiększają wartość początkową środka trwałego, czyli są zaliczane do kosztów podatkowych w drodze amortyzacji środka trwałego. Natomiast odsetki należne po dniu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji środków trwałych nie powiększają wartości początkowej tego środka, ale są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w sposób bezpośredni na zasadach określonych odpowiednio w art. 16 ust. 1 pkt 11 oraz w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., tzn. w momencie ich faktycznej zapłaty)”;
• postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 25 września 2007 r. (sygn. 1471/DPR1/423-103/07/MK/1), w którym w odniesieniu do kredytu przeznaczonego na pokrycie kosztów podatku VAT organ podatkowy uznał, że: „(...) odsetki od w/w kredytu zarówno od części przeznaczonej zgodnie z umową na wydatki inwestycyjne netto, jak i od części przeznaczonej na pokrycie kosztów podatku VAT, naliczone do dnia przekazania środka trwałego, jakim był budowany magazyn, do używania zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy o pdop winny zwiększać jego wartość początkową, a w konsekwencji poprzez odpisy amortyzacyjne będą uwzględniane w kosztach uzyskania przychodów”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.