Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-358/15-5/PSZ
z 11 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2015 r. (data wpływu 17 lutego 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 lutego 2015 r. (data wpływu 9 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 lutego 2015 r. (data wpływu 9 marca 2015 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W latach 60 XX wieku nabył Pan małe gospodarstwo rolne. W 1989 r. grunty rolne o powierzchni 2166 m² zostały wywłaszczone. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego grunty te przeznaczone były pod zwartą zabudowę mieszkaniową.

Wartość działki w 1989 r. została wyceniona przez urząd miasta na kwotę w wysokości 2.596.800 zł.

Nadmienia Pan, że do 2008 r. teren wywłaszczonej nieruchomości nie został zagospodarowany pod względem urbanistycznym – architektonicznym, w związku z tym na podstawie art. 137 ustawy o gospodarce gruntami wystąpił Pan z pismem do starosty powiatu o zwrot wywłaszczonej nieruchomości rolnej.

W dniu 30 lipca 2009 r. otrzymał Pan pierwszą decyzję starostwa powiatowego orzekającą o zwrocie działki dla właściciela. Od tej decyzji odwołał się burmistrz miasta do wojewody, który uchylił zaskarżoną decyzję i umorzył postępowanie pierwszej instancji.

Po otrzymaniu powyżej uchylonej decyzji wojewody w dniu 23 listopada 2009 r. odwołał się Pan do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Sąd administracyjny po rozpatrzeniu Pana skargi postanowił o ponownym rozpatrzeniu złożonej skargi przez wojewodę.

W dniu 14 września 2012 r. otrzymał Pan decyzję wojewody, w której orzeczono o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości.

Z dniem otrzymania pozytywnej decyzji o zwrocie nieruchomości na rzecz gminy miasta dokonał Pan wpłaty zwaloryzowanego odszkodowania w wysokości 36.365 zł 72 gr, ustalonej na podstawie wskaźników głównego urzędu statystycznego.

Obecnie jest Pan w trakcie podziału geodezyjnego działki, na dwie niezależne.

Po wyodrębnieniu działek jedną z nich postanowił Pan przekazać w darowiźnie córce za opiekę, drugą zaś wystawi na sprzedaż.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2).

Czy przy sprzedaży drugiej wydzielonej działki będę musiał zapłacić podatek dochodowy od różnicy wpłaconej kwoty waloryzacyjnej, a kwotą sprzedanej działki wyodrębnionej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji nie powinien obowiązywać jakikolwiek podatek, gdyż odzyskał Pan swoją nieruchomość. Okres 26 lat pomiędzy wywłaszczeniem, a przekazaniem nieruchomości nie zrekompensuje poniesionych strat.

Działka nie zagospodarowana przez kilka lat nie przynosiła pożytku, a stała się nieużytkiem rolnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2 odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem odpłatne zbycie nieruchomości i ww. praw majątkowych nie rodzi na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skutków podatkowych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości (w sytuacji, gdy nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej) decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment jej nabycia.

Ustawodawca w cytowanym wyżej przepisie posługuje się terminem nabycie. Termin „nabycie” oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Tak więc nabycie rozumiane jest jako uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w latach 1960 nabył Pan małe gospodarstwo rolne. W 1989 r. grunty rolne o powierzchni 2166 m ² zostały wywłaszczone. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego grunty te przeznaczone były pod zwartą zabudowę mieszkaniową.

Nadmienia Pan, że do 2008 r. teren wywłaszczonej nieruchomości nie został zagospodarowany pod względem urbanistycznym – architektonicznym, w związku z tym na podstawie art. 137 ustawy o gospodarce gruntami wystąpił Pan z pismem do starosty powiatu o zwrot wywłaszczonej nieruchomości rolnej.

W dniu 14 września 2012 r. otrzymał Pan decyzję wojewody, w której orzeczono o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości.

Mając na uwadze powyższy opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której Państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2014 r. poz. 518 ze zm.) zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu, na jaki dokonano wywłaszczenia.

Stosownie do art. 136 ust. 2 i ust. 3 ww. ustawy, w razie powzięcia zamiaru użycia wywłaszczonej nieruchomości lub jej części na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, właściwy organ zawiadamia poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę o tym zamiarze, informując równocześnie o możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. Poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do przepisu art. 137, stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, który zawiadamia o tym właściwy organ. Warunkiem zwrotu nieruchomości jest zwrot przez poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę odszkodowania lub nieruchomości zamiennej stosownie do art. 140.

Decyzja o zwrocie nieruchomości powoduje przejście prawa własności na dotychczasowego właściciela, jednakże nie kreuje tego prawa; przywraca tylko wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe. W związku z tym w momencie zwrotu nieruchomości nie następuje nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takiej sytuacji ma miejsce restytucja stosunków sprzed wywłaszczenia, tj. zwrot prawa własności do nieruchomości na rzecz poprzedniego właściciela lub jego spadkobierców. Zwrot uprzednio wywłaszczonej nieruchomości, do którego dochodzi na podstawie decyzji administracyjnej, jest więc zdarzeniem prawnym zmieniającym podmiotową stronę stosunku prawnorzeczowego odnośnie zwracanej nieruchomości, przywraca wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe.

Mając na uwadze zaprezentowany stan faktyczny oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że zwrot uprzednio wywłaszczonej nieruchomości nie jest nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwrotu – a tym samym, zmiany stanu prawnorzeczowego – dokonano w trybie postępowania administracyjnego, którego celem było przywrócenie stosunków własnościowych sprzed wywłaszczenia. Jednocześnie należy stwierdzić, że zwrot uprzednio wywłaszczonej nieruchomości nie powoduje powstania przychodu po Pana stronie.

W przedmiotowej sprawie, nabycie przez Pana prawa własności zwróconej nieruchomości jest tożsame z datą jej pierwotnego nabycia (lata 60 ubiegłego stulecia), nie zaś z datą wydania decyzji w sprawie zwrotu Panu nieruchomości.

Tym samym planowana sprzedaż wywłaszczonej, a następnie zwróconej Panu nieruchomości, nastąpi po upływie pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy. Nie będzie więc stanowiła źródła przychodu, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Inaczej mówiąc, w związku ze sprzedażą nieruchomości nie będzie ciążył na Panu obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.