INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2011 r. (data wpływu 25 listopada 2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 17 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości rozliczenia dostawy towarów i zastosowania właściwej stawki oraz prawidłowości wykazania dostawy towarów w deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2011 r. wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości rozliczenia dostawy towarów i zastosowania właściwej stawki oraz prawidłowości wykazania dostawy towarów w deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 lutego 2012 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca otrzymał od firmy niemieckiej zlecenie na wykonanie głowicy do maszyny jako pewnej części urządzenia.

Część ta stanowiła nowe rozwiązanie ww. maszyny. Głowica po wykonaniu została zawieziona i zamontowana w maszynie znajdującej się w

Sprawdzenie działania głowicy jako nowego rozwiązania do maszyny było możliwe po zainstalowaniu jej do ww. maszyny, ponieważ współpracuje ona z maszyną.

Głowica została zainstalowana i działanie jej zostało pozytywnie potwierdzone na terenie, gdzie znajduje się maszyna.

Spółka nie jest w trakcie kontroli organów skarbowych.

W piśmie z dnia 17 lutego 2012 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Firma jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Montaż maszyny polegał na adaptacji części urządzenia zamontowanego u kontrahenta w oraz montażu urządzenia wykonanego w Polsce przez firmę Wnioskodawcy. Po wykonaniu tych czynności urządzenie wymagało uruchomienia i ustawienia założonych parametrów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Jak rozliczyć dostawę towarów zainstalowaną w innym kraju UE...
2. Jaką stawkę podatku VAT zastosować na fakturze...
3. Jak rozliczyć w deklaracji VAT-7...
4. Czy wykazywać w informacji podsumowującej...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, przemieszczenie towarów z Polski do innego kraju UE, gdy są one instalowane lub montowane – nie jest uznawane za wewnątrzwspólnotową dostawę opodatkowaną preferencyjną stawką 0 %. Omawianą transakcję Wnioskodawca uznał jako dostawę towarów dokonaną poza terytorium kraju i wykazał w deklaracji VAT-7 w poz. 21. Wnioskodawca nie wykazał jej w deklaracji podsumowującej. Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek rozliczenia podatku należy do nabywcy towaru bowiem miejscem świadczenia (opodatkowania) dostawy towarów były. Stawka podatku na fakturze n. p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8, przy czym przepis ten stosuje się – jak wynika z ust. 2 pkt 1 tego artykułu - pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Stosownie do dyspozycji ust. 3 ww. artykułu, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy towary są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz (art. 13 ust. 4 pkt 1 ustawy).

W świetle dyspozycji art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, miejscem dostawy towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zatem miejscem dostawy (i opodatkowania), w przypadku dostawy towarów, które są instalowane lub montowane, jest zawsze państwo przeznaczenia, przy czym za instalację lub montaż nie można uznać prostych czynności, które umożliwiają funkcjonowanie towaru, adekwatnie do jego funkcji.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Stosownie do § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) przepisy § 5, 7-22 i 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Jak wynika z treści ust. 2 ww. paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Zgodnie z treścią ust. 3 ww. paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4.

Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.), określił m.in. wzór deklaracji VAT-7, stanowiący załącznik nr 1 do tego rozporządzenia.

W załączniku nr 4 do ww. rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r., w części C zawarte są objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-D), w których wskazano, iż w poz. 21 deklaracji VAT-7 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:

1. wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
2. wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
3. dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
4. usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca

- zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca będącym czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług otrzymał od firmy niemieckiej zlecenie na wykonanie głowicy do maszyny jako pewnej części urządzenia. Część ta stanowiła nowe rozwiązanie ww. maszyny. Głowica po wykonaniu została zawieziona i zamontowana w maszynie znajdującej się w. Głowica została zainstalowana i działanie jej zostało pozytywnie potwierdzone na terenie, gdzie znajduje się maszyna. Zleceniodawca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Montaż maszyny polegał na adaptacji części urządzenia zamontowanego u kontrahenta w Niemczech oraz montażu urządzenia wykonanego w Polsce przez firmę Wnioskodawcy. Po wykonaniu tych czynności urządzenie wymagało uruchomienia i ustawienia założonych parametrów.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że o ile – jak wynika z okoliczności sprawy - dokonywany montaż nie stanowi prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem, to miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania, zgodnie z brzmieniem art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, jest miejsce, gdzie towary są instalowane lub montowane.

W związku z powyższym, kierując się zasadą, że miejscem świadczenia, w przypadku dostawy towarów wraz z montażem, jest miejsce, w którym towary te są instalowane lub montowane, należy stwierdzić, że miejscem opodatkowania tej specyficznej dostawy jest kraj, w którym nastąpiła instalacja maszyny. Tym samym przedmiotowe czynności nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Wnioskodawca powinien wystawić fakturę o treści zmodyfikowanej przez zapisy § 26 ust. 1, 2 i 3 cyt. rozporządzenia, a zatem faktura ta, nie powinna zawierać stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Przedmiotowa faktura nie musi zawierać numeru identyfikacji podatkowej nabywcy,

Przedmiotowa czynność, jako niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, nie powinna być – co do zasady – wykazana w deklaracji właściwej dla tego podatku (w niniejszym przypadku deklaracji VAT-7). Jeżeli jednak Wnioskodawca zdecyduje się na skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego lub zwrotu nadwyżki podatku naliczonego z tytułu zakupów służących wykonywaniu ww. czynności (gdy spełnione zostaną warunki określone w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy), Wnioskodawca jest zobowiązany do wykazania „obrotu” związanego z tymi transakcjami w poz. 21 deklaracji VAT-7.

W analizowanej sytuacji, nie wystąpi obowiązek wykazania ww. czynności w informacji podsumowującej. Dostawa, o której mowa we wniosku nie mieści się wśród czynności, jakie winny być – stosownie do art. 100 ust. 1 ustawy – w informacji podsumowującej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.