Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.448.2018.3.AO
z 26 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2018 r. (data 2 sierpnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2018 r. (data wpływu 4 października 2018 r.) na wezwanie Organu z 21 września 2018 r. znak sprawy 0114-KDIP1-1.4012.448.2018.1.AO (skutecznie doręczone 25 września 2018 r.) oraz pismem z 16 października 2018 r. (data wpływu 24 października 2018 r.) na wezwanie Organu z 8 października 2018 r. znak sprawy 0114-KDIP1-1.448.2018.2AO (skutecznie doręczone 10 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem stacji trafo – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem stacji trafo. Niniejszy wniosek uzupełniony został pismem z 2 października 2018 r. (data wpływu 4 października 2018 r.) na wezwanie Organu z 21 września 2018 r. znak sprawy 0114-KDIP1-1.4012.448.2018.1.AO (data doręczenia 25 września 2018 r.) oraz pismem z pismem z 16 października 2018 r. (data wpływu 24 października 2018 r.) na wezwanie Organu z 8 października 2018 r. znak sprawy 0114-KDIP1-1.448.2018.2AO (data doręczenia 10 października 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza zbyć nieruchomość, na którą składa się prawo wieczystego użytkowania działki nr 116 o pow. 0,0324 ha, na której posadowiony jest budynek stacji trafo.
Przedmiotowa działka została nabyta w 1961 r. przez D., która wówczas była jednostką Skarbu Państwa i nie stanowiła odrębnego przedsiębiorstwa. Z dniem 5 grudnia 1990 r. (…) (poprzednik prawny Wnioskodawcy), jako istniejące już przedsiębiorstwo, nabyła przedmiotową nieruchomość z mocy prawa, co zostało potwierdzone decyzją Wojewody z dnia 18 grudnia 1995 r.. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, gdyż podstawą nabycia była decyzja administracyjna.

Działka ta została nabyta celem wybudowania na niej stacji transformatorowej i zasilania w energię elektryczną budowanego wówczas przez Wnioskodawcę budynku oraz obiektów inwestycyjnych danego rejonu miasta. Powyższe wynika z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów, tj. Zaświadczenia lokalizacji szczególnej z dnia 28 grudnia 1959 r. oraz pisma D. z dnia 16 maja 1961 r. skierowanego do Prezydium Rady Narodowej, z którego wynika, że po wybudowaniu stacji trafo miało nastąpić jej przekazanie Miastu.

Z chwilą wybudowania, stacja trafo została przekazana w zarząd Miasta, a teren wokół przeznaczony został na tereny zielone. Budynek stacji trafo zajmuje ok. 40 m². Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie nieruchomości.

Zaznaczyć należy, że stacja trafo znajdująca się na działce nr 116 wykorzystywana była przy budowie urzędu (co wynika z wyżej przywołanego pisma z 1961 r.). Obecnie zasila obiekty w okolicy. Także urząd w (…) nadal zasilany jest przez stację trafo zlokalizowaną na tej działce.

Na działce nr 116 nastąpiło przekroczenie granic budynkami gospodarczymi z sąsiedniej działki nr 117. Jednakże działka nr 117, jak i budynki nie są własnością Wnioskodawcy. Spółka nie uczestniczyła w ich budowaniu i nie wykorzystywała tych budynków, jak również nie wydatkowała środków na ich ulepszenie.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 21 września 2018 r. Wnioskodawca na pytanie nr 1 dotyczące określenia czy Wnioskodawca rozporządza stacją trafo jak właściciel Wnioskodawca wskazał, że Wnioskodawca wybudował budynek stacji trafo na działce nr 116, ponosząc koszty jako inwestor. Jednakże Wnioskodawca nie ma władztwa ekonomicznego nad stacją strafo, gdyż jak wskazano we wniosku, przekazała ją w zarząd Miastu. W piśmie z dnia 16 maja 1961 r. do Prezydium Miejskiej Rady Narodowej (powołanym w treści wniosku) zawarto informację o przekazaniu stacji Miastu. Przekazanie to nastąpiło jednak faktycznie nie zostało uregulowane prawnie. Wnioskodawca reguluje zobowiązania z tytułu podatku od nieruchomości i opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu.

Natomiast w odpowiedzi na pytanie nr 2 i 3 dotyczące określenia przedmiotu sprzedaży Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem sprzedaży będzie prawo użytkowania wieczystego gruntu oznaczonego jako działka nr 116 o pow. 324 m² wraz z posadowionym na niej budynkiem (stacja trafo).

Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnił, że nie ponoszono żadnych wydatków (Wnioskodawca/Miasto) na ulepszenie budynku stacji trafo w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Nie były dokonywane nakłady ani przeprowadzane istotne zmiany, w celu zmiany wykorzystania budynku.

Przedmiotowa stacja trafo zasila część obiektów użyteczności publicznej i budynków mieszkalnych w mieście.

Zgodnie z zaświadczeniem Urzędu Miejskiego z dnia 25 czerwca 2018 r., działka nr 116 znajduje się na obszarze, dla którego gmina nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Jak wynika z ww. zaświadczenia przedmiotowa działka znajduje się na obszarze objętym sporządzaniem projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie zaś z ustaleniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (…) działka nr 116 znajduje się w obszarze struktury funkcjonalnej mieszkaniowo - usługowe - centrum, oznaczonym symbolem MU-C. Dla ww. działki nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu terenu.

Wnioskodawca dysponuje Zaświadczeniem lokalizacji szczegółowej z dnia 28 grudnia 1959 r., wydanym przez Prezydium Powiatowej (Miejskiej) Rady Narodowej Wydział Architektury i Budownictwa o budowie stacji transformatorowej-rozdzielczej typ SMA - 315/5, w którym określono przedmiot i miejsce lokalizacji w zakresie budowy stacji trafo. D. (poprzednik prawny Wnioskodawcy) otrzymała Zaświadczenie lokalizacji szczegółowej z dnia 28 grudnia 1959 r., które zostało wydane na podstawie przepisów o lokalizacji inwestycji (zarządzenie Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Prezesa Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury z dnia 29 lipca 1957 r. - Monitor Polski Nr 67, poz. 408), przez Prezydium Powiatowej (Miejskiej) Rady Narodowej Wydział Architektury i Budownictwa o budowie stacji transformatorowej - rozdzielczej typ SMA - 315/5.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 8 października 2018 r. Wnioskodawca wyjaśnił sprzeczności wynikające z przedstawionej treści wniosku i jednoznacznie wskazał, że przedmiotem sprzedaży będzie grunt zabudowany, tj. prawo użytkowania wieczystego gruntu oznaczonego jako działka nr 116 wraz z budynkiem stacji Trafo.

Jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji oraz odpowiedzi na wezwanie, Wnioskodawca poniosł wydatki na wybudowanie stacji Trafo. Nabywca przedmiotowej nieruchomości zostanie wyłoniony w drodze przetargu. Do przetargu może przystąpić każdy, kto spełni warunki przetargu. Cena z tytułu dostawy przedmiotowej nieruchomości będzie obejmowała wartość prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z wartością budynku (stacji Trafo).

Natomiast celem przedstawionych wyjaśnień (mając na uwadze przesłanki zastosowania zwolnienia z VAT wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT) było wskazanie, iż Wnioskodawca nie dokonał zasiedlenia przedmiotowego budynku w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Nadal jednak pozostaje jego właścicielem oraz użytkownikiem wieczystym gruntu. Art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy VAT wskazuje przypadki, w których możliwe jest zwolnienie z opodatkowania dostawy budynków, zaś na mocy przepisu art. 29a ust. 8 ustawy o VAT z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Na tle tych regulacji oraz przedstawionych okoliczności, powstała wątpliwość w jaki sposób należy opodatkować sprzedaż całej nieruchomości.

Dodatkowo wskazano, że Budynek stacji Trafo został wzniesiony przed wejściem w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, z późn. zm.), wobec tego Wnioskodawca nie posiadał prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z budową stacji Trafo, gdyż nie został on w ogóle naliczony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dostawa wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego nieruchomości zabudowanej w postaci działki nr 116 będzie podlegała zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki sprzedaż wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego nieruchomości zabudowanej w postaci działki nr 116 korzystać będzie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług - art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) - dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W rozumieniu ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W ocenie Spółki, w przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowanie, gdyż Wnioskodawca wykonuje działalność gospodarczą, która korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, jak i opodatkowaną tym podatkiem. Zatem urząd w (…) zasilany przez stację trafo zlokalizowaną na działce nr 116 także wykonuje nie tylko czynności zwolnione, ale również czynności opodatkowane podatkiem VAT.

Wobec tego konieczne jest przeanalizowanie zwolnień z art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
   
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Wobec tego, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało więc miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem transakcja ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponieważ w tym przypadku Wnioskodawca nie oddał w dzierżawę lub najem przedmiotowej nieruchomości, ani sama nie prowadziła na niej działalności gospodarczej, gdyż faktycznie władało nią Miasto, zatem Spółka nie dokonała jej pierwszego zasiedlenia. Z uwagi na to, że nieruchomość nie była oddana do użytkowania w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu po nabyciu lub wybudowaniu, dostawa będzie odbywała się w ramach pierwszego zasiedlenia. W tej sytuacji wydaje się zatem, iż transakcja zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionym na gruncie budynkiem stacji trafo nie będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W przypadku nieruchomości niespełniającej przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie przywołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca pozwala podatnikom, po spełnieniu określonych warunków, skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), w związku z przepisem art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wobec powyższego niezbędne jest przeanalizowanie, czy przedmiotowa dostawa będzie mogła korzystać ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Z przepisu tego wynika, że aby sprzedaż nieruchomości mogła korzystać ze zwolnienia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków lub budowli oraz brak wydatków na ulepszenie, w stosunku do których sprzedający miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli sprzedający ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z warunku zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) ustawy o VAT wynika, że chodzi o prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sposobem pozyskania budynków, budowli lub ich części, tj. ich nabyciem, jak również wybudowaniem. Biorąc pod uwagę fakt, iż Spółka nabyła z dniem 5 grudnia 1990 r. prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz nieodpłatnie prawo własności budynku na podstawie decyzji uwłaszczeniowej, transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wobec tego, zdaniem Spółki, nie przysługiwało jej prawo do odliczenia. Wypełniony jest więc warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) odnośnie braku prawa do odliczenia.

W ocenie Spółki, warunek ten należy bowiem rozumieć w ten sposób, że dotyczy on zarówno przypadków, gdy VAT przy nabyciu towarów wystąpił, lecz nabywca nie mógł go odliczyć, jak i przypadków, gdy - tak jak w niniejszej sprawie - przy nabyciu towaru w ogóle nie wystąpił podatek. Gdyby uznać, że warunek ten odnosi się wyłącznie do sytuacji, w których podatek wystąpił, ale nabywca nie mógł go odliczyć wówczas naruszona zostałby zasada neutralności i proporcjonalności, na których opiera się cała konstrukcja VAT. Podatnik byłby bowiem zobowiązany do naliczenia podatku VAT, pomimo braku możliwości jego odliczenia przy nabyciu. Należy wskazać, że stanowisko to zostało potwierdzone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 grudnia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 307/13, w którym Sąd uznał, że: określenie „nie przysługiwało prawo do odliczenia” dotyczy zarówno sytuacji, kiedy nabywa się towary zwolnione przedmiotowo, towary od podatnika zwolnionego podmiotowo, towary, w stosunku do których był zakaz odliczania wynikający z przepisów prawa, ale także gdy dotyczyło to towarów, których dostawa nie podlegała opodatkowaniu ze względu na przepisy ustawowe o niepodleganiu danych czynności, czy też dokonaniem czynności przed wejściem w życie ustawy o VAT z 1993 r. W doktrynie przyjmuje się w związku z tym, że art. 43 poza przypadkami określonymi w art. 88, kiedy podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, dotyczy także dostaw, przy których nabyciu podatek naliczony w ogóle nie powstał (...). Powyższy pogląd został podzielony w wyrokach WSA w Lublinie sygn. akt I SA/Lu 305/06 z dnia 13 października 2006 r., wyrok NSA sygn. akt I FSK 40/07 z dnia 8 stycznia 2007 r.

Spółka zauważa także, że drugi warunek określony w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) ustawy o VAT, który dotyczy nie poniesienia wydatków na ulepszenie obiektu, w stosunku do których dokonujący ich dostawy miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, również został spełniony, gdyż Wnioskodawca z chwilą wybudowania stacji trafo przekazała ten obiekt Miastu i nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie nieruchomości.

Wobec tego, w ocenie Spółki spełnione zostały obie przesłanki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, uzasadniające zastosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Należy wskazać, że Wnioskodawca otrzymał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego wydaną w podobnym przypadku - interpretacja z dnia 29 stycznia 2016 r. (nr IPPP3/4512-31/16-2/WH).

Wskazać również należy, iż kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się taką samą stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowania wieczystym.

W ocenie Spółki, ponieważ dostawa przedmiotowego budynku stacji trafo podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług to również w myśl art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dostawa gruntu (prawa wieczystego użytkowania), na którym się on znajduje podlega zwolnieniu z opodatkowania tym podatkiem.

Zatem dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy o VAT sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

• oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
  

• zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
  
  
  

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem – w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu oraz w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.

Zatem w świetle powołanego wyżej art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Przy czym, towarami – w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”.

Oznacza to, że pierwsze zasiedlenie nie dotyczy wyłącznie budynków/budowli oddanych do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. W świetle powyższego wyroku pierwsze zasiedlenie powstaje już w momencie używania (wykorzystywania) budynku. Zatem również w sytuacji kiedy dany budynek, budowla lub ich część jest użytkowana i spełniony został warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu (również prawa wieczystego użytkowania gruntu), na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem dostawy, w tym prawo wieczystego użytkowania gruntu, podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy ww. obiektów, które się na nim znajdują. Zatem w sytuacji, kiedy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza zbyć nieruchomość na którą składa się prawo wieczystego użytkowania działki nr 116 na której posadowiony jest budynek stacji trafo. Jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotem sprzedaży będzie grunt zabudowany, tj. prawo użytkowania wieczystego gruntu oznaczonego jako działka nr 116 wraz z budynkiem stacji Trafo.

Przedmiotowa działka została nabyta w 1961 r. przez D., która wówczas była jednostką Skarbu Państwa i nie stanowiła odrębnego przedsiębiorstwa. Z dniem 5 grudnia 1990 r. (poprzednik prawny Wnioskodawcy), jako istniejące już przedsiębiorstwo, nabyła przedmiotową nieruchomość z mocy prawa, co zostało potwierdzone decyzją. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, gdyż podstawą nabycia była decyzja administracyjna. Działka ta została nabyta celem wybudowania na niej stacji transformatorowej i zasilania w energię elektryczną budowanego wówczas przez Wnioskodawcę budynku oraz obiektów inwestycyjnych danego rejonu miasta. Z chwilą wybudowania, stacja trafo została przekazana w zarząd Miasta, a teren wokół przeznaczony został na tereny zielone. Budynek stacji trafo zajmuje ok. 40 m².

Wnioskodawca wskazał, że nie ponoszono żadnych wydatków (Wnioskodawca /Miasto) na ulepszenie budynku stacji trafo w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Nie były dokonywane nakłady ani przeprowadzane istotne zmiany, w celu zmiany wykorzystania budynku.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że stacja trafo znajdująca się na działce nr 116 wykorzystywana była przy budowie urzędu (co wynika z przywołanego pisma z 1961 r.). Obecnie zasila obiekty w okolicy (część obiektów użyteczności publicznej i budynków mieszkalnych w mieście), także urząd w nadal zasilany jest przez stację trafo zlokalizowaną na tej działce.

We wniosku wskazano także, że na działce nr 116 nastąpiło przekroczenie granic budynkami gospodarczymi z sąsiedniej działki nr 117. Jednakże działka nr 117, jak i budynki nie są własnością Wnioskodawcy. Spółka nie uczestniczyła w ich budowaniu i nie wykorzystywała tych budynków, jak również nie wydatkowała środków na ich ulepszenie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu oznaczonego jako działka nr 116 wraz z budynkiem stacji Trafo.

Należy wskazać, że ustawodawca wprowadził w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług szczególne zwolnienia przewidziane dla dostawy nieruchomości. W odniesieniu do dostawy budynków, budowli lub ich części wprowadzono dwa zwolnienia podatkowe. Zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Drugie ze zwolnień odnosi się do budynków, budowli lub ich części nieobjętych zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie dopiero w sytuacji kiedy dostawa budynków/budowli (ich części) nie jest objęta pierwszym ze zwolnień.

W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych we wniosku okoliczności, przy uwzględnieniu wniosków płynących z wyroku NSA z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14 należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości zabudowanej obejmującej działkę nr 116 będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Z wniosku wynika, że znajdujący się na sprzedawanej działce nr 116 budynek stacji trafo zasila w energię elektryczną obiekty w okolicy. Jak wskazał Wnioskodawca, stacja trafo znajdująca się na działce nr 116 wykorzystywana była przy budowie urzędu, a obecnie zasila obiekty w okolicy (część obiektów użyteczności publicznej i budynków mieszkalnych w mieście), także urząd w (…) nadal zasilany jest przez stację trafo zlokalizowaną na tej działce. Tak więc nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że dostawa budynku stacji trafo będzie odbywała się w ramach pierwszego zasiedlenia. Wprawdzie – jak wskazał Wnioskodawca – Wnioskodawca nie oddał ww. budynku do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu jednak z uwagi na szerokie rozumienie definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że wykorzystywanie oddanego w zarząd Miastu budynku spowodowało, że w odniesieniu do ww. budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie. W tym miejscu należy wskazać, że pierwsze zasiedlenie dotyczy konkretnego budynku, budowli lub ich części. Zatem bez znaczenia w analizowanej sprawie jest wykorzystywanie przedmiotowego budynku przez Miasto, a nie Wnioskodawcę.

Jak wskazał Wnioskodawca, stacja trafo znajdująca się na działce nr 116 wykorzystywana była przy budowie urzędu (co wynika z wyżej przywołanego pisma z 1961 r.). Zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto z wniosku wynika, że nie ponoszono żadnych wydatków (Wnioskodawca/Miasto) na ulepszenie budynku stacji trafo w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Nie były dokonywane nakłady ani przeprowadzane istotne zmiany w celu zmiany wykorzystania budynku. W konsekwencji, dostawa nieulepszanego budynku stacji trafo znajdującego się na działce nr 116 nastąpi po pierwszym zasiedleniu i w okresie dłuższym niż 2 lata od tego momentu.

Wnioskodawca zaznaczył, że na działce nr 116 nastąpiło przekroczenie granic budynkami gospodarczymi z sąsiedniej działki nr 117. Budynki te nie są jednak własnością Wnioskodawcy. W związku z tym, że Wnioskodawca nie jest właścicielem budynków gospodarczych znajdujących się na działce nr 117 i nie rozporządza nimi jak właściciel budynki te nie stanowią przedmiotu niniejszej dostawy, co oznacza, że nie mają wpływu na stawkę podatku VAT dla przedmiotowej sprzedaży.

W konsekwencji, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy transakcja zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionym na gruncie budynkiem stacji trafo - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług w zw. z art. 29a ust. 8 tej ustawy o VAT - będzie korzystała ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Skoro w niniejszych okolicznościach dostawa zabudowanej działki nr 116 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, to tym samym nie zasadne stało się badanie możliwość objęcia jej zwolnieniem przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 tej ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej w postaci działki nr 116 należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.