Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.553.2018.1.KP
z 29 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2018 r. (data wpływu 26 września 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi działalność w zakresie szeroko rozumianej ochrony między innymi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Od 1 stycznia 2018 r. obowiązuje rozporządzenie z 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. poz. 2454; dalej: „Rozporządzenie”). Wnioskodawca wskazuje, że nie dokonuje dostawy towarów wymienionych w § 4 ust. 1, ani nie świadczy usług wymienionych w § 4 ust. 2 tego Rozporządzenia.

Zakres świadczeń dla osób fizycznych obejmuje m.in.: instalacje, konserwacje i naprawy systemów alarmowych, monitorowanie obiektów i podjazdy grup interwencyjnych. Spółka całą sprzedaż dokumentuje fakturami VAT. Wnioskodawca wystawia około dziesiątek tysięcy faktur miesięcznie, z czego duża część dotyczy abonamentów za monitorowanie i podjazdy załóg interwencyjnych.

Każdy Klient dokonuje wpłaty na odrębny rachunek bankowy wskazany na fakturze (obsługa płatności masowych). Część numeru rachunku bankowego stanowi numer klienta w bazie kontrahentów Wnioskodawcy. Dokonywanie wpłaty na wyodrębniony indywidualny rachunek bankowy, oznacza że wpłaty na danym rachunku są przyporządkowane do jednego klienta. Jeśli klient systematycznie i szczegółowo opisuje przelewy, wówczas od razu można ustalić, jakiej czynności ta zapłata dotyczyła. Jeżeli klient zapłaci więcej niż za jeden okres rozliczeniowy bez szczegółowego opisu, bo np. zwlekał z zapłatami, to wówczas zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego określającymi zasady rozliczania należności, w sytuacji braku odmiennego oświadczenia dłużnika i gdy dłużnik (klient) ma wobec wierzyciela (przedsiębiorcy) kilka długów o charakterze pieniężnym, zapłata dłużnika zostaje zaliczona za najdawniej wymagalny dług (art. 451 Kodeksu Cywilnego).

Dotychczas Wnioskodawca w odniesieniu do kwestii dokumentowania sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących, stosował się do stanowiska, które wynikało z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2011 r. sygn. IPPP2/443-210/11-5/KG, o którą wystąpiła spółka powiązana z Wnioskodawcą (dalej: „Interpretacja”). Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w Interpretacji stwierdził: „w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie świadczyć usługi, za które otrzyma w całości zapłatę przelewem na rachunek bankowy, a nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r., będzie miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w związku z poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia. Zauważyć należy, że prawo do korzystania ze zwolnienia na podstawie ww. przepisu nie jest uzależnione od dokumentowania dokonywanych czynności fakturami VAT.

Tym samym należy uznać, iż Wnioskodawca ma prawo do zwolnienia z ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej świadczonych usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem banku lub poczty na konto Wnioskodawcy, przy spełnieniu pozostałych warunków uprawniających do zwolnienia z ewidencjonowania na podstawie ww. § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do powołanego rozporządzenia.

Zatem w odniesieniu do sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi następuje w całości na rachunek bankowy oraz z prowadzonej ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy fiskalnej, o ile jako świadczeniodawca otrzymuje w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy fiskalnej, o ile jako świadczeniodawca otrzymuje w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem).

Obowiązek posiadania kasy fiskalnej zasadniczo dotyczy wszystkich podatników prowadzących sprzedaż swoich towarów bądź usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, co wprost wynika z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT. Minister właściwy do spraw finansów publicznych korzystając z ustawowego upoważnienia do wydania rozporządzenia może zwolnić niektórych podatników i niektóre czynności z obowiązku ewidencjowania sprzedaży na urządzeniach fiskalnych (art. 111 ust. 8 ustawy o VAT).

Aktualnie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie - w aktualnym stanie prawnym rozporządzenia z 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. poz. 2454; dalej: „Rozporządzenie”).

W poz. 39 załącznika do Rozporządzenia w części II - sprzedaż dotycząca szczególnych czynności - zwolniono z obowiązku ewidencjonowania świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła. Niezależnie od powyższego ustawodawca wykluczył jednak z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaż usług i towarów, które szczegółowo zostały określone w § 4 Rozporządzenia.

W związku z powyższym, aby podatnik miał możliwość skorzystać z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 Rozporządzenia w powiązaniu z poz. 39 załącznika do Rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

1. zapłata za świadczenie musi być w całości dokonana za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika: a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła,
2. przedmiotem świadczenia nie mogą być usługi wymienione w § 4 Rozporządzenia.
   
   

Biorąc pod uwagę przedstawiany stan faktyczny, Wnioskodawca spełnia oba warunki do korzystania z przywołanego zwolnienia. Każdy bowiem Klient dokonuje wpłaty na odrębny rachunek bankowy wskazany na fakturze (obsługa płatności masowych). Część numeru rachunku bankowego stanowi numer klienta w bazie kontrahentów Wnioskodawcy. Dokonywanie wpłaty na wyodrębniony indywidualny rachunek bankowy oznacza, że wpłaty na danym rachunku są przyporządkowane do jednego klienta. Jeśli klient systematycznie i szczegółowo opisuje przelewy, wówczas od razu można ustalić, jakiej czynności ta zapłata dotyczyła. Jeżeli klient zapłaci więcej niż za jeden okres rozliczeniowy bez szczegółowego opisu, bo np. zwlekał z zapłatami, to wówczas zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego określającymi zasady rozliczania należności, w sytuacji braku odmiennego oświadczenia dłużnika i gdy dłużnik (klient) ma wobec wierzyciela (przedsiębiorcy) kilka długów o charakterze pieniężnym, zapłata dłużnika zostaje zaliczona za najdawniej wymagalny dług (art. 451 Kodeksu Cywilnego). Stąd też również w takiej sytuacji Wnioskodawca będzie w stanie jednoznacznie ustalić jakiego nabywcy, oraz jakiej czynności płatność ta dotyczyła.

Wobec powyższego należy przyjąć, że z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę, którymi dysponuje Wnioskodawca, jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że nie dokonuje dostawy towarów wymienionych w § 4 ust. 1, ani nie świadczy usług wymienionych w § 4 ust. 2 tego Rozporządzenia.

Podsumowując, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy fiskalnej na podstawie § 2 ust. 1 Rozporządzenia w powiązaniu z poz. 39 załącznika do Rozporządzenia, gdy jako świadczeniodawca otrzymuje w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), o ile Wnioskodawca będzie w stanie jednoznacznie ustalić jakiego nabywcy, oraz jakiej czynności płatność ta dotyczyła, co ma miejsce w opisanym stanie faktycznym.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zbieżne ze stanowiskiem organów podatkowych w podobnych sprawach, w tym ze stanowiskiem wyrażonym przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 19 kwietnia 2011 r. sygn. IPPP2/443-210/11-5/KG, o którą wystąpiła spółka powiązana z Wnioskodawcą. Tak też:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24 lutego 2014 r., sygn. IPTPP4/443-868/13-4/BM,
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 maja 2015 r., sygn. IPPP2/4512-190/15-4/DG,
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 16 lutego 2017 r., sygn. 0461-ITPP1.4512.999.2016.1.DM,
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 grudnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.516.2017.1.MT.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 111 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w przepisie art. 111 ust. 8 ustawy o VAT minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1.

W okresie od 1 stycznia 2018 r. kwestie dotyczące zwolnień na czas określony niektórych grup podatników i niektórych czynności z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz warunki korzystania ze zwolnienia reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r., poz. 2454), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności - ze względu na wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Stosownie do § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

I tak w części II załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących - w poz. 39 wskazano jako czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Aby zatem Wnioskodawca miał prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w związku z poz. 39 załącznika, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• zapłata za wykonane świadczenie w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,
  

• z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.
  
  
  

Niewystąpienie jednego z ww. warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 39 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika. Wyrażenie „w całości” odnosi się do poszczególnych transakcji świadczonych przez podatnika. Taka konstrukcja przepisu powoduje, że zwolnieniu nie podlega świadczenie usługi, za którą zapłacono częściowo gotówką, a częściowo za pośrednictwem banku lub poczty. Warunkiem zwolnienia jest bowiem to, aby konkretna transakcja została w całości zapłacona za pośrednictwem banku lub poczty oraz by było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Jednocześnie § 4 rozporządzenia wskazuje, że zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2, nie stosuje się, bez względu na wysokość osiąganych obrotów, przy dostawie towarów i świadczeniu usług w nim wymienionych.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi działalność w zakresie szeroko rozumianej ochrony między innymi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazuje, że nie dokonuje dostawy towarów wymienionych w § 4 ust. 1, ani nie świadczy usług wymienionych w § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r., poz. 2454). Zakres świadczeń dla osób fizycznych obejmuje m.in.: instalacje, konserwacje i naprawy systemów alarmowych, monitorowanie obiektów i podjazdy grup interwencyjnych. Spółka całą sprzedaż dokumentuje fakturami VAT. Wnioskodawca wystawia około dziesiątek tysięcy faktur miesięcznie, z czego duża część dotyczy abonamentów za monitorowanie i podjazdy załóg interwencyjnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej do sprzedaży usług ochrony, za które zapłata następuje w całości przelewem na rachunek bankowy, tj. czynności zwolnionych na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 39 załącznika do rozporządzenia.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności dokonać analizy czy Wnioskodawca nie jest wyłączony z prawa do korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej na podstawie § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w związku z wykonywaniem usług ochrony.

Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że nie dokonuje dostawy towarów wymienionych w § 4 ust. 1, ani nie świadczy usług wymienionych w § 4 ust. 2 rozporządzenia. Zatem, Wnioskodawca z tytułu wykonywanych usług ochrony nie zostanie wyłączony z prawa do korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej na podstawie § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia.

Ponadto z opisu sprawy wynika, że każdy Klient dokonuje wpłaty na odrębny rachunek bankowy wskazany na fakturze (obsługa płatności masowych). Część numeru rachunku bankowego stanowi numer klienta w bazie kontrahentów Wnioskodawcy. Dokonywanie wpłaty na wyodrębniony indywidualny rachunek bankowy oznacza, że wpłaty na danym rachunku są przyporządkowane do jednego klienta. Jeśli klient systematycznie i szczegółowo opisuje przelewy, wówczas od razu można ustalić, jakiej czynności ta zapłata dotyczyła. Jeżeli klient zapłaci więcej niż za jeden okres rozliczeniowy bez szczegółowego opisu, bo np. zwlekał z zapłatami, to wówczas zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego określającymi zasady rozliczania należności, w sytuacji braku odmiennego oświadczenia dłużnika i gdy dłużnik (klient) ma wobec wierzyciela (przedsiębiorcy) kilka długów o charakterze pieniężnym, zapłata dłużnika zostaje zaliczona za najdawniej wymagalny dług (art. 451 Kodeksu Cywilnego). Ponadto Z wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca dokonywał sprzedaży usług na rzecz rolników ryczałtowych.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca na podstawie § 2 ust. 2 w powiązaniu z poz. 39 załącznika do rozporządzenia, ma prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej świadczonych usług ochrony, ponieważ zapłata w całości za wykonaną przez Wnioskodawcę usługę ochrony odbywa się za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy Wnioskodawcy a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art .14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.