INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2011 r. (data wpływu 10 listopada 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2012 r. (data wpływu 2 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług konserwatorskich – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług konserwatorskich.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 lutego 2012 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma zajmująca się pracami konserwatorskimi i budowlanymi zleciła mniejszej firmie wykonanie prac konserwatorskich na obiekcie wpisanym do ewidencji zabytków i podlegającemu opiece konserwatora wojewódzkiego, który to na wykonanie prac wydał zezwolenie. Uprawnienia do prac konserwatorskich i wszystkie zezwolenia na prowadzenie prac zostały wydane na wniosek pierwszej firmy. Mniejsza firma, czyli docelowy wykonawca prac, uprawnień i zezwoleń nie posiada. Pierwszej firmie, według ustawy przysługuje prawo do zwolnienia prac konserwatorskich z podatku VAT. Wykonawca mniejsza firma, prowadzi prace pod nadzorem osoby z uprawnieniami konserwatorskimi.

W piśmie z dnia 2 lutego 2012 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że kwestia będąca przedmiotem wniosku dotyczy bezpośrednio sfery praw i obowiązków Wnioskodawczyni. Zainteresowana to „mniejsza firma” przyjmująca zlecenie. Jest podatnikiem VAT. Prace na obiekcie spełniając definicję prac konserwatorskich i restauratorskich. Zainteresowana nie posiada informacji na temat klasyfikacji statystycznej obiektu. Pozwolenie wydane przez wojewódzkiego konserwatora zabytków dotyczyło prac konserwatorskich i restauratorskich. W wydanym zezwoleniu Wnioskodawczyni nie jest wskazaną osobą odpowiedzialną za prowadzenie prac.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy docelowy wykonawca mniejsza firma bez uprawnień, a działająca na zlecenie firmy z uprawnieniami do prac konserwatorskich i zezwoleniem na ww. prace może również skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT na swoje wykonane prace konserwatorskie...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z podpisaniem umowy zlecenia wykonania prac konserwatorskich, na których to wykonanie jest wydane zezwolenie oraz w związku z prowadzeniem tych prac przez mniejszą firmę wykonawczą pod nadzorem osoby posiadającej uprawnienia konserwatorskie zwolnienie z podatku VAT jest poprawne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Z dniem 6 kwietnia 2011r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.). Rozporządzenie to w § 43 wprowadziło zwolnienie od opodatkowania podatkiem VAT usług polegających na prowadzeniu prac konserwatorskich i restauratorskich.

Zatem, w myśl § 43 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się od podatku w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. usługi polegające na prowadzeniu prac konserwatorskich i restauratorskich dotyczących:

1. zabytków wpisanych do rejestru zabytków, wpisanych do inwentarza muzeum albo wchodzących w skład narodowego zasobu bibliotecznego;
2. materiałów archiwalnych wchodzących w skład narodowego zasobu archiwalnego.
   
   

Z kolei zgodnie z § 43 ust. 2 ww. rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, w zakresie prowadzonych prac konserwatorskich i restauratorskich dotyczących zabytków wpisanych do rejestru zabytków stosuje się, pod warunkiem, że:

1. prace konserwatorskie i restauratorskie są wykonywane przez osoby posiadające kwalifikacje dające uprawnienia do prowadzenia tych prac;
2. na prowadzenie tych prac zostało wydane pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków.
   
   

Warunek, o którym mowa w ust. 2, uważa się za spełniony również w przypadku podmiotów gospodarczych wykonujących prace konserwatorskie i restauratorskie, które zatrudniają lub w których wspólnikami są osoby uprawnione do wykonywania tych prac, o ile w pozwoleniu, o którym mowa ust. 2 pkt 2, określono osobę odpowiedzialną za prowadzenie prac konserwatorskich lub restauratorskich (§ 43 ust. 3 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z treścią art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162 poz. 1568 ze zm.), przez zabytek należy rozumieć nieruchomość lub rzecz ruchomą, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową.

Stosownie zaś do pkt 6 ww. artykułu, prace konserwatorskie to działania mające na celu zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku, zahamowanie procesów jego destrukcji oraz dokumentowanie tych działań.

Z kolei prace restauratorskie to działania mające na celu wyeksponowanie wartości artystycznych i estetycznych zabytku, w tym, jeżeli istnieje taka potrzeba, uzupełnienie lub odtworzenie jego części, oraz dokumentowanie tych działań (art. 3 pkt 7 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami).

Natomiast przez roboty budowlane, należy rozumieć roboty budowlane w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, podejmowane przy zabytku lub w otoczeniu zabytku (art. 3 pkt 8 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków wymaga prowadzenie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru.

W myśl art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia tryb i sposób wydawania pozwoleń na prowadzenie prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych oraz badań konserwatorskich i architektonicznych, a także innych działań, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 6-12, przy zabytku wpisanym do rejestru oraz badań archeologicznych.

Aktem wykonawczym określonym w art. 37 ustawy jest rozporządzenie Ministra Kultury z dnia 9 czerwca 2004r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych, badań konserwatorskich i architektonicznych, a także innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków oraz badań archeologicznych i poszukiwań ukrytych lub porzuconych zabytków ruchomych (Dz. U. Nr 150, poz. 1579), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich”.

Stosownie do § 1 ust. 1 pkt 1 lit a rozporządzenia w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich rozporządzenie określa tryb i sposób wydawania pozwoleń, w tym szczegółowe wymagania, jakim powinien odpowiadać wniosek i pozwolenie na prowadzenie przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków prac konserwatorskich.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich pozwolenie, o którym mowa w § 1 ust. 1, zawiera:

1. imię, nazwisko i adres lub nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;
2. wskazanie zabytku, z uwzględnieniem miejsca jego położenia lub przechowywania albo miejsca planowanych robót budowlanych w otoczeniu zabytku, miejsca badań archeologicznych, z określeniem współrzędnych geodezyjnych, albo poszukiwań ukrytych lub porzuconych zabytków;
3. zakres i sposób prowadzenia wskazanych w pozwoleniu prac, robót, badań, innych działań lub poszukiwań;
4. informację, że pozwolenie może być cofnięte lub zmienione w razie ujawnienia, po jego wydaniu, nowych okoliczności, które mogą mieć wpływ na zakres prowadzenia wskazanych w pozwoleniu prac, robót, badań, innych działań lub poszukiwań;
5. wskazanie przewidywanego terminu rozpoczęcia i zakończenia objętych pozwoleniem prac, robót, badań, innych działań lub poszukiwań.
   
   

Natomiast, zgodnie z § 5 ust. 2 rozporządzenia w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich pozwolenie, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a-e oraz pkt 2-4, zawiera ponadto: imię, nazwisko i adres osoby prowadzącej prace konserwatorskie, prace restauratorskie, badania konserwatorskie, badania architektoniczne, badania archeologiczne albo poszukiwania ukrytych lub porzuconych zabytków albo kierującej robotami budowlanymi lub robotami budowlanymi w otoczeniu zabytku.

Zakres kwalifikacji jakie winny posiadać osoby wykonujące przedmiotowe prace i roboty został określony w rozporządzeniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 27 lipca 2011 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, prac restauratorskich, robót budowlanych, badań konserwatorskich, badań architektonicznych i innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków oraz badań archeologicznych (Dz. U. Nr 165, poz. 987). Stosownie do § 22 ust. 1 i ust. 2 ww. rozporządzenia prace konserwatorskie, prace restauratorskie oraz badania konserwatorskie może prowadzić, w zakresie specjalności określonej w dyplomie ukończenia studiów, osoba, która posiada tytuł zawodowy magistra uzyskany po ukończeniu studiów wyższych na kierunku konserwacja i restauracja dzieł sztuki lub w specjalności w zakresie konserwacji zabytków, która odbyła po ukończeniu tych studiów co najmniej 12-miesięczną praktykę zawodową w zakresie konserwacji lub badania zabytków wpisanych do rejestru zabytków. W dziedzinach nieobjętych programem studiów wyższych, o których mowa wyżej, prace konserwatorskie, prace restauratorskie oraz badania konserwatorskie może prowadzić osoba, która posiada świadectwo ukończenia szkoły średniej zawodowej oraz tytuł zawodowy albo wykształcenie średnie i dyplom potwierdzający posiadanie kwalifikacji zawodowych w zawodach odpowiadających danej dziedzinie lub dyplom mistrza w zawodzie odpowiadającym danej dziedzinie, która odbyła co najmniej 5-letnią praktykę zawodową w zakresie konserwacji lub badania zabytków wpisanych do rejestru zabytków.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest podatnikiem VAT. Firma zajmująca się pracami konserwatorskimi i budowlanymi zleciła Wnioskodawczyni wykonanie prac konserwatorskich na obiekcie wpisanym do ewidencji zabytków i podlegającemu opiece konserwatora wojewódzkiego, który to na wykonanie prac wydał zezwolenie. Uprawnienia do prac konserwatorskich i wszystkie zezwolenia na prowadzenie prac zostały wydane na wniosek zleceniodawcy Wnioskodawczyni. Zainteresowana jako docelowy wykonawca prac, uprawnień i zezwoleń nie posiada.

Wnioskodawczyni, prowadzi prace pod nadzorem osoby z uprawnieniami konserwatorskimi. Prace na obiekcie spełniając definicję prac konserwatorskich i restauratorskich. Pozwolenie wydane przez wojewódzkiego konserwatora zabytków dotyczyło prac konserwatorskich i restauratorskich. W wydanym zezwoleniu Wnioskodawczyni nie jest wskazaną osobą odpowiedzialną za prowadzenie prac.

Jak wynika, z ww. przepisów rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, aby można było skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w § 43 tegoż rozporządzenia, muszą być spełnione następujące warunki:

1. prace konserwatorskie i restauratorskie będą dotyczyć zabytków wpisanych do rejestru zabytków oraz wpisanych do inwentarza muzeum,
2. prace te będą wykonywane przez osoby (również zatrudnione) posiadające kwalifikacje dające uprawnienia do prowadzenia tych prac,
3. na prowadzenie tych prac wydane zostanie pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków,
4. w powyższym pozwoleniu zostanie określona osoba odpowiedzialna za prowadzenie prac konserwatorskich lub restauratorskich.
   
   

Podkreślić należy, że zwolnienie przysługiwało wyłącznie w sytuacji łącznego spełnienia ww. warunków.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawczyni na prowadzone prace konserwatorskie i restauratorskie nie posiada kwalifikacji dających uprawnienia do prowadzenia tych prac oraz nie posiada pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków, natomiast w pozwoleniu wydanym na wniosek firmy zlecającej wykonanie prac, nie wskazano Wnioskodawczyni jako osoby odpowiedzialnej za prowadzenie prac, to świadczone przez Wnioskodawczynię usługi konserwatorskie i restauratorskie nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie § 43 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.