Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.692.2018.1.AW
z 6 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia w drodze aportu składników majątkowych, tj. zajezdni autobusowej, taboru autobusowego oraz SDIP - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia w drodze aportu składników majątkowych, tj. zajezdni autobusowej, taboru autobusowego oraz SDIP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Większościowym udziałowcem Spółki jest Gmina, a podstawowym celem i przedmiotem jej działania jest wykonywanie zadań o charakterze użyteczności publicznej na warunkach określonych przepisami ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2017 r., poz. 827, z późn. zm.), w szczególności zadań własnych gminy/miasta w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 4 z ustawy dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994), służących bieżącemu i nieprzerwanemu zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców dotyczących lokalnej zbiorowej komunikacji miejskiej. Gmina i Spółka, zawarły umowę o świadczenie usług przewozowych w ramach publicznego transportu zbiorowego - komunikacji miejskiej, na podstawie której Gmina zleciła a Spółka przyjęła do wykonania świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego (zwana dalej Umową). Gmina została w świetle ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 2136) i rozporządzenia (WE) Nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r., dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70 (Dz. U. UE. L. 2007 r., Nr 315 poz. 1) - organizatorem, natomiast Spółka - operatorem. Gmina jest organizatorem publicznego transportu zbiorowego na obszarze Gminy oraz na obszarze gmin, które powierzyły Spółce, na podstawie zawartych porozumień międzygminnych, organizację publicznego transportu miejskiego na swoim obszarze, tj. Gmin: A, B, C, D i E. Gmina realizuje projekt „….”, dofinansowany ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego …, działanie 3.3.1. Projekt obejmuje m in.:

• zakup taboru autobusowego,
• budowę zajezdni autobusowej wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną w C,
• budowę lokalnych Centrów Obsługi Pasażerów wraz z zagospodarowaniem terenu i towarzyszącymi sieciami infrastruktury technicznej,
• budowę Centrum Obsługi Pasażerów w C, obejmującego również rozbudowę ul. X i ul. Y w C (w tym remont budynku dworca … w C z dostosowaniem pomieszczeń dla potrzeb Centrum Obsługi Pasażerów),
• zaprojektowanie i stworzenie systemu dynamicznej informacji pasażerskiej,
• zaprojektowanie i stworzenie systemu elektronicznego biletu.

W ramach realizacji przedmiotowego projektu Gmina wyposaży Spółkę, ze wsparciem finansowym ze środków pomocowych Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (…), w terminie umożliwiającym właściwe przygotowanie Spółki do wykonywania usług przewozu, w zakupione autobusy, obiekt zajezdni autobusowej wraz z wyposażeniem oraz System Dynamicznej Informacji Pasażerskiej. Zgodnie z przyjętym założeniem, zajezdnia autobusowa, tabór autobusowy oraz System Dynamicznej Informacji Pasażerskiej (dalej jako: SDIP lub system) zostaną nabyte/wybudowane przez Gminę z przeznaczeniem na przekazanie w całości aportem do Spółki komunikacyjnej. Gmina planuje, iż aport poszczególnych składników może nastąpić jednorazowo bądź etapami. Gminie przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wniesieniem aportem do Spółki taboru autobusowego, zajezdni autobusowej oraz SDIP. Prawo to potwierdzone zostało interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 października 2017 r., znak: …. Gmina obejmie w Spółce udziały o wartości odpowiadającej wartości brutto przedmiotu aportu - wartości zawierającej podatek od towarów i usług. Aport będzie opodatkowany podstawową stawką podatku VAT. Spółka przy użyciu składników wniesionych aportem, tj. zajezdni autobusowej, taboru autobusowego oraz SDIP świadczyć będzie dla Gminy usługi podlegające opodatkowaniu, tj. przewóz osób w ramach publicznego transportu zbiorowego. Zgodnie z Umową, prócz świadczenia usług przewozu Spółka będzie sprzedawać bilety bezpośrednio korzystającym z komunikacji miejskiej, tj. Spółka będzie pełnić rolę dystrybutora biletów. Wynagrodzeniem Spółki za sprzedaż biletów komunikacji miejskiej będzie prowizja w wysokości 6,0% ceny netto sprzedanych biletów. Dodatkowo Spółka przy użyciu taboru autobusowego prowadzić będzie sprzedaż opodatkowaną, tj. wynajem miejsc pod reklamę. W związku z powyższym składniki wniesione aportem do Spółki, tj. zajezdnia autobusowa, tabor autobusowy oraz SDIP w całości służyć będzie jedynie czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem świadczonym przez Spółkę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu składników wniesionych aportem, tj. zajezdni autobusowej, taboru autobusowego oraz SDIP?

Zdaniem Wnioskodawcy: Spółka ma pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu składników wniesionych aportem, tj. zajezdni autobusowej, taboru autobusowego oraz SDIP.

Art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Jak wynika z powyższego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. W omawianym przypadku powyższe warunki zostają spełnione: Spółka jest czynnym podatnikiem od towarów i usług, a towary i usługi, o których mowa we wniosku, będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Otrzymane w ramach aportu składniki majątku, tj. zajezdnia autobusowa, tabor autobusowy oraz SDIP wykorzystywane będą przez Spółkę w całości do czynności opodatkowanych. Przy wykorzystaniu powyższych składników Spółka świadczyć będzie bowiem usługi przewozu osób w ramach publicznego transportu zbiorowego. Wobec powyższego, w ocenie Spółki, w analizowanym opisie sprawy spełnione są obie przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunkujące prawo do odliczenia podatku. W konsekwencji, zdaniem Spółki, ma ona prawo do odliczenia całości podatku od składników majątku wniesionych aportem do Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie informuje się, że niniejszą interpretację wydano na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.