Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.704.2018.2
z 7 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2018 r. (data wpływu 31 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 03 października 2018 r. (data wpływu 05 października 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego związanego z zaliczką zapłaconą na poczet nabycia lokalu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2018r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego związanego z zaliczką zapłaconą na poczet nabycia lokalu.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 03 października 2018 r. (data wpływu 05 października 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

W dniu 4 lutego 2014 r. Zainteresowana wraz z mężem wpłacili zaliczkę na apartament wczasowo-mieszkalny typu condohotel w … za kwotę 49.200 PLN (40.000,- + 9.200,-VAT).

Wcześniej 24 stycznia 2014 r. Wnioskodawczyni złożyła deklaracje NIP-7 i VAT-R do Urzędu Skarbowego w ….

W dniu 4 listopada 2014 r. Wnioskodawczyni z US w … otrzymała zwrot podatku VAT w wys. 9.200 PLN.

Od pierwszego kwartału 2014 r. Zainteresowana zaczęła składać kwartalne deklaracje VAT-7K do US w …, a od czwartego kwartału 2015 r. w … US w …. Podatek należny zawsze wynosił 0 PLN, ponieważ nie doszło do realizacji inwestycji, Wnioskodawczyni nie otrzymała zakupionego lokalu, który miał być wynajmowany.

Z uwagi na niedotrzymanie warunków umowy przedwstępnej Wnioskodawczyni wraz z mężem wystąpiła do developera o rozwiązanie umowy i zwrot całej wpłaconej kwoty.

Po odmowie rozwiązania umowy Wnioskodawczyni wraz z mężem wystąpiła z pozwem do Sądu. 17 marca 2015 r. Sąd Okręgowy w ... nakazał developerowi zwrot całej kwoty z naliczonymi odsetkami i kosztami sądowymi. Sytuacja finansowa developera uniemożliwiła również komornikowi ściągnięcie jakiejkolwiek zasądzonej Wnioskodawczyni i jej mężowi kwoty.

Na początku 2016 r. została zgłoszona upadłość likwidacyjna i został powołany Syndyk.

W tym momencie Wnioskodawczyni zrozumiała, że wraz z mężem stracili zainwestowane pieniądze w wysokości 40.000 PLN.

Ponieważ co kwartał Wnioskodawczyni składała deklaracje VAT-7K „wyzerowane” i było oczywiste, że nie będzie miała żadnych dochodów z planowanej inwestycji w US w … zaproponowano Wnioskodawczyni złożenie deklaracji VAT-Z o zaprzestaniu wykonywania czynności związanej z podatkiem VAT.

W dniu 12 grudnia 2017 r. Zainteresowana złożyła ostatni VAT-7K za 4 kwartał oraz deklarację VAT-Z.

W sierpniu br. urzędniczka z US w … telefonicznie poinformowała Wnioskodawczynię o obowiązku złożenia korekty deklaracji VAT i wpłaceniu do US kwoty 9.200 PLN.

Wnioskodawczyni nawiązała kontakt z osobami poszkodowanymi w tej samej inwestycji (a poszkodowanych było ok. 100 osób). Odpowiedziało jej kilkanaście spośród nich, ale tylko jedna miała wezwanie ze swojego US. Dyrektor Izby Skarbowej po wyjaśnieniach poszkodowanego uznał jego rację, uzasadniając, że podatnik ponosząc wydatki w związku z planowaną inwestycją, służącą w zamiarze działalności opodatkowanej, miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT związanych z poniesieniem tych wydatków. Jeżeli podatki poniesione na inwestycję zostały poniesione w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, a zaniechanie inwestycji nie powoduje, że uległ zmianie cel wydatków poniesionych w związku z tą inwestycją, w okresie, w którym podatnik przygotowywał się do jej rozpoczęcia. Tak więc, co do zasady, z tytułu zaniechania inwestycji podatnik traci prawa do odliczenia podatku naliczonego i nie jest zobowiązany do skorygowania odliczonego uprzednio.

Apartament wczasowo-mieszkaniowy, na poczet zakupu, na który Wnioskodawczyni wpłaciła zaliczkę w dniu 4 lutego 2014 r. miał być wykorzystany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy trzeba złożyć korektę odliczonego podatku naliczonego związanego z zaliczką zapłaconą na poczet nabycia lokalu ?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) - dalej u.p.t.u. - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 u.p.t.u., co do zasady, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dla oceny związku wydatku ze sprzedażą opodatkowaną należy brać pod uwagę przede wszystkim cel wydatku w dacie jego poniesienia. Jeśli cel ten był taki sam w dacie poniesienia wydatków oraz w dacie rezygnacji z kontynuowania Inwestycji. Rezygnacja z kontynuowania inwestycji nie powoduje, że uległ zmianie cel wydatków poniesionych w związku z tą inwestycją, w okresie, w którym podatnik przygotowywał się do jej rozpoczęcia.

Zatem zmiana warunków inwestowania w określonym czasie winna być traktowana jako okoliczność, która ma charakter zewnętrzny niezależny od woli podatnika, a tym samym rezygnacja z inwestycji spowodowana jest okolicznościami, za które podatnik nie ponosi odpowiedzialności i w związku z tym nie będzie zobowiązany do skorygowania odliczonego uprzednio podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawczyni interpretacja nr IPPP2/4512-338/15-2/JO/IZ z dnia 17 lipca 2015 była wydana dla osoby znajdującej się w takiej samej sytuacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w dniu 4 lutego 2014 r. Zainteresowana wraz z mężem wpłacili zaliczkę na apartament wczasowo-mieszkalny typu …w … za kwotę 49.200 PLN (40.000,- + 9.200,-VAT). Wcześniej 24 stycznia 2014 r. Wnioskodawczyni złożyła deklaracje NIP-7 i VAT-R do Urzędu Skarbowego w …. W dniu 4 listopada 2014 r. Wnioskodawczyni z US w … otrzymała zwrot podatku VAT w wys. 9.200 PLN.

Apartament wczasowo-mieszkaniowy, na poczet zakupu, na który Wnioskodawczyni wpłaciła zaliczkę w dniu 4 lutego 2014 r. miał być wykorzystany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Od pierwszego kwartału 2014 r. Zainteresowana zaczęła składać kwartalne deklaracje VAT-7K do US w …, a od czwartego kwartału 2015 r. w US w …. Podatek należny zawsze wynosił 0 PLN, ponieważ nie doszło do realizacji inwestycji, Wnioskodawczyni nie otrzymała zakupionego lokalu, który miał być wynajmowany.

Z uwagi na niedotrzymanie warunków umowy przedwstępnej Wnioskodawczyni wraz z mężem wystąpiła do developera o rozwiązanie umowy i zwrot całej wpłaconej kwoty.

Po odmowie rozwiązania umowy Wnioskodawczyni wraz z mężem wystąpiła z pozwem do Sądu. 17 marca 2015 r. Sąd Okręgowy w … nakazał developerowi zwrot całej kwoty z naliczonymi odsetkami i kosztami sądowymi. Sytuacja finansowa developera uniemożliwiła również komornikowi ściągnięcie jakiejkolwiek zasądzonej kwoty. Na początku 2016 r. została zgłoszona upadłość likwidacyjna i został powołany Syndyk.

Wnioskodawczyni co kwartał składała deklaracje VAT-7K „wyzerowane”. W dniu 12 grudnia 2017 r. Zainteresowana złożyła ostatni VAT-7K za 4 kwartał oraz deklarację VAT-Z.

W przedmiotowej sprawie zaistniały przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawczyni zarejestrowała się jako podatnik VAT czynny a apartament wczasowo-mieszkaniowy, na poczet zakupu którego Wnioskodawczyni wpłaciła zaliczkę w dniu 4 lutego 2014 r. miał być wykorzystany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji Wnioskodawczyni – zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – dokonała odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z nabyciem apartamentu i wystąpiła o zwrot do Urzędu Skarbowego.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii, czy jest zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego związanego z zaliczką zapłaconą na poczet nabycia lokalu.

Jak wynika z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym, że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Przepis art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty – art. 91 ust. 4 ustawy.

W świetle art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Stosownie do art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Zgodnie z art. 91 ust. 7d ww. ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Wnioskodawczyni wpłaciła zaliczkę na poczet zakupu apartamentu wczasowo-mieszkalnego, który zamierzała wykorzystywać do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, natomiast apartamentu do tej pory nie nabyła i nie wykorzystywała w prowadzonej działalności. Ponadto z wniosku nie wynika, aby deweloper dokonał zwrotu wpłaconej zaliczki i wystawił fakturę korygującą do faktury dokumentującej wpłaconą zaliczkę przez Wnioskodawczynię.

Tym samym, mając na uwadze fakt, że do transakcji nie doszło z przyczyn niezależnych od Wnioskodawczyni oraz brak zwrotu wpłaconej przez Zainteresowaną zaliczki tytułem zakupu apartamentu wczasowo-mieszkalnego z zamiarem wykorzystywania go do czynności opodatkowanych należy stwierdzić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przez Wnioskodawczynię w związku z tą transakcją zostaje zachowane.

Reasumując, Wnioskodawczyni nie ma obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczony związanego z wpłatą zaliczki na poczet zakupu apartamentu z zamiarem wykorzystywania go do czynności opodatkowanych.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.