2018.11.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.468.2018.1.AM
z 15 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2018 r. (data wpływu 18 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy przychody osiągane przez Spółkę ze współpracy z Hotelami, w tym przychody z opłat za Znak towarowy oraz opłat za Know-how, powinny być uznane przez Wnioskodawcę w całości za przychody z innych źródeł przychodów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w szczególności przychody te nie powinny być uznane za przychody z zysków kapitałowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy przychody osiągane przez Spółkę ze współpracy z Hotelami, w tym przychody z opłat za Znak towarowy oraz opłat za Know-how, powinny być uznane przez Wnioskodawcę w całości za przychody z innych źródeł przychodów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w szczególności przychody te nie powinny być uznane za przychody z zysków kapitałowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT oraz zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Spółka jest podmiotem należącym do polskiej Grupy D., działającej na rynku od 35 lat. Ideą przewodnią Grupy jest realizacja koncepcji holistycznego piękna, tj. całościowej pielęgnacji ciała i ducha. Działalność Grupy opiera się na trzech liniach biznesowych:

produkcji kosmetyków;
świadczeniu indywidualnej i profesjonalnej pielęgnacji w ramach prowadzonych salonów kosmetycznych;
działalności hotelarskiej.

W ramach Grupy Spółka odpowiada za kompleksowe zarządzanie biznesem hotelowym pod znakiem towarowym „Hotel S.”. Obecnie, w ramach sieci hotelowej funkcjonują trzy luksusowe hotele, a w przyszłości ich liczba może się zwiększyć. Każdy z Hoteli jest prowadzony przez odrębną sp. z o.o. Wnioskodawca jest jedynym wspólnikiem wszystkich przedmiotowych spółek hotelowych (dalej: „Hotele”).

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest, z jednej strony poszukiwanie lokalizacji pod nowe hotele, prowadzenie inwestycji i nadzór inwestycyjny, a z drugiej strony zapewnienie odpowiedniego wsparcia działalności istniejących Hoteli.

Na podstawie zawartych z każdym z Hoteli umów o współpracę, Wnioskodawca na rzecz Hoteli:

świadczy usługi wsparcia, związane z działalnością i zarządzaniem Hotelami;
prowadzi działania marketingowe i promocyjne związane z marką „Hotele S.”;
prowadzi działania marketingowe i promocyjne związane z działalnością Hoteli;
udziela prawa do używania znaku towarowego „Hotel S.” (dalej: „Znak towarowy”);
udostępnia know-how w zakresie zarządzania Hotelami (dalej: „Know-how”).

W zamian za dostęp do powyższych świadczeń oraz zakresu współpracy (dalej: „Współpraca”), Hotele uiszczają na rzecz Wnioskodawcy stosowne okresowe opłaty. Przy czym, wartość udzielanego prawa do używania Znaku towarowego oraz udostępniania Know-how stanowi element wynagrodzenia za Współpracę.

Wnioskodawca jest właścicielem Znaku towarowego, pod którym działają poszczególne Hotele w ramach sieci. Znak towarowy został samodzielnie stworzony przez Spółkę w związku z czym nie stanowi dla niej wartości niematerialnej i prawnej dla celów podatkowych i nie podlega podatkowej amortyzacji. Identycznie jest z Know-how, który został w całości wypracowany samodzielnie przez Spółkę.

Wnioskodawca udziela poszczególnym Hotelom niewyłącznego prawa do używania Znaku towarowego w ramach prowadzonej działalności hotelarskiej. W związku z funkcjonowaniem w ramach sieci hoteli, zrzeszonej pod dobrze rozpoznawalnym Znakiem towarowym, Hotele oczekują szeregu korzyści wynikających ze Współpracy ze Spółką, przede wszystkim zwiększonego zainteresowania ich usługami hotelarskimi oraz uzyskania możliwości świadczenia usług hotelarskich na najwyższym poziomie.

Ponadto, Wnioskodawca udostępnia również swój Know-how związany z prowadzeniem oraz zarządzaniem biznesem hotelowym. Know-how przekazywany może być w formie:

bieżących konsultacji oraz doradztwa; jak również
sformalizowanych zasad, regulaminów, wytycznych oraz materiałów dotyczących Hoteli.

Dzięki powyższemu, Hotele dysponują unikatowym know-how związanym z prowadzeniem swojej działalności gospodarczej.

W wyniku Współpracy z Hotelami, w tym również udzielania prawa do używania własnego Znaku towarowego oraz udostępniania Know-how, Wnioskodawca osiąga i będzie osiągał przychody (dalej: „Przychody”) podlegające opodatkowaniu CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na gruncie zaprezentowanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że Przychody osiągane przez Spółkę ze Współpracy z Hotelami, w tym przychody z opłat za Znak towarowy oraz opłat za Know-how, powinny być uznane przez Wnioskodawcę w całości za przychody z innych źródeł przychodów w rozumieniu art. 7 ustawy o CIT (w szczególności przychody te nie powinny być uznane za przychody z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ustawy o CIT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie zaprezentowanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że Przychody osiągane przez Spółkę ze Współpracy z Hotelami, w tym przychody z opłat za Znak towarowy oraz opłat za Know-how, powinny być uznane przez Wnioskodawcę w całości za przychody z innych źródeł przychodów w rozumieniu art. 7 ustawy o CIT (w szczególności przychody te nie powinny być uznane za przychody z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ustawy o CIT).

Z dniem 1 stycznia 2018 r. weszła w życie ustawa z 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2175, dalej: „ustawa zmieniająca”).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie natomiast do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że od 2018 r. w ustawie o CIT przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

z zysków kapitałowych oraz
z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest zatem wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników CIT. Celem zmian było wyeliminowanie sytuacji, w których podatnik obniżałby dochód z działalności operacyjnej o straty poniesione na transakcjach finansowych, które powstawać mogą właśnie np. na skutek zbycia ze stratą praw nabytych.

Wydzielając odrębne źródło przychodów – z zysków kapitałowych, ustawodawca zamieścił przy tym w ustawie o CIT katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła.

W myśl omawianego przepisu, do przychodów z zysków kapitałowych, zalicza się:

przychody z udziału w zyskach osób prawnych (...);
przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego;
inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3 (...);
przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;
przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;
przychody:
1. z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych.
2. z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
3. z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
4. z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
5. ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c.

Niewątpliwym jest, że art. 7b ust. 1 ustawy o CIT, wskazuje konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych, co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie są zaliczane do tej kategorii przychodów.

Jednocześnie, wskazany powyżej przepis art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT wprost odnosi się do art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, tj. do kategorii praw stanowiących dla podatnika „wartości niematerialne i prawne”. Co natomiast istotne, w znowelizowanym ustawą zmieniającą art. 16b ust. 1 ustawy o CIT podkreślono, że dla uznania danego prawa za wartość niematerialną i prawną konieczne jest jego nabycie od innego podmiotu.

W myśl tej regulacji, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
licencje,
prawa określone w ustawie z 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how),

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Wskazane powyżej odwołanie przepisu art. 7b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT do art. 16b ustawy tj. do kategorii praw stanowiących dla podatnika „wartości niematerialne i prawne”, które to wartości są kreowane u podatnika wyłącznie poprzez nabycie danego prawa, zdaniem Spółki, oznacza to, że do kategorii przychodów z zysków kapitałowych nie zalicza się Przychodów ze Współpracy z Hotelami, w tym również przychodów z udzielania praw do używania Znaku towarowego oraz udostępniania Know-how, nie stanowiących po stronie Spółki wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT.

Jak zostało wskazane w okolicznościach stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności poszukuje lokalizacji pod nowe hotele, prowadzi i nadzoruje inwestycje oraz zapewnia odpowiednie wsparcie działalności istniejących Hoteli, poprzez:

świadczenie usług wsparcia, związanych z działalnością i zarządzaniem Hotelami;
prowadzenie działań marketingowych i promocyjnych związanych z marką „Hotele S.”;
prowadzenie działań marketingowych i promocyjnych związanych z działalnością Hoteli;
udzielanie prawa do używania Znaku towarowego;
udostępnianie Know-how w zakresie zarządzania Hotelami.

Wnioskodawca jest właścicielem Znaku towarowego, pod którym działają poszczególne Hotele w ramach sieci, a udostępniany na rzecz Hoteli Know-how oparty jest o wiedzę i doświadczenie wypracowane samodzielnie przez Spółkę.

Mając na uwadze powyższe i odczytując literalnie normę wynikającą ze wskazanych powyżej przepisów ustawy o CIT należy wnioskować, że w sytuacji, w której dany podatnik uzyskuje przychody np. z udzielania prawa do używania (licencji), czy też know-how, które nie zostały przez niego nabyte od innego podmiotu, tylko zostały przez tego podatnika samodzielnie wytworzone, wówczas nie może być mowy o uzyskiwaniu przez taki podmiot przychodów z zysków kapitałowych, gdyż byłoby to sprzeczne z literalnym brzmieniem przepisów ustawy o CIT.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie efekty prac wykonywanych w ramach Współpracy, zwłaszcza przyjmujące formę niematerialną, nie mogą być zaklasyfikowane jako składniki wymienione w katalogu art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, gdyż nie zostały one przez Spółkę nabyte od innego podmiotu, tylko zostały przez Spółkę samodzielnie wytworzone.

Wartość udzielanego prawa do używania Znaku towarowego oraz udostępniania Know-how jest i będzie wliczana do wynagrodzenia za Współpracę (stanowi jego element). Podkreślając ponownie, zdaniem Wnioskodawcy, czynności te nie skutkują powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu z zysków kapitałowych, o którym mowa w znowelizowanych przepisach o CIT. Otrzymane z tego tytułu przychody powinny więc zostać w całości traktowane jako przychody z innych źródeł (tj. z działalności operacyjnej Spółki).

W ocenie Spółki, na gruncie zaprezentowanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, prawidłowe jest zatem stanowisko Wnioskodawcy, że Przychody osiągane przez Spółkę ze Współpracy z Hotelami, powinny być w całości uznane przez Wnioskodawcę za przychody z innych źródeł przychodów w rozumieniu art. 7 ustawy o CIT (w szczególności przychody te nie powinny być uznane za przychody z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ustawy o CIT).

Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w najnowszych interpretacjach indywidualnych, które dotyczyły zbliżonych stanów faktycznych. Przykładem takich interpretacji są:

interpretacja indywidualna z 5 lipca 2018 r. (znak: 0114-KDIP2-2.4010.210.2018.l.AG);
interpretacja indywidualna z 2 lipca 2018 r. (znak: 0114-KDIP2-2.4010.212.2018.1.AS);
interpretacja indywidualna z 21 czerwca 2018 r. (znak: 0114-KDIP2-2.4010.172.2018.2.AG);
interpretacja indywidualna z 21 czerwca 2018 r. (znak: 0111-KDIB2-1.4010.137.2018.l.MJ);
interpretacja indywidualna z 17 sierpnia 2018 r. (znak: 0111-KDIB1-2.4010.269.2018.1.MM);
interpretacja indywidualna z 6 lipca 2018 r. (znak: 0114-KDIP2-3.4010.137.2018.1).

Niezależnie od powyższego, Spółka pragnie podnieść, że zgodnie z ogłoszonym projektem z 24 sierpnia 2018 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw, która ma wejść w życie 1 stycznia 2019 r., przepis art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT ma brzmieć „z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika”.

Uzasadniając przedmiotową zmianę, Projektodawca wskazał, że „Zmiana ma na celu wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych związanych z kwalifikowaniem do określonego źródła przychodów w podatku CIT przychodów z tytułu uzyskiwanych z praw wytworzonych przez podatników we własnym zakresie (z tytułu korzystania z tych praw lub ich zbycia). Po wprowadzeniu zmiany jednoznacznie przychody te nie będą klasyfikowane do przychodów z zysków kapitałowych, lecz do przychodów „operacyjnych”, co odpowiada ich charakterowi (przychody te są zasadniczo podstawowymi przychodami firm np. z branży IT tworzących programy komputerowe)”.

W ocenie Spółki, powyższe dodatkowo potwierdza, że również w stanie prawnym obowiązującym obecnie, przychody osiągane przez Spółkę ze Współpracy z Hotelami, w tym również udzielania prawa do używania własnego Znaku towarowego oraz udostępniania samodzielnie wytworzonego Know-how powinny być w całości uznane przez Wnioskodawcę za przychody z innych źródeł przychodów w rozumieniu art. 7 ustawy o CIT (w szczególności przychody te nie powinny być uznane za przychody z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ustawy o CIT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z dniem 1 stycznia 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r. poz. 2175, dalej: „ustawa zmieniająca”).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „updop”) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 updop, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy w tym miejscu zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na źródła:

z zysków kapitałowych oraz

z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Wydzielając odrębne źródło przychodów – z zysków kapitałowych na gruncie updop, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b updop.

W myśl art. 7b ust. 1 za przychody z zysków kapitałowych uważa się:

przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:
1. dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,
2. przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości,
3. przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
4. przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
5. wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3,
6. równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie jej kapitału zakładowego, równowartość nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,
7. dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału spółek przez wspólników spółki przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych,
8. przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
9. zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,
10. wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej – w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną, z tym że przychód określa się na dzień przekształcenia,
11. odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3,
12. odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna),
13. przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:
  - przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,
  - przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,
  - przychody spółki dzielonej;
przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego;
inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym: a) przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia, b) przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;
przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną;
przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów zaliczanych do zysków kapitałowych;
przychody:
1. z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4–7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych,
2. z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
3. z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub instytucjach wspólnego inwestowania,
4. z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze dotyczącej praw, o których mowa w lit. a–c,
5. ze zbycia praw, o których mowa w lit. a–c.

Przepis art. 7b ust. 1 zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów.

Ponadto należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 7b ust. 1 pkt 6. Konstrukcja powyższych przepisów wskazuje, że przepis art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a updop odnosi się jedynie do praw majątkowych wymienionych w punktach od 4 do 7 w art. 16b ust. 1 updop.

Ustawa zawiera więc wyraźne odwołanie do art. 16b, zgodnie z którym amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c updop, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, m in.:

autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

licencje,

prawa związane z wynalazkami, wzorami użytkowymi, wzorami przemysłowymi, znakami towarowymi, oznaczeniami geograficznymi i topografią układów scalonych, oraz

w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how),

W przedstawionym opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego na podstawie zawartych z każdym z Hoteli umów o współpracę, Wnioskodawca na rzecz Hoteli:

świadczy usługi wsparcia, związane z działalnością i zarządzaniem Hotelami;
prowadzi działania marketingowe i promocyjne związane z marką „Hotele S.”;
prowadzi działania marketingowe i promocyjne związane z działalnością Hoteli;
udziela prawa do używania znaku towarowego „Hotel S.” (dalej: „Znak towarowy”);
udostępnia know-how w zakresie zarządzania Hotelami (dalej: „Know-how”).

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie czy przychody osiągane przez Spółkę ze współpracy z Hotelami, w tym przychody z opłat za Znak towarowy oraz opłat za Know-how, powinny być uznane przez Wnioskodawcę w całości za przychody z innych źródeł przychodów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w szczególności przychody te nie powinny być uznane za przychody z zysków kapitałowych).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz przywołane uregulowania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy stwierdzić, że przychody osiągane przez Spółkę ze współpracy z Hotelami, w tym przychody z opłat za Znak towarowy oraz opłat za Know-how, powinny być kwalifikowane jako przychody z innych źródeł, nie stanowią przychodów z zysków kapitałowych.

Jak wskazano powyżej przepis art. 7b ust. 1 pkt 6 updop odnosi się do art. 16b updop, tj. do kategorii praw stanowiących dla podatnika „wartości niematerialne i prawne”, które to wartości są kreowane u podatnika wyłącznie poprzez nabycie danego prawa. Do kategorii przychodów z zysków kapitałowych nie zalicza się zatem przychodów z praw majątkowych innych niż określone w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop. Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca jest właścicielem Znaku towarowego, pod którym działają poszczególne Hotele w ramach sieci. Znak towarowy został samodzielnie stworzony przez Spółkę w związku z czym nie stanowi dla niej wartości niematerialnej i prawnej dla celów podatkowych i nie podlega podatkowej amortyzacji. Identycznie jest z Know-how, który został w całości wypracowany samodzielnie przez Spółkę. Zatem wskazane we wniosku prawo do używania Znaku towarowego oraz udostępniania Know-how, z uwagi na fakt ich wytworzenia przez Wnioskodawcę, nie mieszczą się w katalogu art. 16b ust. 1 pkt 4-7 updop, w związku z czym przychody z tytułu opłat za Znak towarowy oraz opłat za Know-how nie stanowią przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 updop.

Podsumowując, na gruncie zaprezentowanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że Przychody osiągane przez Spółkę ze Współpracy z Hotelami, powinny być w całości uznane przez Wnioskodawcę za przychody z innych źródeł przychodów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w szczególności przychody te nie powinny być uznane za przychody z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b powołanej ustawy).

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin